ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ - ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΤΕΛΕΙΆ...

Θα ανεβάζαμε μόνον φωτογραφίες, σαν κλείσιμο της ενότητας, Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ... Όταν έλαβα ένα μήνυμα στο μέσσεντζερ... Το έστελνε μια παλιά μου μαθήτρια... Η ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ. Διαβάζοντάς το, πετάρισε η καρδιά μου... Αποφάσισα να μπει πριν από τις φωτογραφίες μας. Θα είναι ένας υπέροχος επίλογος... Λόγια που βγαίνουν από αγνή ψυχή και είναι σαν να βγαίνουν από τα στόματα των παλιών μαθητών και μαθητριών μου...

Η ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ τελείωσε το ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ως ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ, όμως, έχοντας ξεκινήσει από φοιτήτρια σαν ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, την κέρδισε τελικά η καριέρα αυτή. Όπως λέει: “Υπάρχει πολλή επαφή με τον κόσμο… Τους βοηθάς σε πολύ δύσκολες στιγμές και έτσι αποκτάς μιά μεγάλη επαγγελματική οικογένεια”. Οπότε πορεύεται σε μια σταδιοδρομία που την ικανοποιεί απόλυτα, κάτι που έχει πολύ μεγάλη αξία για την ζωή ενός ατόμου... Η μικρή μου Μάρθα... Καθόταν στην μεσαία σειρά. Λεπτούλα, μαυρομάλλα, ευγενική, επιμελής, με θαυμάσιο χαρακτήρα, ευαίσθητη και με μια καρδιά, μάλαμα!!

Μάρθα μου αγαπημένη... Σε θυμάμαι με το μακρύ πράσινο-σμαραγδί σου φόρεμα στην χριστουγεννιάτικη γιορτή μας, με μάτια να λάμπουν από ενθουσιασμό!! Σήμερα είσαι επιτυχημένη στην καριέρα σου και πάνω απ' όλα είσαι μια τρυφερή μανούλα δύο λατρευτών παιδιών!! Ο Θεός να σου χαρίζει όλα τα καλά του κόσμου παιδάκι μου σε σένα και στην όμορφη οικογένειά σου!!! Τα λόγια σου με συγκίνησαν βαθιά... Δεν έχεις ξεχάσει... Τι υπέροχο δώρο μου χάρισες μάτια μου με το μήνυμά σου στο μέσσεντζερ!!! Χίλια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, και πάλι λίγα είναι!!! Και μαζί με σένα ΜΑΡΘΑ μου, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και όλα τα υπέροχα “παιδιά μου”, που με τα λόγια σας στην ενότητα Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΜΑΘΗΤΩΝ, με κάνατε πολλές φορές να κλάψω από βαθιά συγκίνηση και απροσμέτρητη χαρά!!! 

Και κάτι ακόμα: Διαπιστώνω για εκατομμυριαστή φορά κάτι που πιστεύω απόλυτα: Ότι δηλαδή ο Δάσκαλος, αποτελεί με την συμπεριφορά του  π α ρ ά δ ε ι γ μ α  μέγα για τους μαθητές του, τους οποίους μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά για την υπόλοιπη ζωή τους... Εκτός από τις μεγάλες αλήθειες της ζωής, μπορεί να τα εισαγάγει την ενσυναίσθηση και τον σεβασμό προς κάθε μορφή ζωής... Η Μάρθα θυμάται το χαμστεράκι μου και μεταδίδει την αγάπη στα παιδιά της... Αργότερα που στο σπιτικό μου ήρθε η ...Μεγάλη Των Γάτων Εποχή [!!] μιλούσα πάλι στα παιδιά μου για τα ζώα και πώς πρέπει να τους φερόμαστε... Τους έλεγα ιστορίες από τις γατούλες μου, πηγαίναμε για να τα κεράσω στην πιτσαρία ΔΙΓΑΛΕΤΟΥ ή στα ΓΚΟΥΝΤΙΣ ή ΣΙΝΕΜΑ και μετά ερχόντουσαν σπίτι να δουν τα γατόνια μου, τους έδειχνα φωτογραφίες τους και όταν έγραφα στον πίνακα, σηκώνονταν η Εσμεράλδα ή η Σίλα, κάτι έβγαζαν από το πανωφόρι μου και μου έλεγαν χαμογελαστά: “Κυρία, στο παλτό σας έχετε μία, δύο, τρεις...Μαλουδότριχες!!!!” και ένας άνεμος χαράς συνέπαιρνε την τάξη!!!! Οπότε πρέπει να δείχνουμε μεγίστη ΠΡΟΣΟΧΗ, σε όσα λέμε στα εκάστοτε παιδιά μας... Μπορώ να πω με σιγουριά, ότι το 90 τοις εκατό των παιδιών που πέρασαν από τα χέρια μου, έμαθαν να αγαπούν τα ζώα και να σέβονται κάθε μορφή ζωής... Η δύναμη του δασκάλου μεγάλη... ΑΡΚΕΙ να θέλει να ασχοληθεί με την ψυχή των παιδιών του και εκτός από γνώση να τους χαρίσει παιδεία και να φωτίσει την καρδιά τους με αρχές διαχρονικές και ύψιστα ιδανικά...

Παιδιά μου αγαπημένα!!!! Ο Θεός να ευλογεί όλους σας και τον καθένα και την καθεμιά από εσάς, ξεχωριστά!!! Θα έχετε πάντα την αγάπη μου!!!! Και να είστε σίγουροι!!! ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΩ, π ο τ έ!!!!!!!!

----------------------------------------------------------------------

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ

Κυρία Πολυάνθη!!!! Δεν το πιστεύω ότι σας συναντώ ξανά μετά τόσα χρόνια, έστω και από εδώ!!! Έχω συγκινηθεί τόσο πολύ!!! Ήταν σαν κάρμα!! Φέτος σας έχω αναφέρει πέντε φορές στα παιδιά μου, μιας και ο γιος μου φέτος πάει στην Τρίτη Δημοτικού, όπως ήμασταν κι εμείς όταν μπήκατε στην ζωή μας!!! Προσπαθώ να τους μεταλαμπαδεύσω λίγο από το φως που μας χαρίσατε, κυρία!!! Το φως αυτό που σε μια τόσο τρυφερή ηλικία μάς έμαθε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε τον διπλανό μας... Μας μάθατε να μην φοβόμαστε να λέμε αυτό που νιώθουμε. Κι όχι μόνο να μην φοβόμαστε, αντίθετα να το εκφράζουμε με όμορφα λόγια... Λόγια Αγάπης!!! Ακόμα και τον θυμό τον εκφράζαμε με μία αγκαλιά στο τέλος!!! Την δική σας αγκαλιά, που μας ένωνε όλους!!!

Μας μάθατε να σεβόμαστε τον διπλανό μας, αλλά και τον εαυτό μας... Μας μάθατε να προσπαθούμε και να μην τα παρατάμε!!! Μας μάθατε ότι αύριο μπορούμε να είμαστε καλύτεροι από σήμερα!!! Μας μάθατε να συγκρινόμαστε μόνο με τον καλύτερό μας εαυτό και όχι με τον διπλανό μας... Να βλέπουμε δηλαδή δίπλα μας το καλό και να προσπαθούμε να υψώσουμε το άτομό μας, στο καλύτερο!!! Μας βάλατε τα θεμέλια για να γίνουμε ΕΜΕΙΣ!!!

Τόσες εικόνες, χαραγμένες στην μνήμη μας... Για μένα υπήρξατε ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στην ζωή μου... Θυμάμαι την φωνή σας, τα λόγια σας, τα καλλιγραφικά σας γράμματα, τις όμορφες λέξεις που συλλέγαμε και λέγατε, την πάντα ανοιχτή και ζεστή αγκαλιά σας για όλους μας, τα αστεία, τα γέλια, τα τραγούδια που γράφατε, τις γιορτές μας... Ο Λ Α.....

Δ Υ Ο χρόνια, μια τάξη - ο ι κ ο γ έ ν ε ι α!!!!!... Τρίτη [Γ΄] και Τετάρτη [Δ']... Μπορεί στην Πέμπτη να άλλαξα σχολείο, ό μ ω ς αυτή η τάξη, αυτοί οι συμμαθητές, και αυτή η Δασκάλα, μείνανε για  π ά ν τ α  χαραγμένοι στην καρδιά μου... Σας ευχαριστώ κυρία, για όλα!!!! Μακάρι να ήταν όλοι οι δάσκαλοι, άνθρωποι σαν κι εσάς!!! Σίγουρα θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο αύριο!!!

Θα σας θυμάμαι πάντα στην έδρα σας γελαστή, έτοιμη να μας χαρίσετε την ψυχή σας!!!

Αγαπημένη μου Δασκάλα, σήμερα έχω δυο παιδάκια που είναι η ζωή μου όλη!!! Αγοράκι, κοριτσάκι... Μια φορά που έβλεπα μαζί τους τον ΡΑΤΑΤΟΥΗ, ήταν η πρώτη φορά που σας ανέφερα!!! Τους έλεγα, ότι είχα μια κυρία που οι κόρες της είχαν ένα χαμστεράκι, τον Αλέξανδρο και μια μέρα ήρθε στο σχολείο με μια όμορφη ζακέτα, που την στόλιζαν...κάποιες τρύπες!!!!! Βλέπετε, , την ζακέτα της, την είχε... ερωτευθεί ο ποντικούλης!!!! Θυμάμαι με τι χιούμορ το αντιμετωπίσατε!!! Λέγατε: “Πάλι καλά που δεν πήραμε την μαϊμουδίτσα που θέλανε οι κόρες μου!!! Δεν θα είχε μείνει ούτε κουρτίνα!!! Θα την είχαν για σχοινιά στην...ζούγκλα των δωματίων!!!” Από τότε πολύ συχνά σας αναφέρω στα παιδιά μου και προσπαθώ να φέρω στην μνήμη μου όσα περισσότερα μπορώ, από αυτά που μας χαρίσατε και να τους τα μεταλαμπαδεύσω!!!! Η αγάπη μου για τα βιβλία είναι ένα “κουσούρι”, όπως και ο γραπτός λόγος που μου έμειναν από τότε που ήμασταν μαζί!!!!

Μακάρι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να συναντηθούμε όλοι μαζί, όπως παλιά!!! Σε μιά βόλτα γεμάτη συναισθήματα, όπως τότε που μας είχατε πάει βόλτα όλη την τάξη, για να μας δείξετε ότι όλοι μαζί μπορούμε να είμαστε μια ωραία, αληθινά σφιχτή παρέα... Ένα Σαββατοκύριακο που α ν τ ί να το αφιερώσετε στην οικογένειά σας, το αφιερώσατε σε μάς, τους μαθητές σας... 

Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ μέσα από την καρδιά μας ειλικρινά, αγαπημένη μας κυρία Πολυάνθη!!! Και να ξέρετε, όλη η οικογένειά μου αγαπάει όλα τα ζώα!!! Είτε γάτα είτε σκύλος, είναι μέλη της οικογένειάς μας!!! Αγαπάμε φτερωτά και τετράποδα ζωάκια!!! Κι εμείς οι μεγάλοι και τα παιδιά μας!!!

Δασκάλα μας, μού γράφετε πόσο χαίρεσθε που βρεθήκατε με πολλούς από τα παλιά σας παιδιά!!! Να το ξέρετε: Η χαρά είναι δ ι κ ή μας!!! Να σας έχει ο Θεός καλά, αγαπημένη μας κυρία Πολυάνθη!!!!:

ΜΑΡΘΑ ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΑ

Φεβρουάριος 2022

---------------------------------------------------------------------------

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες μας, στο επόμενο!