ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Μπορεί του κόσμου τα καλά στο σπίτι σου να τα 'χεις...
Γερά παιδιά να σου 'δωσε της Παναγιάς η χάρη.
Μπορεί να στέκεις όρθια, να μην σου λείπει ο ζήλος
μα εσύ, κάπου στα μέσα σου, κάποιο μαράζι κρύβεις...

Ευχαριστείς τον Ύψιστο για όσα σου 'χει στείλει
και ικετεύεις ταπεινά, να σας προσέχει πάντα...
Όμως βαθιά στο είναι σου, νιώθεις ανησυχία
και ντρέπεσαι παράπονο να βγάλεις, που δεν στέκει...

Τι να συμβαίνει άραγε σ' αυτόν τον ψυχισμό σου;
 Γιατί σφίγγουνε δάχτυλα το στέρνο σου το βράδυ;
Γιατί ομίχλη κίτρινη το στόμα σου ξεραίνει
κι αρνείσαι έξω να βρεθείς, στην στράτα να βαδίσεις;

Κατάθλιψη το είπανε το γκρίζο πάπλωμά σου...
Σκέλεθρα - δάχτυλα κρατούν το γέλιο μην ανθίσει...
Πέπλα πυκνά σου παίρνουνε τ' αέρι απ'τα πνευμόνια
και σε κρατούν αιχμώλωτη, δεσμώτη Προμηθέα...

Προσέχουν μη χαμόγελο στα χείλη αναβλύσει...
Ό,τι χαρούμενο, καλό, στον πάγκο το μεριάζουν.
Δεν σε αφήνουν να χαρείς με τις χαρές που έχεις
και σε βαστούν στην κάμαρη, σαν όμηρο δεμένη...

Αν νιώσεις το γλυφό νερό στα χείλη σου να φτάνει,
πρέπει να τρέξεις παρευθύς, αμέσως για βοήθεια.
Εκεί θα εύρεις γιατρειά, θα διώξεις το σκοτάδι
και θ' αποχτήσεις δύναμη, το τέρας να παλέψεις...

Γιατί για τέρας πρόκειται που όλα τα μαυρίζει.
Με τις αρπάγες σε κρατά να μην χαρείς τον ήλιο,
να μην γελάσεις σαν βρεθείς με τα παιδιά, τα εγγόνια
και την ζωή να μην την ζεις, κρυμμένη στις καμάρες...

Βοήθεια την κατάθλιψη να διώξεις,πρέπει να 'χεις.
Ο δρόμος θα 'ναι δύσκολος, θε να σε σέρνει πίσω.
Μα εσύ στάσου στα πόδια σου και δέξου την βοήθεια,
για να παλέψεις δυνατά, να μην το βάλεις κάτω...

Και θα 'ρθει εκείνη η χαραυγή που τόσο καρτερούσες!
Ηλιόφωτη, ηλιόχαρη στο στήθος σου θα λάμψει!
Θε ν' ανασάνεις δυνατά, φρέσκο, καθάριο αέρα
και μιά ζωντάνια θαλερή μες στο μυαλό θ' αστράψει!

Και θα μπορείς πια να χαρείς όσα ο Θεός σου δίνει...
Ελεύθερη από βαριές, πυκνές ανησυχίες...
Θα πάψεις σαν αερικό να σέρνεσαι στο δώμα
και θα προφτάσεις την ζωή που δίπλα σου κυλούσε...

Χαρά μεγάλη θα γευτούν για σένα οι δικοί σου,
γιατί κι αυτοί πικραίνονταν όσο απούσα ήσουν.
Τώρα ν' ανοίξεις διάπλατα παράθυρα και θύρες,
για να ορμήσει μέσα σου, λυτρωτικός ο ήλιος!!