ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ, Α Ν Τ Ο Χ Η

Το πόσο νιώθεις μόνη όταν πονάς,
μονάχα εσύ το ξέρεις, το τι περνάς...
Κοτρώνα που την σπέρνεις στα σπλάχνα σου,
μα, δάκρυ δεν γλιστράει στα μάτια σου...

Ατίθαση μικρούλα ωσάν παιδί,
δεν χώρεσες ποτές σου,μες σε κλουβί.
Μα μοίρα σε είδε τότε, σε ζήλεψε,
λαγήνι γιόμα πόνους, σε φίλεψε...

''Στο μέλλον έτσι θά 'ναι πια η ζωή
Συνήθισέ το!'' σού 'παν ''σαν την πνοή...''
Κι εσύ παλεύεις πάντα στα κύματα...
Με θάρρος διαγράφεις τα βήματα...

Κι αν κάποτε λυγίσεις, θα σηκωθείς.
Σαν φοίνικας γαλάζιος θα ορθωθείς...
Μητέρα Παναγία, είναι βλαστάρι σου...
Στην αδελφή μου δίνε την Χάρη Σου...

----------------------------------------------------------

Η σκέψη μου,η έγνοια μου, η κατάπληξή μου, σε σένα και για σένα...