ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΛΑΕ...

Καλέστηκε ξανά ο λαός να πάει ψηφίσει,
και κάθομαι και σκέφτομαι σε μία παραζάλη:
Αφού τα ίδια ζήσαμε δεκάδες χρόνια τώρα
κι αφού κ α ν ε ί ς δεν τήρησε τις όποιες υποσχέσεις,
με ποιό κουράγιο ο λαός θα τρέξει προς την κάλπη
και ποιός είναι ο Άξιος που θα τονε ψηφίσει;;

Πιστεύω όσοι ανέβηκαν στον θώκο που λατρεύουν,
πολλά υποσχεθήκανε μα, λίγα παραδώσαν....
Προβλήματα δεν λύσανε, χρονίζουν οι απάτες...
Δεν νιώθεις πιά ασφάλεια, στην ίδια σου την χώρα....
Σε ξένα κράτη μίσεψαν τα πιο ωραία νιάτα
και η ακρίβεια φούντωσε και τρώει τον πολίτη...

Η λέξη ''απογοήτευση'' στο στόμα όλων είναι...
Δεν βλέπουμε ένα αύριο σωστό για τα παιδιά μας...
Αξιοκρατία πουθενά κι η θλίψη μας μεγάλη,
λες κι άνισα παλεύουμε στην χώρα μας να ζούμε...

Στο κάθε κόμμα ο αρχηγός, περήφανα κοιτάζει
κι εμέ μου κάνει εντύπωση που με θωρεί στα μάτια...
Πώς το μπορούν οι ηγήτορες να βλέπουν τον κοσμάκη
και να μην νιώθουν μια σταλιά τσίπα για την κατάντια
που φέρανε στην χώρα τους κι ούτε να κοκκινίζουν;;;;;

Δεν φταίνε όμως τούτοι 'δώ, φταίμε κι εμείς αδέλφια,
γιατί ξ ε χ ν ά μ ε γρήγορα τα πάθια τα δικά μας.
Κι αυτοί σου λένε: ''Είναι ζά, ούτε καταλαβαίνουν...
Τις υποσχέσεις θα τις πω, θα με πιστέψουν π ά λ ι,
οπότε ορθώνω ανάστημα και πίσω μου θα τρέχουν!!!!''

Κατάλαβαν ποιοι είμαστε, πως εύκολα ξεχνάμε
και αμολούν στα πλήθη μας το μαγικό τραγούδι:
''Θα φτιάξω... Θα σας θυμηθώ...Θα σώσω τον πλανήτη!!!!''
κι εμείς σαν άσκεφτα αρνιά, πιστά τους ακλοθούμε...

Μετά τον Καποδίστρια, πιστεύω δεν υπάρχει,
πρωθυπουργός που πόνεσε αληθινά την χώρα...
Αφού, συχνά λογίζομαι το, ''ποιοί'' μάς κυβερνούνε...
Έλληνες είναι μάτια μου;;; Ανθέλληνες μου μοιάζουν...
Κανείς τους δεν αγάπησε την έρμη την πατρίδα...
Οι πράξεις τους το μαρτυρούν, οι πράξεις το φωνάζουν,
πως, μόνον για το κέρδος τους κόπτονται και προστρέχουν...

Θυμήσου πατριώτη μου πόσα δεινά σού πέσαν
κι όταν ψηφίσεις να γροικάς και το καλό του τόπου...
Προφήτης γι' άλλη μια φορά, ο Σολωμός μη γένει
και μην εβγούν αληθινοί οι θεϊκοί του στίχοι,
που τόσο πόνο κρύβουνε, τόση αλήθεια λένε:
''Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι αγαπημένε,
πάντοτ' ευκολόπιστε και πάντα προδομένε...''