ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Η  μέρα ήρθε γιορτινή, στα κόκκινα ντυμένη...
Γιρλάντες χρυσοπράσινες τα σπίτια μας στολίζουν.
Χριστουγεννιάτικο δεντρί στην σάλα καμαρώνει
και κάλαντα στην πόρτα μας τα σώψυχα γλυκαίνουν...

Θα δω για μυριοστή φορά του Ντίκενς την  νουβέλα,
τον γέρο  Εμπενέζερ Σκρουτζ που τον επισκεφθήκαν
τα τρία χριστουγεννιάτικα πνεύματα και του  'δείξαν
πώς πρέπει τα Χριστούγεννα καθένας να γιορτάζει...

Το ''Μια Υπέροχη Ζωή'' έχει σειρά κατόπιν,
για να γεμίσω με ομορφιά μάτια, καρδιά, στιγμές μου...
Η ελπίδα μ' άδολη χαρά και λαμπερές εικόνες,
θα' ναι τροφή για την ψυχή τις μέρες της αγάπης.

Το σμίξιμο με τα παιδιά θα είναι ευτυχία.
Των εγγονιών μου οι φωνές στο σπίτι θ' αντηχούνε,
θα παίξουνε με τα γατιά και τα λευκά σκυλάκια
και θα γιορτάσουμε μαζί - Το πιο καλό απ'όλα!!!!

Όμως τις ώρες που περνώ μονάχη στο σαλόνι,
δεν γίνεται να μην σκεφτώ και κάποιες εξαιρέσεις,
που δυστυχώς είναι πολλές και γύρω μας υπάρχουν,
γκρίζες σκιές στην σκοτεινιά, μακριά απ' το γιορτάσι...

Σκέφτομαι όσους δεν μπορούν Χριστούγεννα να κάνουν...
Τους άστεγους και τα παιδιά που βλέπω στα φανάρια...
Ανατριχιάζω σαν σκεφτώ τι παγωνιά θα νιώθουν
στου είναι τα κατάβαθα, κυρίως τέτοιες μέρες...

Σκέφτομαι τα αδέσποτα σκυλάκια και γατάκια,
που χέρι άσπλαχνο, βαρύ τα πέταξε στον δρόμο...
Λυγίζω κάθε που θα δω να τουρτουρίζουν έξω,
πλάσματα αθώα, τρυφερά, στης παγωνιάς τα δίχτυα...

Σκέφτομαι όσους ''πέταξαν'' για τ' ουρανού τον δρόμο,
αφήνοντας ξοπίσω τους κενή μιά θέση πάντα
κι όσους στα ξένα βρίσκονται μακριά απ' τους δικούς τους,
για μιά ζωή καλύτερη κι 'ενα πιο στέριο μέλλον...

Και τότε ένα δάγκωμα κλειδώνει την φωνή μου...
Τι δύσκολη πού 'ναι η ζωή σ' αυτήν την κοινωνία...
Τι μοναξιά θα νιώθουνε οι απόκληροι της μοίρας...
Τ' αστέρι δεν τολμά να μπεί στην στράτα την δικιά τους...

Γι' αυτό ας δούμε γύρω μας την όποια άνεσή μας
κι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προς τον Θεό να πούμε,
για όσα μας εχάρισε κι η γκρίνια να λακίσει
και στην καρδιά βαθιά να μπει τ' Αστέρι της συμπόνιας...

Ωραία τα Χριστούγεννα  ΑΝ στην ψυχή ανάβει
ανέσπερο της Βηθλεέμ το πιο λαμπρό Αστέρι,
που γράφουν οι ακτίνες του Αγάπη και Συμπόνια
κι Ευγνωμοσύνη αληθινή για όσα ο Θεός σου δίνει...

Αυτές τις μέρες ειδικά άσε να πλημμυρίσει
το δ ό σ ι μ ο και η στοργή προς κάθε πονεμένο...
Για τον γεράκο δίπλα σου που μόνος ζει στο δώμα,
για τον σκυλάκο που πεινά στου δρόμου την γωνία...

Τότε θα νιώσεις μέσα σου το πνεύμα του Χριστού μας,
όταν  π ρ ο σ φ έ ρ ε ι ς  φίλε μου κι απ' το υστέρημά σου...
Το δόσιμο πόση χαρά σαν δώρο θα σου φέρει
και αγαλλίαση γλυκιά θα ζώσει την ψυχή σου...

Δεν είναι τα Χριστούγεννα μονάχα γι' απολαύσεις:
το φαγοπότι, τα έξοδα, τα ψώνια τα περίσσια...
Του πρόβατου είναι η θαλπωρή, η φωτοδότρα φάτνη,
είναι η α π ό κ ρ ι σ η σ'αυτόν που σου ζητά βοήθεια...


Χριστούγεννα μπορείς να ζεις του έτους κάθε μέρα,
ΑΝ γύρω δίνεις την χαρά, το χάδι, την ελπίδα....
Μην περιμένεις μιά φορά να δείξεις την αγάπη...
Και τότε βαθιά μέσα σου θ' αστράψουν πεφταστέρια!!!!!


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και όπως  είπε  ο μικρούλης  Τά'ι'νυ Τιμ  στην ΧΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ  ΙΣΤΟΡΊΑ του Κάρολου Ντίκενς με τον Εμπενίζερ  Σκρούτζ,   ''Ο Θεός να ευλογεί όλους μας και τον καθένα από εμάς ξεχωριστά!!!! ''
                                     ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!!!!!!
                                      ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!