ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ

Πηγαίνανε κι οι δυό μαζί στο ίδιο το σχολείο.

Στην ίδια τάξη μάλιστα, στην ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ.

Η μιά ήταν η κόρη μου η πρώτη, η Ελπίδα

και η φίλη της η όμορφη και λυγερή, Ηλέκτρα.

 

Τα χρόνια εδιαβήκανε μα, πάλι ανταμώσαν.

Μανούλες πλέον και οι δυό, ολόκληρες γυναίκες.

Της είπε η Ελπίδα μου πως θέατρο διδάσκω

και ανεβάζω με παιδιά ωραίες παραστάσεις.

Γυμνάσια, Δημοτικά μάς στέλνανε φυντάνια

κι ανάμεσά τους ήτανε και κάποιοι μαθητές μου.

 

Πόση χαρά με τύλιξε όταν μιά μέρα ήρθε

να έμπει στην ομάδα μας κι η κόρη της Ηλέκτρας!!

Νεφέλη την φωνάζουνε και είναι μία κούκλα, 

ένα παιδί ευγενικό, που σφύζει από ταλέντα!

 

Άστραψε στην παράσταση η όμορφη Νεφέλη!

Νεράιδα λυγερόκορμη κι ηθοποιός, αστέρι!!

Κοιτώντας την, συγκίνηση τύλιξε την Ηλέκτρα

που έβλεπε την κόρη της να παίζει όλο φλόγα!

 

Και δίπλα της εδάκρυζε και άλλη μιά κυρία...

Νηπιαγωγός εξαίρετη, η μάνα τής Ηλέκτρας, 

η φίνα κυρία Δήμητρα, εξαίρετη γυναίκα,

η πιο θαυμάσια γιαγιά που το παιδί λατρεύει.

 

Καμάρωνε την εγγονή κι άστραφτε η μορφή της!

Πόση χαρά ελάβανε ετούτες οι γυναίκες,

σαν η Νεφέλη πέρασε απ' την Μεγάλη Πόρτα

και είναι πια φοιτήτρια του Πανεπιστημίου!!

Χαλάλι οι αγώνες τους, όλα δεξιά τούς ήρθαν.

 

Μα, θέλω λίγο να σταθώ στην μάνα της Νεφέλης.

Για βρεφοκόμος σπούδασε... Δούλευε με τις ώρες...

 Δύσκολο όμως να βρεθείς εκεί πού ΄χεις σπουδάσει

Και ζήτησε αλλού δουλειά, για να τα καταφέρει...

Ατέλειωτες, κουραστικές, οι ώρες δεν περνούνε...

Τι κι αν απέκτησε μωρό και γίνηκε μητέρα;;

Στην εργασία έπρεπε να στέκεται λαμπάδα...

Να μην την δούνε στην δουλειά, ποτέ της κουρασμένη...

 

Να μεγαλώσει το παιδί, τίποτα μην του λείψει...

Να το φροντίζει στοργικά και να το παραστέκει...

Να του διδάξει το σωστό, νά 'χει την έγνοια πάντα

πως η Νεφέλη πάντοτε θα βρίσκει την γαλήνη

και πως θα φτιάξει σπιτικό ζεστό, για το παιδί της....

 

Κι η Ηλέκτρα δεν ησύχαζε ποτέ όλη την μέρα.

Μα η μάνα της η Δήμητρα, πολλές φορές της στάθη.

Έγινε μιά υπέροχη γιαγιά για την Νεφέλη

και κάποια βάρη σήκωνε και της γλυκιάς Ηλέκτρας...

 

Κι η Ηλέκτρα αγωνίσθηκε με πείσμα και με θάρρος…

Και καλοκαίρια υπήρξανε που στα νησιά επήγε,

γιατί εκεί βρήκε δουλειά κι έπρεπε να δουλέψει...

Μαζί της πάντα έπαιρνε και την μικρή Νεφέλη,

την όμορφη κορούλα της που πάντα ακολουθούσε

ήρεμη την μανούλα της, την πολυαγαπημένη.

Απ' το παιδί δεν ήθελε η Ηλέκτρα να χωρίσει,

γι' αυτό όπου επήγαινε, την κόρη είχε μαζί της.

 

Ποτέ της δεν φοβήθηκε την όποια εργασία.

Αφού μόνη εδιάλεξε ετούτονε τον δρόμο,

τα δόντια σφίγγει δυνατά, σηκώνει το κεφάλι

κι εργάζεται αδιάκοπα ξεχνώντας το ρολόι.

 

Σηκώνεται το χάραμα στην πρωινή δουλειά της…

Γυρίζει γύρω κεί στις τρεις και στις εννιά το βράδυ,,

τρέχει στην δεύτερη δουλειά, ώσπου να ξημερώσει.

Στο σπίτι τρέχει βιαστικά, το πρωινό να φτιάξει.

Ξεπροβοδίζει το παιδί που πάει στο σχολείο.

Δεν θέλει ούτε μιά στιγμή να χάσει απ' την ώρα,

που πρέπει να ευρίσκεται παρέα με την κόρη.

Κι απέ πηγαίνει τρέχοντας στην πρωινή δουλειά της.

 

Το μεσημέρι έρχεται προτού η μικρή σχολάσει.

Την υποδέχεται θερμά κι όλα τα συζητούνε.

Κι αφού θα 'ρθεί τ'απόβραδο, αφήνει την Νεφέλη, 

μες στα ζεστά σκεπάσματα, εδώ στην κάμαρά της.

Είτε ο αδερφός είτε η γιαγιά θα μείνουνε στο σπίτι

κι εκείνη φεύγει τρέχοντας στην βραδυνή δουλειά της...

 

Τώρα η Νεφέλη πέτυχε, φοιτήτρια λογιέται.

Μπορεί να μείνει μόνη της καμιά φορά το βράδυ.

Αλλά της μάνας η καρδιά πάντα γοργοχτυπάει 

κι έχει την έγνοια πάντοτε τι κάνει το παιδί της...

 

Παρ' όλη αυτήν την κούραση, η Ηλέκτρα είναι κούκλα. 

Έχουν ωραίο κύτταρο κι αυτή και η μαμά της...

Οπότε η Νεφέλη τους που γίνηκε νεράιδα,

έχει από πού να καυχηθεί, ότι γονίδια έχει!!

 

Μιά σγουρομάλλα νεαρή γυναίκα η Ηλέκτρα.

Αεικίνητη, δραστήρια με πρόσωπο μιάς κούκλας

και μιά καρδιά απέραντη, γεμάτη καλοσύνη,

γεμάτη τρυφερότητα και όνειρα γαλάζια...

 

Σου εύχομαι Ηλέκτρα μου, νικήτρια να βγαίνεις,

παντοτινά στο δύσκολο της ζήσης μονοπάτι.

Η κόρη σου, σού χάρισε τεράστια ευτυχία:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ!! Επέτυχε τον στόχο!!!

Κι εσύ, υπερήφανη μαμά, σκέψου ότι μετείχες 

σε τούτο το κατόρθωμα, γιατί ευθύνεσαι κι εσύ για το μεγάλωμά της, 

οπότε έπραξες σωστά ώσπου εδώ να φθάσει,

και νιώσε γλύκα μέσα σου και για τον εαυτό σου...

 

Νεφέλη, Ηλέκτρα, Δήμητρα....

Γυναίκες τρεις υπέροχες, ολόσωστες κυρίες.

Χαρά σ' όποιον σας γνώρισε και όποιον αγαπάτε!

Κι εσύ γλυκιά Ηλέκτρα μου αξίζεις μέγα ΜΠΡΑΒΟ!!!

Έχεις μιά κόρη θησαυρό, αληθινό διαμάντι.

Ουδέποτε ελύγισες, μαχήτρια μεγάλη...

Το πόσο εκουράστηκες, μόνον εσύ το ξέρεις...

 

Σου εύχομαι κορίτσι μου, ό λ α  καλά να σού 'ρθουν...

Να λάμπει ήλιος στο στρατί όπου περνοδιαβαίνεις.

Ρόδα ν' ανθούν στο διάβα σου κι αηδόνια στην καρδιά σου.

Της Παναγιάς η Χάρη Της να σε προσέχει πάντα,

κι όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, αστέρια στην ποδιά σου!!!!!

 

Με μεγάλη αγάπη για εσάς τις τρεις υπέροχες γυναίκες και ειδικά για σένα, πανέμορφη Ηλέκτρα μου, η μαμά της φίλης σου Ελπίδας, 

                                   δασκάλα Πολυάνθη.

                                                                Αύγουστος του 2023