ΠΑΝΤΑ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ο άνθρωπος, μεγάλος ναυτικός.
Τα γήινα δεσμά θέλει να σπάσει.
Σαν Οδυσσέας πάντα ορμητικός
τους Κύκλωπες γυρεύει να δαμάσει.

Έγνοιες μάς πνίγουν όλους σωρηδόν,
όπου θολώνουν της καρδιάς τον ήλιο.
Σωριάζουν τις ελπίδες βαθμηδόν
και ψάχνεις με αντάρα για προσήλιο.

Μια πάλη συνεχόμενη η ζωή.
Γυρεύουμε να βρούμε την Ιθάκη.
Μουσκεύει κεραυνόβροντη βροχή
το πλοίο σου, που πάει να βρεί το Θιάκι...

Με την Αργώ σου κάτι αναζητάς
και λίγοι μες στα λίγα ησυχάζουν...
Εσύ μες στα πελάγη τριγυρνάς
να βρεις αυτά, που τις σκιές μεριάζουν...

Σε καπετάνιου μπαίνεις το κορμί
κι όλο ξανοίγεσαι σ'άλλα λιμάνια.
Για κάτι νέο ψάχνεις με ορμή.
Θες να γνωρίσεις τα κλειστά φιρμάνια...

Τις απαντήσεις ψάχνεις στα βαθιά
κι όντως κατόρθωσες θαύματα χίλια.
Τους άθλους σου υμνούν παντοτινά,
τους τραγουδούν των αοιδών τα χείλια...

Νικάς την λήθη, τόπους σκοτεινούς.
Η μοίρα σου; Το παν να εξερευνήσεις...
Κι αν Συμπληγάδες δίπλα σου ορμούν,
σαν τον Ιάσωνα στο τέλος θα νικήσεις!...


---------------------------------------------------------------------------------

Η καλή πλευρά του ανθρώπου, η φωτεινή... Μπορεί αν θέλει να γίνει άγγελος

και να κάνει την γη παράδεισο... Αν θέλει.. Και μέσα του πάντα θα μείνει ταξιδευτής,
ένας  Οδυσσέας εξερευνητής που θα ψάχνει στο τέλος των περιπετειών του, να βρει
την δική του Ιθάκη....