Το θέμα των φωτοτυπιών έχει απασχολήσει πολλές φορές τους εκπαιδευτικούς. Πότε και πόσες πρέπει να δίνονται στους μαθητές; Σε ποια μαθήματα; Τι να περιέχουν; Πώς να είναι γραμμένες;
Οι σύμβουλοι τονίζουν ότι δεν επιτρέπεται η αλόγιστη παροχή φωτοτυπιών και αυτό είναι πολύ σωστό.
Κατ' αρχάς φωτοτυπίες δίνουμε στην τάξη μόνον όταν το θεωρούμε αναγκαίο και θέλουμε να τονίσουμε ή να διευκρινίσουμε κάτι. Πρέπει να είναι καλογραμμένες, με παραγράφους και η σελίδα να έχει ένα «αέρα», ώστε να μπορεί να «αναπνέει», να μην είναι πυκνογραμμένη, για να μην απωθεί τον μικρό αναγνώστη.
Απαράδεκτες οι κακογραμμένες, προχειροφτιαγμένες φωτοτυπίες. Γράφουμε με μαύρο μαρκαδοράκι και στολίζουμε το πίσω μέρος της σελίδας με μια προσεκτική ζωγραφιά, την οποία θα μπορεί το παιδί να χρωματίσει.
Στην Γραμματική βγάζουμε φωτοτυπίες αφού πρώτα έχουμε ερευνήσει το κάθε γραμματικό φαινόμενο και το αποδίδουμε με απόλυτα κατανοητό τρόπο. Αυτό γίνεται σε όλες τις χρονιές, προσαρμοσμένη βέβαια κάθε φορά η εργασία μας στην ύλη της τάξης.
Δεν ενδείκνυται να βγάζει κάποιος αφειδώς φωτοτυπίες από ένα βιβλίο βοηθητικό γραμματικής και συνήθως με τον αριθμό της σελίδας επάνω, που αμέλησε να σβήσει. Γιατί να παίρνουμε έτοιμες εργασίες; Το καλύτερο είναι να τις φτιάχνουμε μόνοι μας, κατευθυνόμενοι κάθε φορά από τις ανάγκες, τις δυσκολίες ή και τις ευκολίες της τάξης μας. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι θα «ξεσκονίζουμε» τις φωτοτυπίες μας κάθε χρονιά. Η τάξη βλέπετε είναι ένας ρευστός, ζωντανός οργανισμός και συ πρέπει να προσαρμόσεις τα γραπτά σου ανάλογα και σύμφωνα με τις ανάγκες της. Δεν επιτρέπεται να δίνουμε κάθε φορά το ίδιο υλικό, αν πρώτα δεν το ξαναελέγξουμε και αν δεν το ανανεώσουμε. Ίσως να χρειασθεί να γράψουμε νέες σελίδες, διότι αποφασίσαμε ότι εφέτος, σε κάποια κεφάλαια χρειάζεται να βοηθήσουμε περισσότερο το παιδί...
Το ίδιο θα κινηθούμε και στο θέμα της Αριθμητικής. Αν τώρα σε κάποια τάξη το βιβλίο έχει άφθονα προβλήματα, μπορούμε να μετριάσουμε τον αριθμό των φωτοτυπιών, διότι θα μας έχει καλύψει το βιβλίο. Δεν δίνουμε ποτέ φωτοτυπίες μόνο και μόνο για να δώσουμε. Δίνουμε μόνον όταν είναι αναγκαίο και πρέπον να δοθούν, όπως τονίσαμε και παραπάνω.
Ο μεγάλος αριθμός δεν δείχνει κάτι. Ένας ενήλικας που ξέρει, θα καταλάβει αν η χι φωτοτυπία άξιζε να δοθεί ή δόθηκε μόνον για να πουν κάποιοι ότι ο τάδε δάσκαλος δουλεύει. Αυτό όμως θα το πουν οι άσχετοι, διότι η φωτοτυπία είναι να βοηθά και όχι να πνίγει τον, ήδη βεβαρημένο από το σχολικό πρόγραμμα, μαθητή. Και έχουμε δει πολλές άχρηστες και άσχετες φωτοτυπίες, που αναρωτιέσαι γιατί το παιδί να χρειάζεται να περάσει τέτοια, άνευ λόγου, ταλαιπωρία αφού δεν θα έχει η συγκεκριμένη επί πλέον εργασία να του προσφέρει τίποτα.
Στην Ιστορία μπορούμε να γράψουμε πολλά διευκρινιστικά, ας πούμε στην Ιστορία της Τετάρτης που είναι οι Αρχαίοι Χρόνοι. Ποιος θα κατηγορούσε σαν λάθος, αν προσθέταμε πληροφορίες για την Αθήνα, την Τραγωδία, το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
Πληροφορίες μπορούμε να γράψουμε και στην Βυζαντινή Ιστορία της Ε΄, κυρίως για το κοινωνικό κράτος του Βυζαντίου, το Ακριτικό Έπος, την Άλωση. Συνάμα, θα προτείνουμε σχετικά εξωσχολικά βιβλία.
Στην Ιστορία της ΣΤ΄, δεν χρειάζεται να γράψουμε. Εδώ θα υποδείξουμε να διαβάσουν ένα λογοτεχνικό, όπως το: «Με ενάντια ανέμους» της Άννας Γκέρτσου - Σαρρή. Και για πληθώρα ιστορικών πληροφοριών, την καλογραμμένη, για όλες τις τάξεις, σειρά των εκδόσεων ΣΤΡΑΤΙΚΗ, με την καταπληκτική εικονογράφηση και το συναρπαστικό περιεχόμενο, όπως το «Αθάνατο 1821».
Βέβαια, δεν τα προτείνουμε απλώς. Τα φέρνουμε στην τάξη, τα διαβάζουμε, διηγούνται τα παιδιά τι έχουν αναγνώσει από το σπίτι τους, συζητάμε, εξηγούμε και επιβραβεύουμε κάθε τέτοια προσπάθεια.
Στο τέλος της χρονιάς το παιδί θα έχει να δέσει τις φωτοτυπίες του σε τρία αξιοπρεπή βιβλία. Ας τα κάνει σπιράλ, με έντονο χρώμα στην αρχή και στο τέλος και χοντρό νάυλον μπροστά. Θα τα ανοίγει, θα βλέπει τις όμορφες σελίδες με τις ακόμα πιο όμορφες ζωγραφιές τους και θα είναι υπερήφανο για την όλη πορεία του. Θα γράψει απ' έξω «Αριθμητική», «Γραμματική», «Ιστορία» και θα τα φυλάξει στην βιβλιοθήκη του. Θα μπορεί δε να τα συμβουλεύεται για πολλά χρόνια, αρκεί οι φωτοτυπίες να είναι πολύ «ψαγμένες» και γραμμένες με μεράκι.
Κάποιες από αυτές θα τις λύσει στην τάξη. Άλλες στο σπίτι. Όλα όμως με μέτρο και σοφία. Τελειώνουμε συνοψίζοντας και επιμένοντας για πολλοστή φορά στα παρακάτω:
Φωτοτυπίες δεν δίνουμε εάν δεν έχουμε κάτι καινούριο να πούμε ή κάτι σημαντικό να τονίσουμε. Όχι στην υπερπληθώρα άχρηστων φυλλαδίων. Όχι στην προχειρότητα και την εύκολη αντιγραφή. Όχι στην αβασάνιστη γραφή κειμένων. Ναι, στην αξιοπρεπή φωτοτυπία, την αληθινά απαραίτητη.
(Εμφανίσεις filonas.gr: 2.177)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου