Πολλές φορές δεν ημπορώ μονάχος μου ν' αντέξω
στις σκοτοδίνες της ζωής που γύρω μου στρουφίζουν
και θέλω κάπου να πιαστώ σαν νιώθω μπερδεμένος
και να σηκώσω το κορμί απ΄ το βαθύ το τέλμα.
Αργά τότε τα μάτια μου σε Σένα τα καρφώνω,
εκεί στο εικονοστάσι μου που στέκεις με τους άγιους...
Τα μάτια -λίμνες θαλπωρής- στο πρόσωπο το θείο
και στην αγκάλη σου βαστάς τον θε'ι'κό βλαστό σου...
Σε Σένα και στον Γιόκα Σου, στέλνω τις προσευχές μου.
Και ξέρω ότι τις ακούς γλυκιά μου Παναγία...
Μία μικρή, κοινή θνητή, Εσένα ικετεύω
και τις χρυσές ακτίνες σου, στο διάβα μου τις βρίσκω...
Αξίωσέ με πάντοτε στην σκέψη Σου να μ' έχεις.
Να είσαι φάρος στην ζωή εκείνων π'αγαπάω.
Να μεσιτεύεις στον Χριστό, πανάχραντη Μαρία
για όλους μας και, σταθερά, τον δρόμο να μας δείχνεις!...
στις σκοτοδίνες της ζωής που γύρω μου στρουφίζουν
και θέλω κάπου να πιαστώ σαν νιώθω μπερδεμένος
και να σηκώσω το κορμί απ΄ το βαθύ το τέλμα.
Αργά τότε τα μάτια μου σε Σένα τα καρφώνω,
εκεί στο εικονοστάσι μου που στέκεις με τους άγιους...
Τα μάτια -λίμνες θαλπωρής- στο πρόσωπο το θείο
και στην αγκάλη σου βαστάς τον θε'ι'κό βλαστό σου...
Σε Σένα και στον Γιόκα Σου, στέλνω τις προσευχές μου.
Και ξέρω ότι τις ακούς γλυκιά μου Παναγία...
Μία μικρή, κοινή θνητή, Εσένα ικετεύω
και τις χρυσές ακτίνες σου, στο διάβα μου τις βρίσκω...
Αξίωσέ με πάντοτε στην σκέψη Σου να μ' έχεις.
Να είσαι φάρος στην ζωή εκείνων π'αγαπάω.
Να μεσιτεύεις στον Χριστό, πανάχραντη Μαρία
για όλους μας και, σταθερά, τον δρόμο να μας δείχνεις!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου