Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.... ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΓΡΑΦΟΥΝ

Κοιτάζοντας προς τα πίσω, διαπιστώνω μέσα από τα κείμενα των μαθητών μου, ότι προβλήματα που μας ταλανίζουν σήμερα, ταλάνιζαν και τότε τον κόσμο μας, λες και τίποτε δεν έχει αλλάξει κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια... Τα περιοδικά που βγάζαμε στην ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, κρατούν θησαυρούς μέσα τους. Ήμουν πάντα σύμβουλος στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΤΥΠΟΥ και το συνέχισα σε όσα σχολεία δίδαξα. 1994-1995 και ο μαθητής ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ περιγράφει τα καταστροφικά  αποτελέσματα μιας αιφνίδιας καταιγίδας και νομίζεις ότι περιγράφει την νεροποντή που ρήμαξε τα πάντα, σήμερα, το σωτήριον έτος 2022... Σαν να μην έχουμε προχωρήσει ούτε ένα βήμα μπροστά κι ας έχουν μεσολαβήσει 27 ολόκληρα χρόνια... Και θλίβεσαι, γιατί τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα... Ένα σύστημα διαβρωμένο, αργοκίνητο, αδιάφορο... Σαν να είμαστε το μαρμαρωμένο βασίλειο της κοιμισμένης πριγκίπισσας του παραμυθιού, μόνο που εδώ φοβάσαι, γιατί δεν πρόκειται για παραμύθι, ώστε να έρθει το βασιλόπουλο και να τα αναστήσει όλα... Εδώ είναι η αποκαρδιωτική πραγματικότητα...

    Οι μαθήτριες ΒΑΝΙΑ ΤΣΑΤΑ και ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ, φανερώνουν τις μύχιες επιθυμίες τους για έναν καλύτερο κόσμο... Και οι ευχές τους είναι ακριβώς ίδιες με των σημερινών παιδιών... Με διαφορά τριάντα χρόνων περίπου, οι έγνοιες, τα άγχη και οι ελπίδες της νεολαίας μας, είναι πανομοιότυπες... Που πάει να πει, ότι εμείς οι μεγάλοι, κάτι δεν κάνουμε σωστά πάνω σ' αυτήν την γη... Μοναδική μας ελπίδα, οι καινούργιες γενιές να βρουν το κουράγιο να αναλάβουν τα ηνία, ώστε να πατάξουν την διαφθορά και με σιδερένια πυγμή να διορθώσουν τα κακώς κείμενα απανταχού...

[ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ να διαβάσετε τις πληροφορίες για το κάθε παιδί ξεχωριστά, που παραθέτω μετά τα κείμενά τους. Θα καταλάβετε πολλά... Η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται... Θα το διαπιστώσετε...]

-----------------------------------------------------------------------------------------

ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ

Θέλω να έχουμε ειρήνη και αγάπη σε  ό λ ο ν  τον κόσμο... ΔΕΝ θέλω κάποιοι άνθρωποι να καίνε τα δάση, γιατί α υ τ ά τα δάση είναι πηγή ζωής για τον άνθρωπο. ΔΕΝ θέλω να κακομεταχειρίζονται τα αθώα παιδιά... ΔΕΝ θέλω να βασανίζουν τα ανυπεράσπιστα ζωάκια... Θεωρώ αδιανόητο και εγκληματική ενέργεια να υπάρχουν ασυνείδητοι εργολάβοι που δεν βάζουν τα απαιτούμενα υλικά σε ένα κτήριο, με αποτέλεσμα με έναν σεισμό να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, προκαλώντας θανάσιμα και τραγικά ατυχήματα στους άτυχους ανθρώπους που μένουν μέσα... Θέλω ακόμα το ποτάμι της αγάπης να υπάρχει για πάντα και απ' όπου περνάει να χαρίζει την στοργή στους μεγάλους και στα παιδιά και, πάνω απ'όλα, να φέρνει την ειρήνη και την συμφιλίωση σε όλον τον ταλαιπωρημένο πλανήτη μας.

    Και όπως το απλό ποτάμι κυλάει μέσα από κάμπους και βουνά και δεν οπισθοχωρεί μέχρι να φτάσει στην μεγάλη, πλατιά θάλασσα,  έ τ σ ι  και ο άνθρωπος πρέπει να προχωρεί μην υπολογίζοντας εμπόδια. Δεν πρέπει να λυγίζει, αλλά να συνεχίσει τον αγώνα του και να έχει μέσα στην καρδιά του την μεγάλη, αληθινή αγάπη για όλα τα πλάσματα της γης.. Να ενδιαφέρεται, να γνοιάζεται και να ανησυχεί...

    Τότε μόνο θα εμφανιστούν οι δύο ήλιοι... Ο ένας θα είναι του διαστήματος και ο άλλος θα είναι ο ήλιος της καλοσύνης. Και εύχομαι ένα περιστέρι, βαστώντας στο ράμφος του κλαράκι ελιάς, να πετάξει ψηλά στον ουρανό και να ζωγραφίσει στ' αστέρια μία μεγάλη καρδιά που να την κρατούν σφιχτά δυο ανθρώπινα χέρια, σημάδι φιλίας, συμπόνιας, αλήθειας και ανθρωπιάς...

ΒΑΝΙΑ ΤΣΑΤΑ Γ2

--------------------------------------------------------------------------------------

Ένα μήνυμα αγάπης, δεν είναι μόνο ένα γράμμα που το στέλνεις από τον έναν άνθρωπο στον άλλον. Είναι μήνυμα φλογερό που βγαίνει από την ψυχή σου μέσα, είναι κάποιες συλλαβές που σε κάνουν να δακρύζεις... Είναι η προσευχή σου για έναν καλύτερο κόσμο, για ένα όμορφο αύριο. Είναι ο καημός για τα ζωάκια που πεθαίνουν χωρίς να φταίνε, από τους ασυνείδητους κυνηγούς... Είναι το δάκρυ της γης, επειδή ο κόσμος, δηλαδή εμείς οι άνθρωποι την βρωμίζουμε με τρομερές πράξεις, όπως με την απαίσια εκμετάλλευση των ανυπεράσπιστων παιδιών... Είναι το τραγούδι των αγγέλων που έχει διάφορους στίχους αγάπης που προσπαθούν να φτάσουν στις ψυχές μας: "Αγαπάτε αλλήλους" και "Αγάπα τον πλησίον σου".

    Κάτι φρικτό που καταστρέφει χώρες ολόκληρες, είναι ο πόλεμος που, δυστυχώς, γίνεται ακόμη και σήμερα για τα συμφέροντα των μεγάλων κρατών...

    Αν όμως όλες οι προσευχές πραγματοποιούνταν ή έστω μερικές, η γη θα γινόταν παράδεισος και θα ανέτειλε ένα τεράστιο χαμόγελο... Ο ήλιος θα λαμποκοπούσε, οι άνθρωποι θα ακτινοβολούσαν από χαρά, θα πιάνονταν χέρι-χέρι κάνοντας ένα κύκλο τόσο μεγάλο και τόσο δυνατό, που θα αγκάλιαζε όλο το σύμπαν.

    Και τότε από την άβυσσο του κόσμου, θα αναδυόταν κι άλλος ένας ήλιος όπου θα λαμποκοπούσε πιο πολύ από τον άλλον, τον γνωστό, τον κανονικό ήλιο του σύμπαντος,  γ ι α τ ί   α υ τ ό ς, θα ήταν γεμάτος με ανθρώπινες ψυχές, πλημμυρισμένες καλοσύνη, ενδιαφέρον για τον διπλανό, στοργή, ΕΛΠΙΔΑ και ΑΓΑΠΗ....

ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ Ε2

-----------------------------------------------------------------------------------------

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Πριν κάποιες εβδομάδες μπήκαμε στην χειμωνιάτικη περίοδο και μαζί ξεκίνησαν οι δυνατές, καταρρακτώδεις βροχές... Η φύση έξαλλη με τους αχάριστους ανθρώπους, ξεκίνησε για να τους εκδικηθεί... Τα μπαζωμένα ρέματα παρέσυραν αυτοκίνητα, οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια και σε πολλά σπίτια που είχαν χτιστεί παράνομα, τα λεγόμενα αυθαίρετα, η στάθμη του νερού έφτασε πάνω από το ένα μέτρο... Περιουσίες καταστράφηκαν, πνίγηκαν στην λάσπη, πολλοί άνθρωποι εγκλωβίστηκαν στα πλημμυρισμένα σπίτια τους και σε πολλές περιοχές κόπηκε το ρεύμα...

    Και για όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα, ποιος είναι η αιτία;; Ποιος φταίει;; Ποιος άλλος φυσικά;; Ο άνθρωπος... Καλά, δεν θα βάλει ποτέ κανείς μυαλό;; Πού χτίζεις κύριε την μονοκατοικία σου, για να παίρνεις το καθαρό σου αεράκι;... Εντάξει, δεν λέω, να χτίσεις το σπιτάκι σου, αλλά τουλάχιστον μάθε αν είναι στο σχέδιο πόλεως, αν το εγκρίνει η πολεοδομία και το κυριότερο, να ξέρεις άμα υπάρχει από κάτω από το οικόπεδό σου μπαζωμένο ρέμα...

    Εάν συνεχιστεί αυτή η λογική, τότε η χώρα μας θα είναι μια "ανοχύρωτη χώρα"... Και αυτό δεν το θέλουμε... Σίγουρα...

    Τώρα κάτι άλλο... Ζούμε στον 20ο αιώνα και ο κόσμος κατάντησε να γίνει αχούρι. Όλοι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο... Δεν σεβόμαστε το περιβάλλον, ρυπαίνουμε τα ποτάμια, μολύνουμε τις θάλασσες, φερόμαστε αχαρακτήριστα στα πλάσματα του Θεού και προσκυνούμε το χρήμα... Η τεχνολογία είναι προηγμένη και κάνουμε σχέδια για το μέλλον, αλλά η συμπεριφορά μερικών είναι απαράδεκτη... Ποιοι φταίνε; Οι πρωταίτιοι αυτής της κατάντιας, ποιοι άλλοι μπορεί να είναι από τους πολιτικούς της κάθε χώρας;; Αυτοί έχουν το μεγαλύτερο άδικο... Πρώτα-πρώτα ο καθένας τάζει για την χώρα του λαγούς με πετραχήλια και όταν ανεβεί στην εξουσία, τα κάνει μούσκεμα... Βέβαια ευθύνες - μην το ξεχνάμε π ο τ έ -  έχει και ο καθένας από ε μ ά ς χωριστά... Και μάλιστα πολλές... Τι μένει;;; Να αποκτήσουμε συνείδηση... Α υ τ ό ....

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ ΣΤ΄1

------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΝΩ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ:

α] ΒΑΝΙΑ ΤΣΑΤΑ: Η πατρίδα μας, πρέπει να είναι υπερήφανη με τέτοια παιδιά, σαν την ΒΑΝΙΑ την ΤΣΑΤΑ. Διέπρεψε στην Ανωτάτη Εκπαίδευση και πήγε για Μεταπτυχιακό στην Γερμανία, όπου θριάμβευσε!!! Οι Γερμανοί επιστήμονες της άνοιξαν την αγκαλιά τους. Έμεινε εφτά χρόνια εκεί, α λ λ ά  ευτυχώς, ξαναγύρισε στην χώρα μας... Το πεδίο της είναι η έρευνα. Άξιζε την υποτροφία.... Και οι ώρες που διαθέτει για την επιστήμη της, ατελείωτες... Δεν κοιτάζει ρολόϊ...

Σπούδασε ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ. Μετά πήγε για ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ, στην Δρέσδη της Γερμανίας. Έμεινε εκεί και για το ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ της πάλι στον τομέα της ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, με θέμα της διατριβής την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ. Τώρα βρίσκεται στην Ελλάδα και είναι ΜΕΤΑΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ και δουλεύει πάνω στην ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΑΚΩΝ ΒΑΛΒΙΔΩΝ.

Παιδάκι μου, σου εύχομαι να γράψεις ιστορία στον τομέα σου και να δώσεις την πολύτιμη βοήθειά σου στους συνανθρώπους σου. Το έργο σου μεγάλο, αλλά εσύ κοριτσάκι μου, έχεις μεγάλη επιμονή, ευφυΐα και απόλυτο σεβασμό στον όρκο του Ιπποκράτη... Είσαι μια καταξιωμένη επιστήμων κι εγώ σε λέω ακόμα "κοριτσάκι μου"... Γιατί μάτια μου, για μένα θα είσαι πάντα η γλυκιά, σοφή μαθήτριά μου με το γεμάτο αθωότητα τρυφερό προσωπάκι...

Θα βλέπω την Βάνια μου, μέσα στην τάξη με τα ολοστρόγγυλα, μεγάλα φωτεινά σαν την ήρεμη θάλασσα γαλάζια μάτια της, να παρακολουθεί το μάθημα με μεγάλη προσοχή... Πρωταγωνίστησε στο χριστουγεννιάτικο έργο μας με καταπληκτικό ταλέντο και στο Φιλολογικό Μεσημέρι για τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, καθήλωσε τους πάντες με την απαγγελία της και την χάρη της στις καντρίλιες. Κι εκείνες οι υπέροχες φορεσιές που τις είχε φτιάξει η μανούλα της!!! Όνειρο!!! Αυτές τις φορεσιές, μου τις δάνεισαν για να τις φορέσουν και τα άλλα παιδιά μου, στα άλλα σχολεία!!!! Και ακόμη τις έχω άθικτες!!!! Σας ευχαριστώ θερμά, μαμά Ελένη και κόρη !!!

Αγαπημένο μου παιδί, ΒΑΝΙΑ, να ξέρεις θα είσαι πάντα βαθιά στην καρδιά μου και σου εύχομαι ολόψυχα, η ζωή σου να είναι μοσκοβολιστή, ανθοσπαρμένη και ήλιος χρυσός να φωτίζει τα βήματά σου!!! Είσαι ένα διαμάντι ξεχωριστό, που θα λάμπει όπου κι αν βρεθείς!!! Αγαπάς τα ζώα, άντεξες τόσα χρόνια στην Γερμανία που είναι η χώρα του κρέατος, μη προδίδοντας τις αρχές σου, όντας χορτοφάγος... Εκείνο το ντοκιμαντέρ για το τι συμβαίνει στα έρημα τα ζώα, σε έκανε να αλλάξεις στρατόπεδο και να μην το προδώσεις!!! Υποκλίνομαι στην τόση θέλησή σου!!! Είσαι γεννημένη για μεγάλα πράγματα!!! Ο χώρος της έρευνας, είναι τυχερός που σε έχει, πολυαγαπημένο μου παιδί!!! Ο Θεός να σε ευλογεί πάντα!!! 

--------------------------------------------------------------------------------------

β] ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ: Ένα πλάσμα ευγενικό, χαρούμενο, γεμάτο αισιοδοξία, έτσι ήταν η Μελίνα ως μαθήτρια. Ευγενέστατη, επιμελέστατη, κοινωνικότατη υπήρξε ένα από τα πιο θετικά στοιχεία της τάξης  μας. Έχει σπουδάσει ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, αλλά ασχολείται στον κλάδο του ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ. Σήμερα είναι μια πανέμορφη νέα γυναίκα, με μια υπέροχη οικογένεια. Το λατρεμένο παιδάκι της, ολοκληρώνει την ευτυχία της. Το πανέξυπνο μυαλό της, της χαρίζει μια επιτυχημένη καριέρα και ξεχωρίζει όπου κι αν βρεθεί.

Αγαπημένο μου παιδί ΜΕΛΙΝΑ,έχεις αστέρι κοριτσάκι μου!!! Είσαι η ίδια ένας αυτόφωτος ήλιος, η προσωποποίηση της χαράς της ζωής!!Σε βλέπω να ανεβαίνεις στην σκηνή κατά την χριστουγεννιάτικη παράστασή μας, με την καταπληκτική φορεσιά σου, λαμπρύνοντας όλον τον χώρο!!! Κρατώ όλα τα περιοδικά που εκδίδαμε στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΤΥΠΟΥ και εκεί έχω πάρα πολλά επιτυχημένα κείμενά σου!!! Υπήρξες πολυγραφότατη, με πολλές ανησυχίες. Ένα κείμενό σου, το αφιερώνεις σε μένα, με τίτλο "Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΟΥ"... Να ξέρεις μοναδική μου Μελίνα, ότι το έχω ξεχωρίσει και το φυλάω ως κόρη οφθαλμού!...

Αξέχαστο κοριτσάκι μου, αγαπημένη μου Μελίνα, θα έχεις πάντα την αγάπη μου!!! Όλα εσείς τα παιδιά μου, οι αξέχαστοι μαθητές μου, κατέχετε έναν ολοφώτεινο θρόνο στην καρδιά μου!!! Σου εύχομαι ματάκια μου, να είναι η ζωή σου γεμάτη υγεία, φως, χαρά, απέραντη αγάπη  και δυνατές επιτυχίες!!! Το υπεραξίζεις χρυσό μου κοριτσάκι!!! Ο Θεός να σε ευλογεί!!!!

----------------------------------------------------------------------------------

γ] ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ: Τι να πρωτοπώ για τον Παναγιώτη; Τον είχα στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΤΥΠΟΥ. Τα άλλα δυο κορίτσια, υπήρξαν και μαθήτριές μου. Σήμερα είναι ένας ευτυχισμένος σύζυγος, μπαμπάς και πάντα στοργικός γιος, με μια επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα... Τότε, πριν χρόνια πολλά, ένας πανέξυπνος μαθητής με χιλιάδες ανησυχίες, απορίες, κοινωνικότατος και λαλίστατος!!!

Αγαπημένο μου παιδί Παναγιώτη, θυμάμαι τις ώρες που περνούσαμε μέσα στο σχολικό λεωφορείο, που επειδή ήμασταν κοντά στο τέρμα διαδρομής, μας άφηνε σχεδόν τελευταίους σπίτι μας. Και σε όλη την διαδρομή, καθήμενος κοντά στην κόρη μου Αλίσια ή σε άλλον συμμαθητή σου, κελαηδούσες συνεχώς, ακούραστα, για ένα σωρό θέματα!!! Ήσουν ένα ευχάριστο φαινόμενο!!! Μετά τόσες ώρες μάθημα και τόσες στάσεις, εσύ διατηρούσες ακμαίο το κέφι και το χιούμορ σου!!! Για πόσα θέματα συζητούσες και με πόσο μπρίο!!! Ήσουν η χαρά της ζωής!!

Ο Παναγιώτης, τελείωσε ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ και στην συνέχεια έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ, ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ και ΣΤΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ.

Αγαπημένο μου παιδί ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, λαβαίνω μεγάλη χαρά μαθαίνοντας νέα σου!!! Τι χαρά πήρε η μανούλα σου όταν την έκανες γιαγιά!!! Πόση αγάπη μεγάλη έχει για σένα, για την γυναίκα σου και τα παιδάκια σου!!! Αστράφτει ολόκληρη όταν μιλάει για σας!!! Καταπληκτική γυναίκα!! Με εντυπωσιάζει η ευγένειά της!!! Πρέπει να είσαι υπερήφανος γι' αυτήν!!! Κι εμείς είμαστε υπερήφανες για σένα, άξιο, ξεχωριστό, πανέξυπνο παιδί μας!!! Σου εύχομαι λεβέντη μου να έχεις μια ζωή γεμάτη αγάπη και άπειρες χαρές, οικογενειακές, μα και επαγγελματικές!!! Είσαι μαχητής παιδάκι μου, ακούραστος, υποδειγματικός οικογενειάρχης, μία φωτισμένη προσωπικότητα!!! Ο Θεός να σας προστατεύει όλους σας!!!! ΔΕΝ σας ξεχνώ!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ -- ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ, ΘΗΣΑΥΡΟΙ !!!!!

α] ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ. Έτος  1994... Πολλά χρόνια πριν... Χρόνια όμορφα, κι εγώ περιτρτριγυρισμένη από μαθητές και μαθήτριες, που με την παρουσία τους πλούτισαν τον καμβά της ζωής μου με την άδολη αγάπη τους και τα ηλιόλουστα χαμόγελά τους... Και έρχεται το 2022... Όταν, ψάχνοντας, ξαναβρίσκομαι με παιδιά εκείνης της εποχής. Ένα ξεχωριστό, ευγενικό πλάσμα, η ΕΛΙΝΑ η ΓΟΥΣΗ... Έκλαιγα όταν στο μέσσεντζερ μου έγραψε: 

    "Αν θυμηθώ μια στιγμή στη ζωή μου που με καθόρισε, που σήμαινε αλλαγή και γέμισε σπόρους το ανακατεμένο χώμα, αυτή ήταν όταν η ηλιαχτίδα Πολυάνθη Βουτσινά μπήκε από το - ευτυχώς - ανοιχτό παράθυρό μου... Λατρεμένη μου κυρία Πολυάνθη! Πόση χαρά πήρα σήμερα [4-11-21] που η Ελένη Βαρδακαστάνη μου είπε ότι είστε στο facebook!! Πόση χαρά που σας ξαναβρίσκω!!! Δεν νομίζω ότι υπάρχει παιδί που άγγιξαν τα χέρια σας και δεν έγινε καλύτερο!! Όσο για μένα, αγάπησα την λογοτεχνία χάρη σε σας!!..." και "Αγαπημένη μου δασκάλα! Πόσο συγκινούμαι! Με γυρίζετε σε τόσες ζεστές αναμνήσεις!... Στην τάξη μας, να γράφουμε, να σβήνουμε και να σχεδιάζουμε το περιοδικό μας... Κι εσείς πάντα η καλή νεράϊδα να μας πασπαλίζει έμπνευση και να ανοίγουν οι καρδιές μας!..."

    Με  τέτοια μηνύματα, με τέτοια υπέροχα λόγια, πώς να μην συγκινηθώ;;; Κι έχουν περάσει τόοοσα χρόνια!! Ελίνα μου, χίλια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αγάπη σου, τον σεβασμό σου και για το ότι δεν ξεχνάτε!!! Έτσι με κάνετε ευτυχισμένη και νιώθω ευλογημένη που σας είχα μαθητές μου!!! Και χαίρομαι κοριτσάκι μου, γιατί ο λόγος σου στο πέρασμα των χρόνων, εξακολουθεί να ρέει γάργαρος, λυρικός, τρυφερός, αντανακλώντας την γεμάτη αγάπη, πνεύμα και καλοσύνη, υπέροχη καρδιά σου!!

    Η ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ, αρχικά σπούδασε ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ. Ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά. Το δεύτερο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ, το έκανε πάνω στην ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ και τα τελευταία χρόνια σπουδάζει στην ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, για ένα δεύτερο πτυχίο!!! Έχει πολλές ευαισθησίες, είναι πολύ δοτική και, με ανθρώπους ωσάν και αυτήν, ο κόσμος μας θα γίνει πολύ καλύτερος!!

    Αγαπημένο μου παιδί, ΕΛΙΝΑ, σε βλέπω να ανεβαίνεις στην χριστουγεννιάτικη σκηνή μας, ντυμένη με τον σατινένιο σου λαμπρό μανδύα, κρατώντας στο χεράκι σου ένα από τα περιστέρια του φινάλε!!! Δεν πρόκειται να ξεχάσω π ο τ έ τον υπέροχο χαρακτήρα σου και τα πολλά ταλέντα σου!! Είσαι ένα πλάσμα ξεχωριστό, που σκορπά  θερμό φως, όπου και αν σταθείς!!! Μακάρι στην ζωή σου όλα να είναι πλημμυρισμένα από αγάπη, υγεία και πάμπολλες επιτυχίες!!! Να είσαι ευλογημένο, αγαπημένο μου παιδί!!! Πανέμορφη, μοναδική μου Ελίνα!!!!

------------------------------------------------------------------------------------

β] Το μήνυμα του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΩΚΑ, μου ζέστανε την καρδιά και με κατασυγκίνησε: "Κυρία Πολυάνθη, σας έχω στην καρδιά μου και σας αγαπώ πολύ! Είναι πολύ τυχερά τα παιδιά σας που έχουν εσάς μάνα! Έχετε την αγάπη των γονιών μου και τα φιλιά τους. Δεν σας ξέχασαν ποτέ! Δεν θα ήμουν τίποτε χωρίς εσάς... Χάρη στην αγάπη που μας δείξατε, χάρη στο μάθημα της Ιστορίας που μας κάνατε να λατρέψουμε όλους αυτούς τους μεγάλους ήρωες, που χάρη σ' εκείνους και στις θυσίες τους απολαμβάνουμε σήμερα την ελευθερία μας, άσχετα αν η πορεία μας δεν είναι ισάξιά τους, χάρη σε όλα αυτά, εγώ πήρα τον δρόμο που διάλεξα στην σταδιοδρομία μου...... Θα τα ξαναπούμε σύντομα. Πάντα ήσασταν, είστε και θα είστε η αγαπημένη μου δασκάλα... Σας αγαπώ πολύ!!"

    Γιώργο μου, αγαπημένο μου παιδί, ούτε εγώ σας έχω ξεχάσει και θα σας θυμάμαι π ά ν τ α με πολύ μεγάλη αγάπη... Γιώργο μου, πόσο χαίρομαι και πόσο συγκινούμαι που το μάθημά μας στην Ιστορία σε ώθησε για ένα τόσο μεγάλο βήμα καριέρας!!! Με τιμάς παιδάκι μου και σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα από την καρδιά μου γι' αυτό... Το ότι έβαλα ένα λιθαράκι στο μεγάλο οικοδόμημα της εκπαίδευσής σου και στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου, με κάνει τρισευτυχισμένη!!! Τα λόγια σου θερμά, φωτίζουν την ψυχή μου με ολόλαμπρο φως!!! Θα είστε πάντοτε στην καρδιά μου, οι ωραιότερες και φωτεινότερες νοσταλγικές αναμνήσεις μου!!! Έχετε την απέραντη αγάπη μου!!!

    Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΚΑΣ είναι στρατιωτικός. Τελείωσε την ΣΜΥΝ, την ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΊΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.  Φέρει τον βαθμό του ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗ. Υπηρέτησε στην Φ/Γ [ΦΡΕΓΑΤΑ] ΚΑΝΑΡΗΣ.

    Αγαπημένο μου παιδί ΓΙΩΡΓΟ, έχω μπροστά μου το όμορφο, χαρούμενο προσωπάκι σου... Θυμάμαι που στην χριστουγεννιάτικη γιορτή μας, η μαμά σου, σού είχε φτιάξει μια θαυμάσια φορεσιά από μπλε ελεκτρίκ και πορτοκαλί σατέν. Ήσουν κουκλί!! Και πόσο αγχώθηκα, όταν οι εξαίρετοι, τρυφεροί γονείς σου, ήρθαν στο φινάλε!... "Μα γιατί ήρθατε αυτήν την ώρα; Ο γιος σας ήταν καταπληκτικός!!! Έπαιξε υπέροχα!!! Κρίμα που δεν τον απολαύσατε!!! Ήταν μοναδικός!!" τους είπα  στο τέλος της γιορτής. Και η όμορφη μανούλα σου μου είπε: "Αχ, κυρία Πολυάνθη!!!! Δεν υπολογίσαμε σωστά την ώρα... Νομίζαμε ότι θα προλαβαίναμε, αλλά η κίνηση που συναντήσαμε στον δρόμο, ήταν το κάτι άλλο... Δεν περιμέναμε τέτοια καθυστέρηση..." Ευτυχώς που είχαμε τραβήξει την γιορτή μας βίντεο, οπότε οι γονείς σου, θα πήραν μία γεύση... Τι ευγενικοί άνθρωποι!!! Κι εσύ Γιώργο μου, είχες πού να μοιάσεις!!! Ευγενικό πλάσμα, σεβαστικό, με υπέροχο χαρακτήρα και θαυμάσια απόδοση στα μαθήματα... Δεν ξεχνάω Γιώργο μου, που κάθε πρωί που μπαίναμε στην τάξη, περνώντας από μπροστά μου, μοσχοβολούσες  άρωμα γαρδένιας!!! Ήσουν πάντα φροντισμένος, δοτικός, ένα από τα θετικά στοιχεία που πάνε την τάξη μπροστά!!! Σου εύχομαι αγαπημένο μου παιδί, ούριοι άνεμοι να πνέουν στην πορεία σου και ακύμαντη, γελαστή, ολοφώτεινη θάλασσα  να είναι η ζωή σου!! Όλα τα καλά του Θεού, στα χέρια σου, παιδί μου!!! ΓΙΩΡΓΟ  μου!!!

------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΛΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ

α] ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ "ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ"

Ο ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης, στο ποίημα αυτό, μας παρομοιάζει την Άνοιξη με μια πανέμορφη κοπέλα ντυμένη στα λευκά. Το κάτασπρό της φόρεμα είναι στολισμένο με χιλιάδες μυρωδάτα λουλούδια. Στο αραχνοΰφαντο πέπλο της στέκονται τα χελιδόνια και μυριάδες πολύχρωμες πεταλούδες. Ό,τι αγγίζει με τα μαγικά κρινοδάχτυλά της, το  "α ν α σ τ α ί ν ε ι".   

    Κάποια στιγμή, ένα μικρό κορίτσι - που μπορεί να είναι και η ίδια η άνοιξη - μπαίνει μέσα σε έναν ολάνθιστο μπαξέ. Του αρέσουν τόσο πολύ τα λουλούδια, που τ' αγγίζει με τέτοια λεπτότητα, λες και ξέρει τι αισθάνονται... Πάει κοντά σε έναν μικρό, βελουδένιο, κίτρινο μενεξέ και αρχίζει να μιλάει μαζί του!! Σε μια γωνιά του μικρού, μοσχοβολιστού κήπου, ορθώνεται ένα συντριβάνι. Καθώς αναβλύζει το δροσερό νερό, αστράφτουν οι σταγόνες και νομίζεις πως ο ουρανός ρίχνει χιλιάδες αστέρια που φωσφορίζουν ολοτρόγυρα στα σμαραγδένια φυλλώματα! Ένας τζίτζικας κάθεται  αραχτός στο κλαρί μιας γεμάτης με καρπούς μηλιάς και τραγουδάει δυνατά και με κέφι τον χαρούμενο σκοπό του. Και το κοριτσάκι, μεθυσμένο από την τόση ομορφιά, χοροπηδώντας, πότε πέφτει πάνω στην κομψή ροδιά, πότε πέφτει πάνω στην πλημμυρισμένη με μωβ καρπούς, βατομουριά.

    Στην μέση του ηλιόλουστου κήπου, υπάρχει ένα πηγάδι. Μια κυρία ανεβάζει έναν κουβά με δροσερό νερό. Τα πάντα σου θυμίζουν ζωγραφικό πίνακα!!! Ο ολόλαμπρος ήλιος τα μαγεύει όλα!!! Το κοριτσάκι, φαίνεται ότι μέθυσε αληθινά από το χρυσό φως, τις πάμπολλες ευωδιές και το τραγούδι των πουλιών... Απλώνει θαρρετά το χέρι του και πιάνει απαλά μια χρυσαφιά με μαύρες ρίγες μελισσούλα!! Στα παιδικά της μάτια την βλέπει τεράστια και η φαντασία της, τής παίζει παιχνίδια, γιατί μια χαριτωμένη πεταλούδα με γαλάζια, εξαίσια φτερά που πετά εμπρός της,  θαρρεί πως είναι ένα εξωπραγματικό πλάσμα που δαγκώνει!!! Τι να κάνουμε;; Αυτή είναι η Άνοιξη!!! Ένα αληθινό μεθύσι, ένα υπέροχο πιοτό, που σε κάνει να τα βλέπεις όλα μεγεθυμένα, με μια δόση ονείρου!! Η ομορφιά γύρω μας είναι τόσο μεγάλη, που οι αισθήσεις μεθούν από την γλύκα της πλάσης που ξαναγεννιέται!!!

    Ναι. Κάθε άνοιξη ανασταίνεται η φύση... Τα λουλούδια, τα ζώα, οι άνθρωποι, είναι σαν να ξυπνούν από τον βαρύ, κρύο ύπνο του χειμώνα... Το φως λούζει τα πάντα φέρνοντας την χαρά. Ανασταίνεται ο κάθε μπαξές, μυριάδες ευωδιές πλανιώνται στον αιθέρα... Τώρα ανασταίνεται κι ο Χριστός μας! Και μαζί με όλα αυτά, ανασταίνεται η ψυχή του  ανθρώπου... Και μέσα στον κάθε άνθρωπο, η ελπίδα αρχίζει πάλι να τραγουδά το δικό της ανοιξιάτικο, αναζωογονητικό. πανέμορφο, ε λ π ι δ ο φ ό ρ ο  τραγούδι της!!!

ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ Δ2

-------------------------------------------------------------------------------------------

β] ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ, ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Έχω μιά ευτυχισμένη οικογένεια. Νιώθω πολύ τυχερός γι' αυτό. Ο πατέρας μου κουβεντιάζει πολύ μαζί μου και λύνει όλες τις απορίες μου με μεγάλη κατανόηση και αγάπη... Είναι εξαιρετικός και τον ευχαριστώ για όλα. Η μαμά μου είναι ξεχωριστή... Η μάνα είναι το αιώνιο σύμβολο αγάπης που το ύμνησαν ποιητές και συγγραφείς. Αγαπώ πολύ τον πατέρα μου και του χρωστάω πολλά, αλλά την μητέρα μου, την λατρεύω!! Χωρίς την μητέρα μου, δεν μπορώ να ζήσω. Γι' αυτό παρακαλώ την Παναγιά να την έχει πάντα καλά. Και της υπόσχομαι, ακόμα και όταν μεγαλώσω, να μην την κάνω να κλαίει και να μην την στεναχωρήσω ποτέ...

    Κάτι που μου αρέσει είναι να διαβάζω βιβλία... Τότε ταξιδεύω και περνάω πολύ όμορφα... Γι' αυτό, η ώρα που  κατεβαίνουμε στην βιβλιοθήκη του σχολείου μας, είναι για μένα μια πολύ ευχάριστη ώρα. Ο χώρος είναι άνετος, το περιβάλλον φιλικό, με ωραία έπιπλα και ωραία ατμόσφαιρα. Εκεί μέσα ηρεμούμε. Διαλέγουμε το βιβλίο που μας αρέσει, με προσοχή απ' τα ράφια και μπορούμε να ξεκινήσουμε να το διαβάζουμε από την στιγμή που το παίρνουμε ή να το συνεχίσουμε στο σπίτι μας, αφού το δανειστούμε από την βιβλιοθηκάριο. Άλλοτε πάλι κατεβαίνουμε, για να ψάξουμε για κάποιον συγγραφέα ή ποιητή σε ατομική ή ομαδική εργασία της τάξης. Κι άλλοτε κατεβαίνουμε για να κάνουμε το μάθημα των Ελληνικών σε έναν άλλον χώρο, έτσι για αλλαγή, που να μας εμπνέει!!! Για όλα αυτά, πολλά παιδιά θεωρούν την βιβλιοθήκη, σαν τον δικό τους, ευχάριστο  χώρο...

    Για μένα, το βιβλίο, είναι κάτι το πολύ σπουδαίο... Ένας ξεχωριστός φίλος που σε συντροφεύει και σε ταξιδεύει μαγικά!!!! Τα ιστορικά και οι περιπέτειες, η αδυναμία μου!!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΚΑΣ Δ2

-----------------------------------------------------------------------------------------