Αγαπημένα μου παιδιά, σας οφείλω ένα τεράστιο Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μου, ώστε να μου στείλετε τις πληροφορίες για τις σπουδές σας. Έτσι μπόρεσε να ολοκληρωθεί το αφιέρωμα σ' εκείνα τα πανέμορφα, αξέχαστα χρόνια... Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που με την άδολη καρδιά σας κάματε την ζωή μου πιο λαμπερή... Τότε ήμουν νέα δασκάλα. Τώρα, μετά τόοοοοσα χρόνια, η αγάπη και ο σεβασμός, ορθώνονται ανάμεσά μας, σαν χρυσό ηλιοφώς.... Κι αυτό, διότι σφυρηλατήσαμε μέσα στον χρόνο, δεσμούς άρρηκτους, υψηλούς, που δεν παλιώνουν π ο τ έ!!! Και το υπέροχο είναι, ότι αυτοί οι δεσμοί υπάρχουν και με τα παιδιά των άλλων σχολείων που δίδαξα, στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα!!! Να, γιατί οι δάσκαλοι μένουν πάντα νέοι και δεν γερνάνε ποτέ!!! Η σχέση με τους μαθητές τους ακόμα και όταν πάψεις να είσαι μάχιμος, έρχεται σαν ζωοδότρα ανάμνηση που σου χαρίζει νιάτα!!! Φαντασθείτε να έχεις και επαφή με κάποιους από τους παλιούς μαθητές σου!!!!!! Η χαρά και η ψυχική πληρότητα, δεν περιγράφονται!!!!
Κάποια στιγμή, θα επανέλθω με πληροφορίες και για άλλα παιδιά... Κάπου εκεί έξω, ανθίζουν οι αγαπημένες και οι αγαπημένοι: ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΑΤΖΗΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΡΩΝΙΑΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΩΝΙΑΣ, ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΝΔΡΙΟΛΑΣ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ.... , ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΠΑΡΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ και.... και.... και...
Πολυαγαπημένα μου παιδιά, ο Θεός να σας έχει π ά ν τ α καλά, να προσέχει εσάς και τις οικογένειές σας και να ευλογεί τα βήματά σας!!! Θα κλείσω με τέσσερα μηνύματα που μου έστειλαν τέσσερις μαθητές μου, και που περιλαμβάνουν ό λ α ό σ α υπέροχα μού γράψατε ό λ ο ι ε σ ε ί ς, ξεχωριστά, κάτω από τις αναρτήσεις μας!! Και σας θερμοευχαριστώ για την αγάπη σας και για το ότι θ υ μ ά σ τ ε!!!!! Με όλη μου την αγάπη,
η παλιά δασκάλα σας, ΠΟΛΥΑΝΘΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ
------------------------------------------------------------------
ΣΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΑΣ:
α] ΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ: Πολυαγαπημένη μου ΔΑΣΚΑΛΑ, η συγκίνηση που νιώθω είναι δύσκολο να αποτυπωθεί με λόγια. Πώς να περιγράψω τον "πλούτο" αξιών και γνώσεων που απλόχερα μας προσέφερες; Την αγάπη σου, τις ανησυχίες για το μέλλον μας; Μικρό παιδάκι τότε, ανυπομονούσα να έρθω στο σχολείο να μάθω για εκείνα τα "θαυμαστά πράγματα" που με τόση υπομονή μας δίδασκες! Όσα κατάφερα τα οφείλω σε εσένα και στους υπόλοιπους διδασκάλους μου, που με την αγάπη σας για τα παιδιά (τα παιδιά σας όπως ορθά μας αποκαλείτε), την επιμονή σας και το χαμόγελό σας (κατά την είσοδό σας στην αίθουσα διδασκαλίας) αντλούσαμε όλα όσα μας προσφέρατε με τόση χαρά! Το θεμέλιο της γνώσης το δημιουργεί ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, τα σίδερα οι ΓΟΝΕΙΣ, τα υπόλοιπα υλικά ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ. Από τον ΜΑΘΗΤΗ εξαρτάται το ύψος και το σχήμα του οικοδομήματος... Το πόσο "ψηλά" θα φτάσεις και ΤΙ άνθρωπος θα γίνεις.
Πλέον
στα 55 έτη, πανεπιστημιακός καθηγητής & ερευνητής, έχοντας μια υπέροχη
οικογένεια, προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω τις αξίες που διδάχτηκα, τις γνώσεις,
αλλά και το κυριότερο που το λένε "ΑΝΘΡΩΠΙΑ" στην νέα γενιά. Στην
γενιά του σήμερα, που τολμά να ονειρεύεται για ένα καλύτερο αύριο, που
επαναστατεί ενάντια στα δικά μας "θέλω", που ερωτεύεται την ζωή, που
θέλει να εξερευνήσει νέα μονοπάτια... Στην νέα γενιά που μπορεί να κάνει τα
ΠΑΝΤΑ! Αυτά που μας δίδαξες εσύ, λατρεμένη μου ΔΑΣΚΑΛΑ, αυτά που μας δίδαξε η
ζωή, αυτά που μας διδάσκουν τώρα οι νέοι άνθρωποι. Να ανοίξουμε τις καρδιές
μας, να διευρύνουμε τον ορίζοντα των γνώσεων, να "πετάξουμε" ψηλά.
ΤΑΠΕΙΝΑ, χωρίς ΕΠΑΡΣΗ, να μην ξεχνάμε ποτέ ότι υπάρχουν συνάνθρωποι που δεν
μπορούν να μας ακολουθήσουν. Να είμαστε εκεί κοντά τους, δίπλα τους, για να
τους βοηθήσουμε στις δύσκολες στιγμές τους - ακόμα και χωρίς να μας ζητηθεί -
σαν φύλακας άγγελος! Η υπέρτατη αξία της ζωής: να είσαι ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Όλα
αυτά τα έχεις εσύ ΠΟΛΥΑΝΘΗ μου. ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ !!!
Δεν
έχει σημασία για μένα το πόσο "ψηλά" νομίζουν ότι έφτασα. Η ουσία
είναι ότι έκανα ότι μας είχες πει τότε το μακρινό 1974: Να κρατάτε τα πόδια σας
στην ΓΗ...
ΑΥΤΟ
δεν το ξέχασα ποτέ όπως ΠΟΤΕ δεν θα ξεχάσω εσένα ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ μου ΔΑΣΚΑΛΑ και θα
σε τιμώ πάντα με τις πράξεις μου!!!
Ο
μαθητής σου,
Άκης Αλεξανδρίδης
------------------------------------------------------------------
β] ΣΤΑΘΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Οι αναμνήσεις μου από τη Σχολή Ζαγοραίου είναι αρκετές, πολλές από αυτές αποτυπωμένες σαν στιγμιότυπα, άλλες σαν πρόσωπα και άλλες σαν μέρη. Αυτό όμως που θα περιέγραφε καλύτερα την περίοδο αυτή της ζωής μου δεν νομίζω ότι περιγράφεται εύκολα με λόγια. Είναι μία αίσθηση που αφήνει για πάντα η συμμετοχή σε μία πολύ δυνατή ομάδα δεμένη σαν μία οικογένεια. Μία οικογένεια που με έκανε να θέλω να πάω σχολείο και να μην το βλέπω σαν κάποιο αναγκαίο κακό! Μία οικογένεια της οποίας η δημιουργία οφείλεται στον χαρακτήρα και το πάθος του ενορχηστρωτή της που δεν είναι άλλος από την Δασκάλα μου για τρία χρόνια (2α, 3η και 4η Δημοτικού) Πολυάνθη Βουτσινά. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα και σε αυτές τις παιδικές ηλικίες δημιουργήθηκαν δεσμοί που μοιάζουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου. Το ενδιαφέρον και την έγνοια για τα «παιδιά» σας τα αποδεικνύατε όχι μόνο όσο μας είχατε μαθητές αλλά και όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε, θυμούμενη όλους εμάς με λεπτομέρειες που δεν θυμόμαστε ούτε εμείς… Σας ευγνωμονώ γιατί μου δείξατε την διαφορά που έχει το επάγγελμα από το λειτούργημα και επίσης γιατί μου δείχνετε ότι η ενέργεια και η δημιουργικότητα στον άνθρωπο είναι έννοιες υποκειμενικές… Στην Δασκάλα που δεν ξεχνάει ποτέ και δεν ξεχνιέται ποτέ. Να σας έχει ο Θεός καλά! Στάθης Κυριακόπουλος
------------------------------------------------------------------
γ] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΙΒΑΤΗΣ: Δασκάλα μου, τα λόγια σας είναι μοίρασμα ψυχής και απόδοσης αναμνήσεων με γραπτό λόγο που ελάχιστοι δάσκαλοι μπορούσαν και ακόμη πιο λίγοι, μπορούν να τιθασεύσουν. Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τα ζεστά σας λόγια και για όλα όσα μου δώσατε εκείνη την εύπλαστη ηλικία. Ό,τι είμαι σήμερα, κυρίως ως άνθρωπος, το οφείλω συν τοις άλλοις και σε εσάς... Προσωπικά με ταξιδέψατε σε κάποιες από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της μέχρι τώρα ζωής μου. Όπως είπα, εις την εύπλαστη εκείνη ηλικία, πέραν της γνώσης, μού δώσατε τα ''υλικά'' που μαζί με την ανατροφή των γονέων μου, διαμόρφωσαν τον ψυχισμό μου και είμαι αυτός που είμαι σήμερα. Γιος, σύζυγος, πρωτίστως πατέρας και μπαμπάς... Δυο έννοιες ισότιμες, αλλά και διακριτές... Να σας έχει ο Θεός καλά....
------------------------------------------------------------------
δ] ΝΑΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ: Είναι σπάνιο να συναντάς μια πηγή στοργής που αναβλύζει για σαράντα χρόνια και βάλε! Είμαι τυχερή που σας είχα δασκάλα, κυρία Πολυάνθη μου και που ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια εξακολουθείτε να μου διδάσκετε ήθος. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, δασκάλα μου παντοτινή, αλλά και για όλα όσα μου έχετε μάθει! Χαίρομαι πολύ που σας αρέσουν οι φωτογραφίες μου! Δηλώνω, κατασυγκινημένη! Αλλά, τι χαρά που είμαι πάλι διπλανή με την Γκέλη, που υπήρξε η πρώτη φίλη που έκανα ποτέ στο σχολείο, η λεπτούλα, τρυφερή, ευγενική Γκέλη, όπως σωστά λέτε! Σας ευχαριστώ από καρδιάς καλή μου κυρία Πολυάνθη, για όλα!
------------------------------------------------------------------
ε] ΓΚΕΛΥ ΤΖΟΥΔΑ: Κυρία Πολυάνθη, αγαπημένη και ακούραστη δασκάλα μας, μάς δώσατε πολύ γερές βάσεις και εσείς και η ΣΧΟΛΗ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ και σας ευγνωμονώ γι' αυτό.... Να σας έχει ο Θεός καλά, να κρατάτε ζωντανές τις μνήμες όλων μας!! Είστε πάντα με τον καλό και ενθαρρυντικό λόγο. Σας ευχαριστώ που με θεωρείτε άξιο άνθρωπο και αγωνίστρια... Είναι πολύ όμορφο να σε πιστεύουν, να σου θυμίζουν με δύο απλά λογάκια τι έχεις καταφέρει και να παίρνεις δύναμη!! Μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω! Σας ευχαριστώ για την εκτίμησή σας και την διακριτικότητά σας! Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό, η μαθήτριά σας, Γκέλυ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου