ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ - ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΤΕΛΕΙΆ...

Θα ανεβάζαμε μόνον φωτογραφίες, σαν κλείσιμο της ενότητας, Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ... Όταν έλαβα ένα μήνυμα στο μέσσεντζερ... Το έστελνε μια παλιά μου μαθήτρια... Η ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ. Διαβάζοντάς το, πετάρισε η καρδιά μου... Αποφάσισα να μπει πριν από τις φωτογραφίες μας. Θα είναι ένας υπέροχος επίλογος... Λόγια που βγαίνουν από αγνή ψυχή και είναι σαν να βγαίνουν από τα στόματα των παλιών μαθητών και μαθητριών μου...

Η ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ τελείωσε το ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ως ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, όμως, έχοντας ξεκινήσει από φοιτήτρια σαν ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, την κέρδισε τελικά η καριέρα αυτή. Όπως λέει: “Υπάρχει πολλή επαφή με τον κόσμο… Τους βοηθάς σε πολύ δύσκολες στιγμές και έτσι αποκτάς μιά μεγάλη επαγγελματική οικογένεια”. Οπότε πορεύεται σε μια σταδιοδρομία που την ικανοποιεί απόλυτα, κάτι που έχει πολύ μεγάλη αξία για την ζωή ενός ατόμου... Η μικρή μου Μάρθα... Καθόταν στην μεσαία σειρά. Λεπτούλα, μαυρομάλλα, ευγενική, επιμελής, με θαυμάσιο χαρακτήρα, ευαίσθητη και με μια καρδιά, μάλαμα!!

Μάρθα μου αγαπημένη... Σε θυμάμαι με το μακρύ πράσινο-σμαραγδί σου φόρεμα στην χριστουγεννιάτικη γιορτή μας, με μάτια να λάμπουν από ενθουσιασμό!! Σήμερα είσαι επιτυχημένη στην καριέρα σου και πάνω απ' όλα είσαι μια τρυφερή μανούλα δύο λατρευτών παιδιών!! Ο Θεός να σου χαρίζει όλα τα καλά του κόσμου παιδάκι μου σε σένα και στην όμορφη οικογένειά σου!!! Τα λόγια σου με συγκίνησαν βαθιά... Δεν έχεις ξεχάσει... Τι υπέροχο δώρο μου χάρισες μάτια μου με το μήνυμά σου στο μέσσεντζερ!!! Χίλια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, και πάλι λίγα είναι!!! Και μαζί με σένα ΜΑΡΘΑ μου, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και όλα τα υπέροχα “παιδιά μου”, που με τα λόγια σας στην ενότητα Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΜΑΘΗΤΩΝ, με κάνατε πολλές φορές να κλάψω από βαθιά συγκίνηση και απροσμέτρητη χαρά!!! 

Και κάτι ακόμα: Διαπιστώνω για εκατομμυριαστή φορά κάτι που πιστεύω απόλυτα: Ότι δηλαδή ο Δάσκαλος, αποτελεί με την συμπεριφορά του  π α ρ ά δ ε ι γ μ α  μέγα για τους μαθητές του, τους οποίους μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά για την υπόλοιπη ζωή τους... Εκτός από τις μεγάλες αλήθειες της ζωής, μπορεί να τα εισαγάγει την ενσυναίσθηση και τον σεβασμό προς κάθε μορφή ζωής... Η Μάρθα θυμάται το χαμστεράκι μου και μεταδίδει την αγάπη στα παιδιά της... Αργότερα που στο σπιτικό μου ήρθε η ...Μεγάλη Των Γάτων Εποχή [!!] μιλούσα πάλι στα παιδιά μου για τα ζώα και πώς πρέπει να τους φερόμαστε... Τους έλεγα ιστορίες από τις γατούλες μου, πηγαίναμε για να τα κεράσω στην πιτσαρία ΔΙΓΑΛΕΤΟΥ ή στα ΓΚΟΥΝΤΙΣ ή ΣΙΝΕΜΑ και μετά ερχόντουσαν σπίτι να δουν τα γατόνια μου, τους έδειχνα φωτογραφίες τους και όταν έγραφα στον πίνακα, σηκώνονταν η Εσμεράλδα ή η Σίλα, κάτι έβγαζαν από το πανωφόρι μου και μου έλεγαν χαμογελαστά: “Κυρία, στο παλτό σας έχετε μία, δύο, τρεις...Μαλουδότριχες!!!!” και ένας άνεμος χαράς συνέπαιρνε την τάξη!!!! Οπότε πρέπει να δείχνουμε μεγίστη ΠΡΟΣΟΧΗ, σε όσα λέμε στα εκάστοτε παιδιά μας... Μπορώ να πω με σιγουριά, ότι το 90 τοις εκατό των παιδιών που πέρασαν από τα χέρια μου, έμαθαν να αγαπούν τα ζώα και να σέβονται κάθε μορφή ζωής... Η δύναμη του δασκάλου μεγάλη... ΑΡΚΕΙ να θέλει να ασχοληθεί με την ψυχή των παιδιών του και εκτός από γνώση να τους χαρίσει παιδεία και να φωτίσει την καρδιά τους με αρχές διαχρονικές και ύψιστα ιδανικά...

Παιδιά μου αγαπημένα!!!! Ο Θεός να ευλογεί όλους σας και τον καθένα και την καθεμιά από εσάς, ξεχωριστά!!! Θα έχετε πάντα την αγάπη μου!!!! Και να είστε σίγουροι!!! ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΩ, π ο τ έ!!!!!!!!

----------------------------------------------------------------------

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ

Κυρία Πολυάνθη!!!! Δεν το πιστεύω ότι σας συναντώ ξανά μετά τόσα χρόνια, έστω και από εδώ!!! Έχω συγκινηθεί τόσο πολύ!!! Ήταν σαν κάρμα!! Φέτος σας έχω αναφέρει πέντε φορές στα παιδιά μου, μιας και ο γιος μου φέτος πάει στην Τρίτη Δημοτικού, όπως ήμασταν κι εμείς όταν μπήκατε στην ζωή μας!!! Προσπαθώ να τους μεταλαμπαδεύσω λίγο από το φως που μας χαρίσατε, κυρία!!! Το φως αυτό που σε μια τόσο τρυφερή ηλικία μάς έμαθε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε τον διπλανό μας... Μας μάθατε να μην φοβόμαστε να λέμε αυτό που νιώθουμε. Κι όχι μόνο να μην φοβόμαστε, αντίθετα να το εκφράζουμε με όμορφα λόγια... Λόγια Αγάπης!!! Ακόμα και τον θυμό τον εκφράζαμε με μία αγκαλιά στο τέλος!!! Την δική σας αγκαλιά, που μας ένωνε όλους!!!

Μας μάθατε να σεβόμαστε τον διπλανό μας, αλλά και τον εαυτό μας... Μας μάθατε να προσπαθούμε και να μην τα παρατάμε!!! Μας μάθατε ότι αύριο μπορούμε να είμαστε καλύτεροι από σήμερα!!! Μας μάθατε να συγκρινόμαστε μόνο με τον καλύτερό μας εαυτό και όχι με τον διπλανό μας... Να βλέπουμε δηλαδή δίπλα μας το καλό και να προσπαθούμε να υψώσουμε το άτομό μας, στο καλύτερο!!! Μας βάλατε τα θεμέλια για να γίνουμε ΕΜΕΙΣ!!!

Τόσες εικόνες, χαραγμένες στην μνήμη μας... Για μένα υπήρξατε ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στην ζωή μου... Θυμάμαι την φωνή σας, τα λόγια σας, τα καλλιγραφικά σας γράμματα, τις όμορφες λέξεις που συλλέγαμε και λέγατε, την πάντα ανοιχτή και ζεστή αγκαλιά σας για όλους μας, τα αστεία, τα γέλια, τα τραγούδια που γράφατε, τις γιορτές μας... Ο Λ Α.....

Δ Υ Ο χρόνια, μια τάξη - ο ι κ ο γ έ ν ε ι α!!!!!... Τρίτη [Γ΄] και Τετάρτη [Δ']... Μπορεί στην Πέμπτη να άλλαξα σχολείο, ό μ ω ς αυτή η τάξη, αυτοί οι συμμαθητές, και αυτή η Δασκάλα, μείνανε για  π ά ν τ α  χαραγμένοι στην καρδιά μου... Σας ευχαριστώ κυρία, για όλα!!!! Μακάρι να ήταν όλοι οι δάσκαλοι, άνθρωποι σαν κι εσάς!!! Σίγουρα θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο αύριο!!!

Θα σας θυμάμαι πάντα στην έδρα σας γελαστή, έτοιμη να μας χαρίσετε την ψυχή σας!!!

Αγαπημένη μου Δασκάλα, σήμερα έχω δυο παιδάκια που είναι η ζωή μου όλη!!! Αγοράκι, κοριτσάκι... Μια φορά που έβλεπα μαζί τους τον ΡΑΤΑΤΟΥΗ, ήταν η πρώτη φορά που σας ανέφερα!!! Τους έλεγα, ότι είχα μια κυρία που οι κόρες της είχαν ένα χαμστεράκι, τον Αλέξανδρο και μια μέρα ήρθε στο σχολείο με μια όμορφη ζακέτα, που την στόλιζαν...κάποιες τρύπες!!!!! Βλέπετε, , την ζακέτα της, την είχε... ερωτευθεί ο ποντικούλης!!!! Θυμάμαι με τι χιούμορ το αντιμετωπίσατε!!! Λέγατε: “Πάλι καλά που δεν πήραμε την μαϊμουδίτσα που θέλανε οι κόρες μου!!! Δεν θα είχε μείνει ούτε κουρτίνα!!! Θα την είχαν για σχοινιά στην...ζούγκλα των δωματίων!!!” Από τότε πολύ συχνά σας αναφέρω στα παιδιά μου και προσπαθώ να φέρω στην μνήμη μου όσα περισσότερα μπορώ, από αυτά που μας χαρίσατε και να τους τα μεταλαμπαδεύσω!!!! Η αγάπη μου για τα βιβλία είναι ένα “κουσούρι”, όπως και ο γραπτός λόγος που μου έμειναν από τότε που ήμασταν μαζί!!!!

Μακάρι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να συναντηθούμε όλοι μαζί, όπως παλιά!!! Σε μιά βόλτα γεμάτη συναισθήματα, όπως τότε που μας είχατε πάει βόλτα όλη την τάξη, για να μας δείξετε ότι όλοι μαζί μπορούμε να είμαστε μια ωραία, αληθινά σφιχτή παρέα... Ένα Σαββατοκύριακο που α ν τ ί να το αφιερώσετε στην οικογένειά σας, το αφιερώσατε σε μάς, τους μαθητές σας... 

Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ μέσα από την καρδιά μας ειλικρινά, αγαπημένη μας κυρία Πολυάνθη!!! Και να ξέρετε, όλη η οικογένειά μου αγαπάει όλα τα ζώα!!! Είτε γάτα είτε σκύλος, είναι μέλη της οικογένειάς μας!!! Αγαπάμε φτερωτά και τετράποδα ζωάκια!!! Κι εμείς οι μεγάλοι και τα παιδιά μας!!!

Δασκάλα μας, μού γράφετε πόσο χαίρεσθε που βρεθήκατε με πολλούς από τα παλιά σας παιδιά!!! Να το ξέρετε: Η χαρά είναι δ ι κ ή μας!!! Να σας έχει ο Θεός καλά, αγαπημένη μας κυρία Πολυάνθη!!!!:

ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ

Φεβρουάριος 2022

---------------------------------------------------------------------------

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες μας, στο επόμενο!

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ -- Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Και ήρθε η ώρα να βάλω μία τελεία στην ενότητα Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.... Μία ενότητα που με έφερε σε επαφή με μαθητές μου που είχα καιρό να ακούσω... Μία ενότητα που με πλημμύρισε άμετρη συγκίνηση και φώτισε την καρδιά μου με κύματα αγάπης που μου έστειλαν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου, μετά τόσα χρόνια, με τα μηνύματά τους... Κι αυτό είναι το καταπληκτικό: Μ ε τ ά  τ ό σ α χρόνια... Που σημαίνει, ότι οι δεσμοί που είχαμε σφυρηλατίσει  δασκάλα και μαθητές, ήταν ατσάλινοι, που αντέχουν σθεναρά στην πάροδο του χρόνου... Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αγαπημένα μου κορίτσια και αγόρια, αξέχαστοι μαθητές και μαθήτριές μου, για την πολύτιμη αγάπη σας, που τόσο απλόχερα μου δίνετε!! Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ΔΕΝ ξεχάσατε, όπως ΔΕΝ ξέχασα κι εγώ... Ανέβασα ενδεικτικά κείμενα παιδιών, απ' όσα σχολεία πέρασα. Από εδώ κι εμπρός, θα ανεβάζω σποραδικά κείμενα μαθητών μου, όχι όμως συνεχόμενα, όπως έκανα μέχρι τώρα. Οπότε, σε ανύποπτες στιγμές θα τα ξαναπούμε. 

Ένα ιδιαίτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην αγαπημένη ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ που με έφερε σε επαφή με πολλούς μαθητές μου, αλλά και στην αγαπημένη ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ, που ανάρτησε και θα αναρτήσει φωτογραφίες της τάξης μας.

Θα έχετε προσέξει γράφοντας για τον καθένα σας ξεχωριστά, ότι επαναλάμβανα κάποιες  ί δ ι ε ς προτάσεις, όπως “Αγαπημένο μου παιδί με γέμισες χαρά...” ή “Σε θυμάμαι παιδάκι μου να κάθεσαι στο θρανίο και να λάμπουν τα ματάκια σου...” ή “Μου ομορφύνατε την ζωή με την παρουσία σας, να είστε ευλογημένα!!!” Λοιπόν, δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, διότι για μένα έκαστος εξ υμών, υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που έπρεπε να αντιμετωπισθεί διαφορετικά, με αγάπη, στοργή και αληθινό ενδιαφέρον... Αγάπησα  ό λ ο υ ς  και  ό λ ε ς  σας με όλη την δύναμη της καρδιάς μου, οπότε είναι επόμενο να επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο αγάπης...

Παιδιά μου, από την ΣΧΟΛΗ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ, από την ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, από το 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΕΡΑΚΑ, από το 42ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ “ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ” στου Γκύζη, ΔΕΝ θα χαθούμε!!! Κώστα μου, Ντέπι, Αντζελίνα, Θεοδώρα, Ηρώ, Ελένη, Ελίνα, Βασίλη, Χαρά, Κατερίνα, Δέσποινα, Κωνσταντίνα, Πηνελόπη, Μπεατρίς, Παναγιώτη, Πολίνα, Ελπίδα, και όλα εσείς τα παιδιά μου, ανά τακτά διαστήματα, θα βλέπετε να έχω αναρτήσει και κάποιο κείμενό σας... Να ξέρετε, οι πολυαγαπημένες φατσούλες σας, φτιάχνουν ένα υπέρλαμπρο παζλ μέσα στην καρδιά μου, που αχτινοβολεί με εξαίσιους σελαγισμούς και πλημμυρίδα θερμών αισθημάτων, που ομόρφυνε  κ α ι ομορφαίνει την ζωή μου!!!! Ελπίζω κι εγώ, μέσα στην καρδιά σας να παραμένει μια φωτεινή, τρυφερή ψηφίδα που θα γράφει “ΠΟΛΥΑΝΘΗ!!! Η ΔΑΣΚΆΛΑ ΜΟΥ!!!” Αυτό, θα είναι ένα υπέροχο και ατίμητο δώρο ζωής!!! ΔΕΝ θα σας ξεχάσω π ο τ έ, αγαπημένα μου παιδιά!!! ΜΗΝ με ξεχάσετε κι εσείς!!! Να δείχνετε στα παιδιά σας τα βίντεο των εορτών μας, να τους δείχνετε ΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΜΑΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, να τους μιλάτε για την ώρα της Ιστορίας, για τις Εκθέσεις σας, για το πώς περνούσαμε στην τάξη και να ξεκινάτε το δικό σας παραμύθι: “Που λες παιδάκι μου, μιά φορά κι έναν καιρό είχα μία καλή δασκάλα που μας αγαπούσε ό λ ο υ ς μας π ο λ ύ και....”

Αγαπημένα μου, αξέχαστα παιδιά μου... Κρατώ από σας υπέροχες, μοναδικές, ανεκτίμητες στιγμές!!! Λάτρεψα το λειτούργημά μου και ποτέ δεν κοίταξα ρολόι. Κοντά σας έμεινα  π ά ν τ α  νέα, γιατί εμείς οι δάσκαλοι παίρνουμε δροσιά και νιάτα, από εσάς, από τη δική σας δροσιά, αθωότητα και αγνότητα!!! Έχουμε στα χέρια μας, την πιο αθώα ηλικία των παιδιών, οπότε μπορούμε να πούμε ότι δουλεύουμε με αγγέλους!!!Πιστεύω ότι ΕΣΕΙΣ μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο... ΜΗΝ ξεχάσετε τις αρχές που διδαχθήκατε... Είστε τα νιάτα μου και η αιτία να δημιουργώ και να παλεύω!!!! Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από τα βάθη της καρδιάς μου!!!! Αγάπες μου!!!! Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ!!!! ΟΛΟΥΣ!!!

-----------------------------------------------------------------------------

Σήμερα, θα διαβάσετε μια ομαδική εργασία... Αναλύσαμε, γράψαμε στον πίνακα, σ υ ζ η τ ή σ α μ ε εκτενώς, ε μ β α θ ύ ν α μ ε στα νοήματα, κρατήσαμε σημειώσεις. Και κάποια παιδιά, ανταποκρίθηκαν πλήρως...

---------------------------------------------------------------------

ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, “ΤΑ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ”

Αυτό το συγκινητικό ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου, είναι γεμάτο νοήματα. Δεν έχει ομοιοκαταληξία, είναι γραμμένο σε ελεύθερη γραφή. Το πρωταγωνιστικό πρόσωπο, είναι μια φτωχή δασκάλα που μένει σ’ ένα ορεινό χωριό, σκαρφαλωμένο στα βουνά των Ιωαννίνων: το Καλέτζι. Ο ποιητής μας μιλάει στην δασκάλα στο πρώτο πρόσωπο... Φαίνεται ότι την συμπαθεί και την εκτιμά ιδιαίτερα, διότι αυτή η δασκάλα ξεχωρίζει για την καλή της καρδιά και αγαπά πολύ τους μαθητές της. Έχει μόνο ένα χέρι, αλλά αυτό δεν την σταματά, εργάζεται ακούραστα… Η συγκίνηση και η τρυφερότητα, είναι διάχυτες σε όλους τους στίχους...

Κάποιο βράδυ, μας λέει ο ποιητής, η δασκάλα μας, βλέπει ένα περίεργο όνειρο.... Φαίνεται μεταφέρει ακόμη και στον ύπνο της, όσα την απασχολούν και την βασανίζουν συνεχώς την ημέρα... Λοιπόν, βλέπει πως τάχα ανοίγει μία πόρτα και μπαίνουν δεκατέσσερα παιδιά λυπημένα... Μα, είναι τα παιδιά της τάξης της!! Τα μάτια τους λυπημένα, είναι σαν σταγόνες βροχής που πέφτουν στο τζάμι και κυλούν σιγά-σιγά... Τα βλέπει και ταράζεται... Αν μπορούσε θα έκοβε την ευτυχία σαν ύφασμα και θα τους την φορούσε... Εδώ ο ποιητής βάζει μιάν άρπα να παίζει αγγελικά στον ύπνο της, για να γλυκάνει το όνειρο και να το ακομπανιάρει τρυφερά... Η άρπα θυμίζει άγγελο. Μα, και η δασκάλα, δεν ήταν ένας άγγελος για τα φτωχά παιδιά της; Η μουσική, είναι η φωνή της τρυφερής ψυχής της...

Ξαφνικά, μια μυστική φωνή - άγνωστο από πού προέρχεται - ακούγεται να ψιθυρίζει σαν πνοή ανέμου: “Όλα μπορείς να τα καταφέρεις με την αγάπη: Ήλιους και αστέρια, ροδώνες και κλήματα...” Όμως η δασκάλα προτιμά πράγματα πρώτης ανάγκης, που είναι κατάλληλα για να βοηθήσουν τους ξεπαγιασμένους μαθητές της, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν... Γι' αυτό, με αποφασιστική φωνή ζητά μπότες φοδραρισμένες με μάλλινο, πανοφώρια βαριά και πουκάμισα με κλειστό λαιμό, γιατί κάνει πολύ κρύο στο Καλέτζι... Και από την μεγάλη της έγνοια για τα παιδιά της, βλέπει ότι έχει και το άλλο τη χέρι και αμέσως αρχίζει να πλέκει και με τα δυό της χέρια βιαστικά κάλτσες και κασκόλ, για να προλάβει να μην πάθουν τίποτε οι μαθήτριες και οι μαθητές της. Και μετά τρέχει στο τραπέζι και αρχίζει να ζυμώνει με τα δυο της χέρια ψωμιά, πολλά ψωμιά, για να προλάβει να ταΐσει τα αγαπημένα της παιδιά...

Το όνειρο συνεχίζεται... Τα πρόλαβε τελικά όλα... Και βλέπει στον ύπνο της, ότι κουκουλωμένη για τον βαρύ χιονιά, αλλά πολύ χαρούμενη, μπαίνει τρέχοντας στην ξεπαγιασμένη τάξη της... Κρατάει στα χέρια της δεκατέσσερις ζεστές φορεσιές και δεκατέσσερα αχνιστά ψωμάκια... Γελώντας φωνάζει τα παιδιά κοντά της και τα μοιράζει στα κατάπληκτα παιδιά της.... Και, ω! Τι ευτυχία!!! Τα δάκρυα στερεύουν και τα παιδιά παύουν να είναι πια πεινασμένα!!!

Και όσο πιο πολύ πλάταινε το χαμόγελο, τόσο πιο δυνατά έπαιζε η ουράνια άρπα και συνάμα τόσο πιο πολλοί ήλιοι, πολύ λαμπεροί, ολόθερμοι ήλιοι ανέβαιναν και φώτιζαν τρανά τον ουρανό!!!! Και την στιγμή που τα παιδιά χορτασμένα και ζεστά στρώθηκαν στο παιχνίδι, έγινε κάτι μαγικό, ονειρεμένο!!! Αστέρια, πολλά αστέρια, λαμπερά αστέρια ξεπήδησαν από τα χέρια της δασκάλας, σαν συντριβάνι αστέρινο!!! Ακούμπησαν, άγγιξαν τα παιδιά τρυφερά και μετά ανέβηκαν ψηλά στα λευκά σύννεφα, σχηματίζοντας με τις αστραφτερές τους ακτίνες, την λέξη Α Γ Α Π Η !!!!! Πέρα το χωριό ήταν παγωμένο, όμως όταν τα παιδιά μπήκαν μέσα στην τάξη τους, είδαν κάτι ονειρικό που έφερε και άλλη ζέστη στην καρδιά τους!! Δηλαδή, ενώ έξω χιόνιζε πυκνά, μέσα σ' εκείνη την τάξη του φτωχού Δημοτικού, ένας Ήλιος πλούσιος, κρεμασμένος απ' την σκεπή του κτηρίου, σκέπαζε με τις ολόχρυσες αχτίδες του όλον τον χώρο !!! Έμπαινε μέσα και στόλιζε με χρυσάφι ζεστό τους τοίχους, τον πίνακα, τα θρανία, την έδρα, τα δεκατέσσερα παιδιά και την δασκάλα τους!!!!

Μόνο που, τι περίεργο, η άρπα κατέβηκε απ’ τον ουρανό και κρεμάστηκε... στον πίνακα, παίζοντας έναν αγγελικό, δοξαστικό σκοπό!!!

Από τα μάτια της δασκάλας, έβγαιναν ολόφωτες αστέρινες λάμψεις, κάνοντάς την να μοιάζει με νεραϊδένιο άγγελο!!! Από τα χείλη των παιδιών άρχισαν να βγαίνουν τόσο όμορφα τραγούδια που, τα έπαιρνε η άρπα και τα έκανε χρυσές μελωδικές νότες οι οποίες κάθονταν ανάλαφρα στα παράθυρα!! Και όπου κάθονταν έδιωχναν τα χιόνια, που έλιωναν στην στιγμή!!! 

Και όλα αυτά, είτε ήταν όνειρο είτε πραγματικότης, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Άρπα θα έπαιζε αγγελικά ό λ ο τον χρόνο μέσα σε α υ τ ή ν την τάξη... Και ο Ήλιος υπέρλαμπρος και στοργικός θα έλιωνε  π ά ν τ α  τα χιόνια, γιατί ε κ ε ί  μέσα κυριαρχούσε κάτι γλυκό, αγγελικό και θεϊκό συνάμα: Η Α Γ Α Π Η !!!!

--------------------------------------------------------------------------

Με την κυρία μας, την κυρία Πολυάνθη, κατά την ανάλυση του ποιήματος, σημειώσαμε κάτι σαν απόσταγμα από το συγκινητικό κείμενο... Δηλαδή:

Η Α Γ Α Π Η.... Όλα μπορεί να τα καταφέρει... Όπως κατάφερε η δασκάλα με το ένα χέρι να φέρει την ευτυχία στην τάξη της... Το όνειρό της, το έκανε  σ ί γ ο υ ρ α  πραγματικότητα, π α ρ ά  τις αντίξοες συνθήκες κι έφερε την χαρά στα πρόσωπα των παιδιών της και τον παντοτινό, μελωδικό ήλιο της στοργής, τον αιχμαλώτισε στον μικρό τους χώρο, γιατί  α γ α π ο ύ σ ε   π ρ α γ μ α τ ι κ ά... Πάλεψε με νύχια και με δόντια, ΔΕΝ το έβαλε κάτω και μετέτρεψε την τάξη τους σε έναν μικρό παράδεισο στοργής και φωτός, που δεν αφήνει το κρύο και την απονιά, να περάσει την χαρούμενη πόρτα τους... ΑΓΑΠΗ σημαίνει θυσία, π ρ ο σ φ ο ρ ά, συμπόνια, γνοιάξιμο, δόσιμο που θα φέρουν πίσω, πάλι... ΑΓΑΠΗ!!!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------

          Συνεργάσθηκαν οι: ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

                            ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ

                             ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ

                             ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ

                             ΤΙΝΑ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ

                             ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ

                             ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ

                              ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΡΚΑΣ

                             ΕΥΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

                                     Δ΄2

-------------------------------------------------------------------------------

 

α] ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το ξανθό νεραϊδάκι της τάξης μας!!! Όλα τα περιοδικά μας, είναι γεμάτα με ζωγραφιές της Μαρίας μας!!! Στην προηγούμενη ανάρτηση, μίλησα διεξοδικά για την ξεχωριστή μαθήτριά μου...

Σας ξαναθυμίζω, ότι η ΜΑΡΙΑ, σπούδασε ΧΗΜΙΚΟΣ στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ. Έχει εξειδικευθεί στην ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ και εδώ και χρόνια δουλεύει στο ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ σε εταιρεία που παρέχει υποστήριξη και ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ σε φαρμακευτική εταιρεία, για ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.

Μαρία μου, είσαι αναπόσπαστο κομμάτι της ευτυχισμένης διδασκαλικής μου εποχής... Θα είσαι πάντα βαθιά στην καρδιά μου, μαζί με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου, που γεμίσατε με ήλιους την ζωή μου.  Για το παραπάνω κείμενο ΠΡΟΣΕΥΧΗ, είχες ζωγραφίσει μια εμπνευσμένη ζωγραφιά, που την τυπώσαμε κάτω από την εργασία σας... Δηλαδή, είχες ζωγραφίσει μια δασκάλα που από τα δάχτυλά της ξεπηδούσαν αστέρια, άγγιζαν τους μαθητές της, και υψώνονταν ψηλά στον ουρανό που σχημάτιζαν την λέξη Α Γ Α Π Η, σχηματισμένη από λαμπερά άστρα!!!! Το θυμάσαι Μαρία μου; Σου εύχομαι παιδάκι μου, αστέρια γελαστά, να ραίνουν και την δική σου στράτα!!!

---------------------------------------------------------------------------------------

β] ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ: Αγαπημένο μου παιδί Ηρώ!!! Ευλογημένη η στιγμή που ξαναβρεθήκαμε!!! Κοριτσάκι μου όμορφο, εξαίρετη επιστήμων και στοργική μανούλα, κάθε φορά που μου γράφεις, με συγκινείς!!! Και αυτή η δοτικότητά σου, η καλοσύνη σου!!! Είσαι ένα θαυμαστό πλάσμα Ηρώ μου!!!!

Όπως έχω ξαναπεί, η ΗΡΩ τελείωσε την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στην Αγγλία πάνω στην ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, στο INSTITUTE OF EDUCATION στο Λονδίνο.

Ηρώ μου, μετά την τελική ανάρτηση της ενότητας Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ, περιμένω να μου ανεβάσεις τις φωτογραφίες από την τάξη μας. Θα είναι μια ανάρτηση νοσταλγική, κάτι σαν φωτογραφικό φινάλε... Σε ΣΕΝΑ και στην ΕΛΕΝΗ την ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ, χρωστάω που βρέθηκα ξανά με τόσους συμμαθητές σας!!!! Λες και ο χρόνος σταμάτησε και συνεχίσαμε από εκεί που χωρίσαμε!!! Λες και δεν πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια... Κι εγώ ακούω ότι η Ηρώ έχει φτιάξει μιαν υπέροχη οικογένεια, αλλά σε φέρνω στο μυαλό μου μικρή μαθητριούλα μου, μαυρομαλλούσσα κοπελιά με μια καρδιά διαμάντι!!! Όλα τ' αστέρια τ' ουρανού, να φέγγουν στο σπιτικό σου, ασύγκριτη ΗΡΩ μου!!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------

γ] ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ: Νύχτα!!! Το θέατρο ΛΑΜΠΕΤΗ κατάμεστο!!! Το κοινό χειροκροτούσε το ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ που είχα ανεβάσει με την τάξη μου!!! Και ξαφνικά λέω: “Ανάμεσά σας ευρίσκονται αγαπημένοι μου μαθητές που ήρθαν να δουν και να τιμήσουν την παλιά τους δασκάλα!!!!! Παιδιά μου!!!Ανεβείτε στην σκηνή!!!! Να!!!! ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ!!! ΧΑΡΟΥΛΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!1 ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΡΑΚΑΤΟΣ!!!! ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ!!!!!” Και το παλληκάρι με το γαλάζιο πουκάμισο, τα μαύρα μαλλιά και το ευγενικό πρόσωπο, το έσφιξα στην αγκαλιά μου!!! Ανάμεσα στα παλιά παιδιά μου, ήσουν κι εσύ Γιώργο μου!!!!! Χαμός από χειροκροτήματα και μια τεράστια αγαλλίαση μου έδωσε φτερά!!!! Αγαπημένο μου παιδί, σ’ ευχαριστώ για την χαρά που μου έδωσες και μου δίνεις και τώρα που βρεθήκαμε ξανά!!!!

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ εργάζεται ως ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Τελείωσε την ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και ολοκλήρωσε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Στην προηγούμενη ανάρτηση, έχω μιλήσει πολύ για τον εξαίρετο ΓΙΩΡΓΟ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗ.

Γιώργο μου, σού εύχομαι υγεία, χαρά, ευτυχία, δημιουργία, επιτυχία!!! Είσαι ξεχωριστή προσωπικότητα, ένας υπέροχος, Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ!!!!

------------------------------------------------------------------------------------

δ] ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ: Για την αγαπημένη μου ΕΛΙΝΑ, έχω γράψει εκτενώς σε προηγούμενη ανάρτηση. Είναι ένα πλάσμα μοναδικό, χαρισματικό!!! Έχει όλα τα καλά του Θεού πάνω της!!!Χρυσό μου παιδί Ελίνα, η καρδούλα σου, δεν έχει αλλάξει!! Είσαι το ίδιο ευαίσθητη, ευγενική, δοτική...Και τώρα έχουν μεγαλύτερη αξία τα χαρίσματά σου, έχουν τεράστια βαρύτητα, γιατί έχεις μεγαλώσει και είσαι πλέον συνειδητοποιημένη απόλυτα!!! Είσαι κ α λ ό ς ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ελίνα μου, με ό λ η την σημασία της λέξης!!!!

Η ΕΛΙΝΑ, σπούδασε αρχικά ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ. Ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά. Το 2ο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ, το έκανε πάνω στην ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ και τα τελευταία χρόνια σπουδάζει στην ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ, για ένα δεύτερο πτυχίο!!

Ελίνα μου, διέκρινα από τον τρόπο που γράφεις, ότι έχεις ιδιαίτερο ταλέντο στην συγγραφή και δεν έπεσα έξω!!!! Τα κείμενά σου είναι πλημμυρισμένα αγάπη, δροσιά, αναζήτηση, συμμετοχή στις έγνοιες του κόσμου!!! Έχεις δικό σου στυλ γραψίματος και ο λόγος σου ρέει αβίαστος!!! Όπως σου έχω γράψει : “Εσύ Ελίνα μου, έχεις ανοίξει ήδη τις φτερούγες σου και πετάς ψηλά!!!” ΕΥΓΕ κοριτσάκι μου!!! Μπορείς να κατακτήσεις τους αιθέρες!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

ε] ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ: Και για την Μελίνα μου έχω γράψει αναλυτικά, σε προηγούμενη ανάρτηση. Τα κείμενά σου Μελίνα μου, στολίζουν όλα τα περιοδικά που βγάζαμε στο σχολείο μας,. Ήσουν πολυγραφότατη, ένα χαρούμενο παιδί, ευγενέστατο, καλοσυνάτο, επιμελέστατο!! Σε απασχολούσαν παρά το μικρό της ηλικίας σου, σοβαρά θέματα, που έδειχναν την ευαισθησία σου και το ανήσυχο πνεύμα σου.

Η ΜΕΛΙΝΑ, σπούδασε ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, αλλά ασχολείται στον κλάδο του ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.

Σου εύχομαι κοριτσάκι μου να είναι η ζωή σου λουλουδιασμένη και γεμάτη φως!!! Άνθρωποι σαν κι εσένα παιδάκι μου, κάνουν καλύτερο τον κόσμο και μας δίνουν το κουράγιο να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, σ' ένα φωτεινότερο μέλλον!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

στ΄] ΕΥΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εύη μου, έλεγα στην μαμά σου, ότι μοιάζεις με βερύκοκο!!! Ένα λατρευτό πλασματάκι στην πρώτη σειρά!!! Πώς συνδυάζονταν Θεέ μου εκείνα τα ροζ μαγουλάκια με την σοβαρότητα του προσώπου;; Πίνακας ζωγραφικής!!! Και σήμερα, η μικρή μου Εύη μανούλα και ώριμη νέα γυναίκα!!!Μεγαλώσατε μάτια μου, αλλά για μένα, θα είστε πάντα οι μικροί μαθητές μου και οι μικρές μαθήτριές μου που γεμίσατε ηλιαχτίδες τον κόσμο μου!!! 

Η ΕΥΗ, σπούδασε ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

Αγαπημένο μου παιδί ΕΥΗ, θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Θα είστε ό λ ο ι οι μαθητές μου πάντα μέσα στην καρδιά μου!!! Εύχομαι, να είμαι κι εγώ σε μια ζεστή φωλιά στην καρδιά σας και όποτε με θυμάστε να αναφέρεστε σε μένα με την ίδια τρυφερότητα που μιλάτε σήμερα για την παλιά σας δασκάλα!!! Και το πιστεύω ότι αυτό θα γίνει ματάκια μου, διότι τα μηνύματα που παίρνω από εσάς, είναι πλημμυρισμένα αγάπη, στοργή και τρυφερές, νοσταλγικές αναμνήσεις!!! Ο Θεός να σε ευλογεί Εύη μου!!! Ο Θεός να ευλογεί όλους σας!!! Κι σε σένα κοριτσάκι μου, η ζωή να είναι γεμάτη μοσκοβολιές και άνθη γιασεμιού και βερυκοκιάς!!!

-------------------------------------------------------------------

η] ΤΙΝΑ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ένα πανέξυπνο παιδί η Τίνα μας. Θαυμάσια μαθήτρια, επιμελής, προσεχτική, ευγενέστατη. Ένα γλυκό παιδί που δεν δημιουργούσε ποτέ προβλήματα, χαμογελαστό και καλοσυνάτο πάντα.

Η ΤΙΝΑ σπούδασε ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ  ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ  ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Θυμάμαι κάποια στοιχεία γύρω από την Τίνα. Σου έστειλα μήνυμα στο μέσσεντζερ Τίνα μου. Αν το διαβάσεις και τα βρεις σωστά, απάντησέ μου κι εγώ θα  σ υ μ π λ η ρ ώ σ ω  εδώ τις αναμνήσεις μου...

Σου εύχομαι παιδάκι μου, να έχεις υγεία, να είσαι ευτυχισμένη και το χαμόγελο, να μην λείπει ποτέ από τα χείλη σου, αγαπημένη μου ΤΙΝΑ!!!!!

----------------------------------------------------------------------------------

θ] ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ: Για τον ΚΩΣΤΑ μας, ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε στοιχεία. Θα τα συμπληρώσω εδώ, α μ έ σ ω ς μόλις τα βρούμε... Για την ώρα παραμένει ο μικρός μαθητής μου με την έξυπνη φατσούλα, στοργικός, επιμελής, μια χαρούμενη παρουσία της τάξης μας!!! 

Αγαπημένε μου ΚΩΣΤΑ, όπου κι αν βρίσκεσαι, να έχεις τις ευχές μου και η ζωή να σου φανερώνει πάντα παιδάκι μου, το πιο γελαστό και τρυφερό της πρόσωπό!!!! Να είσαι πάντα καλά, Κώστα μου!!!

-------------------------------------------------------------------------

ι'] ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΡΚΑΣ:  Ο ΣΩΤΗΡΗΣ, σπούδασε ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

Σωτήρη μου, έχω μπροστά μου την έκθεσή σου που υπάρχει στο περιοδικό του σχολείου μας, Ιούνιος 1994... Ερχόσουν από άλλο σχολείο και η αγωνία σου ήταν μεγάλη για το τι θα συναντήσεις... Πώς θα σε υποδεχθούν οι νέοι συμμαθητές σου, πώς θα είναι η καινούρια σου δασκάλα... Γράφεις: “Από μια μαμά προηγούμενης τάξης, μάθαμε ότι με την κυρία Πολυάνθη θα ήμουν τυχερός... Όταν το έμαθα, ο φόβος έφυγε από μέσα μου, αλλά είχα μερικές αμφιβολίες - αν θα είναι τόσο καλή... Αφού μπήκα μέσα στην τάξη, περίμενα να δω αν θα ήσασταν όπως σας φανταζόμουν... Όταν μπήκατε μέσα χαμογελαστή και μας μιλήσατε, με μαγέψατε με τα λόγια σας και το γλυκό χαμόγελό σας.. Στο πέρασμα της χρονιάς κατάλαβα ότι είστε η καλύτερη δασκάλα του σχολείου....”. Λες πολλά ακόμα για το πώς περάσαμε την σχολική χρονιά και καταλήγεις: “Επίσης τέλεια ήταν η διασκευή του ποιήματος ΤΑ ΔΕΚΕΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ! Σας ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί και θα ήθελα να σας έχω σε όλο το Δημοτικό!!! Σας αγαπώ πολύ!!!”.

Αγαπημένο μου παιδί ΣΩΤΗΡΗ, κάποια στιγμή, θα αναρτήσω όλη την έκθεσή σου που είναι πολύ συγκινητική... Χαίρομαι που σε βοήθησα να κάμεις το μεταβατικό βήμα από το ένα σχολείο στο άλλο, χωρίς άγχος, αλλά με χαρά και γαλήνη!!! Μακάρι να μπορούσα να σας είχα σε όλες τις τάξεις!!! Στο δικό σας σχολείο, ο δάσκαλος είχε τα παιδιά του μόνο δυο χρονιές και αυτό είναι το σύνηθες, για  π ο λ λ ο ύ ς  λόγους. Σε δύο άλλα όμως σχολεία, κατ' απαίτηση γονέων, μαθητών και την σύμφωνη γνώμη του Διευθυντού και του Σχολικού Συμβούλου, είχα τους μαθητές μου την μια φορά τέσσερις χρονιές και την άλλη τρεις και, δεν σου το κρύβω, ήταν υπέροχα!!!

Σωτήρη μου, με τον ερχομό σου, η τάξη μας άνθισε πιο πολύ!!! Ήσουν από τα πολύ θετικά στοιχεία και δεν δημιούργησες κανένα πρόβλημα, ποτέ. Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη που έχεις τόσο ωραίες αναμνήσεις από το μάθημα της Ιστορίας, τις αναλύσεις μας, τις γιορτές μας, από όλη την τάξη μας γενικώς!!!

Σου εύχομαι ΣΩΤΗΡΗ μου, να είσαι γερός, χαρούμενος και να εκπληρώσεις όλα τα όνειρά σου!!! Στο εύχομαι παιδάκι μου, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου!!!

------------------------------------------------------------------------

                Υ.Γ. Ιδιαίτερη μνεία οφείλω στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ.

Το κοριτσάκι μου, ασχολήθηκε πολύ για να ξαναβρεί παλιούς μαθητές μου και συμμαθητές της. Ειδικά έψαξε επισταμένως για τον Σωτήρη μας!! Σας ξαναθυμίζω ότι η ΕΛΕΝΗ τελείωσε το ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ [Δ.Ε.Ο.Σ] ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ και έχει δύο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ: ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ στο K.U.L στο LEUVEN Βέλγιο και ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Σήμερα εργάζεται στην ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ [Ε. ΣΑ. με Α.]  Προσφέρει εθελοντικά γλυκά μαζί με άλλους ζαχαροτεχνίτες, στην οργάνωση make a wish. Και αυτά τα γλυκά, τα φτιάχνει μόνη της, διότι η ΕΛΕΝΗ μας, πριν κάποια χρόνια ανακάλυψε την μεγάλη αγάπη της για την ζαχαροπλαστική και άφησε όλους ενεούς με το καταπληκτικό ταλέντο της!!!! Τα έργα της είναι αληθινά αριστουργήματα και ερασιτεχνικά πλέον έχει εντάξει και την ζαχαροτεχνία στην ζωή της!!!

Αγαπημένο μου παιδί ΕΛΕΝΗ, σου εύχομαι ολόψυχα, να είναι γλυκιά η ζωή για σένα και την όμορφη οικογένειά σου, γεμάτη μοσκοβολιές και χαρά!!! Οι ευχές μου να σε ακολουθούν πάντα ευγενικό μου παιδί και αυτές τις ευχές τις στέλνω να ευλογούν και να ακολουθούν και όλα τα παιδιά μου, τους αξέχαστους, λατρεμένους, πολυαγαπημένους, μαθητές μου!!!! Και πολυαγαπημένες μαθήτριές μου, φυσικά!!!!! Σας φιλώ!!!!!

 Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ --- ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

Πλησιάζω στο τέλος της μεγάλης παρένθεσης που ονόμασα Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ. Θα ανεβάσω άλλη μία φορά και μετά σποραδικά στην διάρκεια του χρόνου, ίσως ξαναπαρουσιάσω κάποια κείμενα των παιδιών. Η ιδέα ήταν της συμμαθήτριάς μου της Χαριτίνης: "Τι το σκέφτεσαι; Ξέρεις πόσο θα αρέσει σε άλλα παιδιά να διαβάσουν κείμενα συνομηλίκων τους; "Έτσι ξεκίνησα. Ήταν μια ιδέα που θα την πραγματοποιούσα αργότερα, αλλά με την προτροπή της Χαριτίνης, το ξεκίνησα ενωρίτερα. Και αποδείχθηκε μια υπέροχη απόφαση... Με έφερε σε επαφή με μαθητές και μαθήτριές μου που τώρα έχουν την δική τους οικογένεια και βαδίζουν σε μια στρωμένη καριέρα. Και το συγκλονιστικό ήταν ότι θυμούνται και εξακολουθούν και αγαπούν την παλιά δασκάλα τους!!! Πήρα τεράστια χαρά και συγκίνηση από αυτήν την ενότητα. Τα μικρά μου παιδιά, μού ξαναχάρισαν την αγάπη τους και τον σεβασμό τους!!! Τα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  από καρδιάς που δεν ξεχνούν, όπως δεν θα ξεχάσω κι εγώ ποτέ...

    Το σημερινό κείμενο, είναι μια ομαδική δουλειά. Την υπογράφουν επτά μαθητές μου. Όταν αναλύαμε νοηματικά ένα ποίημα, αφήναμε την φαντασία μας ελεύθερη να τρέξει σε έννοιες βαθιές. Συζητούσαμε πολύ μέσα στην τάξη, λέγαμε τις ιδέες μας, γράφαμε σημαντικά νοήματα στον πίνακα και πολλά παιδιά, κρατούσαν μάλιστα και σημειώσεις. Η καλολογική ανάλυση, ήταν άλλο κεφάλαιο. Έχοντας λοιπόν τα πρόσφατα ακούσματα στ' αυτιά τους, βλέποντας τις σημειώσεις τους και βάζοντας την προσωπική τους πινελιά, τα παιδιά έφερναν την άλλη ημέρα, πολλές φορές, σπουδαίες εργασίες. Το συγκεκριμένο ποίημα τα είχε συγκινήσει πολύ και δούλεψαν με μεγάλη όρεξη. Χαρείτε λοιπόν την προσπάθειά τους.

-----------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ "ΠΡΟΣΕΥΧΗ" ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ

Αυτό το ποίημα του μεγάλου ποιητή μας, Νικηφόρου Βρεττάκου, είναι μια προσευχή και ένας ύμνος προς τον Κύριο. Ο ποιητής παρακαλεί  τον Θεό να τον βοηθήσει, ώστε να μπορέσει να γίνει αντάξιος των δημιουργημάτων Του και να ζήσει αρμονικά και ειρηνικά ανάμεσά τους, αυτός ο μικρός, ταπεινός άνθρωπος...

"Βοηθησέ με, Κύριε, προσεύχεται. Αξίωσέ με να μπορώ να δω και να χαρώ τα απλά πράγματα της ζωής που είναι και η  α λ η θ ι ν ή  ουσία της και να ακούσω το όμορφο τραγούδι Σου, που είναι το τραγούδι της φύσης και τα  κ α λ ά  λόγια των ανθρώπων. Σε αυτά κρύβεται η δύναμη της δημιουργίας Σου και η αξία της ύπαρξης των ανθρώπων...

Αξίωσέ με να μην πεθάνω γρήγορα, για να προλάβω να κάνω κάτι καλό στην ζωή μου και να δικαιώσω την ύπαρξή μου... Θα ήμουν τυχερός αν μπορούσα να μοιάσω στο νερό που δίνει ζωή σε δισεκατομμύρια ανθρώπους... Πόσο μικρός νιώθω μπροστά στα θαύματά σου Κύριε!!! Μακάρι να μπορούσα να μοιάσω σε έναν καρπό που δίνει δύναμη στο σώμα ανθρώπων και ζώων... Μα, πάνω απ' όλα, θα ήθελα να μοιάσω στον βασιλιά Ήλιο που με τις φλογερές ακτίνες του δίνει ζωή στον πλανήτη μας... Συνεργάζεται με την βροχή, διδάσκοντάς μας την μεγάλη αξία της συνεργασίας και κάνει το χώμα καρπερό για να φυτρώσει ο σπόρος που θα δώσει το φυτό, το οποίο είναι η βάση της αλυσίδας της ζωής... Και ο βασιλιάς Ήλιος, καθώς και η πριγκίπισσα Βροχή, ΔΕΝ υπερηφανεύονται, αλλά συνεργάζονται ταπεινά... Πόσα πράγματα έχουμε να μάθουμε από αυτά, εμείς οι κάτοικοι της γης, που θεωρούμε τον εαυτό μας, κυρίαρχο των πάντων..."

Στην συνέχεια ο ποιητής μας, παρακαλεί τον Θεό να τον αξιώσει να πραγματοποιήσει ό,τι καλό σκέφτεται και να προλάβει να προσφέρει κι αυτός, κάτι χρήσιμο στην κοινωνία... Να βοηθήσει να σταματήσουν οι πόλεμοι πάνω στην γη και να βοηθήσει να έρθει η ΕΙΡΗΝΗ σε όλους τους λαούς, ώστε όλοι οι δρόμοι των κρατών, να συναντιούνται στο όνομα της πολυπόθητης ΕΙΡΗΝΗΣ. Παρακαλεί ακόμη τον Θεό, να προσπαθήσει να  εξαφανίσει τις κακίες και τα μίση από όλη την γη, διότι  α υ τ ά  είναι η χειρότερη ρύπανση του βασανισμένου πλανήτη μας...

Και τέλος εύχεται μέσα από την καρδιά του, να γίνει το μεγάλο όνειρο πραγματικότητα... Δηλαδή, να έρθει μια ευλογημένη ημέρα που στον ουρανό θα ανατείλουν δυο ήλιοι... Ο ένας, ο γνωστός μας ήλιος, θα ανατείλει όπως πάντα, μέσα από την άβυσσο του διαστήματος... Ο  ά λ λ ο ς  όμως, θα είναι ο Ήλιος της ΑΓΑΠΗΣ, που θα βγει μέσα από τις μονιασμένες καρδιές των ανθρώπων, επειδή θα έχουν πάψει πλέον τα μίση, οι κακίες και οι πόλεμοι από το πρόσωπο της γης, που πάει να πει ότι ο άνθρωπος θα έχει καταλάβει ποια είναι η θέση του ανάμεσα στα πλάσματα του Δημιουργού, ποιος είναι ο προορισμός του και θα έχει αποκτήσει την χαμένη του αληθινή σεμνότητα, σ ύ ν ν ε σ η  και  α ν θ ρ ω π ι ά !!!! Και για όλα αυτά, ο δεύτερος Ήλιος, θα είναι ασύγκριτα, ο πιο σημαντικός...

Θα έχει τέτοια μεγάλη αξία, επειδή από τα βάθη της ανθρώπινης αβύσσου, θα ξεπροβάλλει πάντα από εδώ και στο εξής, η πολυπόθητη  Α Γ Α Π Η, που θα φωτίζει σαν ήλιος ζωής και στοργής, όλον τον, άλλοτε πια, ταλαιπωρημένο πλανήτη ΓΗ!!!!

                                   ΕΛΕΝΗ  ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ

                                    ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ

                                     ΒΑΣΙΛΗΣ  ΜΠΑΤΑΛΑΣ 

                                     ΕΥΗ  ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

                                      ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ

                                      ΓΙΩΡΓΟΣ  ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ 

                                                      ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

                                                   Δ2  [1994]

-------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Θα σας παρουσιάσω τους μαθητές μου, όχι με την σειρά που είναι τα ονόματά τους. Θα ξεκινήσω πρώτα με τα παιδιά που πρωτοεμφανίζονται και μετά θα σας ξαναθυμίσω τα παιδιά που έχουμε ξανααναφερθεί σε αυτά. Ξεκινώ λοιπόν με την ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ.

α] Η ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ, το γελαστό κοριτσάκι με τα μαύρα όμορφα σπαστά μαλλιά, ως μαθήτρια μου έχει αφήσει τις καλύτερες σχολικές εντυπώσεις! Η ευγενική ανατροφή της παρουσιαζόταν σε κάθε εκδήλωσή της, σε κάθε κίνησή της. Συμμετείχε με χαρά σε όλες τις σχολικές εκδηλώσεις μας, καταφέρνοντας πάντα το καλύτερο!! Η Ελένη μου, τελείωσε το ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ [Δ.Ε.Ο.Σ] ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ και έχει δύο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ: ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟ K.U.L, στο LEUVEN Βέλγιο και ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

Σήμερα, εργάζεται στην ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ με ΑΝΑΠΗΡΙΑ [Ε.ΣΑ.με Α.]. Συνάμα η ΕΛΕΝΗ μας, έχει και άλλες σημαντικές ασχολίες. Πριν κάποια χρόνια, ανακάλυψε ότι έχει μεγάλο ταλέντο στην ζαχαροπλαστική!! Ασχολήθηκε συστηματικά, εξελίχθηκε στο έπακρο και σήμερα φτιάχνει αληθινά αριστουργήματα!!! Όποια μορφή επιθυμεί ο μικρός εορτάζων να έχει η τούρτα του, ό σ ο  ακραία κι αν είναι, η ΕΛΕΝΗ, θα του πραγματοποιήσει το όνειρό του, εκπληρώνοντας την επιθυμία του, με ένα αριστουργηματικό έργο ζαχαροτεχνίας!!! Ασχολείται ερασιτεχνικά, με την ζαχαροπλαστική.

Φτιάχνει  ε θ ε λ ο ν τ ι κ ά  γλυκά για τον Οργανισμό  make a wish, μαζί με άλλους ζαχαροτεχνίτες. Ένα μεγάλο Ε Υ Γ Ε, τους αξίζει για την τρυφερή προσφορά τους!!!

Μέσα στην τάξη μας, συζητούσα πάντα για την αγάπη μας που οφείλουμε στα ζώα, για να καλλιεργήσω την ζωοφιλία τους. Όταν είχα μαθήτρια την Ελένη, ήταν η...προ γάτων μου εποχή του σπιτιού μας και τους έλεγα ιστορίες για το χαμστεράκι των θυγατέρων μου, τον πανέξυπνο Αλέξανδρο που τον πήραμε μικρό με μελί τρίχωμα και όταν γέρασε είχε γίνει κάτασπρος!!! Η Ελένη, μού έγραψε ότι μετά τόσα χρόνια, θυμάται το χαμστεράκι μας!!! Και σήμερα έχει γίνει μια σπουδαία φιλόζωος που έχει κι αυτή κατοικίδιο και νοιάζεται βαθιά, για τα αδέσποτα !!!! Να, γιατί λέω, ότι ΠΡΕΠΕΙ οι δάσκαλοι να μιλούμε συνεχώς στην τάξη για θέματα ζωής, διότι έτσι θα αγγίξουμε πολλές αγνές καρδιές και θα διδάξουμε ενσυναίσθηση, ετοιμάζοντας πολίτες με σωστότερη και δικαιότερη αντιμετώπιση της ζωής, που θα μπορούν να φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο...

Αγαπημένο μου παιδί ΕΛΕΝΗ, έχεις ζεστή καρδιά και πολλά ταλέντα. Έχεις φτιάξει μια πανέμορφη οικογένεια και σου εύχομαι να δεις τα παιδάκια σου, όπως ποθεί η ψυχή σου!! Από μένα μάτια μου, θα έχεις πάντα τις καλύτερες ευχές μου και την αγάπη μου, που δεν σβήνει για κανέναν σας!!!! Και κοριτσάκι μου, σε ΕΥΑΡΙΣΤΩ ιδιαίτερα, διότι  ε σ ύ  ήσουν ο συνδετικός κρίκος που έψαξε και με έφερε σε επαφή με πολλούς αγαπημένους μαθητές μου!!! Στο χρωστάμε, αγαπημένη μου, δραστήρια, ακούραστη Ελένη μου!!!!!

---------------------------------------------------------------------------------------

β'] ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΤΑΛΑΣ: Αγαπημένο και αξέχαστο παιδί μου, Βασίλη!!! Π ό σ η  χαρά ένιωσα, διαβάζοντας το μήνυμά σου!!! Εκείνο το "Αγαπημένη μου Πολυάνθη, δασκάλα μου,..." μου έφερε μεγάλη συγκίνηση και σκίρτησε η καρδιά μου!!! Με θυμάστε τελικά, όλοι σας!!!! Τι ευτυχία!!! Σήμερα, είσαι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας Βασίλη μου, όμως για μένα  ό λ ο ι  σας, θα είστε οι μικροί μαθητές μου που φώτιζαν με το χαμόγελό τους την τάξη και την ψυχή μου!!! Κι εσύ, ένα παιδί ευγενικό, έξυπνο, γεμάτο ζωντάνια, που ομόρφαινες τον χώρο μας!!!

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ σπούδασε ΝΟΜΙΚΗ στην Αγγλία. Όταν επέστρεψε, άσκησε εδώ το ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. Ώσπου το 2018, άλλαξε τελείως προσανατολισμό! Παραιτήθηκε και μπήκε στο ΕΜΠΟΡΙΟ. Έκτοτε ασχολείται με επιτυχία, στο εμπόριο σοκολάτας και καφέ.

Αγαπημένο μου παιδί ΒΑΣΙΛΗ, σού εύχομαι ολόψυχα να πετυχαίνεις πάντα σε όποιον τομέα επιλέγεις να ακολουθήσεις!! Οι δυνατότητές σου είναι πάρα πολλές και το μυαλό σου ευφυέστατο!! Γι' αυτό και τολμάς!!! Και μην ξεχνάς: Η ζωή είναι για τους τολμηρούς!!! Σε  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που δεν ξέχασες τα χρόνια που ήμασταν μαζί!! Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που θυμάσαι με τόση στοργή την παλιά σου δασκάλα!!! Είσαι παράδειγμα αυτοπεποίθησης και αποφασιστικότητας!! Όπλα ικανά να σε κρατήσουν δυνατό, ώστε να πετάς ψηλά και να κατακτάς καινούριους ορίζοντες!!! Να έχεις την ευχή μου, αγαπημένο μου παιδί!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

γ΄] ΕΥΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η μικρή μου η Εύη έμοιαζε με πορσελάνινο μπιμπελό!!! Καθόταν στο πρώτο θρανίο, στην σειρά προς την πόρτα και σε αιχμαλώτιζε η όλη εικόνα της!! Την φέρνω στο μυαλό μου με πουλόβερ, σε βερυκοκί παλ απίθανη απόχρωση, πορτοκαλί τιράντες, σκυμμένη με προσήλωση πάνω στο βιβλίο της, με σοβαρή έκφραση και ολορόδινα μαγουλάκια!!!! Μια τρυφερή εικόνα παιδικής αγνότητας! Και τι ντύσιμο!!! Η μανούλα της την έστελνε καθημερινά σαν ζωγραφιά, αν και μετά καιρό έμαθα ότι η ίδια είχε τον πρώτο λόγο στο ντύσιμό της!!! Τα μαλλάκια πιασμένα πάνω από τα αυτάκια της δεξιά και αριστερά σε δυο αεικίνητες αλογοουρές, που της προσέδιδαν μια έκφραση απόλυτης παιδικής αθωότητας, που σε έκαναν να νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου ένα λουλούδι ή μάλλον ένα βερυκοκί μπουμπούκι!!! Κι εκείνη η έκφραση της σοβαρότητας!!! Διότι η Εύη μας, ήταν ένα από τα σοβαρά παιδιά της τάξης μας! Πάντα προσεχτική, διαβασμένη στην εντέλεια, με ολοκάθαρα τετράδια και πολύ προσεχτική... Στο διάλειμμα συχνά την έβλεπα να μιλά με την μεγαλύτερη αδελφή της, την Νάνσι και δεν προκαλούσε ποτέ προβλήματα.. Είχα μαθητή και τον μεγαλύτερο αδελφό της τον Γιώργο που ήταν κι αυτός εξαίρετο παιδί.

Η ΕΥΗ σπούδασε ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

Αγαπημένη μου ΕΥΗ, σήμερα είσαι μανούλα!!!! Το λεπτεπίλεπτο κοριτσάκι μου, μεγάλωσε πια κι εγώ δεν το κατάλαβα, πότε!!! Σε θυμάμαι Εύη μου να παίζεις στο ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΣΗΜΕΡΙ και να φοράς ένα υπέροχο λευκό, μακρύ φόρεμα, σωστή τουαλέτα εποχής!!!! Στο μυαλό μου έχω έντονη μια εικόνα σου, που την συζήτησα πολλές φορές με την μητέρα σου, γιατί έμοιαζες με ζωγραφιά! 

 Τίποτε δεν σε αποσπούσε από το μάθημά μας... Η όλη σου παρουσία απόπνεε τρυφερότητα, καλοσύνη, παιδική αθωότητα, ευγένεια!!! Σου εύχομαι ΕΥΗ μου, η ζωή να σου τα φέρει όπως θέλεις και επιθυμείς εσύ!!! Να χαίρεσαι τον καταπληκτικό σύζυγό σου και το λατρεμένο παιδάκι σου!!! Μεγαλώσατε  μάτια  μου και μαζί σας μεγάλωσα κι εγώ!!! Θα βλέπω όλους σας, εσένα, τον Γιώργο, την Μάρθα, την Μαρία, την Ηρώ, τον Βασίλη, την Ελένη, την Ελίνα, την Μελίνα, τον Άκη, όλους σας, όπως ήσασταν μικροί! Σαν χαρούμενα χελιδόνια, σαν μυρωμένα άνθη, που στολίσατε την ζωή μου με την αγάπη σας και τις πιο φωτεινές, μυρωδάτες αναμνήσεις!!! Ο ΘΕΟΣ, ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ!!!! Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙ, ΕΥΗ ΜΟΥ!!!!

-------------------------------------------------------------------------------

δ] ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ: Ο Γιώργος μου, ήταν ένα εξαίρετο παιδί, ένας άριστος μαθητής, μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Το πεδίο των γνώσεών του μεγάλο και η ευαισθησία του στα κοινωνικά πράγματα, πολύ μεγάλη για την ηλικία του. Είχε πολλά ενδιαφέροντα και πολλές ικανότητες. Ευγενικός, επιμελής, γεμάτος όρεξη, μια σωστή ηλιαχτίδα μέσα στην τάξη μας που, μαζί και με άλλες ηλιαχτίδες, φώτιζαν την ημέρα μας!!!

Σήμερα ο ΓΙΩΡΓΟΣ είναι ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ και ασκεί με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμά του. Τελείωσε την ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και ολοκλήρωσε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥ, μου έχεις δώσει πολλές χαρές ως μαθητής... Μα και πριν χρόνια, μου έδωσες άλλη μία αναπάντεχη!!! Παρουσιάζαμε με την τάξη μου στο θέατρο ΛΑΜΠΕΤΗ το έργο του αξέχαστου ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ "ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ" και στο φινάλε, μέσα στον γενικό ενθουσιασμό της επιτυχίας, ήρθαν να με χαιρετίσουν και παλιοί μαθητές μου που τώρα πια ήταν άντρες και γυναίκες σωστοί!!!! Τρελάθηκα από την χαρά μου!!! Σας φώναξα με τα ονόματά σας να ανεβείτε στην σκηνή και εκεί, αγκαλιά, βγάλαμε συγκινημένοι αναμνηστικές φωτογραφίες, ενώ τα παιδιά μου που έπαιξαν στο έργο, χειροκροτούσαν συνεχώς!!! Κι ήταν γεμάτη η αίθουσα!!! Και ανάμεσα στους παλιούς μαθητές μου που με αγκάλιαζαν, ήσουν κι εσύ Γιώργο μου!! Σε θυμάμαι με το γαλάζιο σου πουκάμισο, κοτζάμ παλληκάρι, και με μια μεγάλη αγκαλιά!!! Σε  βλέπω ακόμα μπροστά μου, όταν μικρός τότε σήκωνες μέσα στην τάξη μας με ζωηράδα το χεράκι σου να πεις μάθημα ή να δώσεις μια σωστή απάντηση!!! Θυμάμαι τα κατάμαυρα μαλλάκια σου που έκαναν ωραία αντίθεση με το λευκό προσωπάκι σου και τα γεμάτα αθωότητα και εξυπνάδα ματάκια σου!! 

Πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια!!! Πότε ήσασταν μαθητές του Δημοτικού και διόρθωνα τα τετράδιά σας και πότε έφτασε το σήμερα; Τώρα έχετε δημιουργήσει την σταδιοδρομία σας, ολόκληροι άντρες πια, οι παλιοί μικροί μαθητές μου και ολόκληρες γυναίκες πλέον οι παλιές μικρές μαθήτριές μου!!! Κι εσύ ΓΙΩΡΓΟ μου, Ολυμπιονίκης στον αγώνα της Θέμιδας!!! Θερμά συγχαρητήρια για τις επιτυχίες σου παιδί μου!!!  Σου εύχομαι από καρδιάς να λαμπρύνεις το δύσκολο έργο σου και να φωτίζει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης τα βήματά σου!!! Να είσαι πάντα γερό, ευτυχισμένος και χαρούμενος, παιδάκι μου!!! Ο Θεός, να σε ευλογεί!!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

ε] ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η ΜΑΡΙΑ μου, ήταν μια λυγερόκορμη, ξανθιά νεράϊδα!!! Όλα μας τα περιοδικά είναι γεμάτα από τις όμορφες ζωγραφιές της!!! Και τι λεπτομέρεια είχε το σχέδιό της!!! Πρόσεχε τα πάντα και η αντίληψή της, ήταν μεγάλη! Πανέξυπνο παιδί, μελετηρό, υπεύθυνο, συνεργάσιμο, κοινωνικότατο! Ένας θαυμάσιος χαρακτήρας, μια θαυμάσια μαθήτρια!!!

Η ΜΑΡΙΑ σπούδασε ΧΗΜΙΚΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, στο ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ. Έχει εξειδικευθεί στην ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ και τώρα δουλεύει εδώ και χρόνια στο ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, σε εταιρεία που παρέχει υποστήριξη και ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ σε φαρμακευτικές εταιρείες, για ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.

Αγαπημένη μου ΜΑΡΙΑ, τα λόγια σου στο μήνυμά σου με συγκίνησαν πολύ... "Δεν ξεχνώ τα θεατρικά, την Επιτροπή Εντύπου, την ποίηση... Σας ευχαριστώ γι' αυτά τα χρόνια... Τώρα πια είμαι μανούλα και εύχομαι να βρεθεί στον δρόμο του παιδιού μου, μια δασκάλα σαν κι εσάς!!" Μαράκι μου, ούτε εγώ σας ξεχνώ!!! Σε θυμάμαι να λάμπεις στην αποκριάτικη μεταμφίεσή μας, πανέμορφη και όλο χάρη, ζωντάνια, χαρά!!! Ασχολείσαι με τόσα πράγματα και συνάμα είσαι μια τρυφερή μανούλα, μια καταπληκτική νέα γυναίκα!!! Δεν θα ξεχάσω την θετική παρουσία σου μέσα στην τάξη, το κέφι σου, την επιμέλειά σου, την ευγένειά σου!!! Σου εύχομαι κοριτσάκι μου, να φωτίζει ο ήλιος την ζωή σου και το χαμόγελο να μην λείψει ποτέ από τα χείλη σου!!! Είσαι ένα από τα αγαπημένα λαμπερά αστέρια που ομόρφυναν την ζωή μου!!! Να είσαι πάντα καλά, αγαπημένη μου Μαρία!!!!

------------------------------------------------------------------

στ΄] ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ: Με το κείμενο της Ηρώς, άνοιξα τον φάκελο ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ. Αγαπημένη μου και μοναδική μου Ηρώ, το κείμενό σου για μένα, το είπα τραγούδι και συγκίνησε πολύ εμένα και όσους το διάβασαν... Τότε είχα γράψει αναλυτικά για σένα ξεχωριστό μου κοριτσάκι, πανέμορφη μανούλα πλέον δύο τρισχαριτωμένων παιδιών!! Μανούλα πια το δικό μου μικρό κοριτσάκι της Γ΄ και Δ΄ τάξης με τα εβένινα μαλλιά, το γλυκό προσωπάκι και το καταπληκτικό μακρύ ροζ φόρεμα σε μία από τις θεατρικές μας παραστάσεις!!!

Να σας θυμίσω ότι η ΗΡΩ τελείωσε την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στην Αγγλία, πάνω στην ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΣΤΟ INSTITUTE OF EDUCATION, στο Λονδίνο. ΔΙΑΒΑΣΤΕ σας παρακαλώ όσα αναλυτικά έχω γράψει για την ευαίσθητη, τρυφερή, πανάξια μαθήτριά μου, κάτω από το κείμενό που μου αφιερώνει, με τίτλο ΣΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΟΥ...

Αγαπημένο μου παιδί ΗΡΩ, όλα τα καλά του κόσμου, στην ποδιά σου κούκλα μου!!!Η καλοσύνη σου, η ενσυναίσθησή σου, η στοργή που δείχνεις, η ευγένειά σου, σε καθιστούν αληθινό διαμάντι, μάτια μου!!! Θα σ' έχω πάντα στην καρδιά μου Ηρώ μου, μαζί με τα συγκλονιστικά για μένα λόγια σου!!!! Ο Θεός να ευλογεί εσένα και την οικογένειά σου κοριτσάκι μου!!!! Πολύτιμή μου, Ηρώ!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

ζ] ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ: Και για την Μελίνα μου έχω γράψει αναλυτικά, κάτω από το κείμενό της ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ. Σας θυμίζω, ότι η ΜΕΛΙΝΑ σπούδασε ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, αλλά ασχολείται ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.

Αγαπημένη μου Μελίνα! Υπήρξες πολυγραφότατη!!! Το περιοδικό που εκδίδαμε, κάθε χρονιά είχε πολλά δικά σου ξεχωριστά  κείμενα!!! Το πανέξυπνο μυαλό σου, έπαιρνε αφορμές από χίλια επίκαιρα θέματα!! Σοβαρά προβλήματα υπήρξαν στο κέντρο του ενδιαφέροντός σου και οι σωστές και ακριβείς παρατηρήσεις σου, πλούτιζαν τα γραπτά σου, αλλά και το περιοδικό του σχολείου μας...

Σε χαρακτήριζε η έγνοια για το κοινό καλό και το παγκόσμιο γίγνεσθαι... Σου εύχομαι Μελίνα μου, να έχεις πάντοτε υγεία, αισιοδοξία και η χαρά να φωτίζει την γεμάτη με ενδιαφέροντα ζωή σου... Κάποια στιγμή, θα ανεβάσω το κείμενο που είχες γράψει για μένα και σου είπα ότι το φυλάω ως κόρη οφθαλμού!!! Έχεις τις ευχές μου και την αγάπη μου, αγαπημένη μου Μελίνα!!!

------------------------------------------------------------------------------

ΚΕΝΤΗΔΙΑ ΟΜΙΧΛΗΣ

                                    ΚΕΝΤΗΔΙΑ  ΟΜΙΧΛΗΣ

Μιά ασημένια ομίχλη σκέπαζε την πλάση...

Κατέβαινε αργά και ξάπλωσε παντού.

Τα δέντρα ντύθηκαν χιτώνα λαμπυρίζοντα.

Πτυχές ιριδίζουσες πέφτανε απαλά απ' τα κλαδιά τους.

Τα σπίτια αχνοφαίνονταν μέσα στο γλαυκό αγκάλιασμα.

Τρεμάμενος ίσκιος ο καπνός απ' τα τζάκια,

ανέβαινε ψηλά σαν γκρίζος ιστός..

Κίτρινα μάτια αδύναμα, τα φωτισμένα παράθυρα ,

μέσα στον ομιχλώδη αφρό.

Διάφανη η ησυχία πλεκόταν στην ασημένια ανάσα.

Και τότε το φεγγάρι κάθισε μυστηριώδες στον ουράνιο θόλο του.

Τ' αστέρια χύθηκαν χαρούμενα στο στερέωμα και 

βαλθήκαν να στολίζουν το ασημογάλαζο πέπλο της ομίχλης.

Μπήκαν στις ασημοκλωστές, στεφάνωσαν τα μακρινά βουνά,

καθρεφτίστηκαν στο κοιμισμένο ποτάμι.

Γίνανε φανοστάτες στην μικρή γέφυρα και παίξανε γελώντας 

με τα γαλήνια νερά της μικρούλας λίμνης.

Κι η ομίχλη, πάντα ασημένια, το σκέφτηκε καλά και αποφάσισε να μην φύγει.

Της άρεσε που στολίστηκε με φεγγαροακτίνες και αστροφώς.

 Ένιωσε να γίνεται πιο ανάερη, πιο διάφανη, πιο ντελικάτη.

Οι πτυχές της έγιναν σατινένιες, ανάλαφρες, σαν φτερούγες νερά'ι'δας.

Και χαμογελώντας, αγκάλιασε τρυφερά με τους φίλους της τα χαμογελαστά αστέρια,

την τρυφερά κοιμισμένη, ανέμελη πολίχνη...

------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                         Ο ΒΟΡΙΑΣ 

Έκανε κρύο. Δυνατό. Ανελέητο. Βράδυ με αστέρια και μιά παγωνιά άγρια κυμάτιζε ολούθε.

Ο αέρας ήρθε ξαφνικά από τον βορρά.

 Όρμησε  ακάθεκτος, ταρακουνώντας την παγωμένη σιγαλιά.

Φύσηξε θυμωμένος μ' έναν άγριο συριγμό. Λύγισε ως την γη τα κλαδιά των δένδρων.

Ταρακούνησε τις τέντες των σπιτιών και ένας βαρύς ήχος από σίδερα που χτυπιούνται μεταξύ τους, τρόμαξε ανθρώπους και ζώα.

Κάθε ζωντανό πλάσμα λούφαξε πιο βαθιά στη φωλιά ή στο σπιτικό του.

Μούγγρισε ο άνεμος και επιτέθηκε στον κοιμισμένο ποταμό.

Κι αυτός ξύπνησε ανταριασμένος. Ένιωσε τον αέρα να τον μαστιγώνει ξεδιάντροπα και θύμωσε πολύ.

Σήκωσε φρενιασμένος κύμα ψηλό τα νερά του που πέσανε με δύναμη και χτυπήσανε τ' αστέρια που ξεκουράζονταν πάνω του...

Τα πεσμένα φύλλα τα σήκωσε από το χώμα ο άνεμος άγρια. Τα στριφογύρισε, τα στροβίλισε σε μιά στήλη ψηλή σαν στήλη σίφουνα. Την παρέσυρε μακριά από τα λημέρια της και την άφησε να διαλυθεί σε χίλια κομμάτια στο πέρα χωράφι.

Μούγγρισε η θάλασσα νιώθοντας τον βοριά. Ανατρίχιασε σύγκορμη και αναταράχτηκαν τα σωθικά της.

Όρθωσε κύματα μαβιά, σαν άτια πολεμικά που, τρέχοντας, χύθηκαν αφρισμένα, ακράτητα στην στεριά, με  μουγκρητό λυσσαλέο.

Πνίγηκε η ακτή στα θυμωμένα  νερά και το φτέρνισμά τους έπεσε ορμητικό και μούσκεψε τα έρημα παγκάκια της παραλίας.

Ανήμπορες βάρκες χτυπιόντουσαν στους πολεμοχαρείς κυματισμούς που, όμοια με άγρια θηρία, ορμούσαν μανιασμένα να καταπιούν την στεριά.

Κι αυτοί οι κυματισμοί, κάτω από το φως της σελήνης είχαν μιάν άγρια μεγαλοπρέπεια...

Φωσφόριζαν με χίλιους εξαίσιους σελαγισμούς, που τους αφροστεφάνωναν πλούσιες, πάλευκες, αφρισμένες , νερένιες, φουρφουρένιες δαντέλες.

Χάρηκε ο βοριάς από την αναστάτωση που έφερε στην κοιμισμένη πολιτεία.Και αποφάσισε ότι αρκετά είχε καθυστερήσει σ' αυτό το μέρος. Ήθελε νέες εμπειρίες, σε άλλες πόλεις και χωριά.

Και ξαφνικά, όπως απότομα είχαν όλα αρχίσει, έτσι απότομα και σταμάτησαν, έσβησαν...

Ο αχός του σίδερου, ο ήχος των πραγμάτων που κατρακυλούσαν θορυβώδικα, κυνηγημένα από τον απρόσμενο άνεμο, το φοβιστικό ουρλιαχτό του αγέρα, όλα σταμάτησαν ξαφνικά...

Η ηρεμία απλώθηκε ξανά απορημένη και δισταχτική στην μικρή πολιτεία.

Ο ποταμός   μ' έναν βαθύ αναστεναγμό ηρέμησε και καλοδέχτηκε τ' αστέρια να παίξουν πάλι στα  γαληνεμένα πια νερά του.

 Η θάλασσα τράβηξε τα κύματά της από την στεριά κι έστειλε τον φλοίσβο να την καθησυχάσει και να της ψιθυρίσει γλυκά ''καληνύχτα''.

 Μιά φεγγαροστράτα φάνηκε  πάνω στα κουρασμένα νερά της που, ήρεμα τώρα, άφησαν να τα αγκαλιάσει βελούδινα η σελήνη στον νερένιο ύπνο της.

Ο βοριάς είχε φύγει πια. Δεν ήταν πλέον εδώ...