Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ-ΒΑΣΙΛΗ      ΜΕΡΟΣ  1ο

Έτος 1999 - 2000... Τόσα χρόνια πίσω... Κι όμως, είναι σαν να μην άλλαξε τίποτε... Τα βασικά προβλήματα παραμένουν σχεδόν τα ίδια... Ίσως να μην πρόκειται σήμερα για την Σερβία, αλλά για τη Συρία, κάποια ονόματα ν' αλλάζουν, αλλά οι βασικές, παγκόσμιες έγνοιες, παραμένουν οι ίδιες... Και το κυριότερο, μέσα από τα κείμενα των μαθητών, βλέπουμε πόσο βαθιά  ε π η ρ ε ά ζ ο ν τ α ι και τα παιδιά. Βλέπουμε τα άγχη τους, τις ανησυχίες τους, τις ελπίδες τους... Και πόσο συγκινητικό να ακουμπούν πάνω στον αγαπημένο τους Άγιο Βασίλη, για να τα ξαλαφρώσει συναισθηματικά και να βρουν δίπλα του την πολυπόθητη ελπίδα και χαρά... ΓΡΑΜΜΑΤΑ λοιπόν στιον ΆΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ... Καλέ μας Άγιε... Αν ακούσεις τα αγνά παιδιά, ί σ ω ς ακούσεις κι εμάς, τους μεγάλους που δεν πάψαμε ποτέ να πιστεύουμε σε Σένα και σε ό,τι εκπροσωπείς... Κι  ε μ εί ς σε περιμένουμε... Με λαχτάρα...

------------------------------------------------------------------------------------

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

ξέρω πως αυτήν την στιγμή Εσύ μπορεί να κουβεντιάζεις με τους πανέμορφους αγγέλους ψηλά στα ουράνια, αλλά από μέσα σου πικραίνεσαι πολύ, γιατί στην γειτονική Σερβία, μια ολόκληρη χώρα διαλύθηκε από έναν άδικο πόλεμο, γιατί το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα μέρη της γης, γιατί σε πολλές χώρες, φέτος θρηνήσαμε θύματα από καταστρεπτικούς σεισμούς και γιατί υπάρχουν άνθρωποι που σκοτώθηκαν από διάφορα ατυχήματα και άφησαν πίσω τους ορφανά, ενώ άλλοι είναι σοβαρά τραυματισμένοι σε νοσοκομεία.

    Ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ντρέπονται καθόλου για τον εαυτό τους... Φτιάχνουν ψ ε ύ τ ι κ α  σπίτια και όταν έρχονται οι σεισμοί, διαλύονται σαν χάρτινες κατασκευές... Θεέ μου, πώς μπορούν να κοιμούνται ήσυχα και να ξεκουράζονται, ενώ οι διπλανοί τους καταστρέφονται και θάβονται κάτω από τα δικά τους έργα, τα έργα της "ντροπής";

    Γνωρίζουμε ότι Δ Ε Ν πρέπει να κάνουμε κάτι στον άλλον που δεν θα μας άρεσε να το κάνουν σε μας... Εγώ, αγαπώ τους ανθρώπους ακόμα κι αν εκείνοι -πες - δε με αγαπούν... Εύχομαι λοιπόν Άγιε Βασίλη μου, ο ένας να σέβεται τον άλλον, να πονάει ο ένας τον άλλον, να γνοιάζεται ο ένας τον άλλον, να συμπάσχει ο ένας με τον άλλον... Εύχομαι να βοηθήσεις τους λαούς που υποσιτίζονται, που πεθαίνουν από την πείνα και την ξηρασία, να ζήσουν καλύτερες μέρες...

    Εύχομαι να δίνεις δύναμη στους Γιατρούς Του Κόσμου να  σ υ ν ε χ ί σ ο υ ν  το έργο τους, όσες δυσκολίες κι αν συναντούν... Εύχομαι να δίνεις  κ ο υ ρ ά γ ι ο  στις διάφορες Οργανώσεις που αγωνίζονται να λιγοστέψουν την μόλυνση, να  π ε ρ ι θ ά λ ψ ο υ ν  τα αδικημένα  ζ ω ά κ ι α , να σεβαστούν και να  π ρ ο σ τ α τ έ ψ ο υ ν  το περιβάλλον... Έχω μεγάλο άγχος με όλα αυτά... Πιστεύεις ότι μπορεί ν'αλλάξει κάτι;;;

    Και σε παρακαλώ πολύ, κάνε εμάς τους υπόλοιπους ανθρώπους να "ξυπνήσουμε", να  ε υ α ι σ θ η τ ο π ο ι η θ ο ύ μ ε  και να βοηθήσουμε αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους, να ολοκληρώσουν το ευεργετικό έργο τους...

    Φιλιά στα αγγελάκια σου!!! Εγώ - ξέρεις!! - σε περιμένω όπως κάθε χρονιά!!! Μην... ξεχαστούμε!!! Θυμάσαι πού μένω και τι μου αρέσει!!! Διάλεξε και κάνε μου έκπληξη!!!

    Με πολύ  μ ε γ ά λ η  αγάπη και ανυπομονησία, 

ΚΛΑΙΡΗ ΛΑΜΠΡΙΝΟΥ

------------------------------------------------------------------------------

Άγιε Βασίλη,

θέλω να σε ρωτήσω κάτι που με απασχολεί πολύ... Πριν μερικούς μήνες τρομοκρατήθηκε μια φίλη χώρα... Οι Αμερικάνοι λένε ότι βοηθάνε όλο τον κόσμο, αλλά αυτοί τρομοκρατούν την Σερβία, ή μήπως κάνω λάθος;;; Άσε που το έχουν πάρει επάνω τους επειδή - λένε - ότι έχουνε δικαίωμα να κυβερνούν όλον τον κόσμο... Π ο ι ο ς  τους φώναξε;; Γιατί δεν κάθονται σπίτια τους;; Τι έγινε λοιπόν;; Κατάφεραν να ηρεμήσουν τα Σερβόπουλα;; Κοιμούνται ήσυχα αυτά τα ταλαιπωρημένα παιδιά;; Η πατρίδα τους ξαναχτίστηκε;; Γ ι α τ ί  πια δεν μιλούν για όλα τούτα;;; Νομίζουν "κάποιοι" ότι εμείς ξεχάσαμε... Ο Χ Ι  βέβαια... Ι δ ί ω ς εμείς τα παιδιά,  δ ε ν  ξεχνάμε εύκολα...

    Ακόμα θέλω να σου πω για τα παιδιά στα φανάρια που αναγκάζονται από πέντε χρονών να πουλάνε ή χαρτομάντιλα ή σπίρτα ή να καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων... Με  α υ τ ό  το τρομερό πρόβλημα, τι θα γίνει;;; Ποιος θα τα νοιαστεί;; Ποιος θα τα προστατέψει;; Πότε θα  τ ι μ ω ρ η θ ο ύ ν  όσοι εκμεταλλεύονται και κακοποιούν παιδιά;;; Να σου πω και μια ιδέα μου, Άϊ-Βασίλη μου;; Νομίζω, ότι καλό θα ήταν να  φ ω τ ί σ ε ι ς  το πλούσιο παιδί, ώστε να δώσει ένα καλό δώρο στο διπλανό, φτωχό του γειτονόπουλο, μήπως κι έτσι έρθουν σε ένα φυσιολογικό επίπεδο τα πράγματα γύρω μας και πλέον να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι και όλοι καλά... Δηλαδή, κάνε τους ανθρώπους να  μ ο ι ρ ά ζ ο ν τ α ι  τα αγαθά τους μ' εκείνους που δεν έχουν, ώστε να  α ν θ ί σ ε ι  το χαμόγελο στα χείλη όλων... Και με το μεγάλο θέμα "Ζώα", τι θα γίνει;; Π ό τ ε  θα α λ λ ά ξ ο υ μ ε  και θα μάθουμε να τους φερόμαστε με αγάπη και πολιτισμένα, ώστε να  μ η ν  υπάρχει ταλαιπωρημένο ζωάκι στην γη;;...

    Τώρα Άγιε Βασίλη μου σε αφήνω, γιατί έχω κι εγώ δουλειές μέρες που είναι... Και για μένα;; Τ' αφήνω επάνω σου!!! Ξέρεις τι μου αρέσει!!! Δεν με έχεις απογοητεύσει ποτέ!!! 

      ΧΡΟΝΙΑ  ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!!  Με  π ο λ λ ή αγάπη,   ΧΑΡΗΣ  ΣΒΟΡΩΝΟΣ

-------------------------------------------------------------------------------------

Σας συστήνω τα παιδιά μου:

α] ΚΛΑΙΡΗ ΛΑΜΠΡΙΝΟΥ: Το κοριτσάκι με την ευγένεια ζωγραφισμένη στο πρόσωπο!!! Μια μαθήτρια ευγενική, θετικότατο στοιχείο στην τάξη, επιμελής και καλόκαρδη... Σε βλέπω Κλαίρη μου να χορεύεις με περίσσια χάρη στην χορογραφία με τα Τραπουλόχαρτα και να λάμπεις σαν ολοφώτεινο αστέρι συμμετέχοντας στις χιονονιφάδες με το αστροκέντητο σατέν, όμοιο με σύννεφο, φόρεμά σου!!! Τι κομψότητα, τι αέρινη ομορφιά!!!

Η ΚΛΑΙΡΗ, σπούδασε ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ. Τώρα εργάζεται στα Παιδικά Χωριά Σ.Ο.Σ, στον ξενώνα βρεφών... 

Αγαπημένο μου κοριτσάκι, εύχομαι να φωτίζεις πάντα την ζωή αυτών των παιδιών με τον ήλιο της καρδιάς σου και να ξέρεις, ότι το φως του ήλιου σου, θα γίνεται όλο και πιο δυνατό, από την απέραντη ικανοποίηση που θα παίρνεις από αυτήν σου την μεγαλειώδη, αγγελική προσφορά, προς τα μικρά και ανυπεράσπιστα αγγελάκια της γης μας!!! Ο Θεός να σε ευλογεί  Κλαίρη μου και να σε καθοδηγεί στο υπέροχο έργο σου!!!! Το προσωπάκι σου, είναι ένα από τα εκατοντάδες διαμαντένια κομματάκια του παζλ, που φτιάχνουν μέσα στην καρδιά μου τον πιο υπέροχο πίνακα με τον τίτλο: "ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΟΥ, Πολυάνθη"!!!!!!

------------------------------------------------------------------------------

β] ΧΑΡΗΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ: Ένας μαθητής με πολλές ανησυχίες για την τύχη του κόσμου μας, γεμάτος απορίες και έγνοιες πολλές. Ενδιαφερόταν για τα διάφορα προβλήματα των γύρω χωρών και η καρδούλα του ήταν ευαισθητοποιημένη σε χίλια πράγματα... Τα μεγάλα αθώα μάτια του με τις μακριές βλεφαρίδες, έδιναν μια πρόσθετη σοβαρότητα στο παιδικό πρόσωπό του... 

Ο Χάρης σπούδασε στην  ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ και είναι ΜΟΝΙΜΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ, με μια υπέροχη οικογένεια!!!

Χάρη μου, θυμάσαι μια παγωμένη χειμωνιάτικη ημέρα που μπαίνοντας το πρωί στην τάξη, βρήκαμε ένα παγωμένο περιστέρι; Το πήραμε και στο έδωσα να το βάλεις πάνω στο καλοριφέρ... Όταν συνήλθε, το αφήσατε να πετάξει. Εκείνη την κρύα ημέρα, έγραψες κι ένα ποίημα για τον καιρό, που το βάλαμε στο περιοδικό μας!!!! ΧΑΡΗ μου, υπήρξες ένας καταπληκτικός Φρέντ, ανιψιός του Εμπενίζερ Σκρούτζ, στο έργο μας ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ και σε κάθε Φιλολογικό μας Μεσημέρι, απήγγγειλες ωραιότατα τα ποιήματά σου!!! Πώς να σας ξεχάσω παιδάκι μου;; ΔΕΝ γίνεται!!!!! Είστε τα δικά μου φωτεινά αστέρια που θα φωτίζετε για πάντα την ψυχή μου!!!! Ο Θεός να σε έχει καλά!!! Ο Θεός να σας έχει καλά, όλους σας!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------