ΚΑΙ  ΟΜΩΣ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ...

-Δεν θλίβεσαι που η μάνα σου  εχάθηκε σαν τώρα;

-Δεν θλίβεσαι που κι η αδελφή εχάθηκε για πάντα;

Τον σπίνο ακρουμάζομαι που με ψιλορωτάει

μα, δεν θυμώνω, του απαντώ γαλήνια κι ωραία:

-Ξέρεις πουλάκι μου γλυκό πώς νιώθω για όλα τούτα;

Τις πρώτες μέρες πλάνταξα στο κλάμα και στον πόνο...

Μα τώρα ο πόνος μέρεψε και δεν δαγκάνει τόσο...

Θες να σου πω αν θλίβομαι  και αν βαριαστενάζω;;

-Λοιπόν. Μου λείπουνε πολύ, μα έχω την ιδέα,

πως κάπου πήγαν κι έμειναν , σε μακρινό ταξίδι

κι απ' ώρα σ' ώρα θα φανούν και θε ν' αγκαλιαστούμε...

Μονάχα έτσι μπόρεσα ν' αντέξω τέτοιον πόνο...

Οι πρώτες μέρες τραγικές, το μέσα μου ξεσχίσθη...

Μα ο χρόνος  πανδαμάτωρας τα πάντα ημερεύει...

Και φθάνει κάποια εποχή που ξαστερώνεις λίγο.

Τις κουβαλάω μέσα μου, δεν τις ξεχνώ ποτές μου.

Κυρίως μέσα στις γιορτές θαρρείς και τις αγγίζω. 

Οι μνήμες και οι θύμησες τον τελειωμό δεν έχουν....

Τις άλλες μέρες τις γροικώ να ταξιδεύουν πρίμα,

μακριά στην Άπω Ανατολή και πέρα στις Ινδίες.

Καλύτερα τις σκέφτομαι Αμερική να φθάνουν

κι ωσάν αυτούς που πήγανε και δεν ματαγυρίζουν,

θαρρώ και το αδέρφι μου, παρέα με την μάνα, 

θα μείνουνε στην ξενητειά χρόνους ξεγυρισμένους,

ωσότου 'ρθεί το πλήρωμα του χρόνου του μπαμπέση

κι ανταμωθούμε οριστκά στα συννεφένια Αλώνια...

-Βλέπεις πουλάκι μου μικρό πως για ν'αντέξει κάποιος, 

πρέπει από κάπου να πιαστεί και να ισορροπήσει...

Βρίσκει ο καθείς τον τρόπο του να πορευθεί στην ζήση,

αν τύχει και μιά απώλεια βαριά τονέ χτυπήσει...

Πορεύεσαι και προχωρείς μ' όσα η ζωή προσφέρει, 

ευχαριστώντας τον Θεό για τα καλά που δίνει,

μα δεν ξεχνάς ουδέποτε εκείνους πού 'χουν φύγει...

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αυτή η ρουτίνα πού 'χουμε ποτέ να μην αλλάξει...

Στρωτά να τρέχει ο χρόνος μας χωρίς πολλές εκπλήξεις...

Κανένα ταρακούνημα την πόρτα μη χτυπήσει...

Δεν είμαστε παιδόπουλα ν' αντέχουμε  καψόνια.

Στην ηλικία πού 'ρθαμε η στράτα νά 'ναι μέλι 

και με αξιοπρέπεια να ζούμε την ημέρα...

Καλά τους θέλω όλοι τους, γύρω μου να περνάνε.

Να μην ακούσω στεναγμό, να μην ακούσω κλάμα.

Να μην μου φέρει ο κότσυφας παράπονο στην πόρτα

και νά 'χω τις απαντοχές μονάχη μου να μένω.

Να μην ζαλίσω τα παιδιά με κάποια ανημπόρια...

Ποτέ μη γίνω φόρτωμα προς τους αγαπημένους...

Ολημερίς κι ολονυχτίς προσεύχομαι  για τούτο:

Να μην κουράσω άνθρωπο, να αυτοεξυπηρετούμαι...

Ανώδυνα, ανεπαίσχυντα κι ειρηνικά τα τέλη,

όπως το λέει η εκκλησιά, όπως το λεν οι ψάλτες.

Κι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Πλάστη θε ν' ανέβει

βαθιά απ' την ψυχούλα μου, που μ' ευσπλαχνήσθη τόσο.

Να μείνω όπως σήμερα, τίποτε μην  προσθέσει.

Τα γόνατα, η μέση μου και μιά μελαγχολία

έτσι να μείνουν ακριβώς, μία γνωστή ρουτίνα,

όπου πορεύεσαι μ' αυτήν κι όπου την κουμαντάρεις,

γιατί σου είναι πια γνωστή μέσα στα τόσα χρόνια...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Αγαπημένοι μου μαθητές, φίλοι και συγγενείς, αποφάσισα να αναρτήσω τις κριτικές πάνω στο βιβλίο μου, που αρκετοί είχατε την ευγένεια να μου στείλετε. Με τιμάτε ειλικρινά και θα περιμένω με χαρά την γνώμη σας, όποια και εάν είναι. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, για τον χρόνο που θα αφιερώσετε, για την επικοινωνία μας!!!!

 

Στέφανος Τσερνάκης

 

Στην εποχή που οι αρχέγονες αξίες του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού τίθενται στο περιθώριο, ευημερούν πρότυπα γρήγορης και εφήμερης δόξας και έτσι αυξάνεται η βία μεταξύ παιδιών καθημερινά, τέτοια βιβλία αποτελούν πηγή έμπνευσης και επαναχάραξης πορείας για δασκάλους, γονείς, εν δυνάμει γονείς, ιθύνοντες της Εκπαίδευσης και παιδιά..!! Η Πολυάνθη Βουτσινά (ή κυρία Πολυάνθη για εμάς τους μαθητές της) αποτελεί πρότυπο παιδαγωγού με σπουδαία κοινωνική προσφορά διαχρονικά! Το βιβλίο αυτό μπορεί να αποτελέσει, εφαλτήριο διεπιστημονικής συζήτησης διεθνώς, μεταξύ εκπαιδευτικών, συμβούλων, οικογενειών και παιδοψυχολόγων, για την βέλτιστη αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων στα σχολεία, στα σπίτια και στις γειτονιές... Καλοτάξιδο το βιβλίο και πολλά συγχαρητήρια κυρία Πολυάνθη!!!

 

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΕΡΝΑΚΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ Bsc Mphil, Απόφοιτος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Σύμβουλος Επιχειρήσεων με προϋπηρεσία σε Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα.

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

Μαρία Φαραντούρη

 

Πολυάνθη μου. Ένα σου όνειρο, μια βαθιά σου επιθυμία, έγινε πραγματικότητα. Μεγάλη η συγκίνησή μου όταν μου ανακοίνωσες ότι εκδόθηκε το βιβλίο σου ''Και όμως συμβαίνουν". Ένας υπέροχος τίτλος, μια καταπληκτική δουλειά μέσα από την οποία φανερώνεται η ποιότητα του χαρακτήρα σου. Συνεπαίρνει η δύναμη των συναισθημάτων σου. Το ανήσυχο και ακοίμητο πνεύμα σου. Τα λόγια σου "ρέουν" λογική, ηθική, φιλοσοφία. Εκτός από ταλαντούχα εκπαιδευτικό, κέρδισε η συγγραφή το βιβλίο σου για το καλό των νέων, της γενιάς που θ' αλλάξει τον κόσμο, που θα δημιουργήσει ένα καλλίτερο αύριο αποφεύγοντας τα λάθη του χθες. Είναι μια γενιά που αξίζει την ευκαιρία να προσφέρει τις γνώσεις, την εμπειρία, την ενέργεια και την όρεξη της για το καλό της πατρίδας, για το καλό όλων μας. Αξίζει την εμπιστοσύνη μας, καθώς έχει ήδη αποδείξει την αξία και τις ικανότητες της. Καταπληκτική η δουλειά σου Πολυάνθη μου. Μας γεμίζει φως! Αναδεικνύει στοιχεία της προσωπικότητάς σου, την αγάπη, την τρυφερότητα, την ανεκτικότητα, την δύναμη, την αλληλεγγύη, την αλληλοκατανόηση και το έντονο ενδιαφέρον σου να μεγαλώσει η νέα γενιά με το αίσθημα της κοινωνικής και ατομικής ευθύνης. Όσοι το διαβάσουν θα πάρουν εμπνευσμένα μαθήματα ζωής. Ο κόπος και το ξενύχτι για να φτιαχτεί ένα βιβλίο δεν μετριέται σε κέρδη. Αντανακλά το μεράκι, την αγάπη για κάποιο σκοπό. Αυτό τον σκοπό εύχομαι ολόψυχα να εκπληρώσει το βιβλίο σου, να εκπληρώσει το στόχο του. Καλοτάξιδο να είναι!!! Εμείς σ' ευχαριστούμε που μας καθιστάς συγκοινωνούς του πνεύματος και των συγγραμμάτων σου. Να είσαι πάντα υγιής και δημιουργική. Η οικογένεια σου να είναι υπερήφανη και να σε καμαρώνει. Να έχεις πάντα την μούσα της δημιουργίας δίπλα σου. Είσαι πολυγραφότατη. Η καθήλωσή σου είναι δεδομένη. Εμπνέεσαι από τα υψηλά και τα μεγάλα και καρποφορείς. Να χαίρεσαι ό,τι ωραιότερο συμβαίνει στη ζωή σου, γιατί οι στιγμές δεν γυρνάνε πίσω. Κι αυτό που κατάφερες τώρα είναι ένα ωραίο γεγονός στη ζωή σου. Τα θερμά μου συγχαρητήρια αγαπημένη μου Πολυάνθη. Την κυκλοφορία και επιτυχία του βιβλίου σου την θεωρώ βέβαιη και εύχομαι ολόψυχα καλή δημιουργική συνέχεια.

 

ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ

Απόφοιτος - με Άριστα - της Σχολής Ελληνομαθών και Αγγλομαθών Γραμματέων του The Institute of Commerce, εργασθείσα στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα [στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, παράρτημα Λιμενικό Σώμα Κεφαλονιάς] με ορίζοντες τις Δημόσιες σχέσεις, τα Οικονομικά, την Διοίκηση Επιχειρήσεων και γνώστης στενογραφίας.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΡΑΔΥΝΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Κυριακή 15 - 12 - 2024 και ώρα 12 το μεσημέρι, στο ξενοδοχείο IBIS STYLES ATHENS ROUTES, Λεωφ. Βουλιαγμένης 109, σε μια όμορφη αίθουσα, έγινε με απόλυτη επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου της εκλεκτής εκπαιδευτικού Πολυάνθης Βουτσινά ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ. Αναφέρεται σε ιδιάζοντα γεγονότα από την διδασκαλική εμπειρία της, που όμως είναι δύσκολο να συζητηθούν και για το πώς τα αντιμετώπισε, χωρίς να διανοηθεί ποτέ να παρακάμψει κάποιο εξ αυτών... Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από παλιούς μαθητές της κυρίας Πολυάνθης - κάποιοι από το 1977!! - που είναι σήμερα επιτυχημένοι επιστήμονες, επιχειρηματίες, οικογενειάρχες! Επίσης παρευρέθηκαν, η εκπρόσωπος των Εκδόσεων ΔΙΑΝΟΙΑ κυρία Ξένια Ζαρκαδούλα, εκπαιδευτικοί, συμπατριώτες Κεφαλλήνες και πολλοί φίλοι της συγγραφέως. 

Προλόγισαν ο κος Στέφανος Αντωνακάκης, Διευθυντής του 42ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ, ο κ. Στέφανος Τσερνάκης, Απόφοιτος Mphil Economics UoA, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Οικονομική Επιστήμη, Μάστερ στην φιλοσοφία των Οικονομικών Επιστημών και ο κ. Παναγιώτης-Χαράλαμπος Δούμας, Υποψήφιος Διδάκτωρ [PhDs] Bιοηθικής Παντείου Πανεπιστημίου, Νομικός, Πολιτικός Επιστήμων [πρώην μαθητές της]. Διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο με εξαίρετο στυλ, παλιοί μαθητές και μαθήτριες, όπως η Πολίνα Δημήτρη – Γεωγράφος, η Έλενα Φώτου - Εγκληματολόγος και Δημοσιογράφος, η Σταματία Χατζηνικολάου - Οικονομικό Πατρών και Ψυχολόγος και ο Γιάννης Μουστάκας - απόφοιτος Πληροφορικής, Ψάλτης και Τραγουδιστής. Με τον αυθορμητισμό που την διακρίνει, μίλησε αισθαντικά για το περιεχόμενο του βιβλίου της και η κα Πολυάνθη. 

Η συγγραφέας, κατασυγκινημένη και κατακλυσμένη από φιλιά και αγκαλιές μαθητών, φορτωμένη με πολλές αναμνήσεις, δώρα και ανθοδέσμες, ένιωθε σαν το παλιό, ευλογημένο κλίμα της τάξης και του σχολείου, κάτι που επανέφερε χιλιάδες τρυφερά συναισθήματα και από τις δύο πλευρές, τα οποία την έκαναν να πετά στα ουράνια, με τα αξέχαστα αγαπημένα παιδιά -μαθητές της, τις κόρες της, τα εγγόνια της, τους συναδέλφους, φίλους και γνωστούς της. Η ατμόσφαιρα της αίθουσας ήταν σαν ένα ρευστό και πυκνό ποτάμι αγάπης, θαρρείς απτό, που μάγευε την ψυχή. Υπέγραψε τα βιβλία της που εξαντλήθηκαν, βάζοντας στην αφιέρωση μέρος της ψυχής της και η παρουσίαση έλαβε τέλος με τις καλύτερες εντυπώσεις και το γλυκό κέρασμα της συγγραφέως. Όλοι ευχήθηκαν ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ το βιβλίο και ανυπομονούν για το επόμενο. Όλοι συμφώνησαν πως έζησαν μια συγκλονιστική ημέρα! Κι αυτό, διότι η αγάπη όταν δοθεί, δεν χάνεται ποτέ... Μια ευκαιρία μόνον ζητά, για να ξαναλάμψει φωτεινή, όσα χρόνια κι αν περάσουν...