Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΑΚΡΥΖΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ;...

               Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020... Η ημέρα που η Αγιά Σοφιά, έγινε πάλι τζαμί... Πλήγμα βαρύ για τον απανταχού χριστιανισμό, που όμως οι κυβερνώντες του έδειξαν μια χλιαρή στάση μπροστά στο σοβαρότατο αυτό γεγονός...Πλήγμα για τον πολιτισμό εν γένει, καθ' όσον το περίλαμπρο κτίσμα του Ιουστινιανού,αποτελεί παγκόσμιο κόσμημα τέχνης και ιστορίας...Ήρθε ένας φανατισμένος, εμπαθής υπάνθρωπος και τα ανέτρεψε όλα... Ανακήρυξε τον εαυτό του Σουλτάνο Πορθητή,ακύρωσε προηγούμενη συνθήκη και μέσα σε μια παράτα φουτουριστικών εκδηλώσεων, μετέτρεψε το Μέγα Μοναστήρι, σε  τζαμί...Και δεν κινήθηκε φύλλο απο τους χριστιανικούς λαούς...
          Σκεπάστηκε το πανέμορφο μαρμάρινο δάπεδο με μοκέτα για να γονατίζουν οι πιστοί ισλαμιστές την ώρα της προσευχής τους... Λένε ότι πέντε φορές την ημέρα θα πηγαίνουν για προσευχή... Δεν έχουν ανακοινώσει ποιες ώρες οι τουρίστες θα μπορούν να επισκέπτονται την Αγιά Σοφιά...Κρύφτηκε στον θόλο ψηλά η Παναγιά μας με λουρίδες υφάσματος, για να μην την βλέπουν οι οπαδοί του Μωάμεθ και ταράζονται...Και το εσωτερικό της Μεγάλης Εκκλησιάς πλημμύρισε από Τούρκους προσκυνητές και μολύνθηκε από τις ψαλμωδίες του ιμάμη και το διάβασμα του κορανίου...Ο τόπος που περπατήθηκε από χιλιάδες Βυζαντινούς, που ελαμπρύνθηκε από Βυζαντινούς αυτοκράτορες, που καθαγιάστηκε με το αίμα των σφαγμένων Βυζαντινών οι οποίοι κατά την Άλωση βρήκαν προστασία στην αγκάλη της  και κατακρεουργήθηκαν από τον στρατό του Μωάμεθ τουΠορθητή,βάφοντας με το αίμα τους το δάπεδο και τους τοίχους της Αγιά Σοφιάς,μέσα σε μια μανιώδη αφηνιασμένη σφαγή των χριστιανών από τους αλλόπιστους, ο ιερός τόπος που μαρτυρά την μεγάλη θυσία και την πλημμυρίδα αίματος από τους βαρβάρους, μολύνθηκε χθες από τους αμανέδες των ισλαμιστών που ήρθαν κυρίαρχοι να διακηρύξουν μια δεύτερη Άλωση του χριστιανισμού... Ως και ο αρχηγός των ιμάμηδων κρατούσε σπαθί, για να θυμήσει ότι εδώ επετεύχθη μια  ολοκληρωτική κυριαρχία, ενώ από τους εξωτερικούς μιναρέδες με μεγάφωνα, εσχίζετο ο αέρας από τις μακρόσυρτες προσευχές τους...
             Όταν έλεγα στους μαθητές μου - ως δασκάλα -  ότι μιαν ολόκληρη νύχτα  έψαλλαν όρθιοι οι πολιορκημένοι Βυζαντινοί με τον πατριάρχη Σέργιο τον Ακάθιστο Ύμνο προς την Παναγία παρακαλώντας την για την νίκη κατά των Αβάρων, επικρατούσε στην τάξη απόλυτη ησυχία... Και όταν  ψάλλαμε το ''Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια...'' η συγκίνηση ήταν τόση που πολλά μάτια λαμπύριζαν από κρυφά δάκρυα ιερής συγκίνησης και υπερηφάνειας....Εδώ λοιπόν που αντηχούσε ο μελίρρυτος και υψιπετής ύμνος προς την Παναγιά, την Δέσποινα ουρανού και γης, εδώ χθες σύρθηκε το ψέλισμα του αλλόπιστου...
             Τζαμί η Αγιά Σοφιά;;Γιατί δεν έπεσε κεραυνός να τους κατακεραυνώσει όλους;;Με τι μούτρα θα ψιθυρίσω ''Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις... Πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα'ναι...'' Πώς να το ξεστομίσω μετά το χθεσινό γεγονός;...  Λένε ότι οι καμπάνες των εκκλησιών εδώ στην Ελλάδα μας, χτυπούσαν ολημερίς πένθιμα... Και ενώ στην Κωνσταντινούπολη λάβαινε χώρα η βεβήλωση της Αγιάς Σοφιάς, στον ιερό Ναό της Μητρόπολης Αθηνών,ξεδιπλωνόταν μεγαλόπρεπα  ο Ακάθιστος Ύμνος... Γεμάτος ο ναός από πιστούς... Και την ώρα που ακούσθηκε το ''Τη Υπερμάχω...'' τραντάχτηκε η εκκλησιά από την ένταση του τροπαρίου... Γιατί μαζί με τους ψάλτες, έψαλλε και όλος ο λαός , διοχετεύοντας στην φωνή του την έκρηξη του πόνου του, την αίσθηση της αδικίας, της γνώσης για το βδελυρό κίνημα των απίστων, την πίκρα για την βεβήλωση της Εκκλησίας των Εκκλησιών...Άνοιξα διάπλατα την μπαλκονόπορτα και δυνάμωσα την ένταση της τηλεόρασης στο φουλ...Και κάθε φορά που έψαλλαν το συγκεκριμένο τροπάριο, ψήλωνα την φωνή της τηλεόρασης στο έπακρον... Έτσι, μήπως και πάρει τον ψαλμό ο άνεμος στα φτερά του και τον διαλαλύσει ως τα πέρατα, πάνω από κοιλάδες και βουνά...
                Οι Έλληνες, με αυτόν τον τρόπο ανταποκρίθηκαν στο μίασμα της Αγιάς Σοφιάς... Ψέλνοντας ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ  σε πάρα πολλές εκκλησιές της πατρίδας μας... Ίσως οι φωνές τους μαζί με τον ήχο από τις θλιμμένες καμπάνες, έφτασαν ως την Κωνσταντινούπολη, μπήκαν στο εσωτερικό της ΑΓΑΣ ΣΟΦΙΑΣ και γλύκαναν τον πόνο και την ταραχή της, από την επέλαση του βαρβάρου... Ίσως να χά'ι'δεψαν στοργικά και με έναν λυγμό τα κρυμμένα ψηφιδωτά και σίγουρα γονάτισαν ευλαβικά μπροστά στην κρυμμένη με πανιά Υπεραγία Θεοτόκο που κοιτάζει γαλήνια από ψηλά τον φανατισμένον διώχτη της λογικής, της ηρεμίας και του πολιτισμού....
               Μακάρι η μισαλλοδοξία, η αλαζονεία και ο φανατισμός του Τούρκου ηγέτη, να μην έχουν συνέχεια... Η προκλητικότητά του και η ασυδοσία του είναι μεγάλη..Ακολουθεί την τακτική του εκφοβισμού...Οι Έλληνες πρέπει να αντιδράσουν με ψυχραιμία και λογική. Όμως πάνω στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, πρέπει να είμαστε σθεναρά αμετακίνητοι... Τα σύνορά μας είναι αδιαπραγμάτευτα και ιερά...Και είθε το λευκό περιστέρι της ειρήνης, αλώβητο, να πετά υπερήφανο στον γαλάζιο ουρανό μας....  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου