ΕΥΧΟΜΑΙ

1. Να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να έχουν τα όπλα εξαφανιστεί... 
2. Να υπάρχουν οι στρατιωτικές στολές πλέον μόνο μέσα στα μουσεία. 
3. Πρώτα απ' όλα να υπάρχει αληθινός σεβασμός στα παιδιά. Να τ' αγαπάμε, να τα φροντίζουμε, ν' αγωνιζόμαστε να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. 
4. Να μην ησυχάσουμε μέχρις ότου, απ' όλα τα παιδικά μάτια σβήσουν τα δάκρυα και μέχρις ότου η ασφάλεια και η αγάπη τους οριοθετούν τη ζωή τους. 
5. Να μη χρειάζονται κλειδαριές τα σπίτια. 
6. Να ξαναβρούμε το δρόμο για την εκκλησία της γειτονιάς μας. Να μάθουμε να συγχωρούμε για να αγαπάμε χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα... 
7. Η πατρίδα μας να ορθώσει το ανάστημα της και να γίνει απ' όλους σεβαστή. Και πρώτα απ’ όλα, από εμάς τους ίδιους... 
8. Τα βιβλία και η μουσική να κερδίσουν μια θέση στην καρδιά μας. 
9. Να καταπολεμηθούν οι αρρώστιες και να βρεθούν τα φάρμακα για την ίασή τους. 
10. Να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε χωρίς τραυματισμούς και απώλεια κάθε είδους ζωής, τους σεισμούς και τις άλλες φυσικές καταστροφές. 
11. Να μην υπάρχουν πια πειραματόζωα. Τα ιατρικά πειράματα επιτυγχάνονται και χωρίς το φρικιαστικό βασανισμό ζώων. 
12. Να συμπονούμε και να προστατεύουμε τα ζώα. Η φιλοζωία είναι ένδειξη αληθινού πολιτισμού. 
13. Να το καταλάβουμε: τα ζώα έχουν την ανάγκη μας, ιδίως τα αδέσποτα. Το λένε τα μάτια τους... Κοιτάξτε τα προσεκτικά... 
14. Να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση. Να ξαναγίνει η γη όμορφη, φιλική, χωρίς πυρηνικά όπλα, χωρίς πυρκαγιές, χωρίς πετρέλαια και λύματα στις θάλασσες, χωρίς τρύπες όζοντος στην ατμόσφαιρα... 
15. Να πάψουν οι κάθε είδους ζήλιες 
16. Να πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι "καρφιά" 
17. Να μη φοβόμαστε να πούμε όχι σε αυτούς που "νομίζουν" ότι τα ξέρουν όλα και ότι μπορούν να κανονίσουν ακόμα και τη δική μας ζωή. Αν είναι "ικανοί" ας ασχοληθούν μόνο με το να καλυτερεύσουν τη δική τους, καθώς και το χαρακτήρα τους. 
18. Να μην ξεχνάμε κι εμείς, ότι δεν είμαστε παντογνώστες κι ότι όλοι κάνουμε λάθη. 
19. Να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να κανονίζουμε τα πάντα μέσα απ' τις δικές μας απαιτήσεις. 
20. Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Έχουμε ατομική ευθύνη για το καθετί σε αυτή τη χώρα που ζούμε. 
21. Να μην τσιγκουνευόμαστε να πούμε στον άλλο, όταν αξίζει, ένα "μπράβο". 
22. Να πάψουν οι "μεγάλοι" της γης να κανονίζουν τις τύχες μας. Να μας αφήσουν να χαράξουμε οι ίδιοι την πορεία μας και να λύνουμε μόνοι τα προβλήματά μας. 
23. Να μας ξαναδώσουν τη σιγουριά ότι είμαστε κυρίαρχοι στη μοίρα μας και στη δική μας ζωή... Να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας, χωρίς φόβο "φτιάξτε οικογένεια" κι όχι να σκεπτόμαστε να το ξεστομίσουμε επειδή βλέπουμε το μέλλον άδολο και σκοτεινό. 
24. Κάποιος να σκεφτεί κάτι απλό: πόσο κάνει ένας πύραυλος; Δισεκατομμύρια... Αν τα δίναμε για τροφή σε πεινασμένους, στέγη σε άστεγους και σχολεία σε αναλφάβητους; Μα είναι τόσο απλό... Αυτή είναι η λύση! Γιατί δεν το σκέφτονται; 
25. Να μη νιώθουμε ηττοπάθεια... Ν' αντισταθούμε... Να λυγίζουμε σαν τις ενωμένες λυγαριές που τις φυσά ο άνεμος και μετά ορθώνονται γερές ξανά... Μία είναι η εντολή: "Αγαπάτε αλλήλους". Βέβαια, γι' αυτήν σταύρωσαν το Χριστό.. Αλλά αναστήθηκε... Κάποτε ίσως τη νιώσουν σε βάθος όλοι... Αρκεί να μην το βάλουν κάτω μερικοί ονειροπόλοι που ακόμα συμπονούν, συμπάσχουν και πιστεύουν στο καλό και στο δίκαιο... 
26. Να μη μένουμε στις τυπικότητες... Να κοιτάμε την ουσία... 
27. Να μην μένουμε άπραγοι, όταν δίπλα μας διαπράττεται αδικία. 
28. Να είμαστε συνετοί, ταπεινοί, αλλά κι αγωνιστές... 
29. Να λέμε στο Θεό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και να ζητούμε τη συγγνώμη και την προστασία ΤΟΥ. 
30. Να μην προδώσουμε ποτέ τις αρχές και τα ιδανικά μας... Να μη δεχτούμε ποτέ την εξαγορά της συνείδησής μας, όσο μεγάλο κι αν είναι το αντίτιμο... Σ' αυτή την περίπτωση, θα έχουμε περάσει στην αντίπερα όχθη... Εκεί που προδίδονται οι φίλοι, που πωλούνται οι λαοί και χάνεται η ανθρωπιά... 
31. Να μην κάνω ποτέ στον άλλον ό,τι δεν θέλω να κάμουν σ’ εμένα. 
32. Να θυμάμαι πάντα ότι η ελευθερία μου τελειώνει, εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. 
33. Να μην μπερδεύουμε την Δημοκρατία με την ασυδοσία. 
34. Να μπορούμε στη δύσκολη στιγμή να διαλέξουμε ξεκάθαρα σε ποιά απ’ τις δυο όχθες πατάμε επιτέλους...Δεν γίνεται να τους ευχαριστούμε όλους... 
35. Να μη σβήσει ποτέ το όνειρο και η ελπίδα απ' τη ζωή.. 
36. Να μη με περιορίζει ο άλλος, να μη με βάζει στα δικά του καλούπια, αφού κι εγώ δεν τον περιορίζω, δεν τον φτιάχνω με τα δικά μου μέτρα και σταθμά. Και αυτό, γιατί σέβομαι την ιδιαιτερότητα του καθενός μας.