ΗΛΙΟΨΙΘΥΡΙΣΜΑΤΑ   [Μέρος 1ο]

Πώς λάμπει η αγάπη μου!

Σαν νύφη λευκοφόρα!

Τραβώ να πιω το μέλι της,

τα τροφαντά της δώρα!

----------------------------

Η θεογέννητη Αθηνά

την πόλη της στολίζει.

Και η Αθήνα την υμνεί, 

που πάντα την φροντίζει.

--------------------------

Ανθοστρωμένες οι πλαγιές

θερμά καλωσορίζουν

τις ηλιοκόρες που γελούν

κι αρώματα σκορπίζουν.

-------------------------

Εσύ 'σαι πάντα η Άνοιξη 

κι εγώ το Καλοκαίρι.

Χρυσό του έρωτα πουλί, 

θε να σε κάνω ταίρι!

-------------------------------

Υπέρθεη  γοργόνα μου,

στις θάλασσες γυρίζεις,

και για τον ΜεγΑλέξανδρο,

παιάνες αρμενίζεις!

------------------------

Ακρογιαλιές προσηλιακές,

απλώνονται με χάρη.

Απ' την θερμή σας αγκαλιά, 

κανείς δεν θα με πάρει.

---------------------------

Δες πώς πετάει ο αετός

επάνω στα ουράνια!

Ν' ανοίξουμε κι εμείς φτερά,

με φως και περηφάνεια!

---------------------------

Με μάγεψε τ΄αστρόφωτο

του νου σου, παλληκάρι!

Αμάραντη η δόξα σου,

της μάνας σου καμάρι!!

----------------------------

Δύο κυράδες έρχονται 

στην στράτα σου μιά μέρα.

Την Αρετή αγκάλιασε,

κάν' την Κακία πέρα!

--------------------------

Λαμπρόθωρη η όψη σου,

κρινάκια η καρδιά σου.

Κι εγώ ποθώ στερνή φορά, 

να μπω στην αγκαλιά σου.

-------------------------------

Με νερα'ι'δόλευκη θωριά,

κορούλα λατρεμένη

περνάς κι η γη φωτίζεται,

να είσαι ευλογημένη!

------------------------

Γλυκοκοιμάσαι κόρη μου,

ανθάκι μου κρινένιο.

Γαλανομάτα ομορφιά, 

κορίτσι παινεμένο!

---------------------------

Μες στον Μαρτιάτικο καιρό,

ξανάρθαν χελιδόνια,

να τραγουδήσουνε γλυκά, 

πως έλιωσαν τα χιόνια.

-----------------------------

Αμίλητες οι θύμησες 

φωλιάσανε στ' αγέρι

και τότες με οδήγησαν,

σ' αγαπημένα μέρη.

----------------------------

Αγάπης φάσμα φωτεινό,

ξεπρόβαλε σαν θάμα...

Και τότε αναλύθηκα,

σ' απελπισμένο κλάμα...

-----------------------------

Ζαλίζομαι σαν σε κοιτώ

αγάπη μου γλυκιά μου.

Μη φεύγεις! Έλα προς εμέ,

πονούν τα σώψυχά μου...

----------------------------

Χιονόφτερο το χέρι σου,

λαμπρόθωρη η ματιά σου!

Κι εγώ απλός προσκυνητής,

μπροστά στην ομορφιά σου!

------------------------------

Νερα'ι'δοβρύση  έσταξε 

στο στόμα σου την γλύκα.

Μα, δεν μ' αφήνεις να την πιω

κι έχω μεγάλη πίκρα...

------------------------------

Παιδούλα τον συνάντησε,

μιά μέρα χωριστήκαν...

Σαράντα χρόνια πιο μετά,

και πάλι ανταμωθήκαν!

------------------------------

Το κέρινο αγιόκλημα,

το μύρο του σκορπίζει.

Και το φεγγάρι από ψηλά, 

μ' αγάπη το μυρίζει!

---------------------------

Εσύ 'σαι στην Κεφαλονιά

κι εγώ εδώ στα ξένα...

Να πάρεις την απόφαση,

να 'ρθείς κοντά σε μένα!

-----------------------------------

Φλογόφυλλα χρυσάνθεμα

τον κήπο σου στολίζουν.

Και γιασεμιά ηλιομάραντα,

τον πόθο μου σβουρίζουν...

---------------------------------

Γλυκόφωτες οι θύμησες 

γυρνούνε στο μυαλό μου.

Εσένα δεν σε ξέχασα...

Ήσουν το ριζικό μου...

-------------------------------

Η θάλασσα κρασόθωρη ,

τον ήλιο μαγνητίζει.

Και η σελήνη την νυχτιά,

με πάθια την φωτίζει...

------------------------------------

ΗΛΙΟΨΙΘΥΡΙΣΜΑΤΑ  [Μέρος 2ο]

Στο λίκνο σου καθίσανε

οι τρεις καλές σου Μοίρες.

Κι εσύ μες στα χεράκια σου, 

όλα τα δώρα πήρες.

------------------------------

Για μένα είσαι μάτια μου,

χρυσός Αποσπερίτης.

Η χάρη σου κι η ομορφιά,

θαρρείς της Αφροδίιτης!

------------------------------

Καθώς τα χρόνια θα περνούν,

μόνη σου να μην είσαι.

Εκείνους όλους π' αγαπάς,

στην αγκαλιά σου κλείσε...

----------------------------------

Βαθιά η καρδιά μου σε ποθεί,

λουλούδι μου τ' Απρίλη.

Να ξεδιψάσω άσε με,

απ' τα δικά σου χείλη!

---------------------------------

Πριγκίπισσα των αστεριών,

γαρδένια μου ωραία.

Θα είσαι πάντα ζηλευτή, 

θα μείνεις πάντα νέα!

---------------------------

Δεν θέλω νά 'σαι φίλος μου...

Νιώθω για σένα πόθο...

Ζαλίζομαι που σε κοιτώ...

Κατάλαβε πώς νιώθω...

----------------------------

Αγάπη μου πεντάμορφη

με δαχτυλίδι μέση,

η κρινομέτωπη Αυγή,

σ' αγκάλιασε με ζέση.

----------------------------

Τα χείλη σου τα κόκκινα,

θυμίζουνε κεράσι!

Στην τσαχπινιά και στον χορό,

κανείς δεν θα σε φτάσει!

----------------------------------

Για τις πιο όμορφες χαρές, 

Έρωτας η αιτία...

Γι' αυτό τρελά να μ' αγαπάς,

δεν είναι αμαρτία...

--------------------------------

 Εκείνος που δεν σκιάζεται,

ποτέ του δεν θα σκύψει... 

Του αετού έχει φτερά

και κατακτά τα ύψη...

-----------------------------

Ζωγράφισα την Αθηνά,

θεά, παρθένα κόρη...

Με την ασπίδα αριστερά

και μες στο χέρι, δόρυ.

----------------------------

Περνάει γρήγορα ο καιρός, 

δεν σταματάς  τα χρόνια.

Και πέφτουνε πριν το σκεφτείς,

μες στα μαλλιά σου χιόνια...

-------------------------------

Στις αναμνήσεις μου θα βρω 

του πόθου απομεινάρι.

Μπροστά του δεν θε να σταθώ,

ο χρόνος τό 'χει πάρει...

---------------------------------

Όπου κι αν είμαι αποζητώ

το μπλε του ουρανού μας.

Τα κάλλη της Ελλάδας μας,

φωτίζουνε τον νου μας.

------------------------------

Ποτέ του δεν σταμάτησε 

του χρόνου το ρολό'ι'.

Για δες...Τα νιάτα μας ριγούν 

και πέφτουνε στην χλόη...

----------------------------------

Χιονονιφάδες γέμισαν 

τα γκριζωπά ουράνια.

Τριγύρω μας λαμποκοπούν,

κρυστάλλινα στεφάνια!

-------------------------------

Το χιόνι πέφτει ανάλαρφρο,

στολίζει τον χειμώνα.

Το πεύκο μας λαμποκοπά,

λες και φορεί κορώνα.

-------------------------------

Η νύχτα χούφτες σκόρπισε

με χάρη όλα τ' άστρα...

Πολλά γλυκά κατρακυλούν

 και στην δική μου γλάστρα!

--------------------------------

ΗΛΙΟΨΙΘΥΡΙΣΜΑΤΑ  [ΜΕΡΟΣ 3ο]

Θα πάρω την αγάπη μου

σ' ένα μικρό καλύβι

και θα φουντώσω με φιλιά,

το παθος που μου κρύβει.

-------------------------------

Μες στης αγρούς ξεχύθηκα 

και μάζεψα βοτάνια

και με τ' αγριολούλουδα

σου έπλεξα στεφάνια.

--------------------------------

Δυό γράμματα απομείνανε

-φτωχό απομεινάρι-

Τις θύμησες του έρωτα

ο χρόνος έχει πάρει.

-------------------------------

Ροδόρωγα,χρυσόρωγα

κρέμονται τα σταφύλια.

Μικρό τσαμπάκι έκοψες

με τα γλυκά σου χείλια.

---------------------------

Απόμακρο σ' αντίκρισα

μες στην παρέα πάλι.

Γι' αυτό κι εγώ σ' ερώτησα

αν σκέφτεσαι μιάν άλλη..

------------------------------

Με νοσταλγία αναζητώ

το μπλε του ουρανού μας.

Παντού γλυκιά πατρίδα μας,

θα φέγγεις μες στον νου μας...

-----------------------------------

Οι Τούρκοι καταφέρανε

την Πόλη να πατήσουν.

Μα την ψυχή του Έλληνα

δεν θα την αφανίσουν..

-----------------------------

Η Λευτεριά εγέμισε

με το αίμα μας αυλάκι.

Γι' αυτό εξεκουμπίσθηκαν

απ' την Ελλάδα, οι Δράκοι...

----------------------------------

Την φουστανέλα του Εύζωνα

με το σπαθί στην μέση.

Με περηφάνεια περισσή

ο γιος μου έχει φορέσει!

----------------------------------

Για κοίτα τώρα την Κλωθώ

πώς το κινεί τ' αδράχτι,

κι ευθύς η μοίρα των θνητών,

σαν κύμα αναταράχτη...

-------------------------------

Μαγεύτρα νύχτα απλώνεται.

Τριλίζει το αηδόνι.

Γλυκό το μισχομπίζελο

με μύρα την μυρώνει...

-----------------------------

Το ροδοφέγγισμα έδειξε

μιά φλογοφόρα μέρα.

Γι' αυτό τα ουράνια λάμψανε,

σαν διαμαντένια σφαίρα.

------------------------------------

Για σένα θά 'μαι αγάπη μου

λαμπάδα αναμμένη.

Απ' όλα τ' άλλα γύρω μας, 

ο έρωτας μας μένει...

--------------------------------

Τα κάλλη της η ροδαυγή

για τους ανθρώπους δείχνει 

και μάλαμα ηλιοστάλαχτο

πάνω στην πλάση ρίχνει.

--------------------------------

Η άνοιξη χρυσόθωρη

σιγά λιώνει τα χιόνια

καιπροπομποί της θα φανούν

ευθύς τα χελιδόνια.

--------------------------

Η Ειρήνη γύρω σκόρπισε

ολάσπρα περιστέρια

και φτάσανε τα πούπουλα

και στα δικά μας χέρια.

------------------------------------

Της θάλασσας τα κύματα

τα μαρτυρούν οι φάροι.

Το φως της πέφτει με στοργή

στους ναύτες  σαν φανάρι.

---------------------------------

Ανάψανε στον ουρανό

τα λαμπερά λυχνάρια.

Για δες πώς τρεμοπαίζουνε

στραφταλιστά κι ανάρια!

-----------------------------

Ανθοφορείς Ελλάδα μου

αμέτρητους αιώνες!

Και ροβολάνε ήρωες

στης Δόξας τους λειμώνες!

--------------------------------------

Κεφαλονιά πατρίδα μου,

σε μοίραναν οι μοίρες.

Από τα χέρια του Θεού,

την αρχοντιά σου πήρες!

---------------------------------

Μου πρόσφερες γλυκό νερό

ναπιω από λαγήνι.

Αγάπη μου την δίψα μου

μόνο η ματιά σου σβήνει.

-------------------------------------

Τα χείλη σου αγάπη μου

θυμίζουνε κεράσι.

Την ομορφάδα σου κυρά,

κανείς δεν θα την φτάσει.

---------------------------------

 Εγλίστρησε η σελήνη μου

σε διαμαντένια πιάστρα

κι αμέσως νυχτολούλουδα

φιλήθηκαν με τ' άστρα.

--------------------------------

Γιατί δακρύζεις μάτια μου;

Ποια είναι η αιτία;

Θα σε φιλήσω ταίρι μου,

δεν είναι αμαρτία.

-------------------------------

Θα τραγουδώ για σένανε

ευωδιαστό μου κρίνο.

Καμιά καντάδα θα σου πω

κρατώντας μαντολίνο

--------------------------------------

Σε είδα και το σκέφτηκα:

Τις τύχες μας θα ενώσω!

Και με μπριλάντια και ανθούς

εσέ θα στεφανώσω

-------------------------------

Για σένανε στολίστηκα,

για δες πώς ευωδιάζω!

Τα μύρα πήρα του Έρωτα

και όλα τα αγιάζω!!!

-----------------------------

Απ' το δασάκι έρχεται

ο στεναγμ΄΄ος του Γκιώνη.

Τ πάντα γύρω αναριγούν,

κοιτάξτε!Ξημερώνει!

--------------------------------

Μιά νερα'ι'δούλα νούφαρα

την λίμνη τούτη δίνει 

και μ' ασημόχρυση κλωστή

την πλάση όλη ντύνει...

-------------------------------

Η χώρα μου υπερήφανη

ποτέ της δεν θα σκύψει.

Του Ολύμπου οι Δωδεκάθεοι

της χάρισαν τα ύψη.

-------------------------------

Σε νοσταλγώ κι αποζητώ

τα τρυφερά σου χείλη.

Για μένα είσαι ταίρι μου

και λούλουδο τ' Απρίλη!

--------------------------------

Αν έχεις δίκιο, ψάξε το...

Μην αδικείς το ταίρι.

Η ζήλεια είναι βάσανο,

παντού κρατά μαχαίρι.

----------------------------

Της Λευτεριάς το φόρεμα,

στ' αγέρι κυματίζει.

Κι η λατρεμένη της θωριά

τους Έλληνες φωτίζει.

-------------------------------

Σαν τον περήφανο αετό

ανοίγεις τα φτερά σου

Και  ρίχνεις αγιασμένο φως

Ελλάδα, στα παιδιά σου!!!

----------------------------------

Δρυάδες οι μανάδες τους.

οι θειαδες τους νερά'ι'δες.

Κι αυτές του Φοίβου αδελφές,

μ' αρχόντους πατεράδες!!

----------------------------------

Λευκοί  αφροί απ' τα κύματα

την αμμουδιά στολίζουν

και τα φιλιά της θάλασσας,

γι' αγάπες ψιθυρίζουν.

-----------------------------------

Ψεκάδες απ' την θάλασσα

ραντίζουν το κορμί μου

κι ο χρυσωμένος ουρανός,

φωλιάζει στην ψυχή μου.

--------------------------------------

Η φωτοβόλα ερημιά

των κάμπων, με μαγεύει

κι ο δροσοζέφυρος αβρά,

τα χείλια μου παιδεύει.

----------------------------------

Το αστρί τ' ασημομέτωπο

φωτίζει την ματιά σου

και η σελήνη τρυφερά,

στολίζει τα μαλλιά σου.

--------------------------------------

Το χρυσωμένο χρώμα του

ο Φοίβος διανέμει

κι οι φλογοκόρες του κεντούν

απ' την χρυσή ανέμη.

-----------------------------------

Μονάχα σκέψεις άγιες

φυτρώνουν στην ψυχή σου

και μόνον λόγια ιερά

θα πλέξει η ευχή σου.

------------------------------------

Ανέβαινε- κατέβαινε 

μιά φωτεινή ομίχλη

κι εγώ βουτάω σαν τρελός,

μες στα ζεστά σου χείλη.

--------------------------------------

Και ξαφνικά αναθάλοντας,

σαν όνειρο, σαν θάμα,

σε βρήκα λυγερόκορμη!

Το είχα κάμει τάμα!

----------------------------------

Ο ρεμβασμός απλώθηκε

σε όλο το κορμί μου.

Με τύλιξε, με ντάντεψε

με την γλυκιά ορμή του.

----------------------------------

Ο χρόνος είναι μάτια μου

μιά θάλασσα μεγάλη

μ' ανθρώπινα ερείπια, 

όπού σου φέρνουν ζάλη...

--------------------------------