Η σημερινή ανάρτηση, μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω... Γεμάτη με
αξέχαστες αναμνήσεις και την λάμψη της αρχής ακόμα της σταδιοδρομίας μου... Η
πρώτη σχεδόν δεκαετία, πλημμυρισμένη νιάτα και φως. Αυτό το φως, με ακολούθησε
και στα 35 χρόνια της διδασκαλικής μου θητείας... Τις φωτογραφίες που θα δείτε,
μου τις έστειλαν τρεις υπέροχες μαθήτριές μου: Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΠΑΡΕΛΗ, η ΜΑΡΙΖΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
και η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ. Τα ονόματα των παιδιών στην μία από τις δύο
ομαδικές φωτογραφίες, είναι:
Ραπανάκης[;], Κατερίνα Θεοφανοπούλου, Γιάννης Βατσέλας, Άρης
Λαούδης, Μαρίζα Παπαδημητρίου, Φόντας Ταζές, Καρολίνα Μωραΐτη, Νατάσα.., Πάνος
Κασελάκης, Ελίνα Γκίκα, [ανάμεσά τους εγώ] Γεωργία Καπαρέλη, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος,
Δανάη Φέστα, Νέλη Φίλη, Μαρία Δημητροπούλου, Αδαμαντία
Κοντοβουνησίου, Ειρήνη Κουφάκη, Νατάσα Κοντοβουνησίου, Βίκυ Καλογερά, Τάσος.., Ιωάννης Μπέρτσος, Ελίνα Κουτρούμπα, Αλέξης Χατζηαναστασίου, Νίκος Ρουκουνάκης.
Σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, αν ξέρετε το όνομα κάποιου παιδιού ή αν αναγνωρίσατε
τον εαυτό σας, σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, γράψτε μου για να διορθώσω ή να συμπληρώσω.
Σε μία από τις ομαδικές φωτογραφίες, μπροστά είναι ένα μικρό
κοριτσάκι... Είναι η δεύτερη κόρη μου, η Αλίσια, που σχολώντας από το νηπιαγωγείο,
φωτογραφήθηκε μαζί μας!!
Τώρα, θα σας πω δυο λόγια, για να σας συστήσω τα τρία καταπληκτικά
πλάσματα, με τα οποία ήρθα σε επαφή και τις οποίες ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την μεγάλη
προθυμία τους και την ανεκτίμητη αγάπη τους, που μου χαρίζουν άμετρη χαρά και
ανείπωτη συγκίνηση:
--------------------------------
α] ΓΕΩΡΙΑ ΚΑΠΑΡΕΛΗ: Όταν την είχα μαθήτρια, η Γεωργία μου,
διακρινόταν για την σεμνότητά της, την καλοσύνη της, την επιμέλειά της, τον
άψογο χαρακτήρα της... Στην φωτογραφία, στέκει αριστερά μου. Τελείωσε το ΕΘΝΙΚΟ
ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, στο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΑΘΗΝΑΣ. Ολοκλήρωσε το ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ της, επάνω στην ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ. Σήμερα
διδάσκει στο Τρίτο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ψυχικού, όπου είναι και
Υποδιευθύντρια. Η επιτυχία της ως δασκάλα, φαίνεται από την αγάπη που τρέφουν
οι μαθητές προς το πρόσωπό της και η θαυμάσια σχέση που έχει υφάνει με τις
μαθήτριες και τους μαθητές της. Είναι μία εξαίρετη εκπαιδευτικός, διότι, δεν
μορφώνει μόνον, αλλά και παιδαγωγεί.
Τα χρόνια τα έφεραν έτσι και κάποια στιγμή, ξανανταμώσαμε με την
Γεωργία μου... Ήρθε και παρακολούθησε την θεατρική παράσταση που είχα ανεβάσει
στο θέατρο ΑΝΕΣΙΣ. Τι χαρά ένιωσα βλέποντάς το μικρό μου κοριτσάκι, να στέκει
μπροστά μου, ολόκληρη νεαρή γυναίκα, πανέμορφη, μ' εκείνο το γλυκό προσωπάκι
που δεν είχε χάσει τίποτα από την τρυφερότητά του!!! Αγαπημένη μου Γεωργία, με
τίμησες με την παρουσία σου!!! Και τι συγκινητικό!!! Είσαι κι εσύ μία μαχόμενη
πλέον δασκάλα, μία συνάδελφος πολυαγαπημένη!!!!! Κοριτσάκι μου, με σκλάβωσες με
την ευγένειά σου!!! Με γέμισες άνθη και κάθισες μετά το πέρας του έργου να
συνομιλήσεις με τις κόρες μου και να βοηθήσεις… Σε τηλεφωνική επικοινωνία, μου
είπες κάτι που το κρατάω σαν φυλαχτό: “Κυρία Πολυάνθη μου, είστε από τους
λόγους που έγινα δασκάλα... Κρατάω ακόμα στην μνήμη μου την αγκαλιά σας, την
μυρωδιά σας, τις ζωγραφιές σας!!! Τι όμορφες κοπέλες και πριγκίπισσες
ζωγραφίζατε!!! Κι εμείς στριμωχνόμαστε στο διάλειμμα, στην έδρα να τα δούμε!!!
Λέω συνέχεια στους μαθητές μου για σας!!! Τους έχω φάει τ' αυτιά!!! ΄Να σας πει
η δασκάλα μου, πόσο ήσυχο παιδάκι ήμουν στην τάξη!' και όλο τους λέω ιστορίες με
σάς!! Και στην μετακόμιση που θα κάνετε, να με φωνάξετε κυρία Πολυάνθη μου! Κι
αν εσείς μάς λέτε 'παιδιά σας' , για μας είστε η μανούλα μας!!!! Και μην
ξεχνάτε! Αυτό που είμαι, το χρωστάω και σε σας, αγαπημένη μου ΔΑΣΚΑΛΑ!!! Είστε
μοναδική, πολύτιμη και ανεκτίμητη!!!”
Υπάρχει ωραιότερο δώρο για έναν δάσκαλο από αυτά τα λόγια; Νιώθει
ότι κάτι θετικό άφησε στην ψυχή των μαθητών του, κάτι πολύ καλό, για να υπάρχει
αυτή η αγάπη και αυτός ο σεβασμός μετά τόσα χρόνια...
Αγαπημένη μου ΓΕΩΡΓΙΑ, θα έχεις πάντοτε την αγάπη μου, χρυσό μου
παιδί!!! Θα σε βλέπω με το γαλάζιο αραχνοΰφωντο φόρεμά σου στο χορευτικό της
γιορτής μας, θα σε έχω στην καρδιά μου σαν μοσκοβολιστό ζουμπούλι, για να μου
θυμίζει το “Γιούλη” που σε φωνάζαμε μικρούλα... Ξέρω ότι είναι τυχεροί οι
μαθητές σου που σε έχουν δασκάλα, γιατί εσύ Γεωργία μου, εκπέμπεις ολόκληρη, στοργή,
τρυφεράδα και άπλετο φως... Να είσαι πάντα καλά, πολύτιμη Γεωργία μου!!!! Ο
εκπαιδευτικός κόσμος έγινε πλουσιότερος, έχοντας ένα διαμάντι σαν κι εσένα,
στους κόλπους του!!!!
-----------------------------------
β] ΜΑΡΙΖΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ένα παιδί καλοσυνάτο, ταλαντούχο,
ευγενικό, γεμάτο αγάπη, με υπέροχα σγουρά μαύρα μαλλιά, αυτή ήταν η Μαρίζα μου.
Σήμερα είναι μια νέα γυναίκα γεμάτη όνειρα και δημιουργίες! Έγινε ΗΘΟΠΟΙΟΣ.
Ξεκίνησε από το ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ και στην συνέχεια φοίτησε
στην ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΒΕΑΚΗ. Συνεχίζει να εμπλουτίζει τις θεατρικές
της σπουδές, μέσα από πολλά σεμινάρια: Μίμησης - Σωματικού Θεάτρου, Commedia
dell' arte, Κινηματογράφου. Η αγάπη της για τα παιδιά, την οδήγησε στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ της Ξένιας Καλογεροπούλου, όπου παρακολούθησε διετές σεμινάριο
ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ α΄ και β΄ επιπέδου, με στόχο τον σχεδιασμό και την εφαρμογή
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ σε ομάδες παιδιών και εφήβων. Τα τελευταία πέντε χρόνια
διδάσκει θέατρο και ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις σε σχολεία Γλυφάδας, Δάφνης και
Βάρης. Η Μαρίζα, ως ηθοποιός με πλούσια εμπειρία στο θέατρο, και με κατάρτιση
στον τομέα της Εκπαίδευσης σε παιδιά και ενήλικες, έστησε στην Γλυφάδα, ένα
υπέροχο Καλλιτεχνικό εργαστήρι, την ΑΣΤΡΑΜΑΞΑ, όπου εισάγει στην Θεατρική και
Μουσική Δημιουργία μικρούς και μεγάλους, ανοίγοντάς τους εκπληκτικούς ορίζοντες
δημιουργικότητας. Στο εργαστήρι της, διδάσκουν εξέχοντες συνάδελφοι που
καλύπτουν την γκάμα: Θέατρο, Μουσική και Εικαστικά.
Αγαπημένη μου ΜΑΡΙΖΑ, σού εύχομαι να κατευθύνει πάντα ο ζωοδότης Ήλιος
την ΑΣΤΡΑΜΑΞΑ σου, σε χώρες ονειρεμένες, λαμπερές, όπου το φως της δημιουργίας
θα σκορπίζει άπλετα την ψυχική ανάταση σε όλους εκείνους που θα διαβούν το
κατώφλι της... Κι εσύ Μαρίζα μου, με το νεραϊδένιο χεράκι σου, θα κρατάς
σταθερά τα χρυσά ηνία της Αστράμαξάς σου, οδηγώντας τους συνταξιδιώτες σου σε
χώρες μαγικές που το πνεύμα και η δημιουργία θα στήνουν πάντα τον χορό της
ελπίδας, της τέχνης, της αρμονίας και της ψυχικής ευωχίας!!!
------------------------------
γ] ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αγαπημένη μου Κατερίνα, θυμάμαι την
πανέμορφη μανούλα σου, που ήταν Νηπιαγωγός στην ΣΧΟΛΗ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ. Να της δώσεις
πολλά φιλιά!! Δεν σας ξεχνώ, όσα χρόνια κι αν έχουν διαβεί… Σε βλέπω μπροστά
μου με το γλυκό προσωπάκι σου, σοβαρή, επιμελής πάντα, καλόκαρδη, ένα φωτεινό
πλάσμα μέσα στην τάξη μας...
Η Κατερίνα ακολούθησε τον δρόμο της τέχνης. Τα δάχτυλά της έχουν
μια ξεχωριστή ικανότητα... Με ό,τι καταπιάνεται, θα διακριθεί... Αυτήν την
ικανότητά της την εξέλιξε και σήμερα έχει δικό της εργαστήριο. Η έμπνευσή της
είναι αστείρευτη και μεγάλη!!! Από τα χέρια της βγαίνουν αριστουργήματα!!!
Όποιας εποχής, όποιας τεχνοτροπίας και αν της ζητηθεί, το αποτέλεσμα θα είναι
άρτιο!!! Έχει μαγικά χέρια!! Δεν επαναπαύεται... Ψάχνει, ερευνά, προτείνει,
πειραματίζεται και ένα μικρό ή μεγάλο καλλιτεχνικό θαύμα, θα ξεπηδήσει από τα
δάχτυλά της!!!
Σπούδασε στην Αγγλία ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Εργάζεται ως
ενδυματολόγος και κατασκευαστής στον χώρο του θεάματος, άλλοτε στο θέατρο και
άλλοτε σε τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές παραγωγές. Τα τελευταία χρόνια
ασχολείται αποκλειστικά με ειδικές κατασκευές, όπως μάσκες και θεατρικά καπέλα.
Είναι μαμά δύο χαριτωμένων παιδιών, που είναι οι μεγάλες αδυναμίες της. Μου
έγραψε: “Τα παιδιά μου κυρία Πολυάνθη , πάνε στην Γ΄ και Δ΄ τάξη Δημοτικού,
ακριβώς δηλαδή στην ηλικία που είχα κι εγώ σαν παιδί, την καλύτερη δασκάλα του
κόσμου, εσάς!!!”
Η Κατερίνα - όπως ομολογεί - αγάπησε το θέατρο ήδη από το
Δημοτικό, τόσο από τις ωραίες γιορτές μας, όσο και από το Θεατρικό Παιχνίδι που
γινόταν τα μεσημέρια στην ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ. Η πιο σημαντική στιγμή της
καριέρας της, θεωρεί ότι ήταν η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΩΝ της ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ,
για την Τελετή Έναρξης των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ του 2004 στην Αθήνα!!!! Όταν το
άκουσα αυτό, ανατρίχιασα σύγκορμη από συγκίνηση , άκρατη χαρά και ασυγκράτητη
υπερηφάνεια!!!! Το άλλοτε μικρό κοριτσάκι μου, μεγαλούργησε σε μια υπέροχη,
αξέχαστη, λαμπερή στιγμή της πατρίδας μας!!! Ποιος μπορεί να ξεχάσει την
μεγαλειώδη παρέλαση όλων των εποχών της Ιστορίας μας με τις συγκλονιστικές
ενδυμασίες τους;; Και ανάμεσα στους εμπνευσμένους δημιουργούς, ένα κομμάτι
ισχυρό της Ελλάδας μας, το έντυσε η δική μας, υπερταλαντούχα, Κατερίνα μας!!!
ΕΥΓΕ, κοριτσάκι μου!!!! Να είναι γεμάτος φωτεινούς γαλαξίες ο δρόμος σου!!!
Αγαπημένη μου ΚΑΤΕΡΙΝΑ, σού εύχομαι τη ζωή σου να την τυλίγει η
πνοή της επιτυχίας και της δημιουργίας!! Θα σε έχω στην καρδιά μου, σαν ένα
ονειρικό αστεράκι!!! Να είναι πάντοτε ο ορίζοντάς σου φωτεινός και να σου χαρίζει
μεγάλες χαρές και πλέρια ικανοποίηση!!
------------------------------
Αγαπημένα μου κορίτσια, αξέχαστες μαθήτριές μου... Σας ευχαριστώ
που συνεννοηθήκατε για τις φωτογραφίες και για τα ονόματα των συμμαθητών σας.
Σας εύχομαι ο Θεός να σας χαρίζει υγεία, πολλές χαρές και να δημιουργείτε
πάντα, με το ξεχωριστό ταλέντο της η καθεμιά σας, στον στίβο που επέλεξε να
αγωνισθεί και να λάμψει!!! Θα έχετε πάντοτε την αγάπη μου και τις άπειρες ευχές
μου... Ο Θεός να σας ευλογεί!! Με χίλιες ευχές για ό,τι το καλύτερο, η παλιά
δασκάλα σας, Πολυάνθη!!
.jpg)
