Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

ΔΥΝΑΜΗ ΙΣΟΝ ΑΝΤΖΕΛΑ...

Μελιά μαλλιά, βλέμμα στοχαστικό,
κρατά απ' το χέρι την μικρή της φίλη...
Ένα παιδάκι μιά σταλιά μικρό,
φωτογραφία στου σπιτιού την πύλη...

 Λες και το βλέμμα εκείνο το βαθύ,
ατένιζε το ταραγμένο μέλλον...
Είν' η Αντζέλα, η μικρή μου αδελφή,
πού 'χει το όνομα των Άγιων Αγγέλων.

Περάσανε τα χρόνια - πολλές αναλαμπές -
μα, τώρα βρίσκεται σε  γκριζωπό αλώνι...
Μιά κουστωδία άρπυες ξυπνήσανε πολλές
και της Αντζέλας της ξεφεύγει το τιμόνι...

Παλεύει με θεόρατους εχθρούς,
φιδίσιους,σκυθρωπούς, ξεδοντιασμένους...
Σηκώνεται και πέφτει απ' τους αρμούς
μα, δεν λυγάει και ορμάει στους ανέμους...

Ο πόνος ανυπέρβλητος, σκληρός...
Σουβλίζει η ε π α ν ά λ η ψ η  το είναι..
Τον υποφέρει με γαλήνη τρομερή
κι ειρωνικά φωνάζει στον ''κακό'': ''Αν θέλεις, μείνε...''

Τον Φοίνικα θυμίζει η κοπελιά
που, μέσα από τις στάχτες του γεννιέται...
Κάνε Θεέ μου να  βρει απανεμιά,
γιατί από Σέναν μοναχά αυτή κρατιέται...

Στα χέρια του Θεού όλα τ' αφήνει.
Προστάτης της ο Άγιος Κοσμάς...
Κι όταν ξανάρχεται ο ''Κέρβερος'' σαν δίνη,
ε σ ύ  αδερφή μου με πυγμή τον πολεμάς...

Εκείνη η ασπρόμαυρη, παλιά φωτογραφία,
όπου η Αντζέλα μου κοιτά στοχαστικά,
έχει για πάντα θρονιαστεί βαθιά μες στην ψυχή μου,
με τις μελένιες μπούκλες της, το μέλλον να κοιτά...

Τώρα προσμένουμε τρελά να 'ρθεί εκείνη η μέρα,
όπου ο πόνος θα χαθεί στα βάθη του γκρεμού
και η αδερφή μου πια γερή, ξανανιωμένη,
θα ζήσει την Α ν ά σ τ α σ η, με χάρη του Χριστού!...


--------------------------------------------------------------------------------------

Από την αδελφή σου Πολυάνθη,που πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σε βοηθήσω να κρατήσεις την ''γη'' στους ώμους σου, μικρέ μου ''Άτλαντα''..
--------------------------------------------------------------------------------------

Η φωτογραφία δείχνει την Αντζέλα και την φιλεναδίτσα της την Ιουλία Μανωλάτου πιασμένες χέρι - χέρι,παιδάκια ακόμη, με τα κοντά τους φουστανάκια...Η έκφρασή τους είναι συγκινητική, καθώς κοιτούν τον φακό με όλη την αθωότητα των τεσσάρων - πέντε χρόνων τους...Οι οικογένειές μας  υπήρξαν πάντα καλοί γείτονες και δεν τους ξεχνάω ποτέ..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου