ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΚΗΝΗ [ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ]

ΣΕΛΙΔΑ    6η  [Τελευταία σκηνή]

ΝΕΑΡΟΣ: Με την συζήτηση πέρασε η ώρα. Η αλήθεια είναι πως δεν μ'ενοχλούσαν και να τα ξέχασα. Τώρα όμως με δαγκώνουνε
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Θα πάρω την ρεσεψιόν Δεν πρέπει να τ'αφήσεις έτσι... Νομίζω πως έχω μια καρφίτσα.. Ναι, έχω σο πέτο δύο, εκεί που καρφίτσωσα το λουλούδι. Οπότε μας χρειάζονται μόνο τα υπόλοιπα.     [ Τρέχει στο τηλέφωνο] Εμπρός!! Ναι, παρακαλώ!!!
 ΡΕΣΕΨΙΟΝ: Δεν φαντάζομαι να θέλετε και άλλα βιβλία!!! Τα διαβάσατε κιόλας;
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Όχι, δεν είναι για τα βιβλία που σα παίρνω. Θέλουμε λίγο λάδι...Λάδι φαγητού..  Μπαμπάκι και...Τίποτε άλλο... Πώς; Τι συμβαίνει; Πατήσαμε αχινό!
ΡΕΣΕΨΙΟΝ: Ανεβαίνω αμέσως!!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Σε λίγο θα είσαι μια χαρά! Θα σε κάνω εγώ περδίκι!!
ΝΕΑΡΟΣ: Άκου!! Κάποιοι τραγουδούν!  [[Κοιτάζε κάτω και βλέπει μια παρέα κοριτσιών που τραγουδάει ξένοιαστα]  Α!! Κάτι κορίτσια έρχονται παρέα, με το ραδιόφωνό τους στην διαπασών!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Μελαγχολικό, αλλά ωραίο τραγούδι...
    ΧΟΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ 'ΓΙΝΕΣ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ...
Συνάμα, οι δύο άντρες ρίχνουν μ α ζ ί δυο βόλτες στο δωμάτιό τους. ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΝΕΑΡΟΣ: Ε, ότι θα χορεύαμε και μαζί!!! Ειλικρινά, δεν το περίμενα!!!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Γιατί; Επειδή είμαι Ανακριτής; Πάντως ήταν ωραίο διάλειμμα!  [Κτυπάει η πόρτα]  Α! Ήρθε και ο Υπάλληλος!  [Προχωρώντας προς την πόρτα]  Πάντως με αγκάθια στην πατούσα ή χωρίς αγκάθια, τον χορό τον έσυρες  μια χαρά!!  [Ανοίγει την πόρτα]
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ:Τα έφερα όλα όσα μου ζητήσατε!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Χίλια ευχαριστώ και συγγνώμη για την ενόχληση...
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ: Δεν κάνει τίποε.. Και όσο για ενόχληση, δεν γίνεται λόγος!!! Καλό υπ΄΄ολοιπο βράδυ!!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ:Καληνύχτα σας.  [Επιστρέφοντας προς τον Νεαρο]Χμ.. Μάλλον καλημέρα σας θα έπρεπε να πούμε... Ξημερώνει... Ε!!!!!  Τι κάνεις ;; Άσε την καρφίτσα!! Δεν μπορείς να τα βγάλεις μόνος σου!!!
ΝΕΑΡΟΣ: Δηλαδή, πρόκειται ν' αναλάβεις εσύ την επέμβαση; Εσύ;[Κατάπληκτος...]
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ [ανέμελα]: Γιατί όχι; Βγάλε το δεξί παπούτσι και την κάλτσα...
ΝΕΑΡΟΣ: Το ίδιο μου είπε και ο 1ος Ανακριτής στο γραφείο του χθες την νύχτα...[Κάνοντας χειρονομία ξυλοδαρμού που είχε υποστεί, τον κοιτάζει με υποψία]
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Δεν μας ενδιαφέρει για την ώρα αυτός ο άλλος. Πρώτα θ' ανάψω ένα σπίρτο να απολυμάνω την καρφίτσα...
ΜΕΑΡΟΣ: [Κάθεται στο κρεβάτι, βγάζει την κάλτσα και το παπούτσι]
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Να δεις που θα βγούνε μια χαρά τ' αγκάθια ένα-ένα... Μόνο να κάμεις στροφή προς το πορτατίφ, να μην έχω κόντρα το φως και μ'εμποδίζει...
[Βγάζει τ' αγκάθια...Μορφάζει ο νέος. Τον κοιτά κατάπληκτος όση ώρα τον βοηθά...]
ΝΕΑΡΟΣ: Νιώθω κουρασμένος... Σαν να 'σπασα ξαφνικά...
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: [Ξεντώνεται] Κι εγώ το ίδιο.
Ά'υ'πνοι όλην την νύχτα... Έχουμε εξαντλήσει και όλα τα θέματα... Κόπωση και αγρύπνια... Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο...
ΣΙΩΠΗ-------------------------------------------------


ΣΕΛΙΔΑ 11η  [Τελευταία σκηνή]
Α]...............................
Β]Ξαφνικά ο ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ κοκκαλώνει.Χτυπά το μέτωπό του με το χέρι του.Η έκφρασή του αλλάζει...Σκύβει απ' το παράθυρο και φωνάζει στον Νεαρό:
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Τ Ι Γ Ρ Η Σ!!!!!!!
ΝΕΑΡΟΣ: [Τον κοιτάζει αποσβολωμένος, σαστισμένος] Τι;;;;;;
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ:Τίγρης!!!!
ΝΕΑΡΟΣ: Δεν...δεν κατα..λαβαίνω...
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Τίγρης! Είναι ο μυστήριος ποταμός που τόση ώρα ψάχναμε οι δυό μας,όταν λύναμε σταυρόλεξο και είχαμε κολλήσει στο 4ρα καθέτως!!! Θυμάσαι τι έλεγε;  ''Ποταμός που όχι μόνον πνίγει, αλλά και καταβροχθίζει...''    Τώρα δα μου ήρθε στον νου! Τίγρης! Αντώνη, το βρήκαμε επιτέλους!!!
ΝΕΑΡΟΣ: Κύριε Ανακριτά... Δίκιο έχετε...[Ξαφνικά πετάγεται] Τι;;;Τι;;;Τίγρης;;;;;ΤΙΓΡΗΣ!!!!Αυτό είναι!! Όπως το Σύστημα: Κι αυτό πνίγει και καταβροχθίζει συνάμα!!!!
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ:Πώς έχεις όρεξη γι'αστεία τέτοιαν ώρα;;;[Πετάει το σακάκι του... Ξαφνικά μένει ακίνητος...Με αλλοιωμένη φωνή ψιθυρίζει  έκπληκτος]: Τι έπαθα;; Τι μου συμβαίνει; Μόλις είπα ''Τίγρης'', κάτι έσπασε  μέσα μου...
ΝΕΑΡΟΣ: Κύριε Ανακριτά, τι μουρμουράτε;;
ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: ΕΔΩ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΈΝΤΥΠΟ, ΤΟΝ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ, ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ...