Κάναμε μάθημα, όταν το μάτι μου έπεσε στον Τζίμη. Από ώρα τον έβέπα να κοιτάζει κάτι, κάτω από το θρανίο... "Σας έχω πει, θέλω τα χέρια σας πάνω στο θρανίο... Τι κοιτάζεις Τζίμη;;" Τα έχασε... "Εμ... Τίποτα..." Πλησίασα. "Μπορώ να δω; Α... Παίζεις με το κινητό σου εν ώρα μαθήματος... Δεν έχουμε πει να μην φέρνετε κινητά ατο σχολείο;" "Ναι, αλλά όταν πάμε εκδρομή πρέπει οι γονείς μας να ξέρουν τι κάνουμε..." πετάχτηκε ο Σήφης. "Και οι γενιές των παιδιών που πήγαιναν εκδρομή χωρίς να έχουν κινητό, έπαθαν τίποτε;; Άσε Σήφη, που τώρα το θέμα μας είναι τελείως διαφορετικό.... Τζίμη, δώσε μου σε παρακαλώ το τηλέφωνο!" "Όχι κυρία! Είναι της μαμάς μου!" "Θα το κρατήσω όσο να σχολάσουμε... Και μην σε ξαναδώ να μην προσέχεις!" "Δεν πρέπει να το δείτε κυρία!!!" φώναξε ο Πέτρος. "Τι εννοείς παιδί μου; Μήπως περιέχει τίποτε τρομερά μυστικά;" "Δεν λέω τίποτε άλλο, κυρία!!!" Δεν επέμεινα... Πήρα το κινητό και συνεχίσαμε το μάθημα... Μέσα μου όμως κάτι μου έλεγε πως αυτό που υπήρχε μέσα στο τηλέφωνο, δεν θα μου άρεσε καθόλου...
Στο διάλειμμα, πήγα στο γραφείο του Διευθυντή. Είπα τι συνέβη και ένας συνάδελφος που ήταν εκεί το άνοιξε... Με στεναχώρια είδα ότι το περιεχόμενο ήταν σκηνές από ακατάλληλες, αισθησιακές ταινίες.... Οπότε ο μαθητής μου, έβλεπε πορνό, στην τρυφερή ηλικία της ΣΤ΄ τάξης... Αποφασίσθηκε να ειδοποιηθεί η μητέρα του παιδιού και το κινητό να της το δίναμε στα χέρια της, κάνοντας και κάποιες συστάσεις...
Μέσα στην τάξη, τούς ξαναμίλησα για ένα θέμα που είχαμε θίξει και άλλοτε: "Πόσες φορές σας έχω πει ότι πρέπει να βλέπουμε ταινίες ή θεατρικά που να συμβαδίζουν με την ψυχολογία μας; Δεν αντέχει ο ψυχισμός σας θρίλερ με κομμένα κεφάλια και ποταμούς αίματος, όπως δεν αντέχει και τις ακατάλληλες, ερωτικές ταινίες.. Στην πρώτη περίπτωση θα σας δημιουργηθούν δυνατές φοβίες, στην δεύτερη θα σχηματίσετε μια εντελώς λανθασμένη εντύπωση για τον έρωτα. Θα βλέπετε τις γυναίκες σαν κατώτερα όντα και τον έρωτα θα τον μολύνετε με ποταπές, φτηνές εικόνες... Αφήστε πρώτα να μεγαλώσετε, να άναπτύξετε την κρίση σας, να μπορείτε να διακρίνετε το καλό απο το κακό, να μπορείτε να σταθείτε στα πόδια σας με καθαρό νού και υγιή ψυχολογία και έχετε καιρό να δείτε ό,τι θέλετε... Αλλιώς όμως βλέπει ένας εντεκάχρονος ένα ξεκοιλιασμένο πτώμα και αλλιώς ένας δεκαοχτάχρονος.... Αλλιώς γράφει στην ψυχή ενός παιδιού μια ταινία πορνό και αλλιώς στην ψυχή ενός εικοσάχρονου... Μην βιάζεστε να μεγαλώσετε... Θέλω όμως να μου πείτε, πού βρήκατε αυτές τις εικόνες... Ε, Τζίμη;;" Τσιμουδιά, όταν ξαφνικά ο Άλμπερ φώναξε: "Του τις έστειλε ο Ρίκυ!!!!" Χαμός!! "Προδότη!! Είσαι σκέτο καρφί!!" "Ήρεμα Ρίκυ!! Δεν έπρεπε να πεταχτείς Άλμπερ... Περίμενα ότι ο υπεύθυνος θα σήκωνε μόνος το χέρι του... Δηλαδή φέρνετε τα κινητά σας και μορφώνεστε τοιουτοτρόπως;;;" "Δεν του τα έστειλα μέσα στην τάξη κυρία..." δικαιολογήθηκε ο Ρίκυ. "Αυτός έκανε βλακεία και τα κοίταζε μέσα στο μάθημα..." "Και αυτό Ρίκυ σε απαλλάσσει των ευθυνών σου; Έρχεσαι στο σχολείο και δείχνεις στους συμμαθητές σου σιχαμένες σκηνές;; Η δική σου μητέρα το ξέρει;; Α, δεν μου λες.. Καλά... Τζίμη, το κινητό σου, αποφασίσθη, να το δώσουμε αύριο στην μαμά σου. Την ειδοποιήσαμε να έρθει... Πείτε μου σας παρακαλώ πόσοι από σας είδαν τις σκηνές..." Πέντε χέρια σηκώθηκαν δειλά. "Ελπίζω να καταλάβετε τι σας είπα... Νιώθετε και μόνοι σας ότι δεν ήταν σωστό, γιατί το κάνατε κρυφά... Εύχομαι να μην ξαναεπαναληφθεί... Στο μάθημά μας τώρα..."
Την άλλη μέρα, στην ώρα του διαλείμματος, ήρθε η μητέρα του Τζίμη. Νέα γυναίκα, με οικογένεια, είχαν φτιάξει την ζωή τους στην Ελλάδα, όπως και η οικογένεια του Ρίκυ και άλλων παιδιών. Άκουσε ήρεμα όσα της είπε με μεγάλη ευγένεια ο Διευθυντής για την προστασία του παιδιού από ακατάλληλα θεάματα και η απάντησή της ήταν: "Έχω τόσα στο μυαλό μου... Αγόρι είναι και μου ξεφεύγει..." Και γυρίζοντας σε μένα: "Το τηλέφωνο είναι δικό μου... Κάνει 800 ευρώ... Αν το έχανα τι θα γινόταν;;" "Αφήνετε τον Τζίμη να φέρνει στο σχολείο κινητό αξίας οχτακοσίων ευρώ;;" ρώτησα κατάπληκτη... "Κι αν κάποιος του το άρπαζε; Αν το ξέχναγε κάπου; Και είδατε για τι το χρησιμοποίησε... Ειδικά επειδή είναι αγόρι πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, διότι παγίδες υπάρχουν πολλές... Άστε που τα παιδιά έχουν την περιέργεια να ψάχνουν... Και είναι κρίμα να πέφτουν πάνω σε βρωμιές..."
Η μητέρα πήρε το κινητό και έφυγε... Πηγαίνοντας στην τάξη μου, την είδα να σέρνει από το χέρι το παιδί της και να του λέει με σφιγμένα δόντια... "Κακομοίρη μου, δεν θα το ξαναδείς... 800 ευρώ, πώς και δεν τα έχασα... Δεν κοιμήθηκα όλη την νύχτα από την αγωνία μου, μην και δεν μου το δώσουν... Έγινες η αιτία να με σύρουν πρωινιάτιικα στο σχολείο και έπρεπε να δικαιολογηθώ για την αφεντιά σου... Όρεξη είχα... Θα τα πούμε στο σπίτι..." Αν και ήταν διάλειμμα, η φωνή της ακουγόταν καθαρά ως μέσα στην τάξη... Δεν βγήκα να της πω τίποτα... Έμεινα με την στυφή γεύση ότι έβαζε πρώτα το χρήμα και μετά την επίπτωση που είχε το περιεχόμενο του κινητού πάνω στην ψυχή του παιδιού της...
Το απόγευμα πήρα τηλέφωνο την μαμά του Ρίκυ και την ενημέρωσα για το είδος των ασχολιών του γιού της. Τόνισα πόσο κακό κάνουν στη ψυχολογία του, διαστρεβλώνοντας ένα ωραίο αίσθημα όπως είναι ο έρωτας. Της συνέστησα να ψάξει από πού βρίσκει αυτές τις ταινίες, τονίζοντας ότι δεν παύει να είναι ένα παιδί με ευαίσθητο ψυχικό κόσμο. Η μητέρα του, με ευχαρίστησε ευγενικά για το ενδιαφέρον μου και μου είπε ηρεμότατα και με έναν μεγάλον αέρα ξεγνοιασιάς: "Κυρία Πολυάνθη μου, μη μου στεναχωριέστε!! Εγώ προσωπικά έχω αφήσει τον Ρίκυ να βλέπει ακατάλληλες ταινίες!! Τον είδατε τι μπόϊ έχει ρίξει ξαφνικά; Με έχει περάσει κι εγώ θεωρούμαι ψηλή γυναίκα!!!" "Μα, κυρία Μπλανς, δεν σημαίνει ότι επειδή ψήλωσε ο Ρίκυ έγινε και ενήλικος!!! Εδώ δεν συμβαδίζει το ύψος με την συναισθηματική ωρίμανση του παιδιού.... Και μου είπε ότι κάθεται ως αργά στο κομπιούτερ, ενώ εσείς κοιμάστε!! Έχετε ελέγξει τι βλέπει; Ήδη στο κινητό του έχει πορνό... Δεν είναι κανένας εικοσάρης... Παιδί της Έκτης Δημοτικού είναι κι ας είναι ψηλότερος από τους συμμαθητές του!" "Μην στεναχωριέστε!!! Σας είπα!!! Το ξέρω!!! Ακόμη και το βράδυ που μπαίνει στο κομπιούτερ το ξέρω!!! Αλλά, τον αφήνω!!!! Έχω διαφορετικές απόψεις από εσάς πάνω σε αυτό το θέμα!!! Δεν πειράζει! Ας τα βλέπει!! Αγόρι είναι, να πάρει και τον σωστό δρόμο!! Να μη μου γίνει από τους "άλλους"!!! Οπότε, μην αγχώνεστε!!! Είναι όλα εις γνώση μου!!! Πάντως, σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας!!! Χαίρομαι που νοιάζεστε τόσο για τα παιδιά μας!!!"
Έμεινα ενεή!!! Ήμαρτον Κύριε!!! Δεν πίστευα στ' αυτιά μου!! Μου φάνηκε πως ήμουν εκτός τόπου και χρόνου... Η μητέρα είχε τέτοιες ιδέες;; Οπότε το παιδί ποιον να πρωτακούσει; Την μητέρα του ή την δασκάλα του; Φοβερό όταν δεν συμβαδίζει το σχολείο με το σπίτι... Δεν υπάρχει το ποθητό αποτέλεσμα... Ό,τι προσπαθεί να επιτύχει το σχολείο, κοντράρεται με τα πιστεύω του σπιτιού και χαμένο βγαίνει σίγουρα το παιδί... Την άλλη μέρα πάντως, βρήκα ευκαιρία και μίλησα στην τάξη... "Έχω προσέξει ότι κάποιοι από εδώ μέσα, μου έρχεστε αγουροξυπνημένοι το πρωί, λες και δεν κοιμηθήκατε ενωρίς το βράδυ... Δεν είπαμε, το αργότερο 10 η ώρα στο κρεβάτι; Πώς θα σηκωθείτε το πρωί, όταν ξενυχτάτε; Τι ώρα κοιμάστε;" Ακούστηκαν πολλές φωνές. Υπήρξαν παιδιά που κοιμόντουσαν στις 11... Για τον Ρίκυ, ήξερα, ξαγρυπνούσε στα ακατάλληλα. Είχα προσέξει όμως πως και ο Πάνος, αν και καλός μαθητής, φαινόταν πολύ κουρασμένος...
"Εσύ Πάνο μου, τι ώρα πέφτεις στο κρεβάτι;" "Αργά κυρία..." "Και τι κάνεις;" "Ψάχνω διάφορα θέματα στο κομπιούτερ..." "Και γιατί δεν τα ψάχνεις πιο ενωρίς;" "Έχω το διάβασμα, κυρία και μετά πάω φροντιστήριο Αγγλικά... Γυρίζω 10 το βράδυ... Και άλλοι συμμαθητές μου τότε γυρίζουν... Ε, μετά ξεκουράζομαι στην τηλεόραση ή στο λάπτοπ..." "Κάτι πρέπει να κάνουν οι γονείς σας με το φροντιστήριο... Δεν είναι ώρα αυτή για παιδιά Δημοτικού.... Ελέγχει κανένας τι βλέπεις;" "Μεγάλωσα πια κυρία!! Εξ άλλου, ο πατέρας μου γυρίζει πολύ αργά από το γραφείο και η μητέρα μου παίρνει το χάπι της και κοιμάται σχετικά νωρίς..." Οπότε και ο Πάνος ήταν τελείως μόνος και θα μπορούσε να δει ό,τι ήθελε στο διαδίκτυο ή στην τηλεόραση, ακατάλληλο ή μη... Και ήταν στην προεφηβεία... Το πρόσωπό του είχε γεμίσει ακμή... Ψηλός κι αυτός, αντράκι, με μάτια συχνά σκεπτικά... Την περίπτωσή του την είχα ξεχωρίσει ενωρίς και είχα φροντίσει να μιλήσω πριν καιρό στην μητέρα του, η οποία μου είπε ότι παίρνει ηρεμιστικά και αφήνει τον Πάνο να διαβάσει μόνος του. Ό,τι κάνει ο πατέρας του και αυτός, όταν τύχαινε να έρθει ενωρίς... Την ατμόσφαιρα αλάφρυνε ο Τάσος: "Εγώ κυρία πέφτω στις 10, αλλά διαβάζω εξωσχολικά στο κρεβάτι μου και πάει 11 η ώρα για να κοιμηθώ!!! Να δεις φωνές η μάνα μου!!!" "Κι εγώ κυρία διαβάζω στο κρεβάτι μου!!" φώναξε η Πόπη. "Έχω διαβάσει ένα σωρό βιβλία! Τώρα διαβάζω ΤΟ ΔΙΧΤΥ ΤΗΣ ΚΑΡΛΟΤΤΑΣ!!! Έχει γυριστεί και σε ταινία!! Την έχω δεί και είναι πολύ ωραία!!!"
"Μπράβο σε όποιον διαβάζει λογοτεχνία... Θέλω όμως να σας τονίσω ότι πρέπει να προσέχετε πολύ τι βλέπετε στο διαδίκτυο ή στην τηλεόραση και μάλιστα τις μεταμεσονύχτιες ώρες, κάτι που είναι απαγορευτικό για την ηλικία σας... Και εάν κάποιοι γονείς, σάς αφήνουν, σας λέω πως κάνουν μεγάλο λάθος... Μην ξεχνάτε όσα έχουμε πει τόσες φορές... Δεν μιλάμε με άγνωστους στο διαδίκτυο... Δεν τους δίνουμε στοιχεία που μας αφορούν. Δεν τους στέλνουμε φωτογραφίες μας... Πίσω από μία παιδική φωνούλα μπορεί να κρύβεται ένας ανώμαλος, ένας παιδεραστής, ένας εγκληματίας... Χαρείτε τα παιδικά σας χρόνια και αποφύγετε εκείνους που θέλουν να σας ρίξουν σε παγίδες... Μην μολύνετε τα μάτια σας και το μυαλό σας με καταστάσεις και θέματα που είναι για πολύ μεγαλύτερους ανθρώπους και όχι για μια παιδική ψυχή...."
Μέχρι να φύγουν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου από τα χέρια μου, θα ξανακάναμε πολλές φορές τέτοιου είδους συζητήσεις... Ως δάσκαλοι, πρέπει να φροντίζουμε την ψυχική υγεία των μαθητών μας, εκτός από την παιδεία και την μόρφωση... Ο ρόλος μας είναι πολυπρόσωπος... Πιθανότατα να συναντήσουμε αδιαφορία εκ μέρους κάποιων μεγάλων, αλλά δεν πρέπει να παραιτηθούμε ποτέ από τις προσπάθειές μας, διότι ανεξαρτήτως των δυσχερειών, πρέπει να υπερβούμε εαυτόν, ώστε να παραδώσουμε στην κοινωνία, άτομα σωστά, με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, υγιείς συναισθηματικές βάσεις και στέρεο παιδαγωγικό και μορφωτικό υπόβαθρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου