ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΜΟΥ ΚΟΡΕΣ

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ


Ήρθαν νερά'ι'δες να σε μυράνουν,
αστέρια πέταξαν να σε στολίσουν.
Αγγέλοι ήρθανε να σ' ευλογήσουν,
μούσες τραγούδησαν να σε γλυκάνουν!

Χάριτες φέρανε νέκταρ και μέλι.
Θεές σου πλέξανε χρυσή εσάρπα.
Στην κούνια σου έπαιζε δρυάδων άρπα
κι έλεγε: ''Τίποτε να μην σε μέλει...''

Γυναίκα γίνηκες σεμνή κι ωραία.
Οι χάρες πάνω σου σε ξεχωρίζουν.
Σε θέλουν όλοι μες στην παρέα.
Οι αρετές σου, εμάς φλογίζουν!

Καλή μου Ελπίδα, γλυκιά μου κόρη,
σαν γέλαγε ο Θεός, εσέ εθώρει...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΑΛΙΣΙΑ


Μικρούλα έστηνε θέατρο μόνη.
Ντυνόταν, χόρευε, έκανε τρέλες!
Πρώτη ανάμεσα σ' άλλες κοπέλες,
κελάηδαγε όλο σαν το αηδόνι!

Απ' όλους έπαιρνε και συνεντεύξεις!
Μ' ένα μικρόφωνο ήταν στο χέρι!
Συνέχεια έτρεχε σ' όλα τα μέρη
κι εσύ περίμενες ως πού θ' αντέξεις!

Δεύτερη κόρη η Αλίσιά μας.
Τσαχπίνα, σκανταλιάρα, πιπεράτη,
γεμίζει με αστέρια την καρδιά μας.
Σαν παίζει μουσική, είναι φευγάτη!

Σπουδαία μάνα και αγνή κοπέλα,
γεμάτη χάρες κι αρετές σπουδαίες.
Εζώστηκε της Μούσας την κορδέλα.
Σκορπίζει ηλιοφώτιστες ιδέες.

Στα όνειρά μου είσαι πεταλούδα,
Αλίσιά, μικρή μου κοπελούδα!!!