Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ -- Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Και ήρθε η ώρα να βάλω μία τελεία στην ενότητα Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.... Μία ενότητα που με έφερε σε επαφή με μαθητές μου που είχα καιρό να ακούσω... Μία ενότητα που με πλημμύρισε άμετρη συγκίνηση και φώτισε την καρδιά μου με κύματα αγάπης που μου έστειλαν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου, μετά τόσα χρόνια, με τα μηνύματά τους... Κι αυτό είναι το καταπληκτικό: Μ ε τ ά  τ ό σ α χρόνια... Που σημαίνει, ότι οι δεσμοί που είχαμε σφυρηλατίσει  δασκάλα και μαθητές, ήταν ατσάλινοι, που αντέχουν σθεναρά στην πάροδο του χρόνου... Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αγαπημένα μου κορίτσια και αγόρια, αξέχαστοι μαθητές και μαθήτριές μου, για την πολύτιμη αγάπη σας, που τόσο απλόχερα μου δίνετε!! Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ΔΕΝ ξεχάσατε, όπως ΔΕΝ ξέχασα κι εγώ... Ανέβασα ενδεικτικά κείμενα παιδιών, απ' όσα σχολεία πέρασα. Από εδώ κι εμπρός, θα ανεβάζω σποραδικά κείμενα μαθητών μου, όχι όμως συνεχόμενα, όπως έκανα μέχρι τώρα. Οπότε, σε ανύποπτες στιγμές θα τα ξαναπούμε. 

Ένα ιδιαίτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην αγαπημένη ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ που με έφερε σε επαφή με πολλούς μαθητές μου, αλλά και στην αγαπημένη ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ, που ανάρτησε και θα αναρτήσει φωτογραφίες της τάξης μας.

Θα έχετε προσέξει γράφοντας για τον καθένα σας ξεχωριστά, ότι επαναλάμβανα κάποιες  ί δ ι ε ς προτάσεις, όπως “Αγαπημένο μου παιδί με γέμισες χαρά...” ή “Σε θυμάμαι παιδάκι μου να κάθεσαι στο θρανίο και να λάμπουν τα ματάκια σου...” ή “Μου ομορφύνατε την ζωή με την παρουσία σας, να είστε ευλογημένα!!!” Λοιπόν, δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, διότι για μένα έκαστος εξ υμών, υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που έπρεπε να αντιμετωπισθεί διαφορετικά, με αγάπη, στοργή και αληθινό ενδιαφέρον... Αγάπησα  ό λ ο υ ς  και  ό λ ε ς  σας με όλη την δύναμη της καρδιάς μου, οπότε είναι επόμενο να επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο αγάπης...

Παιδιά μου, από την ΣΧΟΛΗ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ, από την ΣΧΟΛΗ ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, από το 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΕΡΑΚΑ, από το 42ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ “ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ” στου Γκύζη, ΔΕΝ θα χαθούμε!!! Κώστα μου, Ντέπι, Αντζελίνα, Θεοδώρα, Ηρώ, Ελένη, Ελίνα, Βασίλη, Χαρά, Κατερίνα, Δέσποινα, Κωνσταντίνα, Πηνελόπη, Μπεατρίς, Παναγιώτη, Πολίνα, Ελπίδα, και όλα εσείς τα παιδιά μου, ανά τακτά διαστήματα, θα βλέπετε να έχω αναρτήσει και κάποιο κείμενό σας... Να ξέρετε, οι πολυαγαπημένες φατσούλες σας, φτιάχνουν ένα υπέρλαμπρο παζλ μέσα στην καρδιά μου, που αχτινοβολεί με εξαίσιους σελαγισμούς και πλημμυρίδα θερμών αισθημάτων, που ομόρφυνε  κ α ι ομορφαίνει την ζωή μου!!!! Ελπίζω κι εγώ, μέσα στην καρδιά σας να παραμένει μια φωτεινή, τρυφερή ψηφίδα που θα γράφει “ΠΟΛΥΑΝΘΗ!!! Η ΔΑΣΚΆΛΑ ΜΟΥ!!!” Αυτό, θα είναι ένα υπέροχο και ατίμητο δώρο ζωής!!! ΔΕΝ θα σας ξεχάσω π ο τ έ, αγαπημένα μου παιδιά!!! ΜΗΝ με ξεχάσετε κι εσείς!!! Να δείχνετε στα παιδιά σας τα βίντεο των εορτών μας, να τους δείχνετε ΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΜΑΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, να τους μιλάτε για την ώρα της Ιστορίας, για τις Εκθέσεις σας, για το πώς περνούσαμε στην τάξη και να ξεκινάτε το δικό σας παραμύθι: “Που λες παιδάκι μου, μιά φορά κι έναν καιρό είχα μία καλή δασκάλα που μας αγαπούσε ό λ ο υ ς μας π ο λ ύ και....”

Αγαπημένα μου, αξέχαστα παιδιά μου... Κρατώ από σας υπέροχες, μοναδικές, ανεκτίμητες στιγμές!!! Λάτρεψα το λειτούργημά μου και ποτέ δεν κοίταξα ρολόι. Κοντά σας έμεινα  π ά ν τ α  νέα, γιατί εμείς οι δάσκαλοι παίρνουμε δροσιά και νιάτα, από εσάς, από τη δική σας δροσιά, αθωότητα και αγνότητα!!! Έχουμε στα χέρια μας, την πιο αθώα ηλικία των παιδιών, οπότε μπορούμε να πούμε ότι δουλεύουμε με αγγέλους!!!Πιστεύω ότι ΕΣΕΙΣ μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο... ΜΗΝ ξεχάσετε τις αρχές που διδαχθήκατε... Είστε τα νιάτα μου και η αιτία να δημιουργώ και να παλεύω!!!! Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από τα βάθη της καρδιάς μου!!!! Αγάπες μου!!!! Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ!!!! ΟΛΟΥΣ!!!

-----------------------------------------------------------------------------

Σήμερα, θα διαβάσετε μια ομαδική εργασία... Αναλύσαμε, γράψαμε στον πίνακα, σ υ ζ η τ ή σ α μ ε εκτενώς, ε μ β α θ ύ ν α μ ε στα νοήματα, κρατήσαμε σημειώσεις. Και κάποια παιδιά, ανταποκρίθηκαν πλήρως...

---------------------------------------------------------------------

ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, “ΤΑ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ”

Αυτό το συγκινητικό ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου, είναι γεμάτο νοήματα. Δεν έχει ομοιοκαταληξία, είναι γραμμένο σε ελεύθερη γραφή. Το πρωταγωνιστικό πρόσωπο, είναι μια φτωχή δασκάλα που μένει σ’ ένα ορεινό χωριό, σκαρφαλωμένο στα βουνά των Ιωαννίνων: το Καλέτζι. Ο ποιητής μας μιλάει στην δασκάλα στο πρώτο πρόσωπο... Φαίνεται ότι την συμπαθεί και την εκτιμά ιδιαίτερα, διότι αυτή η δασκάλα ξεχωρίζει για την καλή της καρδιά και αγαπά πολύ τους μαθητές της. Έχει μόνο ένα χέρι, αλλά αυτό δεν την σταματά, εργάζεται ακούραστα… Η συγκίνηση και η τρυφερότητα, είναι διάχυτες σε όλους τους στίχους...

Κάποιο βράδυ, μας λέει ο ποιητής, η δασκάλα μας, βλέπει ένα περίεργο όνειρο.... Φαίνεται μεταφέρει ακόμη και στον ύπνο της, όσα την απασχολούν και την βασανίζουν συνεχώς την ημέρα... Λοιπόν, βλέπει πως τάχα ανοίγει μία πόρτα και μπαίνουν δεκατέσσερα παιδιά λυπημένα... Μα, είναι τα παιδιά της τάξης της!! Τα μάτια τους λυπημένα, είναι σαν σταγόνες βροχής που πέφτουν στο τζάμι και κυλούν σιγά-σιγά... Τα βλέπει και ταράζεται... Αν μπορούσε θα έκοβε την ευτυχία σαν ύφασμα και θα τους την φορούσε... Εδώ ο ποιητής βάζει μιάν άρπα να παίζει αγγελικά στον ύπνο της, για να γλυκάνει το όνειρο και να το ακομπανιάρει τρυφερά... Η άρπα θυμίζει άγγελο. Μα, και η δασκάλα, δεν ήταν ένας άγγελος για τα φτωχά παιδιά της; Η μουσική, είναι η φωνή της τρυφερής ψυχής της...

Ξαφνικά, μια μυστική φωνή - άγνωστο από πού προέρχεται - ακούγεται να ψιθυρίζει σαν πνοή ανέμου: “Όλα μπορείς να τα καταφέρεις με την αγάπη: Ήλιους και αστέρια, ροδώνες και κλήματα...” Όμως η δασκάλα προτιμά πράγματα πρώτης ανάγκης, που είναι κατάλληλα για να βοηθήσουν τους ξεπαγιασμένους μαθητές της, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν... Γι' αυτό, με αποφασιστική φωνή ζητά μπότες φοδραρισμένες με μάλλινο, πανοφώρια βαριά και πουκάμισα με κλειστό λαιμό, γιατί κάνει πολύ κρύο στο Καλέτζι... Και από την μεγάλη της έγνοια για τα παιδιά της, βλέπει ότι έχει και το άλλο τη χέρι και αμέσως αρχίζει να πλέκει και με τα δυό της χέρια βιαστικά κάλτσες και κασκόλ, για να προλάβει να μην πάθουν τίποτε οι μαθήτριες και οι μαθητές της. Και μετά τρέχει στο τραπέζι και αρχίζει να ζυμώνει με τα δυο της χέρια ψωμιά, πολλά ψωμιά, για να προλάβει να ταΐσει τα αγαπημένα της παιδιά...

Το όνειρο συνεχίζεται... Τα πρόλαβε τελικά όλα... Και βλέπει στον ύπνο της, ότι κουκουλωμένη για τον βαρύ χιονιά, αλλά πολύ χαρούμενη, μπαίνει τρέχοντας στην ξεπαγιασμένη τάξη της... Κρατάει στα χέρια της δεκατέσσερις ζεστές φορεσιές και δεκατέσσερα αχνιστά ψωμάκια... Γελώντας φωνάζει τα παιδιά κοντά της και τα μοιράζει στα κατάπληκτα παιδιά της.... Και, ω! Τι ευτυχία!!! Τα δάκρυα στερεύουν και τα παιδιά παύουν να είναι πια πεινασμένα!!!

Και όσο πιο πολύ πλάταινε το χαμόγελο, τόσο πιο δυνατά έπαιζε η ουράνια άρπα και συνάμα τόσο πιο πολλοί ήλιοι, πολύ λαμπεροί, ολόθερμοι ήλιοι ανέβαιναν και φώτιζαν τρανά τον ουρανό!!!! Και την στιγμή που τα παιδιά χορτασμένα και ζεστά στρώθηκαν στο παιχνίδι, έγινε κάτι μαγικό, ονειρεμένο!!! Αστέρια, πολλά αστέρια, λαμπερά αστέρια ξεπήδησαν από τα χέρια της δασκάλας, σαν συντριβάνι αστέρινο!!! Ακούμπησαν, άγγιξαν τα παιδιά τρυφερά και μετά ανέβηκαν ψηλά στα λευκά σύννεφα, σχηματίζοντας με τις αστραφτερές τους ακτίνες, την λέξη Α Γ Α Π Η !!!!! Πέρα το χωριό ήταν παγωμένο, όμως όταν τα παιδιά μπήκαν μέσα στην τάξη τους, είδαν κάτι ονειρικό που έφερε και άλλη ζέστη στην καρδιά τους!! Δηλαδή, ενώ έξω χιόνιζε πυκνά, μέσα σ' εκείνη την τάξη του φτωχού Δημοτικού, ένας Ήλιος πλούσιος, κρεμασμένος απ' την σκεπή του κτηρίου, σκέπαζε με τις ολόχρυσες αχτίδες του όλον τον χώρο !!! Έμπαινε μέσα και στόλιζε με χρυσάφι ζεστό τους τοίχους, τον πίνακα, τα θρανία, την έδρα, τα δεκατέσσερα παιδιά και την δασκάλα τους!!!!

Μόνο που, τι περίεργο, η άρπα κατέβηκε απ’ τον ουρανό και κρεμάστηκε... στον πίνακα, παίζοντας έναν αγγελικό, δοξαστικό σκοπό!!!

Από τα μάτια της δασκάλας, έβγαιναν ολόφωτες αστέρινες λάμψεις, κάνοντάς την να μοιάζει με νεραϊδένιο άγγελο!!! Από τα χείλη των παιδιών άρχισαν να βγαίνουν τόσο όμορφα τραγούδια που, τα έπαιρνε η άρπα και τα έκανε χρυσές μελωδικές νότες οι οποίες κάθονταν ανάλαφρα στα παράθυρα!! Και όπου κάθονταν έδιωχναν τα χιόνια, που έλιωναν στην στιγμή!!! 

Και όλα αυτά, είτε ήταν όνειρο είτε πραγματικότης, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Άρπα θα έπαιζε αγγελικά ό λ ο τον χρόνο μέσα σε α υ τ ή ν την τάξη... Και ο Ήλιος υπέρλαμπρος και στοργικός θα έλιωνε  π ά ν τ α  τα χιόνια, γιατί ε κ ε ί  μέσα κυριαρχούσε κάτι γλυκό, αγγελικό και θεϊκό συνάμα: Η Α Γ Α Π Η !!!!

--------------------------------------------------------------------------

Με την κυρία μας, την κυρία Πολυάνθη, κατά την ανάλυση του ποιήματος, σημειώσαμε κάτι σαν απόσταγμα από το συγκινητικό κείμενο... Δηλαδή:

Η Α Γ Α Π Η.... Όλα μπορεί να τα καταφέρει... Όπως κατάφερε η δασκάλα με το ένα χέρι να φέρει την ευτυχία στην τάξη της... Το όνειρό της, το έκανε  σ ί γ ο υ ρ α  πραγματικότητα, π α ρ ά  τις αντίξοες συνθήκες κι έφερε την χαρά στα πρόσωπα των παιδιών της και τον παντοτινό, μελωδικό ήλιο της στοργής, τον αιχμαλώτισε στον μικρό τους χώρο, γιατί  α γ α π ο ύ σ ε   π ρ α γ μ α τ ι κ ά... Πάλεψε με νύχια και με δόντια, ΔΕΝ το έβαλε κάτω και μετέτρεψε την τάξη τους σε έναν μικρό παράδεισο στοργής και φωτός, που δεν αφήνει το κρύο και την απονιά, να περάσει την χαρούμενη πόρτα τους... ΑΓΑΠΗ σημαίνει θυσία, π ρ ο σ φ ο ρ ά, συμπόνια, γνοιάξιμο, δόσιμο που θα φέρουν πίσω, πάλι... ΑΓΑΠΗ!!!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------

          Συνεργάσθηκαν οι: ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

                            ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ

                             ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ

                             ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ

                             ΤΙΝΑ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ

                             ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ

                             ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ

                              ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΡΚΑΣ

                             ΕΥΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

                                     Δ΄2

-------------------------------------------------------------------------------

 

α] ΜΑΡΙΑ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το ξανθό νεραϊδάκι της τάξης μας!!! Όλα τα περιοδικά μας, είναι γεμάτα με ζωγραφιές της Μαρίας μας!!! Στην προηγούμενη ανάρτηση, μίλησα διεξοδικά για την ξεχωριστή μαθήτριά μου...

Σας ξαναθυμίζω, ότι η ΜΑΡΙΑ, σπούδασε ΧΗΜΙΚΟΣ στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ. Έχει εξειδικευθεί στην ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ και εδώ και χρόνια δουλεύει στο ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ σε εταιρεία που παρέχει υποστήριξη και ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ σε φαρμακευτική εταιρεία, για ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.

Μαρία μου, είσαι αναπόσπαστο κομμάτι της ευτυχισμένης διδασκαλικής μου εποχής... Θα είσαι πάντα βαθιά στην καρδιά μου, μαζί με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου, που γεμίσατε με ήλιους την ζωή μου.  Για το παραπάνω κείμενο ΠΡΟΣΕΥΧΗ, είχες ζωγραφίσει μια εμπνευσμένη ζωγραφιά, που την τυπώσαμε κάτω από την εργασία σας... Δηλαδή, είχες ζωγραφίσει μια δασκάλα που από τα δάχτυλά της ξεπηδούσαν αστέρια, άγγιζαν τους μαθητές της, και υψώνονταν ψηλά στον ουρανό που σχημάτιζαν την λέξη Α Γ Α Π Η, σχηματισμένη από λαμπερά άστρα!!!! Το θυμάσαι Μαρία μου; Σου εύχομαι παιδάκι μου, αστέρια γελαστά, να ραίνουν και την δική σου στράτα!!!

---------------------------------------------------------------------------------------

β] ΗΡΩ ΚΟΥΚΟΥΒΙΝΟΥ: Αγαπημένο μου παιδί Ηρώ!!! Ευλογημένη η στιγμή που ξαναβρεθήκαμε!!! Κοριτσάκι μου όμορφο, εξαίρετη επιστήμων και στοργική μανούλα, κάθε φορά που μου γράφεις, με συγκινείς!!! Και αυτή η δοτικότητά σου, η καλοσύνη σου!!! Είσαι ένα θαυμαστό πλάσμα Ηρώ μου!!!!

Όπως έχω ξαναπεί, η ΗΡΩ τελείωσε την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και έκανε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στην Αγγλία πάνω στην ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, στο INSTITUTE OF EDUCATION στο Λονδίνο.

Ηρώ μου, μετά την τελική ανάρτηση της ενότητας Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ, περιμένω να μου ανεβάσεις τις φωτογραφίες από την τάξη μας. Θα είναι μια ανάρτηση νοσταλγική, κάτι σαν φωτογραφικό φινάλε... Σε ΣΕΝΑ και στην ΕΛΕΝΗ την ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ, χρωστάω που βρέθηκα ξανά με τόσους συμμαθητές σας!!!! Λες και ο χρόνος σταμάτησε και συνεχίσαμε από εκεί που χωρίσαμε!!! Λες και δεν πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια... Κι εγώ ακούω ότι η Ηρώ έχει φτιάξει μιαν υπέροχη οικογένεια, αλλά σε φέρνω στο μυαλό μου μικρή μαθητριούλα μου, μαυρομαλλούσσα κοπελιά με μια καρδιά διαμάντι!!! Όλα τ' αστέρια τ' ουρανού, να φέγγουν στο σπιτικό σου, ασύγκριτη ΗΡΩ μου!!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------

γ] ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ: Νύχτα!!! Το θέατρο ΛΑΜΠΕΤΗ κατάμεστο!!! Το κοινό χειροκροτούσε το ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ που είχα ανεβάσει με την τάξη μου!!! Και ξαφνικά λέω: “Ανάμεσά σας ευρίσκονται αγαπημένοι μου μαθητές που ήρθαν να δουν και να τιμήσουν την παλιά τους δασκάλα!!!!! Παιδιά μου!!!Ανεβείτε στην σκηνή!!!! Να!!!! ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ!!! ΧΑΡΟΥΛΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!1 ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΡΑΚΑΤΟΣ!!!! ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗΣ!!!!!” Και το παλληκάρι με το γαλάζιο πουκάμισο, τα μαύρα μαλλιά και το ευγενικό πρόσωπο, το έσφιξα στην αγκαλιά μου!!! Ανάμεσα στα παλιά παιδιά μου, ήσουν κι εσύ Γιώργο μου!!!!! Χαμός από χειροκροτήματα και μια τεράστια αγαλλίαση μου έδωσε φτερά!!!! Αγαπημένο μου παιδί, σ’ ευχαριστώ για την χαρά που μου έδωσες και μου δίνεις και τώρα που βρεθήκαμε ξανά!!!!

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ εργάζεται ως ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Τελείωσε την ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και ολοκλήρωσε ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Στην προηγούμενη ανάρτηση, έχω μιλήσει πολύ για τον εξαίρετο ΓΙΩΡΓΟ ΚΡΙΤΣΙΩΠΗ.

Γιώργο μου, σού εύχομαι υγεία, χαρά, ευτυχία, δημιουργία, επιτυχία!!! Είσαι ξεχωριστή προσωπικότητα, ένας υπέροχος, Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ!!!!

------------------------------------------------------------------------------------

δ] ΕΛΙΝΑ ΓΟΥΣΗ: Για την αγαπημένη μου ΕΛΙΝΑ, έχω γράψει εκτενώς σε προηγούμενη ανάρτηση. Είναι ένα πλάσμα μοναδικό, χαρισματικό!!! Έχει όλα τα καλά του Θεού πάνω της!!!Χρυσό μου παιδί Ελίνα, η καρδούλα σου, δεν έχει αλλάξει!! Είσαι το ίδιο ευαίσθητη, ευγενική, δοτική...Και τώρα έχουν μεγαλύτερη αξία τα χαρίσματά σου, έχουν τεράστια βαρύτητα, γιατί έχεις μεγαλώσει και είσαι πλέον συνειδητοποιημένη απόλυτα!!! Είσαι κ α λ ό ς ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ελίνα μου, με ό λ η την σημασία της λέξης!!!!

Η ΕΛΙΝΑ, σπούδασε αρχικά ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ. Ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά. Το 2ο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ, το έκανε πάνω στην ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ και τα τελευταία χρόνια σπουδάζει στην ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ, για ένα δεύτερο πτυχίο!!

Ελίνα μου, διέκρινα από τον τρόπο που γράφεις, ότι έχεις ιδιαίτερο ταλέντο στην συγγραφή και δεν έπεσα έξω!!!! Τα κείμενά σου είναι πλημμυρισμένα αγάπη, δροσιά, αναζήτηση, συμμετοχή στις έγνοιες του κόσμου!!! Έχεις δικό σου στυλ γραψίματος και ο λόγος σου ρέει αβίαστος!!! Όπως σου έχω γράψει : “Εσύ Ελίνα μου, έχεις ανοίξει ήδη τις φτερούγες σου και πετάς ψηλά!!!” ΕΥΓΕ κοριτσάκι μου!!! Μπορείς να κατακτήσεις τους αιθέρες!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

ε] ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΙΤΗ: Και για την Μελίνα μου έχω γράψει αναλυτικά, σε προηγούμενη ανάρτηση. Τα κείμενά σου Μελίνα μου, στολίζουν όλα τα περιοδικά που βγάζαμε στο σχολείο μας,. Ήσουν πολυγραφότατη, ένα χαρούμενο παιδί, ευγενέστατο, καλοσυνάτο, επιμελέστατο!! Σε απασχολούσαν παρά το μικρό της ηλικίας σου, σοβαρά θέματα, που έδειχναν την ευαισθησία σου και το ανήσυχο πνεύμα σου.

Η ΜΕΛΙΝΑ, σπούδασε ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, αλλά ασχολείται στον κλάδο του ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.

Σου εύχομαι κοριτσάκι μου να είναι η ζωή σου λουλουδιασμένη και γεμάτη φως!!! Άνθρωποι σαν κι εσένα παιδάκι μου, κάνουν καλύτερο τον κόσμο και μας δίνουν το κουράγιο να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, σ' ένα φωτεινότερο μέλλον!!!

-------------------------------------------------------------------------------------

στ΄] ΕΥΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εύη μου, έλεγα στην μαμά σου, ότι μοιάζεις με βερύκοκο!!! Ένα λατρευτό πλασματάκι στην πρώτη σειρά!!! Πώς συνδυάζονταν Θεέ μου εκείνα τα ροζ μαγουλάκια με την σοβαρότητα του προσώπου;; Πίνακας ζωγραφικής!!! Και σήμερα, η μικρή μου Εύη μανούλα και ώριμη νέα γυναίκα!!!Μεγαλώσατε μάτια μου, αλλά για μένα, θα είστε πάντα οι μικροί μαθητές μου και οι μικρές μαθήτριές μου που γεμίσατε ηλιαχτίδες τον κόσμο μου!!! 

Η ΕΥΗ, σπούδασε ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

Αγαπημένο μου παιδί ΕΥΗ, θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Θα είστε ό λ ο ι οι μαθητές μου πάντα μέσα στην καρδιά μου!!! Εύχομαι, να είμαι κι εγώ σε μια ζεστή φωλιά στην καρδιά σας και όποτε με θυμάστε να αναφέρεστε σε μένα με την ίδια τρυφερότητα που μιλάτε σήμερα για την παλιά σας δασκάλα!!! Και το πιστεύω ότι αυτό θα γίνει ματάκια μου, διότι τα μηνύματα που παίρνω από εσάς, είναι πλημμυρισμένα αγάπη, στοργή και τρυφερές, νοσταλγικές αναμνήσεις!!! Ο Θεός να σε ευλογεί Εύη μου!!! Ο Θεός να ευλογεί όλους σας!!! Κι σε σένα κοριτσάκι μου, η ζωή να είναι γεμάτη μοσκοβολιές και άνθη γιασεμιού και βερυκοκιάς!!!

-------------------------------------------------------------------

η] ΤΙΝΑ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ένα πανέξυπνο παιδί η Τίνα μας. Θαυμάσια μαθήτρια, επιμελής, προσεχτική, ευγενέστατη. Ένα γλυκό παιδί που δεν δημιουργούσε ποτέ προβλήματα, χαμογελαστό και καλοσυνάτο πάντα.

Η ΤΙΝΑ σπούδασε ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ  ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ  ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Θυμάμαι κάποια στοιχεία γύρω από την Τίνα. Σου έστειλα μήνυμα στο μέσσεντζερ Τίνα μου. Αν το διαβάσεις και τα βρεις σωστά, απάντησέ μου κι εγώ θα  σ υ μ π λ η ρ ώ σ ω  εδώ τις αναμνήσεις μου...

Σου εύχομαι παιδάκι μου, να έχεις υγεία, να είσαι ευτυχισμένη και το χαμόγελο, να μην λείπει ποτέ από τα χείλη σου, αγαπημένη μου ΤΙΝΑ!!!!!

----------------------------------------------------------------------------------

θ] ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ: Για τον ΚΩΣΤΑ μας, ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε στοιχεία. Θα τα συμπληρώσω εδώ, α μ έ σ ω ς μόλις τα βρούμε... Για την ώρα παραμένει ο μικρός μαθητής μου με την έξυπνη φατσούλα, στοργικός, επιμελής, μια χαρούμενη παρουσία της τάξης μας!!! 

Αγαπημένε μου ΚΩΣΤΑ, όπου κι αν βρίσκεσαι, να έχεις τις ευχές μου και η ζωή να σου φανερώνει πάντα παιδάκι μου, το πιο γελαστό και τρυφερό της πρόσωπό!!!! Να είσαι πάντα καλά, Κώστα μου!!!

-------------------------------------------------------------------------

ι'] ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΡΚΑΣ:  Ο ΣΩΤΗΡΗΣ, σπούδασε ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

Σωτήρη μου, έχω μπροστά μου την έκθεσή σου που υπάρχει στο περιοδικό του σχολείου μας, Ιούνιος 1994... Ερχόσουν από άλλο σχολείο και η αγωνία σου ήταν μεγάλη για το τι θα συναντήσεις... Πώς θα σε υποδεχθούν οι νέοι συμμαθητές σου, πώς θα είναι η καινούρια σου δασκάλα... Γράφεις: “Από μια μαμά προηγούμενης τάξης, μάθαμε ότι με την κυρία Πολυάνθη θα ήμουν τυχερός... Όταν το έμαθα, ο φόβος έφυγε από μέσα μου, αλλά είχα μερικές αμφιβολίες - αν θα είναι τόσο καλή... Αφού μπήκα μέσα στην τάξη, περίμενα να δω αν θα ήσασταν όπως σας φανταζόμουν... Όταν μπήκατε μέσα χαμογελαστή και μας μιλήσατε, με μαγέψατε με τα λόγια σας και το γλυκό χαμόγελό σας.. Στο πέρασμα της χρονιάς κατάλαβα ότι είστε η καλύτερη δασκάλα του σχολείου....”. Λες πολλά ακόμα για το πώς περάσαμε την σχολική χρονιά και καταλήγεις: “Επίσης τέλεια ήταν η διασκευή του ποιήματος ΤΑ ΔΕΚΕΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ! Σας ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί και θα ήθελα να σας έχω σε όλο το Δημοτικό!!! Σας αγαπώ πολύ!!!”.

Αγαπημένο μου παιδί ΣΩΤΗΡΗ, κάποια στιγμή, θα αναρτήσω όλη την έκθεσή σου που είναι πολύ συγκινητική... Χαίρομαι που σε βοήθησα να κάμεις το μεταβατικό βήμα από το ένα σχολείο στο άλλο, χωρίς άγχος, αλλά με χαρά και γαλήνη!!! Μακάρι να μπορούσα να σας είχα σε όλες τις τάξεις!!! Στο δικό σας σχολείο, ο δάσκαλος είχε τα παιδιά του μόνο δυο χρονιές και αυτό είναι το σύνηθες, για  π ο λ λ ο ύ ς  λόγους. Σε δύο άλλα όμως σχολεία, κατ' απαίτηση γονέων, μαθητών και την σύμφωνη γνώμη του Διευθυντού και του Σχολικού Συμβούλου, είχα τους μαθητές μου την μια φορά τέσσερις χρονιές και την άλλη τρεις και, δεν σου το κρύβω, ήταν υπέροχα!!!

Σωτήρη μου, με τον ερχομό σου, η τάξη μας άνθισε πιο πολύ!!! Ήσουν από τα πολύ θετικά στοιχεία και δεν δημιούργησες κανένα πρόβλημα, ποτέ. Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη που έχεις τόσο ωραίες αναμνήσεις από το μάθημα της Ιστορίας, τις αναλύσεις μας, τις γιορτές μας, από όλη την τάξη μας γενικώς!!!

Σου εύχομαι ΣΩΤΗΡΗ μου, να είσαι γερός, χαρούμενος και να εκπληρώσεις όλα τα όνειρά σου!!! Στο εύχομαι παιδάκι μου, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου!!!

------------------------------------------------------------------------

                Υ.Γ. Ιδιαίτερη μνεία οφείλω στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ.

Το κοριτσάκι μου, ασχολήθηκε πολύ για να ξαναβρεί παλιούς μαθητές μου και συμμαθητές της. Ειδικά έψαξε επισταμένως για τον Σωτήρη μας!! Σας ξαναθυμίζω ότι η ΕΛΕΝΗ τελείωσε το ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ [Δ.Ε.Ο.Σ] ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ και έχει δύο ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ: ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ στο K.U.L στο LEUVEN Βέλγιο και ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Σήμερα εργάζεται στην ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ [Ε. ΣΑ. με Α.]  Προσφέρει εθελοντικά γλυκά μαζί με άλλους ζαχαροτεχνίτες, στην οργάνωση make a wish. Και αυτά τα γλυκά, τα φτιάχνει μόνη της, διότι η ΕΛΕΝΗ μας, πριν κάποια χρόνια ανακάλυψε την μεγάλη αγάπη της για την ζαχαροπλαστική και άφησε όλους ενεούς με το καταπληκτικό ταλέντο της!!!! Τα έργα της είναι αληθινά αριστουργήματα και ερασιτεχνικά πλέον έχει εντάξει και την ζαχαροτεχνία στην ζωή της!!!

Αγαπημένο μου παιδί ΕΛΕΝΗ, σου εύχομαι ολόψυχα, να είναι γλυκιά η ζωή για σένα και την όμορφη οικογένειά σου, γεμάτη μοσκοβολιές και χαρά!!! Οι ευχές μου να σε ακολουθούν πάντα ευγενικό μου παιδί και αυτές τις ευχές τις στέλνω να ευλογούν και να ακολουθούν και όλα τα παιδιά μου, τους αξέχαστους, λατρεμένους, πολυαγαπημένους, μαθητές μου!!!! Και πολυαγαπημένες μαθήτριές μου, φυσικά!!!!! Σας φιλώ!!!!!