(Λόγια απλά...)
Ευλογημένοι οι άνθρωποι που έχουν ένα σεντούκι γεμάτο θησαυρούς από θετικές αναμνήσεις. Είναι το ατέρμονο καύσιμο που τους δίνει δυνάμεις και τους στηρίζει στις όποιες δυσκολίες της ζωής.
Πώς γεμίζει αυτό το πολύτιμο σεντούκι; Μα, με την αδιάλειπτη παρουσία και νουθεσία του γονιού προς τα παιδιά του. Ο γονιός πρέπει να είναι πάντα παρών και να μην σταματάει ποτέ να συμβουλεύει, έστω κι αν στον καιρό της εφηβείας του παιδιού του αντιμετωπίσει την - αναμενόμενη εξ άλλου - αμφισβήτηση και αποκαθήλωση. Μπορεί ο γιος ή η κόρη να αντιδρούν, όταν όμως έρθει η ώρα να στήσουν το δικό τους σπιτικό, θα ανασύρουν και θα κάνουν πράξη ό,τι έχουν διδαχθεί στα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια. Αλίμονο στα παιδιά εκείνα που θα βρουν ένα άδειο σεντούκι, επειδή κάποιοι δεν τίμησαν τον ρόλο του γονέα και ήταν απόντες από τη ζωή του παιδιού τους κατά τα κρίσιμα χρόνια.
Το σωστό παράδειγμα μιας γερά δομημένης οικογένειας, θα βοηθήσει τους νεαρούς οικογενειάρχες στη σωστή θεμελίωση και της δικής τους οικογένειας, πατώντας πάνω στα χνάρια του πατρικού προτύπου.
Οι γεροί χαρακτήρες, οι αγωνιστές, και πρότυπα να μην έχουν, θα παλέψουν να κτίσουν κάτι δικό τους μέσα στα πρέποντα πλαίσια. Σε αυτήν την κατηγορία γενικά υπάγονται και παιδιά ορφανά, εγκαταλελειμμένα ή παιδιά που τα εκμεταλλεύονται και έχουν γνωρίσει το άγριο πρόσωπο της ζωής. Εξ αυτών, πολλά ορθοποδούν, είναι οι γεροί χαρακτήρες που προανέφερα. Άλλα τόσα όμως διαιωνίζουν κακές συμπεριφορές που τις έχουν βιώσει - έστω και αν τις κατακρίνουν - ή χάνονται στο τέλμα της απελπισίας. Αυτά είναι θέματα που χρίζουν το καθένα ξεχωριστής ανάλυσης και αντιμετώπισης.
Μέσα στο σεντούκι των αναμνήσεων υπάρχουν πολλών ειδών θησαυροί. Στο διάβα της ζωής, μπορεί να συμβεί ένα γεγονός που να αναποδογυρίσει τα ήρεμα δεδομένα και να χρειάζεται μεγάλη σωματική, μα κυρίως ψυχική δύναμη για να αντιμετωπιστεί αξιοπρεπώς η νέα κατάσταση. Τότε ο άνθρωπος πρέπει να συγκεντρωθεί, να συσπειρωθεί και να προσπαθήσει να αντλήσει δυνάμεις από όπου μπορεί. Εάν έχει γερό παιδικό παρελθόν, θα βρει εκεί αυτό που ζητά για να συνεχίσει.
Σήμερα που η ανασφάλεια πλήττει όλους μας, έχουμε ανάγκη από βάσεις γερές. Το χρήμα για την μεσοαστική τάξη καταρρέει γύρω μας. Τα λεφτά είναι ένας τρόπος να ζήσεις αξιοπρεπώς και ανώδυνα. Αν όμως ο τομέας αυτός αρχίσει να γίνεται διάτρητος, πρέπει να έχουμε πολύ γερές ψυχολογικές βάσεις για να συνεχίσουμε να παλεύουμε και για να αντισταθούμε στο τεράστιο κύμα κατάθλιψης που παρασύρει τους συνανθρώπους μας.
Ο ψυχικός λοιπόν πλούτος είναι ένα στοιχείο που δεν θα σε αφήσει να παραδοθείς αμαχητί, είτε στα γρανάζια του χρηματικού βραχνά, είτε στα σκελετωμένα δάχτυλα της ομιχλώδους κατάθλιψης.
Με απλά λόγια, πρέπει μέσα σου να είσαι γεμάτος με χίλιες διαχρονικές αξίες και ωραία πράγματα που θα σε βοηθήσουν να αντισταθείς στο τσουνάμι της απελπισίας.
Κάποτε η κόρη ενός πλούσιου βιοτέχνη - ας την πούμε Φρόσω -, είπε στην κόρη ενός πολύ ταλαιπωρημένου μηχανικού: «Εσύ Μυρτώ είσαι σε καλύτερη θέση από μένα. Οι δικοί μου δεν αγαπιούνται. Μου έχουν δώσει ένα σωρό ανέσεις και έτσι νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν. Εγώ δεν έχω ζήσει τίποτε από όσα έχεις ζήσει εσύ. Οι δικοί σου γονείς αγαπιούνται. Περνάτε μαγικά Χριστούγεννα, ονειρεμένη Πρωτοχρονιά. Έχεις να θυμηθείς πολλά. Έτσι θα μάθεις και τα παιδιά σου. Ενώ εγώ δεν έχω να θυμάμαι τίποτα. Μόνο ένα πορτοφόλι με λεφτά. Και μια απέραντη παγωνιά. Βέβαια δεν θα κάνω τα ίδια στα δικά μου παιδιά. Θα ήθελα όμως και εγώ να έχω σαν παιδί τις δικές σου ωραίες αναμνήσεις...».
Αυτά τα λόγια σημαίνουν πολλά. Βέβαια το τέλειο θα ήταν να υπήρχε η αλήθεια κάπου στη μέση. Να είχε η Φρόσω με τα τόσα χρήματα, έστω και κάποιες τρυφερές αναμνήσεις, να είχε και η Μυρτώ με τις τόσες αναμνήσεις και κάποια οικονομική άνεση. Αλλά δυστυχώς μας λείπει το μαγικό ραβδάκι για να μοιράσουμε ισάξια στον κόσμο ανέσεις, συναισθήματα και αξίες.
Οι άνθρωποι όμως που στέκονται ακόμη όρθιοι αξιοπρεπώς, ενώ - για τον άλφα ή βήτα λόγο - στερούνται οικονομικής ευμάρειας, είναι κατά 80%, εκείνοι οι τυχεροί, που έχει σφυρηλατηθεί η ψυχή τους από υπέροχους, σωστούς γονείς - ανεξαρτήτως χρηματικής καταστάσεως.
Και δυσκολίες να περνάς, θα κάνεις όμορφη την ζωή των δικών σου, που δεν θέλουν να σε βλέπουν πεσμένο. Πώς θα γίνει αυτό; Απλούστατα! Ξαναθυμάσαι πώς έζησες εσύ τα παιδικά σου χρόνια και την ευφορία που σε γέμιζαν ο πατέρας και η μητέρα σου με τις συχνά συγκινητικές τους πράξεις και θυσίες. Θέλεις λοιπόν αυτή την ψυχική πληρότητα να την ζήσουν και οι σημερινοί αγαπημένοι σου, παιδιά και εγγόνια. Οπότε γυρίζεις στο παρελθόν, παίρνεις ένα φωτεινό αστεράκι από το σεντούκι των αναμνήσεων και το καρφώνεις στα μαλλιά των παιδιών σου, κάνοντας ακριβώς ό,τι έκαναν οι δικοί σου γονείς για σένα! Τους ομορφαίνεις τις στιγμές τους, έστω και με θυσίες, γιατί ο σωστός γονιός πρέπει να έχει μέσα στο Ντι Εν Εϊ του πάντοτε το χρωματόσωμα της δοτικότητας, της ατέλειωτης προσφοράς και της, χωρίς σύνορα, αγάπης.
Άλλοι, αυτή την στάση την έχουν διδαχθεί από τους δικούς τους, ενώ άλλοι την βρίσκουν μόνοι τους. Και άλλοι δεν την αποκαλύπτουν ποτέ, σκορπίζοντας τριγύρω τους πόνο.
Ευφυέστατο και απαραίτητο το να δημιουργείς αναμνήσεις. Εξ άλλου, ένα παζλ από χιλιάδες αναμνήσεις είναι το παρελθόν μας.
Τυχεροί όσοι από μας έχουμε φωτεινές, καθάριες ζωογόνες αναμνήσεις. Είναι το θεϊκό απόσταγμα μιας γόνιμης ζωής, που θα σκορπίζει στο πέρασμά της, αστερόσκονη καλοσύνης, δημιουργίας και ζεστασιάς.
(Εμφανίσεις filonas.gr: 1.729)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου