ΡΙΝΙΣΜΑΤΑ

ΝΑ ΄ΧΑ ΦΤΕΡΑ...        [1988]


Νά 'χα φτερά να τ' άπλωνα, ν' αγκάλιαζα τον κόσμο,
να τού δινα απ' τ' ανόθευτο του πάλευκου χιονιού...
Και θά 'χα τότε την χαρά πως πρόσφερα μιά ρίζα,
ένα τρανό θεμέλιο, στον πύργο του καιρού...
Γιατί θα δώσω από καρδιάς ένα ''μεγάλο  κ ά τ ι ''
κι εγώ στο ξαναχτίσιμο  ονείρου  μακρινού...


-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ΑΛΛΟΣ  ΚΟΣΜΟΣ


Κάπως αλλιώς περίμενα πως θά 'ταν η ζωή...
Κάπως αλλιώς μου τά 'πατε σαν ήμουνα παιδάκι...
Αλλιώτικα μας τά 'πατε, αλλιώτικα πολύ.
Κανείς δεν μας εμίλησε για το στενό σοκάκι...

Άλλος  ο κόσμος...Τόσο παιδί μου πικρός,
δεν είν΄ εκείνος που 'χα πιστέψει μικρός...
Άλλος ο κόσμος...Τόσο παιδί μου ρηχός,
δεν συγχωρνάει να 'ναι κανένας αγνός...

-----------------------------------------------------------------------[1989]-----------------


ΕΥΧΗ                [1989]


ΜΑΚΑΡΙ:   Να 'ρθεί η ελπίδα, να λάμψει μι' αχτίδα στα μάτια...
                      Να σβήσουν οι πόνοι, να γίνουν οι φόβοι κομμάτια...
                        Παντού μιά γαλήνη... Να στήσει  η ειρήνη παλάτια...
                        Να πάψει η πείνα....Να γίνουν τα όπλα μπριλάντια....

                         Και τότε μαζί  ενωμένοι, της γης οι λαοί μονιασμένοι,
                          να ζούνε για πάντα ''δεμένοι'', στον κόσμο αυτόν βλογημένοι...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΝΑ  ΗΤΑΝ...         [1989]


Νά 'ταν - μακάρι- όλα σαν πρώτα, σαν χθες,
όμως στ' αλήθεια κι όχι σ' ονείρου στιγμές...
Νά ΄ρχονταν πάλι, Ντόναλντ, Του'ί'τυ, Λουλού!
Τζίμινυ Κρίκετ, πάρε μας τώρα γι' αλλού...

Φέρε σαν θαύμα της Ντίγκυ Μπέλ το ραβδί,
σκόρπισε αστέρια κι όμορφη κάνε την γη...
Νά 'ταν ο κόσμος έτσι αθώος κι απλός,
σαν τα ματάκια του άκακουΝτάμπο, ζεστός!!

Νά 'μασταν πάντα μες στην καρδιά μας παιδιά
και μόνο αγάπη να έκρυβε η κάθε ματιά!!!...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------


ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ            [1989]


Γυάλινος κόσμος - ζούσα σε τούτον ως χτες -
γυάλινος κόσμος κι όλος γεμάτος ψευτιές...
Όμως τι κρίμα!Γυάλινη σφαίρα λεπτή,
ράγισε κάπου κι ήρθε απ' έξω η βροχή...

Άπονος κόσμος - μίση, παγίδες, ψευτιά -
άπειρο μ΄ηύρε  - πώς να σταθώ στα καρφιά;...
Αν για όλα τούτα άγνοια είχα βαθιά,
ήρθεν η ώρα σ' όλα να δώσω βουτιά...

Για τα παιδιά μου '' για το καλό τους ''- αν θες-
δεν θα τους φτιάξω '' γυάλινο κόσμο'' σαν χθες...
Θε να τους δώσω όνειρα μύρια, πολλά,
μα θά 'χουν στα χέρια τους πάντα της γνώσης σπαθιά....