ΣΤΗΝ   ΔΑΣΚΑΛΑ  ΜΟΥ  ΜΕ  ΑΓΑΠΗ  κι άλλο ένα σονέτο....

Στα πρώτα και αβέβαια βήματά μας, 

μάς κράτησες θερμά από το χέρι.

Στου πνεύματος τα όμορφα τα μέρη,

οδήγησες τα όποια οράματά μας..

Επλούτισες με φως τα νάματά μας..

Πετούσαμε ψηλά σαν περιστέρι...

Μάς πρόσφερες της μόρφωσης τ' αγέρι

και τά 'κανες τα σύμπαντα, δικά μας...

Τις αρετές μάς έδωσες πυξίδα

- αστέρια στον προσανατολισμό μας -

Η λογική θα φτιάξει ηλιαχτίδα,

που θα ορίζει τον προορισμό μας...

Η αγάπη μου εσαεί θα μείνει,

για την Δασκάλα μου με ευγνωμοσύνη!