Είχαμε δυό μικρά παπαγαλάκια
Λούνα την λέγανε, τον άλλον Λόρυ.
Πράσινο - κίτρινο ήταν τ'αγόρι,
γαλάζια η Λούνα μας με μπλε φτεράκια.
Ελεύθερα πετούσανε στο σπίτι.
Για ύπνο εφωλιάζαν στο κλουβί τους.
Οι κόρες μου επαίζανε μαζί τους,
πετούσαν σαν ουρά από κομήτη...
Σαν δάκρυα, σαν στάλες κεχριμπάρι
καθόντουσαν στης κούκλας μας το γάντι.
Στων Χριστουγέννων το δεντρί με χάρη
φαντάζανε σαν κόσμημα διαμάντι...
Πουλιά αθώα, πνεύματα ωραία,
στις θύμησες σας έχω για παρέα...
Λούνα την λέγανε, τον άλλον Λόρυ.
Πράσινο - κίτρινο ήταν τ'αγόρι,
γαλάζια η Λούνα μας με μπλε φτεράκια.
Ελεύθερα πετούσανε στο σπίτι.
Για ύπνο εφωλιάζαν στο κλουβί τους.
Οι κόρες μου επαίζανε μαζί τους,
πετούσαν σαν ουρά από κομήτη...
Σαν δάκρυα, σαν στάλες κεχριμπάρι
καθόντουσαν στης κούκλας μας το γάντι.
Στων Χριστουγέννων το δεντρί με χάρη
φαντάζανε σαν κόσμημα διαμάντι...
Πουλιά αθώα, πνεύματα ωραία,
στις θύμησες σας έχω για παρέα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου