ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ...

       Πρωτοχρονιά...Η πιο μαγική χρονιά του χρόνου. Όπως την γιορτάζαμε μαγικά με τους γονείς μου, έτσι την γιόρταζα με τις θυγατέρες μου και μετά οι κόρες μου με τον ίδιο μαγικό τρόπο ή και καλύτερο, την γιορτάζουν με τα παιδιά τους στις οικογένειες που δημιούργησαν και πιστεύω ότι και τα εγγόνια μου, έτσι μαγικά θα την γιορτάζουν στις οικογένειες που θα φτιάξουν αργότερα...Εφέτος είναι μια περίεργη για μένα Πρωτοχρονιά...Οι διάφορες συγκυρίες δεν με ξεσηκώνουν να πάω στην Ελπίδα, την πρώτη μου κόρη που είναι στον Γέρακα.Την αλλαγή του χρόνου, από αρκετά χρόνια την έχουμε αποδεχθεί ο καθείς στο σπιτικό του. Την επομένη ημέρα, σκέφτομαι να μην το κουνήσω από εδώ...Ένεκα κάποιων καταστάσεων, δεν έχω την ευχαίρεια να σηκωθώ, να πάρω ένα ταξί και να πάω...Μία η ώρα το μεσημέρι και τηλέφωνο δεν είχα ακόμη...Ίσως το τηλέφωνο χτυπήσει από στιγμή σε στιγμή, αλλά σκέφτομαι να προφασιστώ πονοκέφαλο και να μείνω εδώ.

       Σαν κάτι να γίνεται...Πολλά μου περνούν από τον νου...Ας μείνει η οικογενεια μόνη της...Ας είναι μια κατάσταση περαστική...Τι πιο φυσικό:''Έρχομαι να σε πάρω μαμά!!'' Δεν έχει ειπωθεί μέχρις τώρα... Κι εγώ λουφάζω. Πού είναι τα βράδυα της Πρωτοχρονιάς με το υπέροχο τελετουργικό του Ά'ι'- Βασίλη, την πληθώρα των δώρων και την χαρούμενη έκσταση στα παιδικά προσωπάκια;;!!!Χθες, αποκοιμήθηκα στον καναπέ δίπλα στην γατούλα μου και με ξύπνησαν οι κροτίδες που έριχναν ακριβώς κάτω στον δρόμο. Έτσι πρόλαβα και είδα την αλλαγή του χρόνου από την ΕΡΤ1. Ούτε κις -λορέν δεν έφτιαξα εφέτος, κάτι που επί χρόνια δεν παρέλειπα ποτέ... Η ευωδιά του δεν πλημμύρισε το διαμέρισμα και είδα ότι δεν με πολυένοιαξε...Σήμερα το πρωί, είδα στην τηλεόραση την έξοχη ταινία''ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΖΩΗ'' και ένιωσα μεγάλη ανάταση μέσα μου... Από τις πιο διαχρονικές και εξαιρετικές χριστουγεννιάτικες ταινίες, πολυαγαπημένη...Θα δω και κάποια άλλη το απόγευμα από ένα κανάλι και θα πάρω την απαιτούμενη δόση χριστουγεννιάτικης  και πρωτοχρονιάτικης θαλπωρής... Δεν ξέρω αν θα δω  την βραδυνή λαμπερή, χριστουγεννιάτικη Αθήνα...Πρόπερσι με πήγε μια βόλτα με το αυτοκίνητο η Ελπίδα και θαύμασα τον καταπληκτικό διάκοσμο με τα γαλάζια και χρυσά φωτάκια που στραφτάλιζαν σαν ένας επίγειος γαλαξίας!!!Όχι πέρσι. Και προ κορωνο'ι'ού είχαμε πάει στου Ψυρρή σ' εκείνο το παραμυθένιο κατάστημα με την ονειρική χριστουγεννιάτικη διακόσμηση που σε αφήνει άφωνο από την ομορφιά του!!!Παραγγείλαμε Παύλοβα, βάφλες, παγωτό. Όλα ήταν στολισμένα!!!!Οι σερβιτόρες με μακριά ρούχα εποχήςσαν νερά'ι'δες και ολόγυρα άπειρα αστραφτερά στολίδια που κρέμονταν σαν διαμαντένιες γιρλάντες από το ταβάνι ή σε κύκλωναν φαντεζί πορφυρά φτερά από τους πολυελαίους και δίπλα σου στον καταστόλιστο, εκθαμβωτικό τοίχο...

         Ακούω την εορταστική συναυλία από την  ΕΡΤ1, που θα κλείσει με το ξεσηκωτικό, εμπνευσμένο ΡΑΞΕΦΣΚΙΝ ΜΑΡΣ, μοναδικό γέννημα μουσικής ευφυίας!!!Πόσες φορές το έχω χρησιμοποιήσει στο φινάλε των θεατρικών μου παραστάσεων!!!Πόσο θα ήθελα να ανέβαζα τώρα μια θεατρική παράσταση!!!!Η όλη διαδικασία είναι κάτι το μαγικό και η πρεμιέρα, μια αληθινή μαγεία!!!!Ελπίζω μήπως το καταφέρω του χρόνου..

       Σκέφτομαι με απάθεια, ότι εγώ, το μαγικό πνεύμα των Χριστουγέννων, μένω μόνη τώρα και το περίεργο είναι πως...κάπως βολεύομαι...Μετάδωσα στς κόρες μου και στους μαθητές μου την αλήθεια και την μαγεία του Χριστουγεννιάτικου πνεύματος επί πολλά-πολλά χρόνια... Τώρα ο κύκλος έκλεισε...Κάποιοι άλλοι πήραν τα ηνία και ίσως η παρουσία μου, να μην είναι τόσο απαραίτητη...Όχι πως δεν θα χαίρονταν αν κατάφερνα να πάω να τους επισκεφθώ...Όμως οι συγκυρίες άλλα λένε...''ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ'' το βλέπω τώρα στις διάφορες ταινίες που βάζει η τηλεόραση ένεκ των Αγίων ημερών.. .Κι εκεί, μέσα στο εορταστικό σενάριο, είναι όλα ιδανικά... Όλα τέλεια... Όλα άφθαρτα... Όπως θα έπρεπε να είναι και στην αληθινή ζωή...Μόνον που δεν είναι... Όχι πάντα...Αλλά συχνά... Βλέποντας αυτές τις ταινίες, γεμίζει τρυφερότητα το παραπονεμένο μέρος της καρδιάς,ελπίζοντας ότι κάποτε, στο απώτερο μέλλον, ίσως, πιθανότατα να συμβεί και στην δική μου περίπτωση...Και έτσι ησυχάζω...Εδώ βέβαια να ομολογήσουμε μετά πάσης παρρησσείας, ότι αχνοφαίνεται και η σκιά της κυρίας κατάθλιψης... Ένα υπερδραστήριο άτομο όπως εγώ, βρέθηκα μετά την σύνταξη και τον κορωνο'ι'ό - κυρίως -  εγκλωβισμένη...Ζω για την δημιουργία... Θέλω φώτα, μουσική εκλεκτή, χοροδράματα, παραστάσεις...Και προστέθηκαν και κάποιες αναποδιές...Όμως ελπίζω...Δεν το διανοούμαι καν ότι δεν θα φτιάξω κάτι ωραίο και φωτεινό...Με μία ομάδα παιδιών μπορεί να πετύχουμε πολλά και η ανάταση της ψυχής είναι απερίγραπτα μεγαλειώδης...

       Είχα πολλά μηνύματα σήμερα και τηλέφωνα για ευχές... Εκείνα των παλιών μαθητών μου, με συγκινούν βαθύτατα...Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να δημοσιεύσω κάποια από όσα πολλά έχω γράψει...Τελευταία ψάχνουμε για εκδοτικούς οίκους που να είναι συμφερτικοί οι όροι που βάζουν για την έκδοση των βιβλίων. Και ποιο να πρωτοδιαλέξω;; Το βιβλίο με αναμνήσεις από την Κεφαλονιά το νησί μου;  Τα τρία μυθιστορήματά μου; Τα ποιήματά μου; Ως πρώτο τείνω προς τα όσα σημαντικά έχω συλλέξει από την διδασκαλία μου στις τάξεις μέσα σε 35 χρόνια... Αναφέροναι σε γεγονότα που συμβαίνουν, αλλά δύσκολα συζητιούνται...

           Το τηλέφωνο από την Ελπίδα ήρθε το απόγευμα. Πολύ απλά, είχαν ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ της αλλαγής του χρόνου παρέα με την φιλική οικογένεια της γετόνισσάς τους Γωγώς! Χαρές τα παιδιά, χαρές οι μεγάλοι, το τράβηξαν ως τις πρώτες πρωινές ώρες!!!!Κοιμήθηκαν μετά τις τέσσερις το χάραμα, οπότε όλη την επομένη, κοιμόντουσαν!!!Τι πιο απλό και φυσιολογικό; Εγώ πρέπει να πάψω να φαντάζομαι!!!!Είναι μια ξεχωριστή οικογένεια, πότε θα το συνειδητοποιήσω εις βάθος;;!!!

         Την τρίτη ημέρα της Πρωτοχρονιάς, με πήρε η Ελπίδα και πήγαμε σπίτι της. Τα εγγόνια μου μια χαρά και ιδιαίτερα τρυφερός ο Μιχαήλ- Άγγελος...''Εντάξει γιαγιά, για χάρη σου μόλις βγω, θα φορέσω τζ'άκετ!!'' Θεέ μου!!!Πώς δεν κρυώνουν αυτά τα παιδιά;;Μία μπλουζίτσα από μέσα καλοκαιρινή!!!Ο Ηρακλής-Φωτεινός, επειδή θα τον πήγαινε η μάνα του με το αυτοκίμητο στο σπίτι του φίλου του, σχετικά κοντά, φόρεσε μόνον μία κοντομάνικη μπλούζα!!!!Και η Ελπίδα τα άφησε!!!!Φαίνεται έχω ξεχάσει τι εστί εφηβεία και μάλιστα αγοριών!!!Άθλο πράττουν οι σημερινοί γονείς!!... 

      Όσο ήμουν σπίτι τους, η Ελπίδα μου έδειξε το άλμπουμ της ΣΑΡΑΣ  ΚΕ'Ι'Τ  που ξανακυκλοφόρησε, όχι τώρα με αυτοκόλλητα, αλλά με κάρτες!!!Τι όμορφα σχέδια και τι δεν μου θύμισαν!!... Η Ελπίδα μου έδειξε και το άλμπουμ που είχε φτάξει  όταν ήταν στο Δημοτικό!!!! Δεν ήταν σαν το σημερινό που είναι ίδιο με φωτογραφικό άλμπουμ, αλλά το διατήρησε σε άριστη κατάσταση!!!  ''Βλέποντας τα γατάκια της Σάρας Κέ'ι'τ,μαμά, από εδώ ξεκίνησα κι εγώ να ζωγραφίζω ζωάκια!!! ''   Μου έδειξε και το άλμπουμ της ΜΙΣ  ΠΑΝΤΙΓΚΤΟΝ. Αυτό το είχε συμπληρώσει ολόκληρο  με αυτοκόλλητα - και το έχει άψογο, από την Δ΄ή Ε΄τάξη του Δημοτικού!!!!   ''Τα σκίτσα της  Μις Πάντιγκτον έχουν περισσότερες λεπτομέρεις και είναι πιο λεπτεπίλεπτα, ενώ της Σάρρας είναι πιο παιδιάστικα, μεγαλύτερα και με πιο περιληπτικές γραμμές.'''  ''Μου αρέσει πολύ η μις Πάτιγκτιον Ελπίδα!!!Κοίτα λεπτομέρια!!!''   Η Ελπίδα έφερε τις διπλές κάρτες της Σάρας Κέ'ι'τ και μου χάρισε ένα σωρό!!!Τις άλλες διπλές, θα της δώσει στην αδελφή της. Μου έδειξε και τις φωτογραφίες από το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς.

        Τι ωραίες φωτογραφίες!!!Τραβηγμένες προτού αλλάξει ο χρόνος αλλά και μετά την αλλαγή της νέας χρονιάς...Όλοι ήταν εκεί...Η αδελφή του Λευτέρη η Αργυρώ με επίσημο φόρεμα και όλη την οικογένειά της, κατέβηκαν από τον πάνω όροφο στης Ελπίδας και στου Λευτέρη.Και ο πατέρας του Λευτέρη και της Αργυρώς, ο κύριος Μιχάλης, ανέβηκε να γιορτάσουν όλοι μαζί!!!Να η φωτογραφία του παππού με όλα τα εγγόνια του!!Να! Εδώ ο Λευτέρης στο μπαλκόνι, ανοίγει την σαμπάνια!!Εδώ η Ελπίδα σαν κοριτσάκι με το ροζ πουλόβερ της!!!Τι ομορφιά!!!Τι ευτυχία!!!Τι σύμπονια!!!Αυτό είναι το νόημα της γιορτής...Κι εγώ το ήξερα ότι έτσι θα συμβεί, διότι μένουν στο ίδιο κτήριο...Το γνώριζα από τότε που παντρεύτηκε η Ελπίδα..Όταν οι συγγενείς είναι κοντά, μοιράζονται πολλά πράγματα..Και μάλιστα όταν έχουν θέσει όρια ευγενικής συνύπαρξης, η συγκατοίκιση γλυτώνει από πολλά παρατράγουδα. Μπράβο και στις τρεις οικογένειες, που σέβονται απόλυτα τα όρια μιας απρόσκοπτης συγκατοίκησης.Τα περισσότερα εύσημα εδώ πηγαίνουν στον Λευτέρη, που εξ αρχής έθεσε με την ευγενική συμπεριφορά του την πολύτιμη διαχωριστική γραμμή, την οποίαν σεβάστηκαν όλοι πλήρως.

          Και την ώρα που όλοι μαζί γιόρταζαν την έλευση της νέας χρονιάς, εμένα με ξυπνούσαν οι στρακατρούκες από τον δρόμο και ίσα που πρόλαβα να δω την αλλαγή, παρέα με το κανάλι της ΕΡΤ1. Και μετά ύπνος...Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή, ιδίως εάν υπάρχουν κάποια εμπόδια...Ευτυχώς εφέτος που είδα κάποιες καλές χριστουγεννιάτικες ταινίες, σε διάφορα κανάλια, που σου θυμίζουν την χριστουγεννιάτικη μαγεία...Εγώ την έζησα για πάρα πολλά χρόνια... Ίσως να έρθει πάλι η στιγμή που θα γίνουν τα μάγια ξανά, πραγματικότητα...