Κοιμήσου ήσυχος και μην ξυπνάς,
μην ενοχλείσαι, μη χολοσκάς...
Αδιαφορία και μοναξιά,
η αποξένωση πολύ βαριά...
Μόνη αρμενίζω, μόνη γερνώ,
δρόμους παράλληλους έχουμε οι δυό...
Ποτέ δεν σμίγουν - μην προσπερνάς,
κοίτα πού φτάσαμε, δες τι ζητάς...
Πάρε στα χέρια σου το ριζικό...
Δείξε τι είσαι - είσαι βουνό,
ψηλό κι ολόστητο, βουνό τρανό,
τα μάτια νά 'χεις στον ουρανό...
Να ζήσεις στόχευσε και μην λυγάς,
πάψε να σέρνεσαι, μη μουρμουράς...
Την μοίρα σου άρπαξε απ' τα μαλλιά,
πρόλαβε τ' άστρο σου πριν είν' αργά...
Να ζεις το σήμερα - ήρθε η στιγμή -
πάψε να σέρνεσαι, δείξε πυγμή!
Ποιος είσαι διάλεξε - μην προσκυνάς -
τα όνειρά σου, μην τα πετάς... [1988]
Και τότε ήσυχος θα κομηθείς,
όταν σαν άντρας θε να φερθείς,
όταν ιδέες κι ιδανικά,
δεν θα προδώσεις ποτέ ξανά...
Δεν θα φοβάσαι να πληγωθείς,
σαν πάρεις δύναμη να ορθωθείς...
Τότε αλήθεια κι ιδανικά,
θα τά΄βρεις φίλε μου, πάλι ξανά!!!!
μην ενοχλείσαι, μη χολοσκάς...
Αδιαφορία και μοναξιά,
η αποξένωση πολύ βαριά...
Μόνη αρμενίζω, μόνη γερνώ,
δρόμους παράλληλους έχουμε οι δυό...
Ποτέ δεν σμίγουν - μην προσπερνάς,
κοίτα πού φτάσαμε, δες τι ζητάς...
Πάρε στα χέρια σου το ριζικό...
Δείξε τι είσαι - είσαι βουνό,
ψηλό κι ολόστητο, βουνό τρανό,
τα μάτια νά 'χεις στον ουρανό...
Να ζήσεις στόχευσε και μην λυγάς,
πάψε να σέρνεσαι, μη μουρμουράς...
Την μοίρα σου άρπαξε απ' τα μαλλιά,
πρόλαβε τ' άστρο σου πριν είν' αργά...
Να ζεις το σήμερα - ήρθε η στιγμή -
πάψε να σέρνεσαι, δείξε πυγμή!
Ποιος είσαι διάλεξε - μην προσκυνάς -
τα όνειρά σου, μην τα πετάς... [1988]
Και τότε ήσυχος θα κομηθείς,
όταν σαν άντρας θε να φερθείς,
όταν ιδέες κι ιδανικά,
δεν θα προδώσεις ποτέ ξανά...
Δεν θα φοβάσαι να πληγωθείς,
σαν πάρεις δύναμη να ορθωθείς...
Τότε αλήθεια κι ιδανικά,
θα τά΄βρεις φίλε μου, πάλι ξανά!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου