Εφτά σμαράγδια πέσανε στο κύμα.
Σε προστατεύει ο δικός σου Άγιος.
Ο τόπος σου πανώριος και πανάγιος.
Να σε ξεχνά κανείς, μεγάλο κρίμα...
Είσαι η πατρίδα μου, στο αίμα τρέχεις.
Τα νιάτα μου τα έζησα κοντά σου.
Νοστάλγησα τα τόσα θαύματά σου.
Γεμάτη αντιθέσεις με κατέχεις...
Κεφαλονιά μου νά 'σαι ευλογημένη.
Σε σένα ο πατέρας κι η καρδιά μου.
Με μαντολίνα κι άριες δεμένη,
υμνώ τις ομορφιές σου στα παιδιά μου...
Εσύ 'σαι η πατρίδα του Οδυσσέα,
Κεφαλονιά μου νέα μα, κι αρχαία!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είσαι η πατρίδα τουΟδυσσέα: συνειδητά το λέω...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Ντάλιες, γιασεμιά και μπουγαρίνια
γεμάτες οι δικές μου αναμνήσεις.
Στις μαργαρίτες πάνω θ' ακουμπήσεις
κι οι σιόρες περπατούν σαν φιγουρίνια!
Καντάδες στο Ληξούρι, στ' Αργοστόλι.
Αριέτες στο λιμάνι μας, την Σάμη.
Τραγούδι ο καθείς ως ν' αποκάμει.
Ρομπόλα, μαντολάτα κερνούν όλοι.
Εδώ οι μάντολες κι ο Λασκαράτος,
οι κρεατόπιτες κι ο μέγας Αίνος....
Ο Κεφαλλήνας μας σπαθί, φλογάτος,
που σπέρνει νάματα κι ουράνιο μένος...
Ευχές του Αγίου μας και μαντολίνα,
εγέμισαν το είναι μου, με κρίνα....
Σε προστατεύει ο δικός σου Άγιος.
Ο τόπος σου πανώριος και πανάγιος.
Να σε ξεχνά κανείς, μεγάλο κρίμα...
Είσαι η πατρίδα μου, στο αίμα τρέχεις.
Τα νιάτα μου τα έζησα κοντά σου.
Νοστάλγησα τα τόσα θαύματά σου.
Γεμάτη αντιθέσεις με κατέχεις...
Κεφαλονιά μου νά 'σαι ευλογημένη.
Σε σένα ο πατέρας κι η καρδιά μου.
Με μαντολίνα κι άριες δεμένη,
υμνώ τις ομορφιές σου στα παιδιά μου...
Εσύ 'σαι η πατρίδα του Οδυσσέα,
Κεφαλονιά μου νέα μα, κι αρχαία!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είσαι η πατρίδα τουΟδυσσέα: συνειδητά το λέω...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Ντάλιες, γιασεμιά και μπουγαρίνια
γεμάτες οι δικές μου αναμνήσεις.
Στις μαργαρίτες πάνω θ' ακουμπήσεις
κι οι σιόρες περπατούν σαν φιγουρίνια!
Καντάδες στο Ληξούρι, στ' Αργοστόλι.
Αριέτες στο λιμάνι μας, την Σάμη.
Τραγούδι ο καθείς ως ν' αποκάμει.
Ρομπόλα, μαντολάτα κερνούν όλοι.
Εδώ οι μάντολες κι ο Λασκαράτος,
οι κρεατόπιτες κι ο μέγας Αίνος....
Ο Κεφαλλήνας μας σπαθί, φλογάτος,
που σπέρνει νάματα κι ουράνιο μένος...
Ευχές του Αγίου μας και μαντολίνα,
εγέμισαν το είναι μου, με κρίνα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου