------- ΟΧΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ---------

Έκανα μάθημα στην τάξη μου. Όταν το μάτι μου πήρε ένα παιδικό κεφαλάκι με πλούσια, μαύρα μαλλιά, να διαγράφεται στο παράθυρο. Κοιτούσε μέσα, ψάχνοντας κάτι. Χαμογέλασα... Ήταν ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, ο μικρότερος αδελφός του μαθητή μου Κώστα Σκληρού και έψαχνε να δει τον αδελφό του. Ακόμα θυμάμαι το παιχνιδιάρικο χαμόγελό του και το σπιρτόζικο βλέμμα του!!Η τύχη τα έφερε, όταν ήρθε η ώρα, να έχω και τον Αλέξανδρο, μαθητή μου. Ένα γλυκύτατο πλάσμα, γεμάτο ενέργεια, ίδιος η χαρά του Θεού!!! Άψογος στα μαθήματά του, ευγενικός προς όλους, έδινε την εντύπωση ότι μεγαλώνοντας θ' αρπάξει την ζωή, θα παλέψει και θα νικήσει ... Και όντως... Ο μικρός τότε μαθητής μου, όταν ήρθε η ώρα, βγήκε νικητής με τον αδάμαστο χαρακτήρα του και τις μεγάλες αξίες που είχαν ριζώσει για τα καλά μέσα του.Σήμερα, προσφέρει την πολύτιμη προσφορά του, σε χιλιάδες συνανθρώπους του.

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, σπούδασε.....

ΑΛΕΞΑΝΔΡΈ μου, όποιος σε γνωρίσει, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό... Ως Ιατρός, έχεις το χ ά ρ ι σ μ α της σωστής δ ι ά γ ν ω σ η ς!!!!!Οι ασθενείς σου σε ευχαριστούν, διότι ΔΕΝ ξέχασες π ο τ έ τον όρκο του ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ και τους ακουμπάς και ως άνθρωπος... Είσαι α ν θ ρ ώ π ι ν ο ς, κάτι που δυστυχώς, δεν το βρίσκουμε σε όλους τους συναδέλφους σου...Ο ανέμελος, χαμογελαστός μαθητής μου, έγινε μια μεγάλη φυσιογνωμία της Ιατρικής με απέραντη ενσυναίσθηση, σκορπίζοντας παντού την Α ν θ ρ ω π ι ά και το άριστο του χαρακτήρα σου... Η όλη πορεία σου, που φανερώνει τα ύψιστα ιδανικά που ακολουθείς και η τέλεια επιστημονική σου κατάρτιση, σε καθιστούν έναν ολοφώτεινο φάρο, μέσα στο αβέβαιο της σημερινής εποχής μας... Είσαι ένας ηρωικός αγωνιστής της ζωής, ένας συγκινητικός πατέρας, μια υπέροχη μορφή στον ιατρικό κύκλο, αλλά και στον λοιπό, πολιτικό τομέα. Το χαμογελαστό προσωπάκι στο παράθυρο της τάξης μου, που δ ε ν θα το ξεχάσω ποτέ, μεταμορφώθηκε σε έναν ευγενικό, σοβαρό άντρα, σε έναν εκλεκτό επιστήμονα, σε έναν άοκνο πολεμιστή του καλού, ο οποίος θα παλεύει π ά ν τ ο τ ε για να γλυκάνει τον πόνο του συνανθρώπου του ,με όπλα την μεγίστη επιστημονική κατάρτιση, την οποία δεν εγκαταλείπει π ο τ έ...Γόνος ενός υπέροχου ιατρού, του κ. ΦΙΛΙΠΠΑ ΣΚΛΗΡΟΥ και της ξεχωριστησ εκπαιδευτικού ΜΑΡΙΑΣ ΣΚΛΗΡΟΥ, έχοντας γερές ρίζες με ακλόνητες αρχές, διαγράφεις μια φωτεινή πορεία, με στόχο πάντα την π ρ ο σ φ ο ρ ά και την ί α σ η . Είμαστε όλοι υπερήφανοι για σένα ΑΛΕΞΑΝΡΕ!!!!Ο Θεός να σου χαρίζει υγεία και την προσωπική και επαγγελματική σου ικανοποίηση και να είναι η πορεία σου ολοφώτεινη σαν ζεστός ήλιος αγάπης και ελπίδας!!!Θα έχεις πάντα την αγάπη, τον θαυμασμό και τις άπειρες ευχές μου, αγαπημένο μου παιδί!

-------------------------------------------------------------------

Κάναμε στην τάξη Ιστορία όταν σηκώθηκε ο μαθητής μου ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ και ευγενέστατα με ρώτησε κάτι για τον εξοστρακισμό στην Αρχαία Αθήνα... Κοίτα τι θυμάται ο εγκέφαλος... Το πόδι της Γκέλυς, την φατσούλα του Αλέξανδρου, το γέλιο του Σταμάτη, τα τριαντάφυλλα της Ντέμης,την ερώτηση του Κώστα!!!!!Καταγράφονται στον σκληρό δίσκο, σαν φωτογραφίες παλιών,, αγαπημένων στιγμών!!Με την απάντησή μου, ξεκίνησε στην τάξη, μια λάν επικοδομιτική συζήτηση, από εκείνες που φέρνουν στην καρδιά του εκπαιδευτικού, απέραντη αγαλλίαση!!!Ο Κώστας υπήρξε ένας επιμελέστατος μαθητής. Τα τετράδιά του, καθώς και τα τετράδια της Θεοδώρας[Ντόρας] Οικονόμου, τα είχα μέχρι και πρότεινος, ως υπόδειγμα τετραδίων υποδειγματικής επιμέλειας, τάξης και ευπρέπειας! Άριστος μαθητής, με ωραίο χαρακτήρα, ξεχώριζε πάντα, έχοντας πίσω του δυο γονείς που στέκονταν λαμπάδα αναμμένη και στα δυο παιδιά τους!

ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ:.....

ΚΩΣΤΑ μου, χαίρομαι αφάνταστα για την όλη πορεία σου. Έχοντας ένα δυνατό και εύστροφο μυαλό, διακρίθηκες στην επαγγελματική σου καριέρα, καθιστώντας σε, πολύτιμο συνεργάτη και οραματιστή! Με συγκινεί η αγάπη σου προς τα ζώα, όπως αποδεικνύει και η ύπαρξη του υπέροχου σκύλου συντρόφου σου!! Θυμάμαι όταν ήρθες σπίτι μου, την ευγένειά σου και την λεπτότητα του χαρακτήρα σου. Στο σχολείο, ήσουν από τα παιδιά, που οδηγούσαν την τάξη πάντα μπροστά. Οι ερωτήσεις σου, το συνεχές ενδιαφέρον σου για κάθε τι καινούριο, ξεκλείδωναν τις πιθανές αναστολές και έφερναν την τάξη, σε μία υπέροχη άνθιση και πνευματική άμιλλα!!! Μαζί με τον αδελφό σου τον Αλέξανδρο, αποτελείτε παράδειγμα αγάπης και σεβασμού παιδιών προς τους γονείς τους. Είστε δυο υπέροχοι γυιοί, άξιοι κάθε επαίνου!!!Ο Θεός να φωτίζει τα βήματά σου, παιδί μου και να σου χαρίζει υγεία και προσωπική ευτυχία. Η επαγγελματική καριέρα σου θα σε ικανοποιεί πάντα , διότι είσαι εξαίρετος γνώστης του επιστημονικού αντικειμένου σου!!! ΚΩΣΤΑ μου, θα έχεις πάντα την αγάπη μου και τις πιο θερμές ευχές μου από καρδιάς, για ό,τι το καλύτερο στην ζωή σου, ξεχωριστό παιδί μου!!!

---------------------------------------------------------------------------------

ΣΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ!!! ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ!...

Αγαπημένα μου παιδιά, σας οφείλω ένα τεράστιο Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μου, ώστε να μου στείλετε τις πληροφορίες για τις σπουδές σας. Έτσι μπόρεσε να ολοκληρωθεί το αφιέρωμα σ' εκείνα τα πανέμορφα, αξέχαστα χρόνια... Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που με την άδολη καρδιά σας κάματε την ζωή μου πιο λαμπερή... Τότε ήμουν νέα δασκάλα. Τώρα, μετά τόοοοοσα χρόνια, η αγάπη και ο σεβασμός, ορθώνονται ανάμεσά μας, σαν χρυσό ηλιοφώς.... Κι αυτό, διότι σφυρηλατήσαμε μέσα στον χρόνο, δεσμούς άρρηκτους, υψηλούς, που δεν παλιώνουν π ο τ έ!!! Και το υπέροχο είναι, ότι αυτοί οι δεσμοί υπάρχουν και με τα παιδιά των άλλων σχολείων που δίδαξα, στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα!!! Να, γιατί οι δάσκαλοι μένουν πάντα νέοι και δεν γερνάνε ποτέ!!! Η σχέση με τους μαθητές τους ακόμα και όταν πάψεις να είσαι μάχιμος, έρχεται σαν ζωοδότρα ανάμνηση που σου χαρίζει νιάτα!!! Φαντασθείτε να έχεις και επαφή με κάποιους από τους παλιούς μαθητές σου!!!!!! Η χαρά και η ψυχική πληρότητα, δεν περιγράφονται!!!!

Κάποια στιγμή, θα επανέλθω με πληροφορίες και για άλλα παιδιά... Κάπου εκεί έξω, ανθίζουν οι αγαπημένες και οι αγαπημένοι: ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΑΤΖΗΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΚΛΗΡΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΡΩΝΙΑΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΩΝΙΑΣ, ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΝΔΡΙΟΛΑΣ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ.... , ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΠΑΡΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ και.... και.... και...

Πολυαγαπημένα μου παιδιά, ο Θεός να σας έχει  π ά ν τ α  καλά, να προσέχει εσάς και τις οικογένειές σας και να ευλογεί τα βήματά σας!!! Θα κλείσω με τέσσερα μηνύματα που μου έστειλαν τέσσερις μαθητές μου, και που περιλαμβάνουν  ό λ α  ό σ α  υπέροχα μού γράψατε  ό λ ο ι  ε σ ε ί ς, ξεχωριστά, κάτω από τις αναρτήσεις μας!! Και σας θερμοευχαριστώ για την αγάπη σας και για το ότι  θ υ μ ά σ τ ε!!!!! Με όλη μου την αγάπη,

η παλιά δασκάλα σας, ΠΟΛΥΑΝΘΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ

------------------------------------------------------------------

ΣΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΑΣ:

α] ΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ: Πολυαγαπημένη μου ΔΑΣΚΑΛΑ, η συγκίνηση που νιώθω είναι δύσκολο να αποτυπωθεί με λόγια. Πώς να περιγράψω τον "πλούτο" αξιών και γνώσεων που απλόχερα μας προσέφερες; Την αγάπη σου, τις ανησυχίες για το μέλλον μας; Μικρό παιδάκι τότε, ανυπομονούσα να έρθω στο σχολείο να μάθω για εκείνα τα "θαυμαστά πράγματα" που με τόση υπομονή μας δίδασκες! Όσα κατάφερα τα οφείλω σε εσένα και στους υπόλοιπους διδασκάλους μου, που με την αγάπη σας για τα παιδιά (τα παιδιά σας όπως ορθά μας αποκαλείτε), την επιμονή σας και το χαμόγελό σας (κατά την είσοδό σας στην αίθουσα διδασκαλίας) αντλούσαμε όλα όσα μας προσφέρατε με τόση χαρά! Το θεμέλιο της γνώσης το δημιουργεί ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, τα σίδερα οι ΓΟΝΕΙΣ, τα υπόλοιπα υλικά ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ. Από τον ΜΑΘΗΤΗ εξαρτάται το ύψος και το σχήμα του οικοδομήματος... Το πόσο "ψηλά" θα φτάσεις και ΤΙ άνθρωπος θα γίνεις.

Πλέον στα 55 έτη, πανεπιστημιακός καθηγητής & ερευνητής, έχοντας μια υπέροχη οικογένεια, προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω τις αξίες που διδάχτηκα, τις γνώσεις, αλλά και το κυριότερο που το λένε "ΑΝΘΡΩΠΙΑ" στην νέα γενιά. Στην γενιά του σήμερα, που τολμά να ονειρεύεται για ένα καλύτερο αύριο, που επαναστατεί ενάντια στα δικά μας "θέλω", που ερωτεύεται την ζωή, που θέλει να εξερευνήσει νέα μονοπάτια... Στην νέα γενιά που μπορεί να κάνει τα ΠΑΝΤΑ! Αυτά που μας δίδαξες εσύ, λατρεμένη μου ΔΑΣΚΑΛΑ, αυτά που μας δίδαξε η ζωή, αυτά που μας διδάσκουν τώρα οι νέοι άνθρωποι. Να ανοίξουμε τις καρδιές μας, να διευρύνουμε τον ορίζοντα των γνώσεων, να "πετάξουμε" ψηλά. ΤΑΠΕΙΝΑ, χωρίς ΕΠΑΡΣΗ, να μην ξεχνάμε ποτέ ότι υπάρχουν συνάνθρωποι που δεν μπορούν να μας ακολουθήσουν. Να είμαστε εκεί κοντά τους, δίπλα τους, για να τους βοηθήσουμε στις δύσκολες στιγμές τους - ακόμα και χωρίς να μας ζητηθεί - σαν φύλακας άγγελος! Η υπέρτατη αξία της ζωής: να είσαι ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Όλα αυτά τα έχεις εσύ ΠΟΛΥΑΝΘΗ μου. ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ !!!

Δεν έχει σημασία για μένα το πόσο "ψηλά" νομίζουν ότι έφτασα. Η ουσία είναι ότι έκανα ότι μας είχες πει τότε το μακρινό 1974: Να κρατάτε τα πόδια σας στην ΓΗ...

ΑΥΤΟ δεν το ξέχασα ποτέ όπως ΠΟΤΕ δεν θα ξεχάσω εσένα ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ μου ΔΑΣΚΑΛΑ και θα σε τιμώ πάντα με τις πράξεις μου!!!

Ο μαθητής σου,

Άκης Αλεξανδρίδης

------------------------------------------------------------------

β] ΣΤΑΘΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Οι αναμνήσεις μου από τη Σχολή Ζαγοραίου είναι αρκετές, πολλές από αυτές αποτυπωμένες σαν στιγμιότυπα, άλλες σαν πρόσωπα και άλλες σαν μέρη. Αυτό όμως που θα περιέγραφε καλύτερα την περίοδο αυτή της ζωής μου δεν νομίζω ότι περιγράφεται εύκολα με λόγια. Είναι μία αίσθηση που αφήνει για πάντα η συμμετοχή σε μία πολύ δυνατή ομάδα δεμένη σαν μία οικογένεια. Μία οικογένεια που με έκανε να θέλω να πάω σχολείο και να μην το βλέπω σαν κάποιο αναγκαίο κακό! Μία οικογένεια της οποίας η δημιουργία οφείλεται στον χαρακτήρα και το πάθος του ενορχηστρωτή της που δεν είναι άλλος από την Δασκάλα μου για τρία χρόνια (2α, 3η και 4η Δημοτικού) Πολυάνθη Βουτσινά. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα και σε αυτές τις παιδικές ηλικίες δημιουργήθηκαν δεσμοί που μοιάζουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου. Το ενδιαφέρον και την έγνοια για τα «παιδιά» σας τα αποδεικνύατε όχι μόνο όσο μας είχατε μαθητές αλλά και όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε, θυμούμενη όλους εμάς με λεπτομέρειες που δεν θυμόμαστε ούτε εμείς… Σας ευγνωμονώ γιατί μου δείξατε την διαφορά που έχει το επάγγελμα από το λειτούργημα και επίσης γιατί μου δείχνετε ότι η ενέργεια και η δημιουργικότητα στον άνθρωπο είναι έννοιες υποκειμενικές… Στην Δασκάλα που δεν ξεχνάει ποτέ και δεν ξεχνιέται ποτέ. Να σας έχει ο Θεός καλά! Στάθης Κυριακόπουλος

------------------------------------------------------------------

γ] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΙΒΑΤΗΣ: Δασκάλα μου, τα λόγια σας είναι μοίρασμα ψυχής και απόδοσης αναμνήσεων με γραπτό λόγο που ελάχιστοι δάσκαλοι μπορούσαν και ακόμη πιο λίγοι, μπορούν να τιθασεύσουν. Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τα ζεστά σας λόγια και για όλα όσα μου δώσατε εκείνη την εύπλαστη ηλικία. Ό,τι είμαι σήμερα, κυρίως ως άνθρωπος, το οφείλω συν τοις άλλοις και σε εσάς... Προσωπικά με ταξιδέψατε σε κάποιες από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της μέχρι τώρα ζωής μου. Όπως είπα, εις την εύπλαστη εκείνη ηλικία, πέραν της γνώσης, μού δώσατε τα ''υλικά'' που μαζί με την ανατροφή των γονέων μου, διαμόρφωσαν τον ψυχισμό μου και είμαι αυτός που είμαι σήμερα. Γιος, σύζυγος, πρωτίστως πατέρας και μπαμπάς... Δυο έννοιες ισότιμες, αλλά και διακριτές... Να σας έχει ο Θεός καλά....

------------------------------------------------------------------

δ] ΝΑΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ: Είναι σπάνιο να συναντάς μια πηγή στοργής που αναβλύζει για σαράντα χρόνια και βάλε! Είμαι τυχερή που σας είχα δασκάλα, κυρία Πολυάνθη μου και που ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια εξακολουθείτε να μου διδάσκετε ήθος. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, δασκάλα μου παντοτινή, αλλά και για όλα όσα μου έχετε μάθει! Χαίρομαι πολύ που σας αρέσουν οι φωτογραφίες μου! Δηλώνω, κατασυγκινημένη! Αλλά, τι χαρά που είμαι πάλι διπλανή με την Γκέλη, που υπήρξε η πρώτη φίλη που έκανα ποτέ στο σχολείο, η λεπτούλα, τρυφερή, ευγενική Γκέλη, όπως σωστά λέτε! Σας ευχαριστώ από καρδιάς καλή μου κυρία Πολυάνθη, για όλα!

------------------------------------------------------------------

ε] ΓΚΕΛΥ ΤΖΟΥΔΑ: Κυρία Πολυάνθη, αγαπημένη και ακούραστη δασκάλα μας, μάς δώσατε πολύ γερές βάσεις και εσείς και η ΣΧΟΛΗ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ και σας ευγνωμονώ γι' αυτό.... Να σας έχει ο Θεός καλά, να κρατάτε ζωντανές τις μνήμες όλων μας!! Είστε πάντα με τον καλό και ενθαρρυντικό λόγο. Σας ευχαριστώ που με θεωρείτε άξιο άνθρωπο και αγωνίστρια... Είναι πολύ όμορφο να σε πιστεύουν, να σου θυμίζουν με δύο απλά λογάκια τι έχεις καταφέρει και να παίρνεις δύναμη!! Μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω! Σας ευχαριστώ για την εκτίμησή σας και την διακριτικότητά σας! Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό, η μαθήτριά σας, Γκέλυ...

------------------------------------------------------------------

Πολυαγαπημένα μου παιδιά, α σ τ έ ρ ι α  μου πολύτιμα!!! Τα λόγια σας, είναι το τελειότερο εφετινό, χριστουγεννιάτικο δώρο, που θα μπορούσατε να μου κάνετε!!!! Και το καταφέρατε!!!!!!! Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, αγαπημένα μου  παιδιά!!!!! Και κάτι που σκέφθηκα...Θα ψάξω να βρω φωτογραφίες μας... Ήδη ο Άκης, μού έχει στείλει. Θα χαρώ πολύ να μου στείλετε κι εσείς για να τις ανεβάσω. Σας  Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω  για όλα, και να ξέρετε ότι θα είστε πάντα στην καρδιά μου!!!! Αστέρια μου φωτεινά!!! Σας φιλώ όλους και τον καθένα από εσάς ξεχωριστά!!!! Με συγκίνηση, η δασκάλα σας!!...

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ [6ο]

Ένα χαρούμενο, ευγενικό παιδί, πανέξυπνο και επιμελέστατο, ήταν ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΙΒΑΤΗΣ. Το ομαδικό του πνεύμα και ο καλός του χαρακτήρας, τον έκαναν αγαπητό σε όλα τα παιδιά, που αποτελούσαν όλα μαζί, μια όμορφη παρέα. Καθώς κοιτάζω την έκθεσή του, διακρίνω τις άριστες αρχές που είχε πάρει από το σπίτι του και μπορείτε να χαμογελάσετε, αλλά καθώς αντικρύζω το κείμενό του, το γραμμένο στο πολυτονικό, νιώθω... νοσταλγία!!! Νομίζω, ότι έχουμε παρααπλουστεύσει την γραφή της γλώσσας μας και ελπίζω να σταματήσουμε εδώ... Τέλος πάντων... Χαρείτε την έκθεση του Δημήτρη.

''ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΟΡΘΟΣ, ΠΑΡΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ...''

''Καλύτερα να πεθαίνεις ορθός, παρά να ζεις γονατιστός...'' Αυτό, είναι κάτι που το ξέρουν πολύ καλά οι Έλληνες... Όχι μόνον το ξέρουν, αλλά και στην μακριά Ιστορία τους, έδειξαν ότι μπορούν και να το εφαρμόζουν... Από τον Σεπτέμβρη του 1939 που ξέσπασε η καταιγίδα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η ανθρωπότητα ζούσε μέσα στην αγωνία και τον τρόμο. Με την κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς, και τον τορπιλισμό της ''Έλλης'', οι Έλληνες κατάλαβαν ότι πλησίαζε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων...

   Όταν ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι, τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ανακοίνωσε στον Μεταξά ότι : ''Τα Ιταλικά στρατεύματα θα εισβάλλουν στην Ελλάδα'' μία μόνον απόφαση φαινόταν δυνατή... Η αποδοχή του τελεσιγράφου... Ήδη ο τρομερός Χίτλερ, προέλαυνε σχεδόν ανενόχλητος... Ολόκληρη η Ευρώπη, χώρες με μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις όπως η Γαλλία, είχαν συντριβεί και γονατίσει. Αλλά τότε συνέβη το απίστευτο... Ο Χ Ι!!!!! βροντοφώναξε η Ελληνική Ψυχή... Ό Χ Ι, δεν σου δίνουμε την Ελλάδα!!! Έλα να την πάρεις!!!!! Μολών λαβέ!!!'' ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ είχε πει και ο Λεωνίδας στους Πέρσες, πριν πολλά χρόνια... Α υ τ ή  λοιπόν η ίδια Ελλάδα ξεσηκώθηκε την 28η Οκτωβρίου 1940 και έκανε το θαύμα της, τσάκισε δηλαδή τα μούτρα των Ιταλών στην Αλβανία και στα βουνά της Ηπείρου. 

   Αιματηροί αγώνες, θυσίες, περίλαμπρες νίκες, ακολούθησαν. Όταν ο Χιτλερικός οδοστρωτήρας κατέλαβε την Ελλάδα, οι Έλληνες με ακατάβλητο θάρρος και απαράμιλλο ηρωισμό, σήκωσαν τον σταυρό του μαρτυρίου. Οι Έλληνες το εγνώριζαν αυτό και το περίμεναν... Όμως  α ν τ έ δ ρ α σ α ν.... Πάλεψαν σαν ημίθεοι!!! Και αυτό είναι το μεγαλείο τους!!!

   Τελειώνω με έναν στίχο του Καβάφη: ''Τιμή σε όσους έλαχε να φυλάνε Θερμοπύλες, μα πιο πολύ τιμή τούς πρέπει, όταν ξέρουν ότι οι Μήδοι θα διαβούν...''

-----------------------------------------------------------

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΙΒΑΤΗΣ: Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ και ξεκίνησε τον εργασιακό του βίο, ως ΤΕΧΝΙΚΟΣ H/WARE σε ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ. Επόμενος σταθμός ήταν ο  Ο ρ γ α ν ι σ μ ό ς  Α σ τ ι κ ώ ν  Σ υ γ κ ο ι ν ω ν ι ώ ν  Α θ η ν ώ ν, όπου εργάσθηκε ως ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ στην Δ ι ε ύ θ υ ν σ η  Π λ η ρ ο φ ο ρ ι κ ή ς  και  Τ η λ ε π ι κ ο ι ν ω ν ι ώ ν  για δύο σχεδόν δεκαετίες. Τώρα εργάζεται στην ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ως ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ και ΥΠΟΔΟΜΩΝ,  υ π ο λ ο γ ι σ τ ι κ ο ύ  ν έ φ ο υ ς.

ΔΗΜΗΤΡΗ μου, έχουμε κάτι κοινό!!! Μετά το κλείσιμο της ΣΧΟΛΗΣ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ, βρεθήκαμε στην ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ!!! Όπου και αν βρέθηκες όμως, ξεχώρισες με την επιμέλειά σου και τον ξεχωριστό σου χαρακτήρα! Προόδευσες στην ζωή σου και είσαι άξιος συγχαρητηρίων, για όσα έχεις καταφέρει παιδάκι μου!... Να ξέρεις Δημήτρη μου, ότι με τους στίχους του Καβάφη που έγραψες τότε ως επίλογο στην έκθεσή σου, πέτυχες το πιο άριστο τελείωμα, καθ' όσον αυτοί οι στίχοι φανερώνουν το μεγάλο μυστικό της Ελληνικής φυλής που κάνει μεγάλες προσωπικότητες [Τσώρτσιλ] να λένε ότι: ''Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!!!'' Με συγκίνησες μάτια μου, που το έγραψες το πάλαι ποτέ, ως μαθητής της Δ΄ Δημοτικού...... Σου εύχομαι από καρδιάς να είναι η ζωή σου γεμάτη φως και αναρίθμητες χαρές, τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο!... Σου αξίζουν όλα τα καλά του κόσμου, λεβέντη μου!!! Θα έχεις πάντα την αγάπη μου και τις πιο θερμές ευχές μου, για να είσαι πάντοτε χαρούμενος, αγαπημένε μου Δημήτρη!!!

---------------------------------------

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΡΑΚΗΣ, καθόταν στο πρώτο θρανίο προς τον τοίχο, κοντά στην πόρτα. Ένα ήσυχο, ευγενικό παιδί, ένας ξεχωριστός χαρακτήρας και ξεχωριστός μαθητής. Αληθινό δασκαλοπαίδι, γιος της αγαπημένης συναδέλφισσας ΚΙΚΗΣ ΚΟΡΑΚΗ και θαυμάσιας εκπαιδευτικού. Ο Πέτρος, ήταν η προσωποποίηση της ευγένειας και της επιμέλειας. Ο μικρός μου μαθητής, σήμερα είναι ένας υπερήφανος πατέρας, ένας άριστος σύζυγος και ένας πολίτης με την αίσθηση του καθήκοντος αναπτυγμένη σε μέγα βαθμό. Συμμετέχει στα κοινά και τον απασχολεί τα μάλα, η ευζωΐα των συμπολιτών του. Προσφέρει την προσωπική του βοήθεια όπου χρειασθεί και είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να σταθεί μπροστά για να δημιουργηθεί ένας καλύτερος και ασφαλέστερος κόσμος για τα παιδιά μας.

ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΡΑΚΗΣ: Σπούδασε στο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, στην ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ. Ολοκλήρωσε: IMPERIAL COLLEGE OF SCIENCE TECHNOLOGY and MEDICINE - Λονδίνο Μεγ. Βρεττανία και MASTER OF SCIENCE [M.Sc.] in ENVIRONMENTAL TECHNOLOGY. Σήμερα είναι ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ - ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ [Μελέτες ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων κτηρίων] και ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ. Υπήρξε αθλητής καλαθοσφαίρισης στον ΟΦΚ Αγίας Παρασκευής και ασχολείται με το άθλημα της αντισφαίρισης [τέννις], τόσο ως αθλούμενος, όσο και ως παράγοντας. Είναι εν ενεργεία  Α ν τ ι π ρ ό ε δ ρ ο ς  του  Ο μ ί λ ο υ  Α ν τ ι σ φ α ί ρ ι σ η ς  και πιστοποιημένος  ε π ι δ ι α ι τ η τ ή ς  αγώνων, σε  Ε θ ν ι κ ό  επίπεδο.

Είναι Μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος [Τ.Ε.Ε]. Μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων [Π.Σ.Δ.Μ - Η]. Μέλος του Μητρώου Ενεργειακών Επιθεωρητών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Παθητικού Κτιρίου [Ε. Ι. Π. Α. Κ]

-----------------------------------------------------

Ο ΠΕΤΡΟΣ, μού έγραψε: ''Αγαπημένη μου δασκάλα, αν προσπαθούσα να με σκιαγραφήσω, εν συντομία, θα έλεγα πως τέσσερις λέξεις με χαρακτηρίζουν και δύο πράγματα είναι εκείνα που προσπαθώ να καταφέρω και για τα οποία είμαι υπερήφανος: Τέσσερις λέξεις: οικογένεια, αγάπη, φιλία, ήθος... Και δύο κατορθώματα: να είμαι ο καλύτερος μπαμπάς για το παιδί μου και ένας άνθρωπος για τον οποίο ακούς μόνον καλά λόγια… Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στην ζωή μου, στα τρυφερά μου χρόνια!''

Αγαπημένο μου παιδί, Πέτρο... Δεν φαντάζεσαι πόσο με έχεις συγκινήσει... Συγχαρητήρια παιδί μου για την θαυμάσια επαγγελματική σου σταδιοδρομία... Συγχαρητήρια για την πληθώρα των ενδιαφερόντων σου. Συγχαρητήρια για τις αξίες και τα υψηλά σου ιδανικά... Και μέσα σε όλα αυτά, εγώ βλέπω τον μικρό μου Πέτρο, με την μεγάλη ευαισθησία, την καλοσύνη και την ευγένεια που τον χαρακτήριζαν πάντα... Οι αξίες που είχες ως μαθητής, σε χαρακτηρίζουν και τώρα, μόνο που γιγαντώθηκαν και φωτίζουν όχι μόνον την δική σου ζωή, αλλά και των γύρω σου... ΠΕΤΡΟ μου, αποτελείς ένα εκλεκτό μέλος της κοινωνίας μας. Θα είσαι ένα υπέροχο πρότυπο για το λατρεμένο παιδάκι σου. Τυχεροί όσοι χαίρουν της εκτιμήσεώς σου... Η ενσυναίσθησή σου σε κάνει Άνθρωπο με το Άλφα κεφαλαίο! Όλα τα καλά του κόσμου, στα χέρια σου παιδί μου. Έχεις χαράξει έναν ολόλαμπρο δρόμο ζωής. Ο Θεός να σε ευλογεί και σου εύχομαι να αξιωθείς να δεις να πραγματοποιούνται, όλα τα όνειρά σου!!!! Το αξίζεις παιδάκι μου!!!!