ΤΟ ΛΑΘΟΣ

ΣΚΗΝΗ 9η

ΜΑΡΙΚΑΛΙΑ: Η Ανακρίτρια βασανίζεται από χίλιες σκέψεις... Σκέφτεται, ότι τελικά η νεαρή κοπέλα κάθισε φρόνιμα όσο ήταν περιπλανώμενες οι δυό τους στην πόλη... Βέβαια, το ότι κράτησε αυτήν την στάση,δεν σημαίνει καθόλου πως είναι αθώα... Ίσως να πήρε είδηση  τους πράκτορες που τις ακολουθούσαν και για τούτο δεν προχώρησε... Τώρα σκέφτεται τι θα γίνει από δω  και πέρα... Με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να χαλαρώσει την προσοχή της, ακόμα και τούτη την στιγμή που την έχει μποτιλιαρισμένη στο 717 του ΜΕΓΑ ΕΘΝΙΚΟΝ...Ωστόσο πρέπει να παραδεχτεί πως δεν περίμενε να καθήσει η κοπελιά τόσο ήσυχα σε 'ολη την βόλτα τους στην πόλη...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ: Κι αυτό, γιατί είχε πολλές ευκαιρίες να ξεφύγει, άλλα βέβαια τι θα πετύχαινε τελικά... Γιατί τόσο η Ανακρίτρια, όσο και οι πράκτορες, καιροφυλακτούσαν... Γιατί άραγε η βόλτα τους είχε λήξει με πλήρη ηρεμία;;;

ΜΑΡΙΚΑΛΙΑ:Γιατί;;;Μα, μία είναι η πιθανότητα: Η νεαρά, η Ελευθερία δηλαδή, να ήταν αληθινά αθώα... Παρ' όλο που είχαν περιστατικά αθώων που συνέπεσε να τους συλλάβει η Ειδική Υπηρεσία και από τον φόβο τους για τον εφιάλτη της ανάκρισης, πήγανε να ξεφύγουν ή αυτοκτόνησαν, μόνο και μόνο γιατί νιώθανε πως δεν θα μπορούσαν να αντέξουν τα βασανιστήρια της ανάκρισης...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ: Στην περίπτωση της Ελευθερίας, ας δεχτούμε σαν μιά πιθανότητα πως είναι αθώα. Μπορεί όμως να είναι ένοχη, αλλά να υπολογίζει πως δεν έχουμε στοιχεία να στηρίξουμε την κατηγορία. Και πιστεύει ότι η συνεργός της, η άλλη γυναίκα, δεν ομολόγησε τ ί π ο τ α,οπότε δεν χρειάζεται να φοβάται...

ΜΑΡΙΚΑΛΙΑ: Υπάρχει και η περίπτωση να έχει πληροφορηθεί ότι η συνένοχός της, δεν πιάστηκε ζωντανή, άρα δεν έχει λόγο να ανησυχεί... Και η Ανακρίτρια δεν ξέρει αν μέσα στην Ειδική Υπηρεσία υπάρχει κάποιος που παίζει διπλό παιχνίδι, ο οποίος προσέγγισε την κρατούμενη και της φανέρωσε ότι η άλλη γυναίκα σκοτώθηκε... Ένα σωρό σκέψεις γυρίζουν στο μυαλό της, που την έχουν φέρει σε μεγάλη υπερένταση... Και συνάμα, μέσα της βαθιά, σαν κάτι να έχει αναποδογυριστεί, που απειλεί την μέχρι τώρα ολύμπια ψυχική  της ισορροπία της και την σιγουριά της...

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

ΣΚΗΝΗ 4η

ΜΑΡΙΚΑΛΙΑ: Η αναφορά της Ανακρίτριας για την κατάχρηση χαρτιού...Χμ... Εμπεριστατωμένη φαίνεται...Ορίστε τι γράφει: '' Όλοι οι συλληφθέντες - και οι τέσσερις - ομολόγησαν την ενοχή τους... Υπογραμμίζω όμως ένα γεγονός:Καθώς τους οδηγούσαν οι πράκτορές μας στο γραφείο για ανάκριση, ο ένας από τους τέσσερις, παρά την άγρυπνη παρακολούθηση των φρουρών, έβγαλε αστραπιαία από το τσεπάκι του μία μικροσκοπική αμπούλα υδροκυάνιο, την έσπασε με τα δόντια και...τέλος!!! Το όλο συμβάν έγινε μέσα σε δευτερόλεπτα. Το ανέφερα στον προ'ι'στάμενο αυτοστιγμεί. Η αυτοκτονία του αποτελεί απροκάλυπτη ομολογία της ενοχής του!''

ΠΡΟ'Ι'ΣΤΑΜΕΝΗ: Μεγάλη επιτυχία της Ανακρίτριας, αν και στην σύλληψη των ενόχων , έπαιξε ρόλο και ο παράγων τύχη...

ΜΑΡΙΚΑΛΙΑ - ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Ναι, διότι την ώρα που ξεφόρτωναν τα κιβώτια από το τρένο, γλίστρησε ένα, έπεσε κάτω, έσπασε και χιλιάδες προκηρύξεις κατά του Καθεστώτος μας ξεχύθηκαν ολούθε... Η σύλληψις και των τεσσάρων έγινε πάραυτα... Περιττό να πούμε ότι όλα τα κιβώτια, αντί χάρτου, περιείχαν 4.500 προκηρύξεις εναντίον του Καθεστώτος! Μεγίστη επιτυχία της Ανακρίτριας!...

ΠΡΟ'Ι'ΣΤΑΜΕΝΗ: Δεν αμφιβάλω και θα δώσω εγώ η ίδια εύφημον μνεία εις την  Ανακρίτρια Α! Τώρα όμως, άλλο προέχει...

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Δηλαδή, δεν θα εξετασθεί  αυτή η υπόθεση πρωτίστως::

ΠΡΟ'Ι'ΣΤΑΜΕΝΗ: 'Οχι. Μένω ικανοποιημένη  που μία επί πλέον οργάνωση εναντίον  του Καθεστώτος διαλύθηκε εν τη γεννέσει της... Η  Ειδική Υπηρεσία - όπως είπα - θα τιμήσει την Ανακρίτρια,  όμως προέχει , το άλλο ζήτημα...

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ:Εννοείται την υπόθεση ΚΑΦΕ- ΣΠΟΡ; Θα δώσετε όλη την προσοχή σας στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί και στο ανώνυμο γράμμα που λάβατε; Οι πράκτορές μας συνέλαβαν δύο... Τον ένα μέσα στο ΚΑΦΕ-ΣΠΟΡ, τον άλλον έξω, στο πεζοδρόμιο...

ΠΡΟ'Ι'ΣΤΑΜΕΝΗ: Αυτή την υπόθεση εννοώ... Ναι... Πηγαίνω στο γραφείο μου. Ειδοποιείστε την Ανακρίτρια ότι την περιμένω. Έχω κάτι να της προτείνω... Ένα σχέδιο...Χαιρετώ...

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Θα την ειδοποιήσω αμέσως. Βλέπω ότι τα πράγματα είναι σοβαρά... Είμαι σίγουρη ότι και αυτή η υπόθεση θα έχει το καλύτερο για μας αποτέλεσμα...

Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

ΣΚΗΝΗ  7η

Περπατώντας στον δρόμο, η Ανακρίτρια και η Νεαρά, σταματούν δυο κοπέλες

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Δεσποινίς, μπορείτε να μας συστήσετε ένα καλό ζαχαροπλαστείο;Βλέπετε είμαστε ξένες στην πόλη σας... Περαστικές...

ΜΑΡΙ:Και βέβαια! Λίγο πιο κάτω είναι η ''ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ''.   Φτιάχνει το καλύτερο γαλακτομπούρεκο της περιοχής! Ζεστό ακόμα μοσχοβολάει λεμόνι!!! Κι ένα σιρόπι, αριστούργημα! Κατά κει πάμε κι εμείς. Θέλετε να ρθείτε μαζί μας;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Με μεγάλη μας χαρά! Τι λες Ελευθερία; Να συστηθούμε! Με λένε Μυρτώ Ζερβού και την φίλη μου Ελευθερία Τερζάκη!

ΜΑΡΙ: Εμένα Μαρί Ασημακοπούλου και την φίλη μου  Φρόσω Χρήστου.Πώς και από τα μέρη μας;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Περαστικές είμαστε. Πάμε σε ένα συνέδριο στην  πρωτεύουσα. Είπαμε να δούμε λιγάκι την όμορφη πόλη σας μέχρι να φύγουμε...

ΜΑΡΙ: Και καλά κάνετε. Εμείς, να σας πούμε πηγαίνουμε για μπάνιο. Έχει τέτοια ωραία μέρα σήμερα!

ΦΡΟΣΩ: Δεν έρχεστε να ρίξετε κι εσείς μια βουτιά, να δροσιστείτε; Κάνει τόση ζέστη! Θα περάσουμε καλά!

ΝΕΑΡΑ: Δεν έχουμε μαζί τα μαγιό μας, οπότε δεν το βλέπω να μπορούμε να κάνουμε μπάνιο...Θα ήταν ωραίο όμως να σας συντροφεύσουμε!!! Θα καθίσουμε στην αμμουδιά και θα κάνουμε ηλιοθεραπεία! Τι λες Μυρτώ;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Πολύ ωραία ιδέα!Για να πάμε όμως μαζί, πρέπει να έρθετε κι εσείς στο ζαχαροπλαστείο, ώστε να μην χωριστούμε...

ΝΕΑΡΑ: Ναι, γιατί το γαλακτομπούρεκό σας θα το απολαύσουμε, ο κόσμος να χαλάσει!!!

ΦΡΟΣΩ: Συμφωνώ! Τι λες κι εσύ Μαρί; Θα γίνουμε μιά μεγάλη, όμορφη παρέα!! Τι όμορφο βραχιόλι που φοράς κοπελιά! [ Θαυμάζει το βραχιόλι της Ελευθερίας]

ΜΑΡΙ:Της φίλης μου το μάτι πέφτει πάντα στα ξεχωριστά πράγματα! Είναι λάτρης του ωραίου!!

ΝΕΑΡΑ: Είναι δώρο της μητέρας μου! Δεν το βγάζω απ΄το χέρι μου! Κι εσένα Φρόσω τα μαλλιά σου έχουν πολύ ωραίο χρώμα!Φυσικά ή τα βάφεις;

ΦΡΟΣΩ: Τα βάφω. Το φυσικό μου είναι λιγο πιο σκούρο. Τα ξάνοιξα τώρα. Α! Φτάσαμε! Εδώ θα γλυκαθούμε!!

ΜΑΡΙ: Μπορείτε να πάρετε και καρυδόπιτα. Την  κάνουν καταπληκτική!Είναι παλιό μαγαζί, από το 1920 και οι συνταγές του εξαιρετικές!

ΦΡΟΣΩ: Έχει και πολύ ωραία μουσική!Μου αρέσει να έρχομαι εδώ!

ΜΑΡΙ: Βάζει παλιά και νέα τραγούδια! Θα ευχαριστηθείτε!Πόσο χαίρομαι που γνωριστήκαμε!Εγώ θα καθίσω από εδώ...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:  Πού αλλού λέτε να πάμε;

ΜΑΡΙ: Μετά το μπάνιο, κάποια στιγμή, να περάσετε οπωσδήποτε από το Λούνα Παρκ. Και να μπείτε στο Σπίτι Του Μυστηρίου  οπωσδήποτε!!Αυτό θα σας μείνει αξέχαστο!!!

ΝΕΑΡΑ: Λέω να κάνουμε και μια μεγάλη βόλτα, να γνωρίσουμε κααλύτερα την πόλη σας.Φαίνεται πολύ όμορφη και η Μυρτώ που της αρέσει η πεζοπορία, θα ευχαριστηθεί ιδιαίτερα!

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: [ Κάπως έκπληκτη ] Σ΄ευχαριστώ Ελευθερία... Βλέπω ότι θυμάσαι τι μου αρέσει! Μα κι εγώ θυμάμαι ότι σου αρέσει  το '''Αλιείς των μαργαριταριών''!! Λέτε κορίτσια να το βρούμε στο Τζουκ-Μποξ;

ΜΑΡΙ:  Θα το έχει σίγουρα! Ξέρω το κομμάτι! Παλιό και αθάνατο! Υπέροχο!!

ΝΕΑΡΑ:[ Κι αυτή έκπληκτη]  Δεν περίμενα πως θα το θυμόσουν Μυρτώ... Είσαι όλο εκπλήξεις!!

ΦΡΟΣΩ: Και την βόλτα σας να την κάνετε.Έχει πολλά να δείτε...

ΜΑΡΙ: Θα ευχαριστηθείτε, γιατί η πόλη μας είναι πράγματι πολύ όμορφη και είμαστε υπερήφανες γι΄αυτήν!Μόνο που θα πάτε οι δυο σας, γιατί εμείς θα μείνουμε πολλή ώρα στην θάλασσα.

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: [Μιλάει κάπως ανέμελα...] Θα είμαστε οι δυο μας Ελευθερία...Μόνες! Χωρίς σκοτούρες! Θα χαζέψουμε βιτρίνες, θα μπορείς να τρέξεις στο πάρκο...Θα περάσουμε φίνα!!!Ελεύθεροι κι ωραίοι που λέει και το λα'ι'κό άσμα!!!

ΝΕΑΡΑ : [ Σαν  κάτι να θέλει να πει, αλλά δεν το λέει]  Θα χαζέψουμε τις βιτρίνες , ε;... Και θα τρέξω στο πάρκο;; Ανέμελα... Χωρίς σκέψεις... Χμ... Όντως... Θα περάσουμε ωραία...''Ελεύθεροι κι ωραίοι!!'' Ακριβώς...

ΦΡΟΣΩ: Να βγάλετε και καμιά φωτογραφία, για ανάμνηση!!!

ΜΑΡΙ: Πάω να βάλω την μουσική στο τζουκ-μποξ και να πω στο γκαρσόνι να έρθει να πάρει τις παραγγελίες μας....

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Γιατί δεν πας κι εσύ Ελευθερία;
 
ΝΕΑΡΑ: Να.. να πάω στο μαγαζί μέσα; [ Την κοιτάει κατάπληκτη...]

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Ναι, γιατί, χρειάζεσαι άδεια; Βρε κορίτσι μου κάνεις λες και  σου έχουν απαγορεύσει την ελεύθερη μετακίνηση!!! Άντε πήγαινε μήπως και θέλεις να διαλέξεις κάποια άλλη μουσική!!! Και μην βιαστείς!! Με το πάσο σου!!!

[ Η Ελευθερία σηκώνεται διστακτική και προχωράει προς το βάθος της σκηνής. Σιγοψιθυρίζει:]

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Τι είναι πάλι τούτο; Παίζει μαζί μου όπως η γάτα με το ποντίκι... Με αφήνει να μπω μόνη μου στο ζαχαροπλαστείο; Δεν γίνεται... Κάπου εδώ τριγύρω θα είναι η συνεργός της... Θα περιμένουν να το σκάσω και τότε θα πέσει επάνω μου  και θα με συλλάβει... Αυτό θέλουν... Να το σκάσω, ομολογώντας έτσι την ενοχή μου... Α, δεν θα τους κάνω το χατήρι... Βέβαια, χάνω έτσι άλλη μία ευκαιρία απόδρασης... Όχι.. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή... ΑΝ και με μπερδεύει συνεχώς ... Δείχνει να ενδιαφέρεται για μένα... Θυμήθηκε την μουσική που μ΄αρέσει... Θεέ μου! Λες να έχει ίχνος ανθρωπιάς μέσα της;;;

[Η Ελευθερία προχωράει στο βάθος και συνάμα ακούγεται η μουσική...]

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

ΣΚΗΝΗ  2η

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Όνομα;

ΝΕΑΡΑ: Ελευθερία.

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ; Επίθετο;

ΝΕΑΡΑ: Τερζάκη.

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Επάγγελμα;

ΝΕΑΡΑ: Δημόσιος Υπάλληλος

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Πού ευρισκόσαστε χθες το απόγευμα, κατά ώρα  18 μ. μ.;;

ΝΕΑΡΑ: Στο  ΚΑΦΕ- ΣΠΟΡ.

ΑΜΑΚΡΙΤΡΙΑ: Περιμένατε κανέναν; Είχατε ραντεβού με κάποιον;

ΝΕΑΡΑ:Οχι κυρία Ανκρίτρια... Πέρασα από εκεί, για να πιω έναν καφέ. Το συνηθίζω
.
ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Η κυρία που σας πάτησε, είναι γνωστή σας;

ΝΕΑΡΑ:Από πού κι ως πού; Πρώτη φορά την έβλεπα...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Παρακαλώ! Να μην απαντάτε με ερωτήσεις... Τις ερωτήσεις τις κάνω ε γ ώ... Να
είστε σαφής. Ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ, φτάνουν... Ώστε δεν την γνωρίζατε...

ΝΕΑΡΑ:Σας είπα, ό χ ι !!

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Και δεν αναρωτιέστε γιατί σας συλλάβαμε;;

ΝΕΑΡΑ;Φυσικά και αναρωτιέμαι... Θα μου εξηγήσετε;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Λάβαμε μιά επιστολή. Ο φάκελος είναι αυτός εδώ [Τον δείχνει και διαβάζει]:
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ: ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟ'Ι'ΣΤΑΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ -  ΕΝΤΑΥΘΑ
Είναι γραμμένος με γραφομηχανή, το ίδιο και το εσώκλειστο σημείωμα. Ιδού και το σημείωμα. Σας το διαβάζω:  ''  Στο ΚΑΦΕ- ΣΠΟΡ, αύριο το απόγευμα, 16 τρέχοντος, ώρα  6.15 με 6.30 θα πάει να καθίσει μια δεσποινίδα που είναι σημαίνον στέλεχος σε οργάνωση εναντίον του Καθεστώτος. Εντελώς άγνωστη στην Ειδική Υπηρεσία επί του παρόντος. Και αυτή και η εν λόγω οργάνωση.... Εσωκλείστως η φωτογραφία της.Συγγνώμη που δεν είναι και πολύ καινούρια, πάντως είναι νομίζω και ελπίζω, αρκετά καθαρή και χρήσιμη στην Ειδική Υπηρεσία, για την περίπτωση που θα θελήσι να ενδιαφερθεί για την  περί  ού  και για την άλλη που πρόκειται να συναντήσει η πρώτη στο ΚΑΦΕ-ΣΠΟΡ. Τα περαιτέρω, δεν με αφορούν.''     Να και η φωτογραφία...

ΝΕΑΡΑ:Βρίσκεται ότι μου μοιάζει;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ;Δεν σας είπα ότι μ ό ν ο ν  εγώ κάνω ερωτήσεις;;; Εντάξει... Είναι λίγο παλιά, αλλά τα χαρακτηριστικά είναι ίδια... Είμαι απόλυτα βέβαιη ότι είστε εσείς
...
ΝΕΑΡΑ:Αφού είστε βέβαιη... Έχω μιάν ιδέα!!! Να μας εξετάσετε κατά αντιπαράθεση με την άλλη γυναίκα...Θα διαπιστώσετε ότι ούτε με ξέρει, ούτε την ξέρω.
..
ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Δεν δέχομαι υποδείξεις!!! Αρκεστείτε να απαντάτε σε ό,τι σας ρωτώ... Οι γονείς σας; Πού κατοικούν; Μένετε μαζί τους;

ΝΕΑΡΑ:Μένουν σε μιά μονοκατοικία στα Κάτω Πατήσια. 'Οχι, δεν μένω μαζί τους. Μένω μόνη μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είναι ένα διαμέρισμα κοντά στην εργασία μου.

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Τι σχέση έχετε με την συγκεκριμένη οργάνωση;

ΝΕΑΡΑ:Καμία! Δεν έχω καμία  σχέση
!
ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Άλλα λέει η επιστολή....

ΝΕΑΡΑ: Αυτός που την έγραψε είναι ψεύτης, συκοφάντης και δειλός... Πώς μπορείτε να δίνετε βάση σε έναν που στέλνει ανώνυμο γράμμα και δεν έχει την παλληκαριά να την υπογράψει;;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:[Αγριεμένη] Δεν σου είπα να μην κάνεις ερωτήσεις; Η Ανακρίτρια εδώ μέσα είμαι  ε γ ώ! Το κατάλαβες;;;Και πάψε να αυθαδιάζεις... Το καλό που σου θέλω, να κάτσεις να σκεφτείς σοβαρά... Αν ομολογήσεις, θα έχεις καλύτερη αντιμετώπιση από το Κόμμα Θα το λάβουμε σοβαρά υπ' όψιν στην υπεράσπισή σου! Διαφορετικά προβλέπω τα πράγματα θα είναι πολύ σκούρα για σένα... Όποιος εμποδίζει την έμβρυθμη λειτουργία του Καθεστώτος, πρέπει να πατάσσεται ανηλεώς....

ΝΕΑΡΑ: Δηλαδή, δεν θα με αφήσετε ελεύθερη σήμερα;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ; Σήμερα; Δεν είμαστε καλά! Θα σε ανακρίνει και η Προ'ι'σταμένη, και το καλό που σου θέλω,είναι να σκεφτείς το συνμφέρον σου και να ομολογήσεις...

ΝΕΑΡΑ:  Τι στην ευχή να ομολογήσω; Εκείνα που δεν υφίστανται;; Δεν ακούτε τι σας λέω τόσην ώρα;; Φως φανάρι πως εσείς έχετε βγάλει την απόφαση για μένα, που είναι καταδικαστική...Έχετε πειστεί πως είμαι ένοχη, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ!!!!!!!

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ;[Έξαλλη]  Χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου!!! Σε επαναφέρω στην τάξη!! Πού νομίζεις ότι ευρίσκεσαι;;;Εσύ παιδί μου δεν παίρνεις από λόγια! Πόσες φορές σου είπα  ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ;;;; Πας φιρί- φιρί να φας το κεφάλι σου... Δεν παίρνεις από συμβουλές... Κρίμα... Θα περάσεις λοιπόν το βράδυ στο κρατητήριο, μήπως και σκεφτείς λογικά και δεις το συμφέρον σου...

ΝΕΑΡΑ: Μα!!!  Δεν είναι δυνατόν!!!!  Ποια κατηγορία με βαραίνει; Μήπως χρειάζομαι δικηγόρο; Να τηλεφωνήσω..
.
ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Δικηγόρο; Θα το αποφασίσει αύριο η Προ'ι'σταμένη... Πολύ καλομαθημένη μας βγήκες...

ΝΕΑΡΑ: Μα έτσι παραβαίνετε τον νόμο!!!

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Και θα μου το πεις εσύ αυτό;;;Όλο απαιτήσεις είσαι... Φρουρέεε!!!

ΦΡΟΥΡΟΣ: Μάλιστα;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Οδήγησε την δεσποινίδα στο κρατητήριο..  [Τον παίρνει παράμερα και λέει σιγά]:  Φέρσου της, όπως εσύ ξέρεις... Να φοβηθεί λιγάκι...  Σαν πολύ υπεράνω την βλέπω,,,Να μην μείνουν όμως σημάδια... Ξέρεις εσύ...[Μιλά δυνατά τώρα] Άντε... Πηγαίνετε!!Και στείλτε μου την πράκτορα  Αλεβιζάτου...

ΝΕΑΡΑ: Εεε!!!! Πού πάμε!!!!! Αλήθεια λέω!!!!Γιατί δεν με πιστεύετε;;; Βρε κακό που με βρήκε την γυναίκα!!!!!!!!!

[ Φεύγει η φρουρός με την κρατούμενη. Η Ανακρίτρια βαδίζει νευρικά πάνω- κάτω. Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η. Έρχεται η πράκτορας. Χαιρετά]

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ; Με φωνάξατε  κυρία Ανακρίτρια;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Ναι. Προτού δω την Προ'ι'σταμένη και την Ανακρίτρια  Α΄, θέλω να σου κάνω δυό- τρεις ερωτήσεις, καθ' όσον υπήρξες ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες... Ποια είναι η δική σου γνώμη για την Ελευθερία Τερζάκη;

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ:Α, την νεοσυλληφθείσα...Τι να σας πω... Το παίζει αθώα...Ειλικρινά, με έχει προβληματίσει πολύ αυτή η νεαρά...Δεν έχει πάψει στιγμή να φωνάζει ότι είναι αθώα...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Κι εγώ, κάποια στιγμή αμφιταλλαντεύθηκα... Δείχνει πράγματι ότι είναι αθώα...Έτσι όμως δεν κάνουν όλοι οι συλληφθέντες για απείθεια προς το Κόμμα;

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Εγώ που την είδα μέσα στο ΚΑΦΕ- ΣΠΟΡ, δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη απ' όλα τα τεκταινόμενα... Υποδυόμενη την σερβιτόρα,  την παρακολουθούσα στενά. Δεν την έχασα από τα μάτια μου, ούτε λεπτό... Καθόταν ήσυχα- ήσυχα. Αντέδρασε μόνον όταν την πάτησε η άλλη γυναίκα... Νομίζω ότι την ίδια γνώμη έχουν σχηματίσει και οι άλλες συναδέλφισσες που παρίσταναν τις επιχειρηματίες...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Τι λες να σημαίνουν οι δύο κύκλοι που ζωγράφισε;

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Ειλικρινά δεν πάει πουθενά το μυαλό μου... Δύο κύκλοι...Τι θα μπορούσαν να σημαίνουν; Κυκλικές αλάνες; Θα συναντιόντουσαν τα μέλη της ομάδας τους σε κυκλικές αλάνες; Ή μήπως είναι σκάγια; Τι να σας πω...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Θα το μάθουμε.. Με τις μεθόδους που διαθέτουμε, θα τα πει όλα με το  νι  και με το  σίγμα... Αν όχι σε μας, , κάτω στα Κεντρικά στην πρωτεύουσα, θα κελαηδήσει σαν αηδονάκι... Δεν μπορώ να χωνέψω όμως την ατυχία με την άγνωστη γυναίκα...Δεν έπρεπε να την είχατε σκοτώσει... Τι θα πουν αύριο η Πρ'ι'σταμένη και η Ανακρίτρια  Άλφα;; Με φέρατε σε πολύ δύσκολη θέση...

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ:Σας εξηγήσαμε... Αφού πάτησε μέσα στο ΚΑΦΕ την Νεαρά κατά λάθος όπως είπε, βγήκε στον δρόμο και οι πράκτορές μας που την περίμεναν έξω, την πήραν στο κατόπι. Σας είπαμε... Ήταν ατύχημα... Μόλις μας αντελήφθη το 'βαλε στα πόδια, οπότε κατάλαβαν ότι ήταν ένοχη και έτρεξαν ξοπίσω της. Η σφαίρα προοριζόταν για να την σταματήσει... Η συνάδελφος στόχευε τα πόδια της... Πού να φανταστεί ότι θα γλιστρούσε και η σφαίρα θα την εύρισκε στην καρδιά... Ατυχία κυρία Ανακρίτρια...

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Ατυχία, αλλά το σχέδιο παρέκκλινε της πορείας του... Αν την είχαμε συλλάβει, θα μαθαίναμε πολλά πράγματα για τους αντιφρονούντες... Τέλος πάντων. Ελπίζω να είναι το τελευταίο απρόοπτο...Πιστεύεις ότι το πάτημα στο πόδι της δικιάς μας ήταν σινιάλο γνωριμίας;

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Πιθανόν, πάντως δεν έδειξαν κάτι τέτοιο..

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:Ναι, αλλά αμέσως μετά το πάτημα του ποδιού και την μικροδιένεξή τους, η Τερζάκη σηκώθηκε να φύγει. Ποιος μου λέει ότι οι κουβέντες που αντάλλαξαν δεν ήταν συνθηματικές; Και ποιος μου λέει ότι αν δεν την συλλαμβάνατε, δεν θα έβγαινε έξω για να συναντήσει την άλλη γυναίκα;

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Τι να σας πω... Και σε μας πέρασε αυτή η ιδέα από το μυαλό μας... Πιστέψαμε ότι ήταν λόγια  αναγνώρισης με σκοπό να συναντηθούν και να τα πούνε έξω... Τα πράγματα όμως δεν ήρθαν όπως τα περιμέναμε...Πέστε μας σας παρακαλώ...Πώς θέλετε να φερθούμε στην κρατούμενη Τερζάκη;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ: Όχι και πολύ... δυναμικά... ''Μεσαία'' κατάσταση... Ό,τι κάνετε όμως - το είπα και στην φρουρό - να μην αφήσετε σημάδια... Αύριο θα την δει η Προ'ι'σταμένη και μετά η Ανακρίτρια 'Αλφα...

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ: Μην ανησυχείτε... Ξέρουμε την δουλειά μας... Με χρειάζεστε κάτι άλλο;

ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ:'Οχι... Μπορείς να πηγαίνεις... Ακολουθήστε κατά γράμμα τις διαταγές... Είσαι ελεύθερη Αλεβιζάτου...

[ Η Πράκτορας χαιρετά, γυρίζει και φεύγει... Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η ]

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

'' Κοιμήσου κοριτσάκι μου,'' μού είπε η μητέρα
'' και δες νερά'ι'δες κι όμορφους αγγέλους στ' όνειρό σου...
Αστέρια νά ΄ρθουν κόρη μου σιμά στο προσκεφάλι
κι ανάσα θεοδώρητη, τα μάτια ν' ακουμπήσει....''

Τα βλέφαρα σφαλίστηκαν στα μάγια του ονείρου.
 Νανούρισμα γλυκόπιοτο της μάνας το τραγούδι
κι εξάφνου χρυσορόδινες αχτίδες ξεπηδήσαν
και βρέθηκα σε μαγική, γαλήνια πολιτεία!...

Οι δρόμοι ολοφώτιστοι, χιλιάδες τα λαμπιόνια!
Βιτρίνες καταστόλιστες, λαμπρές, παραμυθένιες
και τσούρμο τα παιδόπουλα τα κάλαντα να λένε...

Ο κόσμος τρέχει βιαστικός για ν' αγοράσει δώρα.
Πολλοί κρατούνε κόκκινα και χρυσαφιά πακέτα.
Κορδέλες χρυσοπράσινες στ' αγέρι ανεμίζουν
και πρόσωπα χαρούμενα γεμίζουνε τις στράτες...

Από το κρύο κόκκινα τα μάγουλα γενήκαν.
Χοντρά κασκόλ, βαριά παλτό και μπότες για το κρύο
φοράνε όσοι βγήκανε απόψε να ψωνίσουν
και γύρω μας ατμόσφαιρα,  γιορταστική πλανιέται...

Ο ουρανός κατέβηκε βαρύς, συννεφιασμένος...
Το χιόνι πέφτει απαλά σαν πούπουλα στην πλάση...
Ασπρίζει τα ψηλά βουνά, στολίζει τα περβάζια
κρεμάει πολυέλαιους στων δέντρων τα κλωνάρια
και ντύνει όλα μαγικά με τον λευκό χιτώνα...

Στο σπίτι σκέτη θαλπωρή το τζάκι τ' αναμμένο.
Μπροστά του το τιγρέ γατί και ο πιστός σκυλάκος.
Χριστουγεννιάτικο δεντρί στο πλά'ι' φωτισμένο,
κεριά πορφυροπράσινα στο γιορτινό τραπέζι...

 Στην πολυθρόνα ολάνοιχτη του Ντίκενς  ιστορία...
Ο  Σκρούτζ, τα τρία πνεύματα, ο Τά'ι'νυ-Τίμ, ο Κράτσιτ,
θα ζωντανέψουνε ξανά σαν πάντα τέτοια ώρα
για να σημάνουνε τρανά το μήνυμα της μέρας,
που είναι η μετάνοια μαζί με την αγάπη...

Τρία παιδάκια παίζουνε με γέλια μπρος στο τζάκι...
Χαμογελούν οι δυό γονείς και πιάνονται απ' το χέρι...
Γιρλάντες γκι στολίζουνε την κουπαστή της σκάλας
κι ύμνοι χριστουγεννιάτικοι απ' το πικ-άπ  ηχούνε ...

Μοσκοβολά το σπιτικό απ' το φα'ί' στον φούρνο
κι ένα βουνό από γλυκά μυρώνει το τραπέζι.
πού 'χει στρωθεί με το καλό, αστραφτερό σερβίτσιο
κι ένα τραπεζομάντηλο μ' αστέρια κεντημένο...

Ξάφνου μιά πόρτα χτύπησε στο φύσημα τ' αγέρα
κι εγώ ψηλά τινάχτηκα και ξύπνησα αμέσως.
Τι όνειρο υπέροχο που βίωσα Θεέ μου!
Πόση χαρά και ομορφιά στον ύπνο μου εμπήκαν!...

Σηκώθηκα και βάδισα στην σάλα του σπιτιού μου.
Όλα τριγύρω φάνταζαν λες κι ήταν τ' όνειρό μου!!
Η αδελφή μου διάβαζε του Ντίκενς το βιβλίο
και το δεντρί μας έλαμπε σαν χείμαρρος με φώτα!!

Στα πόδια της αγκαλιαστά ο σκύλος μας κι η γάτα!
Τους κουραμπιέδες έφερνε χιονάτους ο πατέρας.
Τι θαλπωρή, τι ζεστασιά πού 'χει το σπιτικό μας,
σαν φάτνη με το άστρο της, διπλά ευλογημένη!!

''Μακάρι να γινότανε όπως τα γράφει ο Ντίκενς ''
είπε η μεγάλη μου αδελφή βαθιά συγκινημένη...
Εδώ είναι παράδεισος...Εδρεύει  η αγάπη...
Μα έξω, πόση παγωνιά για τις φτωχές ψυχούλες...
Πόσα παιδάκια νηστικά και άστεγοι στον δρόμο...
Πόσα ζωάκια αδέσποτα, τι μοναξιά, τι πίκρα...
Και πόση άγρια αντίθεση με τις λαμπρές βιτρίνες,
τους φούρνους που μοσχοβολούν και τ' ακριβά παιχνίδια...

Καλοντυμένοι, βιαστικοί περνάνε οι διαβάτες
και δεν κιοτάζουν δίπλα τους αν κάποιος υποφέρει...
Θ' αλλάξει άραγε ποτέ αυτή η κοινωνία;
Θα νιώσουν τα Χριστούγεννα, αλήθεια τι σημαίνουν;;''

Η αδελφή μου σώπασε κοιτάζοντας το τζάκι...
'' Ό,τι μπορούμε κάνουμε παιδί μου κάθε μέρα,
γι' αυτούς τους συνανθρώπους μας και τα μικρά ζωάκια...
Μακάρι αυτό νά πράτανε όλοι οι συνάνθρωποί μας...
Αν ο καθένας έκανε ό,τι καλό μπορούσε,
θα ήτανε ο κόσμος μας καλύτερος μικρή μου
και θά 'χαμε Χριστούγεννα συχνά μέσα στον χρόνο...''

Σαν θρό'ι'σμα εσβήστηκε ο λόγος της μητέρας...
Σηκώθηκα και στάθηκα μπροστά στο παραθύρι...
Μακάρι όλα τα πλάσματα να βρούνε ένα απάγκιο,
να βρούνε μιά ζεστή φωλιά, να φτιάξει η ζωή τους...

''Μικρέ Χριστέ μου πρόσφερε μιάν φάτνη, μιάν αγκάλη...
Να βρουν λιμάνι στοργικό, εκείνοι που πονούνε...
Βασανισμένοι άνθρωποι, παιδάκια πονεμένα,
ζωάκια ολομόναχα, καρδούλες πικραμένες...''

Απ' το σαλόνι έφθανε ψαλμός των Χριστουγέννων...
Πληθαίνουν έξω οι σκιές, πληθαίνουν κι οι νιφάδες...
Κι εκεί όπου εκοίταζα ανάμεσα στα νέφη,
εξεγλιστρήσαν φωτεινές εφτά χρυσές αχτίδες,
που σύρθηκαν νωχελικά εκεί στο παραθύρι...

Ο αχνός από τα χνώτα μου, εθόλωσε το τζάμι
και μπρος μου τότε φάνηκε μιά λέξη να γυαλίζει,
θαρρείς κι οι αχτίδες έγραψαν το μήνυμα για μένα:

''Α Γ Α Π Η '' διάβασα σιγά... Στάθηκα ταραγμένη...
Εκοίταζα εμβρόντητη την λέξη να αλλάζει...
Η υγρασία έλιωνε τις συλλαβές σε δάκρυα,
που κατηφόριζαν σιγά και γίνηκαν  α σ τ έ ρ ι !!!!!

Τότε μιά γλύκα απλώθηκε στο είναι μου, ολούθε...
Γύρισα στο δωμάτιο και φίλησα την μάνα...
Της αδελφής μου χά'ι'δεψα τις καστανές της μπούκλες
και του πατέρα τις φαρδιές, λίγο σκυμμένες πλάτες.

Του άφησα στα γόνατα τον Ντικ μας, τον σκυλάκο
και σήκωσα στην αγκαλιά την γάτα την Μαλού μας...
Η ''Άγια Νύχτα...'' μέλωνε τ'αυτιά και την ψυχή μου
και την σιγοτραγούδησα με θέρμη κι ευφροσύνη...

Και καθώς έπεσε η ματιά ξανά στο παραθύρι,
είδα κοντά στ' αστέρι μου μιά λέξη να γλιστράει,
καθώς νιφάδες γράψανε με χιόνι την '' Ε Λ Π Ι Δ Α''
και μιά ουράνια χαρά με πήρε στα φτερά της!!

Γιατί βαθιά το ένιωσα πως όλα θα γλυκάνουν,
ΑΝ έρθει θεία α λ λ α γ ή στις  μαύρες συνειδήσεις
κι αν λιώσει ο πάγος ο βαρύς απ' της καρδιάς τα μύχια...
Τότε θ΄ανοίξουν διάπλατα τα σφαλισμένα μάτια
και δώρα μέσ'απ' την ψυχή θα πάρει ο πονεμένος...

Μες στην ζωή μου πάντοτε θα έχω για πυξίδα,
τ' αστέρι το ανέσπερο, την άφατη αγάπη,
το δόσιμο από καρδιάς που φέρνει ευτυχία
και την ουρανοστάλαχτη, κι αγέραστη, ελπίδα!!...

-------------------------------------------------------------------------------------
Μακάρι οι ευχές να πιάσουν και τα όνειρα να βγούν αληθινά!!!! Και όπως λέει ο Τά'ι'νυ -Τιμ συτην'' ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ'' του Κάρολου Ντίκενς: ''' Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΥΛΟΓΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ!!!!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!