Έμμετρο Πασχαλιάτικο Εορταστικό Τρίπτυχο
1. ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σαν ειπωθεί ευλαβικά, τερπνά: «Χριστός Ανέστη»,
από τα χείλη του παπά στην μυρωμένη νύχτα,
το Άγιο Φως θα έχει μπει βαθιά μες στην ψυχή μας
αφ ότου το: «Δεύτε Λάβετε…» εξέσχισε το σκότος
κι ανάψανε θριαμβικά του κόσμου οι λαμπάδες.
Ευλογημένοι όλοι αυτοί που θά βρουν το λιμάνι,
θα εύρουν την Ιθάκη τους το μαγεμένο βράδυ.
Με τ’ Άγιο Φως στο χέρι τους, το σπίτι τους θ’ αγιάσουν.
Και το Ευαγγέλιο θ’ ακουστεί σε όλες της γης τις γλώσσες
στην Λειτουργία που σοφά την είπαν, της Αγάπης.
Πόση Θεέ κατάνυξη, συγκίνηση και δάκρυα
όλες τις μέρες τις τρανές αυτής της Εβδομάδος…
Μα με την Πρώτη Ανάσταση, ανάμεσα στις δάφνες,
γλυκά ψυχανεμίζεσαι το θαύμα που θα έρθει
αργά το Μέγα Σάββατο, στην καρτερούσα πλάση.
Τότε που ο Θεάνθρωπος επάταξε τον Άδη
και τη ζωή εχάρισε σε όλους τους ανθρώπους…
Μη χάσουμε το νόημα της πιο μεγάλης μέρας
παρασυρμένοι από τον χορό μιας κατανάλωσης άγριας,
που δεν γνωρίζει όρια και φέρνει δυστυχία
σ’ εκείνους που δεν ημπορούν τα τόσα ν’ αγοράσουν,
που σπάταλα εμφανίζονται στον κορβανά του κέρδους.
Πάσχα δεν είναι θησαυρός των υλικών πραγμάτων…
Το Πάσχα είναι μέσα μας, στο πλάι της καρδιάς μας
κι οι θησαυροί του, η βαθιά κι αληθινή Αγάπη:
Αγάπη για τους συγγενείς, τους φίλους μας, τ’ αδέρφια…
Αγάπη για τα ζώα μας, τα άνθη, τα ποτάμια…
Αγάπη για τον τόπο μας, το ήθος, την Πατρίδα…
Συμπόνια για τον κοντινό κι ανήμπορο πολίτη…
Συμπόνια για το μακρινό, αλλοδαπό αδέλφι…
Συγγνώμη για τον εχθρικό και σκοτεινό «διαβάτη»…
Αυτό είναι το νόημα ετούτης της ημέρας:
ΑΓΑΠΗ που απλόχερα και γνήσια προσφέρεις
συνήθως απ’ το στέρημα του φτωχικού μισθού σου…
Θεέ μου κάνε Ανάσταση να νιώσουν κι οι Ηγέτες
που σέρνουνε τον κόσμο μας σε γκρίζα μονοπάτια
και δώσε λίγη φώτιση και στην δική τους ζήση…
Ο πόλεμος με το κακό Ανάσταση θα φέρει…
Το μονοπάτι δύσκολο και ο Γολγοθάς στο πλάι…
Μα, ακολουθώντας τα τρανά βήματα του Δασκάλου,
θα γίνουμε κι εμείς κεριά που σβήνουν το σκοτάδι…
Ο αγώνας θα ’ναι δύσκολος, μα χαραυγή θα φέρει…
Κι όταν σημάνει χαρωπά γλυκόηχη καμπάνα,
τότε η κάθε μέρα μας Ανάσταση θα είναι,
στεφανωμένη τρυφερά με τ’ άνθη της προσπάθειας.
Μία προσπάθεια που γεννά, η άσπιλη ΑΓΑΠΗ…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Το ανέσπερο Φως της Ανάστασης ας φωτίζει τα βήματά μας
και ας μας δίνει Υγεία και Χαρά!
2. ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ
Κρατήστε απ’ την Πασχαλιά, υπέροχες εικόνες:
Τα βάγια, το Ευαγγέλιο, τον Επιτάφιο θρήνο…
Στην Σταύρωση γονάτισε το σύμπαν και θρηνούσε.
Δεν κλάψατε στην άφατη, υπέροχη αρμονία,
όπου λυγά κάθε πιστού, ολάνοιχτη καρδιά;
«Αι γενεαί πάσαι…»… «Ω, γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατό μου τέκνο…»
αγγέλων φέρνουν τις φωνές στα μύχια της ψυχής μας…
Δαν κλάψατε σαν άνοιγε με σέβας ο ιερέας
σινδόνη άσπιλη, λευκή, χιονάτη, μυρωμένη
και στην Αποκαθήλωση τ’ Άγιο Κορμί δεχόταν;
Και δεν συγκινηθήκατε στην Πρώτη Ανάστασή Του;
Στον θόρυβο που σείεται συθέμελα ο τόπος
κι η εκκλησιά βροντοχτυπά που το Κακό επατάχθη,
ενώ ο παπάς μας γελαστός, δάφνες παντού σκορπίζει;…
Ας βρει ο καθείς το Πάσχα του κι ας λυτρωθεί μ’ Εκείνον
που νίκησε το θάνατο και τη ζωή χαρίζει…
Πόσο μικρός κι ευάλωτος είναι ο γιος της Εύας,
μπροστά στο επουράνιο, ολόφωτο μυστήριο…
Μία προσευχή να κάνουμε για όσους μόνοι μένουν
και για όσους χάσαν άσκεφτα το ασφαλές λιμάνι…
Ας μαλακώσει η καρδιά κάποιων σκληρών ανθρώπων
κι ας βρουν οι άλλοι δύναμη, βοήθεια να ζητήσουν…
«Χριστός Ανέστη!» ψάλετε μ’ απάλαφρη καρδία.
Φέρτε στο σπίτι τ’ Άγιο Φως, τσουγγρίσετε τ’ αυγά σας
και μαζευτείτε όλοι σας στο γιορτινό τραπέζι…
Τα άνθη από την πασχαλιά μυρώνουνε στα βάζα
και το τσουρέκι νόστιμο, στην άκρη περιμένει.
Υψώστε τα ποτήρια σας και ευχηθείτε: «Υγεία,
ειρήνη, συμπαράσταση και πάντα ευτυχία».
Ανοίξτε την αγκάλη σας σ’ ολόκληρο τον κόσμο
κι αφήστε τρυφερότητα εσάς να κατακλύσει.
Οι πιο δικοί σας άνθρωποι είναι το θείο δώρο,
η οικογένεια που σφιχτά τα μέλη αγκαλιάζει.
Ευχαριστείστε τον Θεό που λάμπει πάλι ο ήλιος,
π’ ακούτε τον κρυσταλλικό τον ήχο της καμπάνας
και νιώστε πόσο αδύναμοι γινόμαστε μπροστά Του…
Σ’ Αυτόν μονάχα θα βρεθεί η δύναμη που πρέπει
να έχει ο κάθε άνθρωπος στην δύσκολη ζωή του.
Ρίξε Χριστέ μου αστρόσκονη μες στα δεινά του κόσμου
και κάνε πάντα Ανάσταση να λάμπει στην καρδιά μας!...
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ....
( Κάποιες ομάδες συνανθρώπων μου, θα καταλάβουν τις σκέψεις μου...
Σκέψεις σε στίχους που σίγουρα θα προκαλέσουν και κάποιες αντιρρήσεις…
(Όμως σταθείτε λίγο στα γραφόμενα…)
Θα ήθελα αναίμακτο να ήτανε το Πάσχα…
Δεν θε θυσίες ο Χριστός για να Τον εορτάσουν.
Τόσες σφαγές αθώων αρνιών τι τάχα Του προσφέρουν;
Στο Άγιο Όρος οι Ιερείς το ψάρι καταλύουν
γιατί ο Χριστός εδίδαξε ΑΓΑΠΗ για τα πάντα…
Μακάρι νά ’ρθει η στιγμή που Πάσχα θα σημαίνει
Αγάπη, κόκκινα αυγά – χαράς αβρό σημάδι –
και μια λαμπάδα από κερί αγνό κι ευλογημένο
σ’ ένα τραπέζι αφροντισιάς με άνθη στολισμένο.
Πάσχα σημαίνει κάθαρση, συμπόνια και ελπίδα.
Πάσχα σημαίνει ανάσταση, συγγνώμη και φροντίδα.
Η εκατόμβη των αρνιών, εμπόρων πλάνο είναι
όπως κι οι πολυστόλιστες, φανταχτερές λαμπάδες.
Μη χάνουμε το νόημα της πάμφωτης Λαμπρής μας,
ριγμένοι στην κατάχρηση των υλικών πραγμάτων,
που διαχωρίζει τους πιστούς σ’ εκείνους που «μπορούνε»
και στους ατυχείς που δεν μπορούν πλουμίδια ν’ αγοράσουν,
αυτά που διαφημίζονται απ’ της ΤΙΒΙ τον κόσμο…
Τα δώρα ας πάνε οι Νονοί στα όποια βαπτιστήρια
και μην ξεχνάτε, Λαμπρινό είναι και το τραπέζι
που έχει λίγα φαγητά μα περισσή Αγάπη.
Αγάπη για τους γύρω μας κι ό,τι ζωούλα έχει.
Μα και το περιβάλλον μας, στο νου μας να κρατάμε…
Κι αν αντιδράτε ότι εγώ το έθιμο χαλάω,
σκεφθείτε λίγο: οξύμωρο δεν είναι αυτό που τρέχει;
Ανάσταση δίνει ο Χριστός, όπου ζωή σημαίνει…
Κι εμείς το αίμα ρέουμε σκοτώνοντας υπάρξεις
για να γιορτάσουμε Αυτόν που δίδαξε ΑΓΑΠΗ…
Κάτι γνωρίζουν οι ιερείς εκεί στο Άγιον Όρος
που δεν σκιάζουν με σφαγή του Πάσχα την ουσία…
Πιστεύω ότι ήρθε οριστικά το πλήρωμα του χρόνου
να πάψει το αλόγιστο θανάτωμα των ζώων,
κάτι που φθάνει ως εμάς απ’ τις παλιές θυσίες…
Το Πάσχα είναι Λύτρωση…
Δεν νιώθεις τι πρεσβεύει πέφτοντας μες στο ψήσιμο και τα χιλιάδες δώρα…
Εδώ η αξία χάνεται, χάνεται η συμπόνια…
Και τα παιδιά μας – πέστε μου – το τι θα διδαχτούνε…
Θά ’χεις το Πάσχα μέσα σου για πάντα χαραγμένο
αν ξέρεις με τ’ απλά να ζεις, σκορπίζοντας ΑΓΑΠΗ…
Αν νοιάζεσαι τον τόπο σου, τους φίλους, τους εχθρούς σου,
αν σέβεσαι αληθινά το ζωικό βασίλειο,
αν Άνθρωπος λογίζεσαι με Άλφα κεφαλαίο,
όπου κοιτάει τ’ αψηλά, σαν αϊτός σπαθάτος…
Κι αυτά που λέω δεν στερούν το γλέντι, το τραγούδι…
Αντιλαλούνε τα βουνά στης Πασχαλιάς την ώρα…
Γεμίζουν οι καρδιές χαρά μοιράζοντας το γεύμα
και τα παιδάκια χαρωπά τα δώρα τους προσέχουν.
Και πέρα στα λιβάδια μας η αμνάδα αγκαλιάζει
το προβατάκι το μικρό που τρέχει ευτυχισμένο…
Αυτή δεν είναι μια γλυκιά Πασχαλινή εικόνα;
Δεν ανασταίνεται ο Χριστός για να χυθούν ποτάμια
με αίμα, που προέρχεται απ’ ό,τι πιο αθώο
υπάρχει ένα γύρω μας, στον κοσμικό μας χώρο…
Χαρίστε την χαρά παντού και νιώστε ευφροσύνη,
που σεις δεν προκαλέσατε καημό κι απελπισία.
Με λίγη μόνον σύνεση όλα μπορεί να γίνουν.
Αρκεί γνώμονα να ’χουμε το μέτρο στην ζωή μας.
Κι αν περισσέψει οβολός δώστε τον κει που πρέπει.
Παγκόσμια ξαπλώνεται σαν σκοτεινιά η φτώχεια,
οπότε μπορούμ’ εύκολα να κρίνουμε αμέσως,
σε ποιον βοήθεια θα δοθεί σαν δώρο μας καρδιάς μας…
Και τότε μύρα Πασχαλιάς θα ’ρθούν στην αγκαλιά μας…
-----------------------
Υ.Γ.1: Αυτά που γράφω ήρθαν ωριμάζοντας με την πάροδο των χρόνων. Νεότερη, δεν τα σκεφτόμουν αυτά… Πιστεύω πια ότι όλα θα μπορούσαν να γίνουν, αν είχαμε ένα μέτρο στις πράξεις μας, χωρίς να θιγούν οι παραδόσεις. Όσα όμως είδα και έμαθα, με οδήγησαν σε κάποιες άλλες αποφάσεις, που τις εκφράζω…
Υ.Γ.2: Θα λέμε το «Χριστός Ανέστη» για σαράντα ημέρες. Άρα οι ευχές θα είναι επίκαιρες και ευπρόσδεκτες για πολλές μέρες ακόμα.
Ας έχουμε το κεφάλι πάντα ψηλά στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και είθε ο Χριστός να αναστηθεί για όλους μας, ουσιαστικά.
Με την ευχή να εκπληρωθούν τάχιστα τα παρακάτω λόγια, σας χαιρετώ με τις πασίγνωστες ιστορικές φράσεις:
«Χριστός Ανέστη!
Και η Ελλάς Ανέστη!»
Μακάρι…
(Εμφανίσεις filonas.gr: 672)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου