ΕΝ ΕΞΑΛΛΩ....

Υπάρχουν φράσεις για να δείξεις πιο έντονα κάτι. Όταν όμως αυτό το μεγεθυμένο σχόλιο ισχύει, τι γίνεται;;; Στην δική μου περίπτωση όταν λέω ''αρρώστησα από την καταστροφή στον Έβρο'' είναι κυριολεξία. Όντως νιώθω άρρωστη. Ανακατεμένο στομάχι, βάρος συνεχόμενο στο στήθος, από τον πόνο και την ολοσχερή καταστροφή στο δάσος της Δαδιάς... Νομίζω ότι έτσι πρέπει να νιώθουν όλοι οι Έλληνες. Και αρχίζουμε τα ερωτήματα:

    Γιατί  α υ τ ό  το μέγιστο θέμα δεν συζητείται  κ α θ η μ ε ρ ι ν ώ ς  από τις τηλεοράσεις;;; Γιατί δεν είναι  π ρ ώ τ ο  στην ατζέντα κάθε δημοσιογράφου;;; Γιατί δεν παραιτήθηκε όλη η Βουλή μπρος σε μια τέτοια καταστροφή που, όπως λένε οι ειδικοί, θα μπορούσε να  ε ί χ ε  αποφευχθεί,  ε ά ν  είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα από τον χειμώνα;;; Τι θα γίνει με όσα ζώα γλίτωσαν από την πυρκαγιά;;; Έχουν μεριμνήσει οι ιθύνοντες για την βοήθειά τους;; Και πώς θα μπορούσαν να βοηθηθούν;; Μήπως να παρακαλούσαμε τους ταλαιπωρημένους εκεί συμπατριώτες μας, να συνδράμουν αυτά τα ζώα, προσφέροντάς τους φαγητό;;

    Γιατί δεν έγιναν συγκεντρώσεις για το κάψιμο του Έβρου, όπως έγιναν συγκεντρώσεις για τις ταυτότητες;; Ποιο θέμα κυριαρχούμε ως εκείνο που είναι μεγαλύτερης και άμεσης αντιμετώπισης;; Οι φωτογραφίες στο διαδίχτυο αποκαρδιωτικές και σκληρές... Κρανίου τόπος, το άλλοτε πανέμορφο δάσος. Ο βιότοπος του Έβρου, ήταν μοναδικός σε όλη την Ευρώπη. Αυτή την χαίνουσα πληγή, δεν την βλέπουν άπαντες οι Έλληνες;;;

    Το σταυρωμένο κοράκι και ο κατάπληκτος μαυρόγυπας, θα έπρεπε να στοιχειώνουν τις νύχτες όλων μας... Το πρώτο, σαν αποτρόπαιο έργο ενός εγκληματικού, τερατώδους, σαδιστή υπανθρώπου που ντροπιάζει το ανθρώπινο είδος... Το δεύτερο, ως απόδειξη της παντελούς εγκατάλειψης της ελληνικής γης... Και ασχολούνται με τον τάδε βουλευτή ή την δείνα ηθοποιό, λες και όλα βαίνουν καλώς σε τούτη την χώρα...

    Η απαξίωση του εγκλήματος στον Έβρο, ΔΕΝ πρέπει να περάσει έτσι... Μήπως όμως οι ιθύνοντες γνωρίζουν καλά τις αντιδράσεις του πλήθους, γι' αυτό δεν ανησυχούν και φέρονται έτσι;; ''Θα αναστατωθούν την πρώτη ημέρα, την δεύτερη θα τους σερβίρουμε έναν πρωτοεμφανιζόμενο πολιτικό και θα ξεχάσουν το χθες''... Δηλαδή πιστεύουν ότι είμαστε ανάλγητα ανθρωπάρια με μνήμη χρυσόψαρου, αδιάφορα, ναρκισσιστικά, που το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ο ''άρτος και θεάματα'';;;

    Δεν μπορώ να πιστέψω κάτι τέτοιο, δεν το χωράει ο νους μου... Θεωρήσανε τινές εξ ημών τις ταυτότητες μείζον θέμα και πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση για το τσιπάρισμα, όπως επικαλούνται;;; Για την Πάρνηθα, την Ρόδο, τον Έβρο;;;; Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε μεγαλειώδης συγκέντρωση;; Η φωτιά που κατακαίει  κ ά θ ε  καλοκαίρι την Ελλάδα μας, δεν είναι μείζον θέμα;;;

    Μόνον στο ραδιόφωνο άκουσα από ειδικό μία φορά τον τρόπο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η νέκρωση του Έβρου  ε ά ν  είχαν προνοήσει μήνες πριν, και άλλη μια φορά άκουσα τι γίνεται με τους δασοφύλακες που δεν μπορούν να έχουν καμία επαφή με το αντικείμενο που έχουν σπουδάσει... Τούτο το καλοκαίρι η φωτιά μας έπληξε  α ν ε π α ν ό ρ θ ω τ α... Θυμηθείτε και το τραγικό, θανατηφόρο καλοκαίρι στο Μάτι... Ο χειρότερος θάνατος είναι να πεθαίνεις από φωτιά... Σκεφθείτε τον άνθρωπο που πεθαίνει με τρομαχτικούς πόνους, καιγόμενος ωσάν πύρινη λαμπάδα.... Σκεφθείτε πόσα ζώα του δάσους πέθαναν μαρτυρικά... Πόσα οικότροφα ζώα εγκλωβισμένα, πέθαναν βασανιστικά... Πόσα σπίτια έγιναν παρανάλωμα του πυρός... Πόσες περιουσίες - κόποι μιας ολόκληρης ζωής - εξανεμίστηκαν... Νιώστε τον πανικό των παγιδευμένων ζώων και τον άμετρο πόνο των πυρόπληκτων συνανθρώπων μας και πείτε μου, αν δεν αρρωστήσατε κι εσείς...

    Και αρρωστήσατε και πονέσατε και οργισθήκατε... ΔΕΝ γίνεται να συνθηκολογήσουμε με την ιδέα ότι  κ ά θ ε  καλοκαίρι θα καίγεται κι ένα κομμάτι της Ελλάδας μας... Και η μέριμνα για όλα αυτά, ποια είναι;;; Για τα εναπομείναντα ζώα, τα διαλυμένα νοικοκυριά, τις χαμένες ζωές, ποιος θα μεριμνήσει;;; Ας βγει κάποιος να μιλήσει.  Ε μ ε ί ς  δεν ξεχνάμε. Συνεχίζουμε την ζωή μας, όμως μπροστά μας ορθώνεται η φρίκη και του εφετινού καλοκαιριού... Ευτυχώς - αν αληθεύει - απαγορεύτηκε το κυνήγι στην Πάρνηθα και σε όλα τα καμένα...

    Πείτε μας, τι προβλέπετε για το δάσος της Δαδιάς;;; Τι μέριμνα έχει ληφθεί για όσα ζώα σώθηκαν;; Υπάρχει κάποια Υπηρεσία που να έχει επιληφθεί του θέματος;; Ή επαφιόμεθα πάλι στην καλή καρδιά - ας πούμε - των Ροδιτών για να τα ταΐσουν τα ξέμπαρκα ελάφια;; Κάψαμε, αφανίσαμε τα σπίτια τους... Πώς να μην κατέβουν οι αλεπούδες στις αυλές μας προς εύρεση τροφής;;; Και φυσικά  π ρ έ π ε ι  να τους φερθούμε φιλικά, καθώς αγωνίζονται έντρομες για την επιβίωσή τους...

    Τι  θ α  γίνει με τους μαυρόγυπες της Δαδιάς;;; Και πώς θα σηκώσουν το κεφάλι όσοι έχασαν το σπιτικό τους;;; Εδώ η τηλεόραση, σού χαλάει και σκέφτεσαι να την φτιάξεις, όχι να πρέπει να χτίσεις εξ αρχής το σπιτικό σου...

    Δεν θέλω να βλέπω τίποτε στην τηλεόραση. Για τα νέα; Άντε ν' ακούσω δέκα λεπτά να πάρω μιαν ιδέα. Μετά την κλείνω. Αν το βράδυ βρω καμιά καλή αστυνομική σειρά, έχει καλώς. Δεν αντέχω να μου παρουσιάζουν τα πάντα ευοίωνα, σαν να μην συνέβη τίποτε... Να δω τσακωμό πολιτικών, όταν στον Έβρο χάσκει μαύρο το νεκροταφείο της πληγωμένης Δαδιάς;;;

    Ναι, είμαι εν εξάλλω... Η αγαπημένη, πανέμορφη πατρίδα μου, αιμορραγεί ανεπανόρθωτα και δεν μου λένε ένα σοβαρό σχέδιο πρόληψης επικείμενων φυσικών ή από ανθρώπινο χέρι καταστροφών... Κάηκαν τα πάντα... Του χρόνου θα ξανακαούν;;;; Τουλάχιστον ας μας δείξουν κάτι που να φανερώνει ότι σε μιαν άλλη παρόμοια κατάσταση, θα γίνει ό,τι περνάει από το ανθρώπινο χέρι προς αποφυγήν της... Αλλά αυτό θέλει πρόγραμμα σοβαρό, σχέδιο  π ρ ό λ η ψ η ς  επιστημονικό... Ας ξεκινήσουν από σήμερα κιόλας... Μπροστά μας έρχεται ένας χειμώνας απρόβλεπτος... Χωρίς τα δάση να κρατούν το νερό, θα πνιγούμε στην λάσπη... Ας μας παρουσιάσουν λοιπόν ένα πρόγραμμα  π ρ ό λ η ψ η ς  από τις σίγουρες και άγριες πλημμύρες...

    Και δεν είμαστε άκαρδοι.  Ε ά ν  δούμε ότι έγινε ό,τι μπορούσε να γίνει μεθοδευμένα και  ο υ σ ι α σ τ ι κ ά, θα πούμε: ''Εντάξει... Κάμαμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν να γίνει και να  π ρ ο β λ ε φ θ ε ί... Τα υπόλοιπα, θα τα αφήσουμε στο χέρι του Θεού''...

    Μόνο που μέχρι τώρα, δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο... Γι' αυτό φοβάμαι, αρρωσταίνω και οργίζομαι... Οργίζομαι φοβερά...

 

--------------------------------------------------------------------------------

Υ.Γ Και ανησυχούσα για τον χειμώνα που έρχεται ακάθεκτος προ των πυλών.... Χθες πνίγηκε ο Βόλος, το Πήλιο και όλες οι κοντινές περιοχές από ανήκουστη, πρωτοφανή, ποσότητα μαζεμένης βροχόπτωσης... Και δεν είχαν καεί... Και έχουμε μόλις Σεπτέμβριο... Και το απρόσμενο αυτό καιρικό φαινόμενο, συνεχίζεται και σήμερα...