Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

ΈΝΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ

Πριν λίγο καιρό είχα γράψει για τις προσπάθειες του 46ου Γυμνασίου Αθηνών το οποίο συμμετείχε στο πανελλήνιο περιβαλλοντικό και οικολογικό πρόγραμμα “ecomobility”. Τα νέα είναι πολύ ενθαρρυντικά. Το Γυμνάσιο πήρε τη 2η θέση στον διαγωνισμό που ολοκληρώθηκε στο Γκάζι. Μα το κυριότερο είναι ότι τα παιδιά με τη συμμετοχή καθηγητριών τους, της κας Βασιλικής Τσέλιου (Γυμνασιάρχης), της κυρίας Δήμητρας Παπανικολάου (Φιλόλογος), της κυρίας Δάφνης Γαβρίλη (καθηγήτρια Πληροφορικής και υπεύθυνη του προγράμματος), των γονιών τους, και με την παρουσία της Προέδρου του 1ου Διαμερίσματος Αθηνών κυρίας Πικρού Μωραϊτάκη Ελευθερίας, προχώρησαν και σε κάτι άλλο αξιέπαινο και ξεχωριστό. Δηλαδή, στις 21 Μαρτίου 2010, καθάρισαν μ ό ν α τους την υπόγεια διάβαση που ενώνει το δεξιό και αριστερό τμήμα της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αυτή η διάβαση είναι σπουδαίας σημασίας για τον μαθητόκοσμο, επειδή τα φανάρια Γκύζη και Αλεξάνδρας ή Ιπποκράτους και Αλεξάνδρας είναι σημεία με μεγάλη κίνηση και πριν κάποια χρόνια εδώ είχαν σημειωθεί τραγικά ατυχήματα που αφορούσαν μαθητές. Η διάβαση όμως είχε καταντήσει χώρος επικίνδυνος. Ύποπτα στοιχεία κυκλοφορούσαν το βράδυ και κάποια στιγμή έκλεισαν τα δημόσια ουρητήριά της. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα διάφοροι τύπου να ουρούν στο δάπεδο. Η μυρωδιά των ούρων ήταν τόσο έντονη που έφτανε στον πεζόδρομο της Βαρατάση όπου είναι ταβέρνες και εστιατόρια. Με το παραμικρό αεράκι η αποφορά της αμμωνίας έφερνε δυσφορία στους παρακαθήμενους και απόγνωση στους μαγαζάτορες. 


Μαζεύτηκαν υπογραφές, ενόχλησαν παλαιότερα οι πολίτες τον δήμο, αλλά τίποτε δεν έγινε. Μία περιοχή ντροπής που ήταν ιδιαίτερα αφιλόξενη για τους νεαρούς ανθρώπους. Πώς θα διάβαιναν τη διάβαση γνωρίζοντας αφ’ ενός την επικινδυνότητά της από ανθρώπινης πλευράς και αφ’ ετέρου από τη βρώμα, δυσωδία και ακαθαρσία που επικρατούσε; Περιθώριο και ανθυγιεινή συναντιόντουσαν αδερφικά εδώ. 

Και ό,τι δεν έκαναν οι μαγαζάτορες, οι περίοικοι και ο δήμος, το έκανε το 46ο Γυμνάσιο της Ασκληπιού. Μια Κυριακή, με τον ήλιο που έλαμπε φιλικά, έφτασαν στην περιβόητη διάβαση καθηγητές, γονείς, παιδιά. Με γέλια και ενθουσιασμό σκούπισαν, πέταξαν, έπλυναν, ζεμάτισαν, απολύμαναν. 

Η διάβαση άστραψε, μύρισε καθαριότητα, ετοιμάστηκε να υποδεχτεί τις παρέες των μαθητών που κατεβαίνουν απ’ του Γκύζη για να περάσουν απέναντι απ’ τη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τώρα δε θα την διασχίζουν. Θα περνούν ασφαλέστερα από κάτω. 

Την ώρα που οι μαθητές καθάριζαν, κάποιες μανάδες μοίραζαν κατατοπιστικά φυλλάδια στους ένθεν και εκείθεν παρευρισκομένους. Το έργο τελείωσε με ζωγραφική. Ζωγράφισαν χαρούμενες πεταλούδες στους τοίχους για να κρύψουν κάποια απαράδεκτα γκράφιτι και για να ομορφύνουν τον όλο χώρο. 

Όταν τα παιδιά είδαν την παλιά τους δασκάλα στο κεφαλόσκαλο, φώναξαν χαρούμενα και ανακουφισμένα: 

«Κυρία! Τελειώσαμε! Μπορείτε να περάσετε ά φ ο β α και κ α θ α ρ ά! Μυρίζει χλωρίνη!». 

Το αμείλικτο ερώτημα είναι: Για πόσο η διάβαση θα παραμείνει ασφαλής και καθαρή; Μήπως θα έπρεπε ο δήμος να ευαισθητοποιηθεί και να λάβει μέτρα; Να ανοίξει πάλι τα ουρητήρια; Να βάλει έναν φύλακα να ελέγχει ώστε να διατηρηθεί η διάβαση ασφαλής, καθαρή και αξιοπρεπής; Παιδιά περνούν από εκεί…Και η ζωή τους είναι πολύτιμη…Πέστε κύριοι υπεύθυνοι, ότι περνά από εκεί το δικό σας το παιδί. Θερμή παράκληση λοιπόν να αγκαλιάσετε ζεστά το θέμα αυτό ώστε να μπορεί ο καθένας να φάει χωρίς τη μυρωδιά των ούρων στο πιάτο του και το κ υ ρ ι ό τ ε ρ ο να προστατευθεί η ασφάλεια και η υγεία των παιδιών μας αλλά και κάθε περαστικού από εκεί πολίτη.

(Εμφανίσεις filonas.gr: 1.286)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου