ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ  ΟΛΟΥΣ  [Μέρος 2ο]

      Έμεινα κάποιες ημέρες σε συγγενική μου οικογένεια.Εκεί διαπίστωσα δύο εκ διαμέτρου αντίθετα περιστατικά, που αφορούσαν την σχολική ζωή των δύο αγοριών της οικογένειας. Χρυσά παιδιά, με έφεση μεγάλη στα γράμματα ο πρώτος, πανέξυπνος, αλλά τεμπελάκος ο μικρός. Σήμερα θα ασχοληθώ με όσα είδα γύρω από το σχολείο, του δεύτερου υιού. Ας τον πούμε Πάρη. Λεπτοκαμωμένος, πανέμορφος, κατάξανθος, αεικίνητος,μεγάλος αθλητής στον στίβο. Αν συνεχίσει έτσι, πάει για Γυμναστική Ακαδημία.Πολύ διαβαστερός δεν είναι...Θέλει να τελειώνει γρήγορα τα μαθήματα και δεν προσέχει τον γραφικό του χαρακτήρα.

        ''Γράφε Πάρη μου με όμορφα γράμματα... Μην βιάζεσαι να τελειώσεις..Αυτά είναι σαν ψείρες και τόσο αχνά!!!Ας μην είναι τέλεια...Πάτα το μολύβι σου και κάνε τα τουλάχιστον μεγαλύτερα, και τότε  μάτια μου, είναι σαν να λες: 'Κοιτάξτε με!!Είμαι εδώ!!Υπάρχω!!!'' Ενώ αυτές οι ψειρούλες δείχνουν άτομο άτολμο, που βαριέται, θέλει να ξεμπερδεύει εύκολα και χάνεται μέσα στο πλήθος...Και φρόντισε η εργασία  σου να έχει ωραία όψη.Σέρνεις τις γραμμές με το χέρι;; Έχουμε χάρακα γι΄αυτό... Βάζουμε και ημερομηνία στην αρχή...'' Απ' ό,τι είδα όμως στα τετράδιά του, ο δάσκαλος δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στην εμφάνιση  του γραπτού...Πώς θα μάθει όμως ένα παιδί στο ωραίο;; Εμείς συζητούσαμε ώ ρ ε ς για τον τρόπο γραφής ενός μαθητού...Πώς αλλιώς θα μάθει ένα παιδί που δεν είναι εκ φύσεως καλλιγράφος;;;   Την άλλη μέρα ο Πάρης ήρθε χαρούμενος και μας είπε, ότι ο δάσκαλός του, τού είπε ΜΠΡΑΒΟ για την προσπάθειά του και ότι τα γράμματά του στην Αντιγραφή, είναι τώρα καλύτερα!!!Ο νεαρός ενθουσιάστηκε και όσο έμεινα μαζί τους, ,μπορεί να μην έγραφε με ωραία στρογγυλλά γράμματα, αλλά είχε διορθωθεί πολύ...

     Η μητέρα του μου είπε ότι ο δάσκαλός τής είχε  μιλήσει για τον γραφικό του χαρακτήρα, αλλά δεν επέμενε στο παιδί. Λες και είχε αποδεχθεί, ότι κάθε προσπάθεια εκ μέρους του, θα πήγαινε χαμένη... ΛΑΘΟΣ...ΔΕΝ το λέμε μία φορά στο παιδί, το επαναλαμβάνουμε σ υ ν έ χ ε ι α  και εφευρίσκουμε χίλιους τρόπους για να το εμπνεύσουμε, ώστε να διορθωθεί λιγάκι...

         Είχαμε και δράματα...''Με έβγαλε ο δάσκαλός μου έξω και χθες και σήμερα... Χθες γιατί ρώτησα τον διπλανό μου σιγανά ποια άσκηση έπρεπε να σημειώσουμε και σήμερα γιατί σήκωσα το χέρι μου...''''Επειδή σήκωσες το χέρι σου;; Πώς γίνεται αυτό;;''  ''Να, μας είπε ''Κατεβάστε όλοι τα χέρια ''κι εγώ το ξανασήκωσα για να μου εξηγήσει κάτι..Και σήμερα έκλεισε πίσω μου και την πόρτα βγαίνοντας...'' Υπάρχει ακόμη η τιμωρία κύριε συνάδελφε να βγάζουμε τα παιδιά έξω από την τάξη;;;Κι αν το παιδί βρήκε θαυμάσια την ευκαιρία να παίξει και κατέβει στην αυλή; Κι αν γίνει κάποιο ατύχημα όσο εσύ συνεχίζεις χωρίς τον μικρό ενοχλητικό το μάθημά σου;;Τι θα πεις;;;Πώς θα δικαιολογήσεις το  ''Αποφασίζομεν και διατάζομεν'';;; Κι αν το παιδί είναι ευαίσθητο σαν τον Πάρη και όλη ημέρα ρωτάει τι κακό έκανε και τον πέταξες έξω, πώς θα του δικαιολογηθείς;;  Με έναν  εξαιρετικά ανήσυχο  μαθητή, τι θα έκανες;;;; ΔΕΝ κοιτάμε την ευκολία μας κύριε.... Κ Ρ Α Τ Α Μ Ε το παιδί μ έ σ α  στην τάξη  και με συζήτηση και απέραντη υ π ο μ ο ν ή, λύνουμε τα όποια προβλήματα.  Στις αληθινά δύσκολες καταστάσεις, , υπάρχει ο Διευθυντής, η συζήτηση με τους γονείς, η παράλληλη στήριξη. Δεν πετάμε όμως εκτός τάξεως τον μαθητή μας, για ψύλλου πήδημα...Μάλλον σου διαφεύγει ότι με την συζήτηση λύνονται όλα τα προβλήματα... Το έχεις εφαρμόσει π ο τ έ αυτό στην τάξη  σου;;;Σε  ε ρ ω τ ώ....

         ''Τι έχεις σήμερα Πάρη μου;; ''    ''Κάτι ασκήσεις στην γλώσσα, αλλά τις έκαμα στο σχολείο.''  ''Και  γραμματική;''   ''Τίποτα!''  ''Θες να πεις ότι δυο ώρες γλώσσα, δεν μιλήσατε για ένα γραμματικό φαινόμενο;;Μου φέρνεις το βιβλίο σου;;  Α!!!!!Βλέπεις, έχει τα απόλυτα και τα τακτικά αριθμητικά επίθετα!!!Παιδάκι μου, σε κάθε κεφάλαιο, κρύβεται και η Γραμματική!!!Ορίστε!!Στο τετράδιό σου έχεις κλείνει το ένα, το τρία και το τεσσερα!!!!''

''Δεν λέω ψέματαααα!!Τα γράψαμε, δεν μας είπε να τα μάθουμε!!!'Ετσι εμείς κάνουμε!!Λύνουμε τις ασκήσεις του βιβλίου και την άλλη μέρα πάμε παρακάτω!!!''

''Και δεν σας εξετάζει στα προηγούμενα;;''   ''Όχιιιιιι!!!Αλήθεια λέω!!!''  ''Λοιπόν,      θα κάτσεις δίπλα μου και θα σου πω σαν παραμυθάκι τα αριθμητικά επίθετα!!!''

Το παιδί έκατσε πλά'ι' μου και σε λίγο είχε κατανοήσει ό,τι του έλεγα...Απευθύνθηκα στην μητέρα του: ''Λουίζα μου, απορώ πώς δεν το σκέφτηκες εσύ...''   ''Μα, δεν τους εξετάζει..Προχωρούν ολο παρακάτω..''   ''Και λοιπόν;;;;Δεν θα μάθουν τα παιδιά γραμματική;;; Φέρε μου Πάρη μου το βιβλίο της Γραμματικής σου!''

''Δεν μας το έχει δώσει ποτέ ο δάσκαλός μας... Έχει κρατήσει όλα τα βιβλία γραμματικής, στο σχολείο μας!!''  Με έπιασε πονοκέφαλος... ''Αυτό, α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι !!!!Δεν γίνεται να μην σας έχει μοιράσει από την αρχή της χρονιάς τόσο σημαντικό βιβλίο!!!Πού θα κοιτάτε αν κάτι δεν θυμάστε;;;Σίγουρα θα σας δίνει φωτοτυπίες καθημερινώς, με τα διάφορα φαινόμενα της Γραμματικής...''

''Τους δίνει πού και πού κάτι φωτοτυπίες, μόνον με ασκήσεις κυρίως ορθογραφικές..'' είπε η μαμά του μικρού...''Και μόνον περιλήψεις γράφουν, τίποτε άλλο. Όλο περιλήψεις και αντιγραφή...΄΄

''Και κανένας γονιός δεν τον έχει ρωτήσει κάτι;;;''  '''Οχι.. Είναι λιγάκι ιδιόρρυθμος και αφού μου λέει ότι τα πάει καλά με τον Πάρη, δεν τον ρώτησα τίποτε άλλο. Να τον εκνευρίσω;''

Την άλλη ημέρα ο Πάρης ήρθε συννεφιασμένος. '' Έχουμε να κάνουμε μια...κριτική αντικατάσταση... Δεν ξέρω τι είναι...''

''Χρονική και Εγκλιτική αντικατάσταση, λέγεται Πάρη μου. Φέρε μου το τετράδιο. Σίγουρα θα έχετε ξανακάνει..''  Κοίταξα επισταμένως το τετράδιο.  Είχαν κλίνει ονόματα και ρήματα. Πουθενά μία αντικατάσταση...Πήρα το παιδί με τον γλυκό τρόπο και του εξήγησα τι πάει να πει χρονική αντικατάσταση.   Στην εγκλιτική, πρώτα  του είπα τι σημαίνουν εγκλίσεις και μετά την έκανε την άσκηση. Μας πήρε δύο ώρες για τέσσερα ρήματα και στις δύο εγκλίσεις, συν την θεωρία. Και ερωτώ:  Πού είναι το βιβλίο Γραμματικής;;;;;Πού είναι οι ανάλογες ασκήσεις, τις οποίες θα έχει έκαστος μαθητής ως σημείο αναφοράς;;; Πού θα προστρέξει να βοηθηθεί, εάν δεν θυμάται κάτι;;;;Έτσι εύκολα μαθαίνεται η γραμματική μιας γλώσσας;;Τα  λες μια φορά και πας παρακάτω;;;Το παιδί πρέπει να έχει στο γραφείο του το βιβλίο Γραμματικής, ανά πάσα ώρα και λεπτό... Εμείς δάσκαλοι είμαστε και πάντα το συμβουλευόμαστε.. Πόσω μάλλον ένα παιδί που τ ώ ρ α  μαθαίνει την γλώσσα...

Ο Πάρης όμως είχε δίκιο σε κάτι. Την άλλη ημέρα, τον ρώτησα:  ''Είδε ο δάκαλός σου την άσκηση στην Γραμματική;;Φαντάζομαι τι θα είπε έτσι καθαρά που τα έγραψες!!Γεμίσαμε τρεις σελίδες!!!!!''

''Τίποτα δεν είπε!!!''  ''Γιατί παιδάκι μου;''  ''Δεν πήρε καν τα τετράδια!!!Μας ρώτησε - την γράψατε;; -  είπαμε  ''ναι'' και είπε '' Εντάξει, πάμε παρακάτω!!!'' Σας το έλεγα χθες!!!Έτσι κάνει συνέχεια!!!!'' 

Ορίστε κατάσταση...Δεν είχε καν την απορία εάν αυτήν την δύσκολη άσκηση, την είχαν γράψει οι μαθητές του...Δύσκολη βέβαια, διότι θα τους την είπε μια φορά σε ανύποπτο χρόνο και θα πίστευε ότι έκανε το καθήκον του... Α Υ Τ Ό δεν είναι πασάλειμμα του χειρίστου είδους;;;Πού είναι το βιβλίο Γραμματικής;Πού είναι οι εμπεδωτικές ασκήσεις;;Γιατί κύριε συνάδελφε βρεθήκατε στον δρόμο μας;;;;

          Στην Αριθμητική ο μικρός έχει έφεση. Τα ''πιάνει'' που λέμε, αμέσως. Έμεινα όμως ενεή, όταν είδα την εξής άσκηση: Να λύσετε κάθετα τους πολλαπλασιασμούς  12.568 Χ  4.783,  49.942 Χ 12.305,  264.875 Χ 62.624 !!!!! Προς τι τέτοια άσκηση;;; Για να φάει το παιδί όλο του το απόγευμα;; Διότι με τόσα νούμερα όλο και κάτι θα του ξεφύγει και φτου από την αρχή πάλι... Την έλυνε ο μικρός, την έλυνε η μάνα του, είπαν και σε μένα, γιατί όλο και κάποιο κρατούμενο ξέφευγε... Δηλαδή, εάν τους είχε βάλει να κάνουν κάθετα πολλαπλασιασμό του στυλ :  1.450 Χ 635,  δ ε ν  αρκούσε;; Ο μαθητής που ξέρει να κάνει αυτόν τον πολλαπλασιασμό, μπορεί να κάνει και οποιονδήποτε άλλον.  Προς τι τέτοια ταλαιπωρία και χάσιμο χρόνου;;;  Πόσο θα μας πάρει εμάς τους μεγάλους να λύσουμε  427.802 Χ 37.169;;; Και πότε θα διαβάσει τα άλλα του μαθήματα;;; Γιατί με αυτές τις ασκήσεις, για παιχνίδι δεν το συζητούμε καν...

        Στο μάθημα Ιστορίας, αφού το παραδώσει, ή δεν  τους εξετάζει την επομένη ή τους βάζει να το γράφουν ολόκληρο. Και ήρθε η ώρα να γράψουν  έκθεση στο σπίτι, ακούγοντας ένα ρομαντικό βαλς. Ο Πάρης, έγραψε τρυφερά για το ζευγαράκι μέσα στα χρυσοχάλκινα φύλλα του φθινοπώρου, αλλά όταν τέλειωσε η μουσική, δεν τον πήραμε είδηση ότι έβαλε και άκουγε ραπ!!!Οπότε η ρομαντική αρχή κατέληξε σε απιστίες, χωρισμούς και νέους γάμους!!!Οι γονείς του γέλασαν και δεν διόρθωσαν τίποτε!!Είδα κι εγώ ότι ο μικρός έχει την αίσθηση του χιούμορ και δεν μίλησα. Την επομένη, ο μικρός ήρθε θριαμβευτής, λέγοντάς μας ότι διάβασε στην τάξη την έκθεσή του. Τα παιδιά γέλασαν  και   ο κύριος του είπε ΜΠΡΑΒΟ για την φαντασία του!!Φυσικά, δεν την πήρε να την διορθώσει..Η άλλη έκθεση, ήταν μια ιστορία μέσα σε ένα αεροπλάνο...Εδώ είχα πολλές αντιρρήσεις διαβάζοντάς την...Ο Πάρης έγραφε  ότι   ο πιλότος  ήταν ...η Γωγώ Τσαμπά και πλήρωμα  οι... Τα, τα, τα [ κατά το λα'ι'κόν άσμα χτυπάει καρδιά μου δυνατά, τα, τα, τα...]και περιέγραφε το ταξίδι στα χρυσά σύννεφα, πάνω από κρυστάλλινες βουνοκορφές...Οι δικοί του είπαν να πάει έτσι την έκθεσή του και να την διορθώσει ο δάσκαλός του.Εγώ φώναζα, ότι αφού ο καπετάνιος είναι άντρας, δεν μπορεί να λέγεται Γωγώ Τσαμπά!!!Θα θεωρήσει ο δάσκαλός του ότι τον ειρωνεύεται και θα θυμώσει με το δίκιο του!! Ας γράψει τουλάχιστον Γιώργος Τσαμπάς!!!Δεν εισακούσθην!!!

          Όταν γύρισε σπίτι ο Πάρης από το σχολείο την επομένη, μας είπε ότι διάβασε την έκθεσή του η οποία άρεσε στη τάξη και ο κύριος δεν του έκαμε καμία παρατήρηση και φυσικά δ ε ν διόρθωσε το γραπτό του...Τα έχασα. Πρώτον: Τις περισσότερες εκθέσεις τις γράφουμε στο σχολείο, καθοδηγώντας τους μαθητές , κάνοντας κάποια συζήτηση,και συνήθως γράφουμε λέξεις-κλειδιά στον πίνακα κάνοντας και σχεδιάγραμμα. Κάποιες εκθέσεις τις γράφουν και στο σπίτι, όχι όμως όλες...Δεύτερον:Έχουμε μιλήσει πολύ για το  τι εστί έκθεση και τους βασικούς της κανόνες... Τρίτον:Παίρνουμε και διορθώνουμε όλες τις εκθέσεις, κυρίως στα εκφραστικά τους λάθη.Εξηγούμε τι είναι αστείο και τι όχι. Ποια είναι τα όρια γενικά...Η έκθεση είναι η έκφραση της ψυχής, της φαντασίας, του συναισθήματος, είναι η εικόνα της λειτουργίας του μυαλού και της καρδιάς. Και φυσικά, δεν γεμίζεις με κοκκινίλες ποτέ ένα γραπτό και σημειώνεις κάτω από το κείμενο του παιδιού τις παρατηρήσεις σου, π ρ ο σ έ χ ο ν τ ας να μην τραυματίσεις, πληγώσεις και ντροπιάσεις  π ο τ έ    τον μαθητή σου...

      Αλλά εκεί που τα έχασα, ήταν στο μάθημα ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. Το βιβλίο αυτό [ τα τελεταία χρόνια έχει αλλάξει αρκετές φορές], δεν το είχαν ανοίξει  π ο τ έ!!!!Ήταν άθικτο, ολοκαίνουριο, όπως είχε βγει από το τυπογραφείο...Εξετάζει τα γεωγραφικά Διαμερίσματα της Ελλάδος, αλλά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως:Πώς κατασκευάζεται ένα έργο, Ο πολιτισμός των Ελλήνων και άλλων λαών, Η Παράδοσή μας, Θρησκευτικά μνημεία στον τόπο μας, Από πολιτισμό σε πολιτισμό, Αθλητισμός και πολιτισμός ... Από όλα αυτά, ο συγκεκριμένος δάσκαλος τους έκανε ό λ η  την χρονιά,  μ ό ν ο  για τους νομούς της Ελλάδος. Χωρίς να τους δίνει το βιβλίο, μα ούτε και καμία φωτοτυπία. Όσα προλάβαιναν, σημείωναν στο τετράδιο κάποια από τα  στοιχεία που έγραφε στον πίνακα. Αυτό ήταν....Τίποτε άλλο...Και όποιος δεν προλάβαινε να σημειώσει, ''καλά να πάθει!!''... Μα για την Ελλάδα, θα διδαχθούν εκτενέστατα στην Ε΄τάξη, στην οποία υπάρχει το μάθημα Γεωγραφία και εκεί θα μιλήσουν αναλυτικά, εφ' όσον αποτελεί ύλη της Ε'τάξης... Και γ ι α τ ί  παρακαλώ δεν βρέθηκε έ ν α ς γονιός να τον ρωτήσει, τον λόγο που έχουν καταργήσει το βιβλίο;;;;

      ''Τους κάνει Γεωγραφία, από την αρχή...Τους βάζει ασκήσεις από ποιους νομούς θα περάσουν λ.χ για να πάνε από Τρίπολη- Ιωάννινα... Χθες τους είχε διαγώνισμα να γράψουν 52 νομούς με τις πρωτεύουσές τους.. Δεν πίεσα τον Πάρη, μας είχε πιάσει πονοκέφαλος...''μου είπε η μητέρα του και συμφώνησα μαζί της... ''Εσείς ως γονείς, τι κάνετε;;;''  ρώτησα.  '' Οι παλαιότεροι γονείς μάς είπαν ότι είχαν κάνει κάποια διαβήματα, αλλά απογοητεύθηκαν, διότι όπως φαίνεται  δεν τον κουνάει κανείς από την θέση του.  Κι εμένα στην συγκέντρωση γονέων, μου είπε ότι τα πάει καλά με τον Πάρη, οπότε φοβήθηκα να του μιλήσω, μπας και στοχοποιήσει το παιδί μου...''  Να πάλι  ο τρόμος της στοχοποίησης... Εν έτει  2023!!! Άδικο....Γι' αυτό και οι γονείς, τσιμουδιά....

       Πιστεύω ότι από κάθε δάσκαλο, ένα παιδί έχει να πάρει πολλά πράγματα... Από τον δάσκαλο που αγαπάει τα μαθηματικά, θα πάρει την αγάπη γι'αυτό το μάθημα, όσο γίνεται. Ο δάσκαλος που λατρεύει την Ιστορία, θα τα κάνει να την λατρέψουν , κάνοντας το μάθημά του συναρπαστικό.... Ο δάσκαλος που αγαπά την γλώσσα, θα  τα κάνει να αποκτήσουν έφεση προς το διάβασμα. Ο καλλιγράφος δάσκαλος, θα τα μάθει να γράφουν ωραία. Αυτός που έχει κλιση στην γεωγραφία, μπορεί να κάνει το μάθημά του,  ευχάριστο, π ά ν τ α  όμως μέσα στα πλαίσια της ύλης της κάθε τάξης....Πού ξανακούσθηκε να απορρίπτουμε μέρος της ύλης  μιας τάξης;;;Κι εσύ κύριε, καταλαβαίνω, έχεις κλίση στην Γεωγραφία. Δίδαξε πρώτα  όμως την καθορισμένη ύλη και μετά βρες ώρα να τους πεις εν εκτάσει, όσα επί πλέον θες...Π ο τ έ  όμως αποκλείοντας βιβλία με το έτσι μου θέλω... Τι είσαι; Κράτος εν κράτει;; Εκτός αν έχουν δίκιο όσοι λένε ότι έχεις ''δόντι'' και δεν σε νοιάζει ποσώς για τίποτα, γράφοντας τους πάντες στις σόλες των παλαιών υποδημάτων σου...

          Για μένα  κακώς, κάκιστα που οι εφετινοί γονείς σου δεν έχουν κάνει κάποια κίνηση να σε ταρακουνήσουν. Ακόμα και να ζητήσουν να μιλήσετε ανοιχτά και να σου εκθέσουν τους προβληματισμούς τους... Άκου ''να μην στοχοποιηθεί το παιδί μου''... Πού ζούμε;; Βέβαια πολλοί γνωρίζουμε περιπτώσεις  που δυστυχώς κάποιοι εκπαιδευτικοί  τα βάζουν με το παιδί, εάν μάθουν ότι οι γονείς του έκαναν παράπονα στην Διευθύντρια... Ε Υ Τ Υ Χ Ω Σ που οι περιπτώσεις αυτές είναι λίγες και Δ Ε Ν  αντιπροσωπεύουν το σώμα των ευαισθητοποιημένων, υπεράξιων εκπαιδευτικών που αγωνίζονται με όλη τους τη καρδιά, τιμώντας το λειτούργημά τους...

         Έκαστος εξ ημών, κάπου θα έχει κάποια ιδιαίτερη κλίση... Μπορούμε να την μεταδώσουμε στους μαθητές μας,καταστρώνοντας χρονοδιάγραμμα, βάζοντας στόχους και οπωσδήποτε θα μπορέσουμε να χαρίσουμε στους μαθητές μας, αυτό που λάμπει περισσότερο στην καρδιά μας βρίσκοντας τον χρόνο που χρειάζεται,, χ ω ρ ί ς  να αναγκασθούμε να περικόψουμε, ούτε στο ελάχιστο την ύλη μας...

      Προσωπικά,  λάτρευα την Ιστορία. Τους την έλεγα  ό π ω ς την έγραφε το βιβλίο, σημειώναμε παραγράφους και την περίληψη δίπλα, και α φ ο ύ  ήμουν σίγουρη ότι ήμουν τυπική και είχα τα νώτα μου καλυμμένα, άνοιγα το βιβλιίο εκδόσεις ΣΤΡΑΤΙΚΗ, τους έδειχνα τις υπέροχες ζωγραφιές και τους ξαναέλεγα το μάθημα με τον δικό μου τρόπο!!!Τα παιδιά ξετρελαινόντουσαν, πολλά αγόραζαν το εξωσχολικό βιβλίο και έπαιρναν 10 και όσοι μου το έλεγαν όπως το σχολικό βιβλίο και όσοι μου το έλεγαν όπως το είχα πει εγώ!!!Και στην Γλώσσα, κάναμε το μάθημα, ό λ η την γραμματική, έδινα φωτοτυπίες όταν επρεπε  και έβρισκα ώρα να τους διαβάζω ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑ, ΑΝΝΑ ΓΚΕΡΤΣΟΥ  ΣΑΡΡΗ, ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ... Και αναλύαμε και γράφαμε εργασίες και διοργανώναμε ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ και ΘΕΑΤΡΙΚΑ...  Π ο τ έ  όμως δεν παρέλειψα ύλη  και π ο τ έ δεν έκρυψα βιβλίο της τάξης...  Το  να μην σέβεσαι την ύλη, είναι α π α ρ ά δ ε κ τ ο και μπορεί να σου στοιχίσει την θέση σου... Εκτός και αν   είσαι σίγουρος με κάποιον περίεργο τρόπο, ότι κανείς δεν μπορεί να σε κουνήσει  και τους γράφεις όλους στις σόλες των  παλαιών  υποδημάτων  σου...Αλλίμονο όμως  στους μαθητές σου...  

        Κι εμένα μου άρεσε η μουσική... Έπαιρνα ξένες μελωδίες, έγραφα στίχους και ξετρελαινόντουσαν τα παιδιά,,, ΔΕΝ έτρωγα όμως την ώρα της γλώσσας για να τους τα μάθω...Αν δεν είχαμε μουσικό, τα λέγαμε στην ώρα της μουσικής. Όταν όμως είχαμε μουσικό, φρόντιζα λίγο πριν σχολάσουμε να τους μαθαίνω κι από ένα τραγούδι μου. Σήμερα το γράφαμε. Κι αύριο. το τραγουδούσαμε και έφευγαν τα παιδιά μέσα σε ψυχική αγαλλίαση και χαρά. Ακόμα νιώθω την σφιχτή αγκαλιά τους και τον ενθουσιώδη χαιρετισμό τους...Συμπεριελάμβανα αυτές τις μουσικές μας και σε όλα τα θεατρικά μας... ΔΕΝ έπαιρνα το δίωρο της ΓΛΏΣΣΑΣ  επί μονίμου βάσεως ή κατά 80 τα εκατό, για  να μιλήσω για μιούζικαλ και ξένα ή ντόπια συγκροτήματα , όπως είδα να κάνεις εσύ συνάδελφε... Και αφού  έχεις  καλλιτεχνικές αναζητήσεις και μπράβο σου,  φρόντισε  κ ύ ρ ι ε να διαρθρώσεις τις υποχρεώσεις σου προς την σχολική ύλη, έ τ σ ι  ώστε να είσαι εντάξει απέναντι στο ιερό καθήκον σου και  να κάνεις  τα επί πλέον σου, χωρίς να μπορεί κανείς να σου προσάψει τίποτε...

             Ως  εκπαιδευτικός καλείσαι να είσαι άψογος στις υποχρεώσεις σου και στην συμπεριφορά σου... Το σχολείο δεν είναι ξέφραγο αμπέλι να κάνει ο  καθείς ό,τι του καπνίσει... Ορκίστηκες κύριε συνάδελφε να πράττεις τα μέγιστα για τους μαθητές  που θα έρχονται στα χέρια σου... Να δίνεις περισσότερα, ναι.... Λιγότερα, ποτέ... Και να σου πω την γνώμη μου;; Να σου πω εγώ τι πιστεύω;;;Έχεις βαρεθεί... Βολεύεσαι...Είσαι μία αδιάφορη μορφή που πέρασε δίπλα από αθώες ψυχές, αλλά ούτε που τις άγγιξε... Εσύ έχασες... Εσύ δεν θα νιώσεις ποτέ ένα αθώο παιδικό προσωπάκι να χαμογελά βλέποντάς σε...Είσαι τελείως διεκπεραιωτικός...Τους βάζεις ό,τι  ευχαριστεί εσένα, ώστε να περάσει ανώδυνα το ρημάδι το εξάωρο και να πας σπιτάκι σου... Όμως αυτή, δεν είναι συμπεριφορά ενός συνειδητοποιημένου,  σ ω σ τ ο ύ  δασκάλου... Και για τους μαθητές σου τι έχεις να πεις;; Θεωρείς ότι αρκετά ασχολήθηκες;;  Πού είναι η σ υ ν ε ί δ η σ η ;;; Τα χόμπυ σου έρχονται σε δεύτερη μοίρα μέσα στο σχολείο.. Ε δ ώ  ΔΕΝ μπορείς να πεις '' Θα κάνω αυτό, γιατί έτσι γουστάρω'', εξαλείφοντας μέρος των διδακτικών σχολικών υποχρεώσεών σου...Και για τους Μπήτλς μπορείς να τους πεις και για τα μιούζικαλ που σου αρέσουν, α ρ κ ε ί  να ΜΗΝ  είναι εις βάρος κανενός μαθήματος... Σου τόνισα:  Όσοι από εμάς αγαπούμε το θέατρο, την μουσική και την λογοτεχνία  κ α ι  θεατρικά  διοργανώσαμε  κ α ι Φιλολογικά Απογεύματα  κ α ι  Χοροδράματα, αλλά κ α ν ο ν ί ζ α μ ε   π ρ ώ τ α  την ύλη μας για να έχουμε τα νώτα μας καλυμμένα, την συνείδησή μας ήσυχη και για να είμαστε εντάξει τοις πάσι, μη στερώντας από τους μαθητές μας αυτά που πρέπει να διδαχθούν ετησίως, προσφέροντας κ α ι μόρφωση  κ α ι παιδεία... Το να μπαίνεις σε μία τάξη, κάνοντας ό,τι επιλέγεις εσύ, αδιαφορώντας για το τι π ρ έ π ε ι  να διδάξεις, είναι μέγιστο παράπτωμα... Εδώ ΔΕΝ μπορείς να πεις ''Θα κάνω αυτό, γιατί το γουστάρω'', εξαλείφοντας μέρος της σχολικής ύλης της τάξης που έχεις... Στο ξαναλεω:  Αυτό είναι αδίκημα και ΔΕΝ αρμόζει σε έναν δάσκαλο που έχει ορκιστεί να υπηρετεί πιστά το λειτούργημά του..Εδώ δεν σηκώνει αντίρρηση και οποιαδήποτε δικαιολογία... Η συμπεριφορά σου κύριε συνάδελφε, είναι  α π α ρ ά δ ε κ τ η... Το σχολείο δεν είναι βιλαέτι σου...Τελεία και παύλα...