Είναι κάποια πράγματα που δεν τα συζητώ συχνά, γιατί ξέρω την αρνητική απάντηση των περισσοτέρων...Όμως κάποιες στιγμές θέλω να εκφραστώ, ανεξάρτητα των όποιων απαντήσεων.. Να.. Όπως σήμερα...Θα μιλήσω, γιατί είμαι σκασμένη από τα τελευταία γεγονότα με την αδηφάγο Τουρκία και την στάση κάποιων γειτόνων μας, αλλά και για εσωτερικές μας κακοτοπιές...Λοιπόν...Λέω ακόμη Βόρεια Ήπειρο [αντί νότια Αλβανία] και Κατεχόμενη Ιωνία [αντί τουρκικά παράλια]...Δεν αντέχω να μου λένε ότι η Ίμβρος και η Ανατολική Θράκη δεν είναι πλέον δικές μας...Τα καλοκαίρια, στην πατρίδα μου, καίγομαι από τις φωτιές και τον χειμώνα πνίγομαι από τις πλημμύρες...Και δεν αντέχω η Ιστορία μου να διδάσκεται κουτσουρεμένη στα σχολικά βιβλία, όταν άλλοι ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΥΝ την ιστορία τους, κλέβοντας ασύστολα από την δική μας Ιστορία...Ασφυκτιώ με την οικονομική κατρακύλα, τον αγώνα μας για επιβίωση και το αβέβαιο μέλλον...Σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας;;;Πότε ο άνθρωπος θα βρει την ανθρωπιά του και θα μάθει να σέβεται τον διπλανό του, τα ζώα και το περιβάλλον του; Πότε θα υπάρξει αληθινή προστασία για τα παιδιά όλης της γης;;; Α!!! Και έχω την φριχτή υποψία, ότι μετά τον Καποδίστρια, δεν αγάπησε κανείς πολιτικός την Ελλάδα μας...Οπότε;;; Πότε θα γίνει ξαστεριά;; Πότε θα ξημερώσει;;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου