Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ [Πλησιάζουν μέρες δοξασμένες...]
Μέσα στην τάξη, υπήρξε μια ήρεμη, ευγενική, επιμελέστατη μορφή. Μιλάω για την ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΑΛΙΔΟΥ που σήμερα είναι ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Τελείωσε την ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και είναι ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ στην ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ. Έχει: 1ον] ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στο Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και στο Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών στη Νομική Σχολή Αθηνών. 2ον] ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωση στη Νομ. Σχ. Αθηνών. 3ον] ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ Ελληνογαλλικό. ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ εξειδικευμένο στο Δημόσιο Δίκαιο της Νομ. Σχ. Αθηνών, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Μπορντώ στη Γαλλία. 4ον] ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στις Συγκριτικές Νομικές Σπουδές στη Νομ. Σχ. Αθηνών. 5ον] ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ στην Κοινωνιολογία Δικαίου, Επιστήμης και Τεχνολογίας στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Με το κείμενο της Σοφίας, θα δείτε πώς ανταποκρίνονται τα παιδιά σε κάτι που τα γ ο η τ ε ύ ε ι, αφού έμαθαν όμως πρώτα τον δρόμο να προσεγγίσουν τις αλήθειες. Τότε μόνον μ π ο ρ ε ί ο μαθητής ν' ανοίξει τα φτερά της φαντασίας του σε ένα δημιουργικό πέταγμα και να φτιάξει την δική του μεγάλη ιστορία. Αυτό το κείμενο έχει γραφεί, αφού διαβάσαμε, αναλύσαμε, ζήσαμε και ε π ε ξ ε ρ γ α σ τ ή κ α μ ε το διήγημα του συγγραφέα. Και θα δείτε, ότι ε π ι λ έ γ ο ν τ α ς το κατάλληλο ανάγνωσμα, μπορείς να επιτύχεις συνάμα και ένα μάθημα Ι σ τ ο ρ ί α ς καταπληκτικό, που οι μαθητές δεν θα το ξεχάσουν ποτέ....
"Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ" του Αντρέα Καρκαβίτσα
[από ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ]
Νύχτα... Το καράβι αρμενίζει στο ακύμαντο πέλαγο και ο ναύκληρος μιλάει και συναρπάζει ένα τσούρμο ναύτες:
- Είμαστε άντρες εμείς! Είμαστε Έλληνες! Κι αν πήραμε δρόμο στραβό, σαν το κακοκυβερνημένο πλεούμενο, δεν θα χαθούμε ποτέ! Θα ζήσουμε και θα θεριέψουμε και θα δοξαστούμε όπως πρώτα...
Είμαστε όπως το σιδερόξυλο που όσο κι αν του ζεματίσεις τα φύλλα, του πριονίσεις τα κλαδιά, τίποτα δεν παθαίνει. Σαν το λιοντάρι που όσο κι αν του ψαλιδίσεις την χαίτη και του κόψεις την ουρά, ακόμα και τα δόντια του αν ξεριζώσεις, φτάνει μόνο το βρούχημά του για να καταλάβεις ότι πάντα λιοντάρι μένει... Όπου κι αν πας, θα το δεις γραμμένο με το χέρι του Παντοδύναμου Δημιουργού: "Είμαστε μεγάλοι! Ο ήλιος του γένους! Πόθος ελληνικός και καημός αιώνων!!" Θεριά τα κύματα χτυπάνε το καράβι μας. Το νερό δέρνει την στεριά, την τρώει, την ξεσχίζει άπονα. Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για μας είναι κολυμπήθρα σωματική, ψυχική... Το προσκυνητάρι του Γένους είναι η Αγία Τράπεζα της Αγιάς Σοφιάς. Ο στυγνός Δάνδολος, έκλεισε στην άσαρκη αγκαλιά του την Παρθένα μας, μάρανε τα ρόδα του προσώπου της και ρούφηξε το τρισάγιο αίμα της... Φράγκοι, Βενετσιάνοι κατακτητές και Γερμανοί αδέσποτοι, με την θρησκεία τους πολεμούν την θρησκεία μας... Αιματωμένη σταυροφορία του 1204!!!! Χριστιανοί δυτικοί μας κούρσεψαν, μάς κ α τ ά κ λ ε ψ α ν, μετέφεραν στις χώρες τους τον αμύθητο θησαυρό της Πόλης του Κωνσταντίνου, της υπέρλαμπρης Κωνσταντινούπολης!!! Γκρεμίζουν εκκλησιές, μολύνουν αγιάσματα, αρπάζουν και αποτεφρώνουν πνευματικά αριστουργήματα... Παίρνουν τον πλούτο μας...
Η Βενετιά δέχεται περίχαρη τα κλεμμένα μας, στολίζεται και καμαρώνει σαν ξιπασμένη και άμυαλη τσιγγάνα... Αν πάτε κατά την Ιταλία, θα φρίξετε... Άπειροι οι κ λ ε μ μ έ ν ο ι θησαυροί μας.... Η Βενετιά ζώνεται το σπαθί του Κωνσταντίνου μας, το βλογημένο, που έχει στο θηκάρι του τον ουρανό με τ' άστρα, την θάλασσα με τα καράβια, την γη με τα κάστρα της - ιστορία χρυσόγλυπτη του απέραντου κόσμου μας!... Μας το άρπαξε η κ λ έ φ τ ρ α, μας το έ κ λ ε ψ ε, όπως και τα τέσσερα άλογα της Κυνίσκας και την χρυσή πόρτα της Αγιάς Σοφιάς... Μας κ α τ α λ ή σ τ ε ψ α ν και στολίζουν από τότε τις δικές τους πόλεις... Πόσοι που πάνε εκεί διακοπές, ξέρουν ότι αυτά που θαυμάζουν, είναι κλεμμένα, είναι δ ι κ ά μας;;; Όμως έ ν α δεν μπόρεσαν να κλέψουν... Η Αγία Τράπεζα ΔΕΝ ακολουθεί... Η πλάκα η πολύτιμη που την έστησε ο Ιουστινιανός στην μέση του Ναού, που άκουσε τόσα νικητήρια και ιερούργησε πάνω της ο Φώτιος, ΔΕΝ πάει να κλειστεί σκλάβα στα δολερά τείχη. Μόλις την ανέβασαν οι βέβηλοι στο πλοίο τους, ά ν ο ι ξε η καρίνα στα δυο και γ λ ί σ τ ρ η σ ε η Αγία Τράπεζα στα νερά του Μαρμαρά!!!! Με μιας, ο βούρκος έφυγε από κοντά της, όπως φεύγει η αμαρτία μπροστά στον σταυρό... Από τότε λένε, ότι μύρο ανεβαίνει από τον βυθό και απλώνεται στο πρόσωπο της θάλασσας... Όπως από το άγιο Δισκοπότηρο βγαίνει η σωτηρία του Χριστιανού, έτσι ακριβώς θα βγει από εκείνο το σημείο και η δική μας απολύτρωση...
Γιατί το πιστεύουμε... Κ ά π ο τ ε η Αγία Τράπεζα θ' ανέβει στην επιφάνεια, θα πιάσει στεριά και η κ λ ε μ μ έ ν η χρυσόπορτα θα σ τ ο λ ί σ ε ι των Ελλήνων τα τρόπαια... Την ίδια στιγμή, οι καμπάνες όλων των εκκλησιών θα ηχήσουν χαρμόσυνα, ενώ άγγελοι ολοπορφυροντυμένοι, θα ψάλλουν σε όλους τους ναούς: "Τη υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια"!!!! Τότε θα π ά ρ ο υ μ ε πί σ ω τις χαμένες, υπερήφανες πατρίδες μας..."
Οι ναύτες ακούν συνεπαρμένοι τα φλογερά λόγια... Το καράβι συνεχίζει γαλήνια την πορεία του μέσα στην κατάσπαρτη με αστέρια νυχτιά... Μόνον τα λόγια του ναύκληρου αιωρούνται σε τρικυμισμένες ψυχές... Αιωρούνται και τ α ρ ά ζ ο υ ν... Βλέπετε, δεν είναι σκέψεις αυτές μόνο του ναύτη του ταπεινού, αλλά ο λ ό κλ η ρ ο υ του Ελληνισμού που δεν ξεχνά π ο τ έ, με ακλόνητη πίστη στις παραδόσεις και στους θρύλους του...
ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΑΛΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου