ΣΤΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Μεγαλοβδομάδα…

Εαρινό απόβραδο... Λεπτή μυρωδιά από γιασεμί και πασχαλιά ανηφορίζει το στενό δρομάκι.
Ηρεμία και γαλήνη αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, θαρρείς κι η μελαγχολία φυλακίστηκε στην ανάσα της άνοιξης κι έμεινε μετέωρη στο τελευταίο χαμόγελο της ημέρας… Σκυφτές φιγούρες πιστών ανεβαίνουν το μονοπάτι για την εκκλησιά…
Γιa τα παιδιά, μέρες ξεγνοιασιάς, απογεύματα και βράδια όλο ψαλμωδία, γιορταστικές ετοιμασίες, κόκκινα αυγά, σοκολατένιοι λαγοί και το ψάξιμο για την πιο όμορφη λαμπάδα.

Για μας τους μεγάλους, μέρες γεμάτες τρυφερές αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων… Λες κι η δικιά μας φιγούρα - σκιά από το παρελθόν - ανηφορίζει για την ολόγιομη εκκλησιά ή χάνεται μέσα στην πλημμύρα των πιστών που συνοδεύουν τον Επιτάφιο.
Μέσα στη θάλασσα των αναμμένων λαμπάδων - χιλιάδες αστέρια που επιπλέουν στη γη - να, κάπου και το δικό μας… Και το ένα μας χέρι αναπαύεται - μ’ εμπιστοσύνη μέσα στη σίγουρη χούφτα του γονιού - προστασία βέβαιη απ’ τα πυροτεχνήματα του Μ. Σαββάτου…
Μόνο που τώρα, μετά από κάποια χρόνια, το δικό μας χέρι σφίγγει πια προστατευτικά το μικρό χεράκι του παιδιού μας…
Για όλους μας, για παιδιά και μεγάλους, στιγμές θείας κατάνυξης, συγγνώμης και αγάπης…
Την ώρα της Ανάστασης όλες οι ψυχές - έστω και για λίγο - γίνονται αγνές, παιδικές, για να ψάλλουν το "Χριστός Ανέστη"…
Τυχεροί που κοντά στα παιδιά μας, δάσκαλοι και γονείς, ξαναγινόμαστε μικροί και μπορούμε να ξαναζούμε το μεγαλείο αυτών των ημερών, σε όλη του τη λάμψη, ειδωμένο μέσα από τα αθώα μάτια των παιδιών μας…
Και είτε ραντίσετε τον Επιτάφιο με κολόνιες ψηλά από τα μπαλκόνια σας, δίπλα στην παραλία, ενώ τα καράβια αντιβοούν… Και είτε πανηγυρίσετε στο σκαρφαλωμένο στα ψηλά βουνά όμορφο χωριό σας… Είτε τσουγγρίσετε τ’ αυγά σας, πλάι στο κύμα, ενώ τα πυροτεχνήματα σπέρνουν φωτεινά ποτάμια στον βραδινό ουρανό,

οι ευχές μου να σας ακολουθούν πάντα…
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:

Το ημερολόγιο των Αγίων αυτών ημερών.

Σάββατο του Λαζάρου : Στολίζουμε πασχαλιάτικα το σπίτι. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, έρχονται ακόμα τα παιδιά να πούνε τα «Κάλαντα του Λαζάρου», κρατώντας έναν λεπτό, ψηλό σταυρό, στολισμένον με γιρλάντα από κίτρινες μαργαρίτες του αγρού.

★

Κυριακή των Βαΐων : Ο παπάς μοιράζει βάγια για να θυμόμαστε την είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.

★

Μεγάλη Δευτέρα : Ακούμε το τροπάριο "Ιδού ο νυμφίος έρχεται" και θυμόμαστε την παραβολή των δέκα παρθένων.

★

Μεγάλη Τρίτη : Στις εκκλησίες ψάλλουν το τροπάριο της Κασσιανής, βάφουμε τ' αυγά και φτιάχνουμε κουλουράκια.

★

Μεγάλη Τετάρτη : Νωρίς το απόγευμα παίρνουμε απ' τους ιερούς ναούς, το Ευχέλαιο. Να έχετε μαζί ένα κομματάκι βαμβάκι, για να πάρετε λίγο για το σπίτι σας.

★

Μεγάλη Πέμπτη : Οι ψυχές ριγούν. Τα μάτια δακρύζουν. Ο παπάς διαβάζει τα δώδεκα Ευαγγέλια. Στο έκτο, βγάζει το Σταυρό που θα κρεμαστεί πάνω του το άγιο σώμα του Χριστού μας. Οι εκκλησίες γεμίζουν πιστούς και οι καρδιές μας συγκίνηση.

★

Μεγάλη Παρασκευή : Το πρωί στολίζουμε τον Επιτάφιο με δροσερά άνθη. Ο παπάς τελεί την Αποκαθήλωση. Κατεβάζουν τον Κύριο απ' το Σταυρό. Και το βράδυ αντιλαλούν οι εκκλησιές απ' τα συγκλονιστικά τροπάρια που τα ψάλλουν όλοι μαζί, ψάλτες και πιστοί : "Αι γενεαί πάσαι...", "Έρραναν τον τάφο...", "Ω γλυκύ μου Έαρ...". Στην περιφορά μπροστά πηγαίνει ο σταυρός... Φιγούρα λιτή, ιερή, υψώνεται μέσα στην ανοιξιάτικη νύχτα... Και καθώς περνά, μαζεύει πάνω του τους πόνους, τα πάθη, τους καημούς και τα δάκρυα όλης της ανθρωπότητας...

Από πίσω τα κοριτσάκια ντυμένα "Μυροφόρες" και "Παναγία". Ακολουθούν οι πρόσκοποι, ο Επιτάφιος και τα πλήθη των πιστών με τα αναμμένα κεριά τους.

Ψηλά απ' τις βεράντες, ραντίζουν με αρώματα το στολισμένο Επιτάφιο και τα κεριά των παραθύρων μοιάζουν με αστέρια που σκάλωσαν στα μπαλκόνια μας...

★★★

Μεγάλο Σάββατο πρωί : Η "πρώτη Ανάσταση" οι πρώτοι χαρμόσυνοι ύμνοι... Να πάτε πρωί - πρωί να κοινωνήσετε και να δείτε τον παπά που βγαίνει θριαμβευτικά απ' την ωραία Πύλη φωνάζοντας" Ανάστα ο Θεός ", σκορπίζοντας από ένα κοφίνι άφθονα δαφνόφυλλα σ' όλο το χαρούμενο εκκλησίασμα που προσπαθεί να πιάσει ένα φύλλο πάνω από το ράσο του χαμογελαστού ιερέα.

★

11.00 η ώρα το βράδυ. Η φύση ησυχάζει. Αρώματα παντού. Στα πεζοδρόμια οι προκομένες, ανθισμένες νεραντζιές χαράζουν ανεξίτηλα τα μονοπάτια της μνήμης μας με το λεπτό, αγαπημένο, μοναδικό άρωμά τους. Οι καμπάνες χτυπούν. Οι εκκλησίες γεμίζουν. Σβήνουν τα φώτα. "Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός" αναφωνεί ο παπάς και εμφανίζεται στην Ωραία Πύλη κρατώντας το Άγιο Φως. Χαμός ! Όλοι ορμούν να ανάψουν απ’ τη λαμπάδα του ! Σε λίγο βγαίνουν άπαντες έξω.

★

Δίπλα στο κύμα ή στην πλατεία του χωριού ή στην αυλή της εκκλησίας, απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας, στις 12.00 το βράδυ, μαζί με τα πυροτεχνήματα και το τραγούδι της καμπάνας, ακούγεται απ' όλων το στόμα το "Χριστός Ανέστη εκ νεκρών!"

★

Όλοι οι δρόμοι μοιάζουν με κινούμενους γαλαξίες που κατέβηκαν στη γη και κινούνται προσεχτικά, γιατί το Φως δεν πρέπει να σβήσει, πρέπει να φτάσει σπίτι, να σταυρώσουμε την πόρτα και το σπιτικό μας, για το καλό.

Χαρά, φιλιά, συγγνώμη και πασχαλιάτικο τραπέζι…

★

Κυριακή απόγευμα : Ημέρα λαμπρή, Πάσχα Κυρίου! Στις εκκλησιές, η λειτουργία της Αγάπης. Διαβάζεται το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες των λαών που είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Λαμπάδες, φιόγκοι, παιδικά γέλια, ρούχα καλά και όλοι να λένε το "Χριστός Ανέστη" δυνατά.

Η μεγαλύτερη γιορτή! Η Ανάσταση! Μια πλημμύρα χαράς, μια απόφαση να γίνουμε καλύτεροι, μας συνεπαίρνει...

Μέσα στην πανέμορφη άνοιξη, μέσα στην Ανάσταση της φύσης, ανασταίνεται ο Χριστός μας και μαζί του όλοι εμείς, οι αδύναμοι άνθρωποι.

Μακάρι κι εφέτος στις ψυχές μας ν' αναστηθεί αληθινά ο Κύριος, να μας γεμίσει με τη γαλήνη Του, την αγάπη Του και τη συγγνώμη Του.

Μακάρι να αναστηθούν πραγματικά και οι καρδιές των δυνατών αρχόντων της Γης ώστε να έρθει αληθινή Ανάσταση σε όλον τον κόσμο... Μακάρι να γίνουμε όλοι καλύτεροι... Μακάρι...

Σας ευχόμαστε να περάσετε με τις οικογένειες σας ένα αληθινά

ΛΑΜΠΡΟ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

Ίσως να μην το ξέρατε...

Θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα κάτι: Αντί να κοινωνήσετε τη Μεγάλη Πέμπτη, μπορείτε να πάτε να κοινωνήσετε το Μεγάλο Σάββατο πρωί-πρωί… Πολύ πρωί όμως...
Ρωτήστε τον παπά της ενορίας σας για σιγουριά, πότε γίνεται η "Πρώτη Ανάσταση" για να προλάβετε. Είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσετε και θα θέλετε του χρόνου να ξαναπάτε...
Δηλαδή, ο παπάς κάποια στιγμή φωνάζει "Ανάστα ο Θεός!" και ανοίγει την Ωραία Πύλη κρατώντας ένα δίσκο ή κοφινάκι με φύλλα δάφνης. Στο πρώτο σκαλοπάτι ο Επίτροπος έχει αρα¬διάσει αγκαλιές δαφνόφυλλα. Και καθώς βγαίνει ο παπάς, κλοτσάει τα δαφνόφυλλα και κατεβαίνει σκορπώντας δεξιά κι αριστερά τις δάφνες από τον δίσκο που κρατά. Συμβολίζει τη νικητήρια έξοδο του Χριστού μας από τον Τάφο...
Περνάει ανάμεσα απ’ τους πιστούς και το εκκλησίασμα, ορμάει (!) να πάρει ένα φυλλαράκι, γιατί όπως λένε οι πα¬λιοί «Είναι καλό να το πάρεις από τον δίσκο του ιερέα»
Ο παπάς διαβαίνει χαμογελαστός, ενώ άλλος παίρνει κάποιο φύλλο που έχει σκαλώσει στο μανίκι του ή στον ώμο του διπλανού του κι όλοι γελαστοί εύχονται «Και του χρόνου!» ενώ δεν είναι λίγες φορές που ο δέσποτας αδειάζει τα υπόλοιπα δαφνόφυλλα στα κεφάλια των πιστών ευχόμενος με αδιόρατο χαμόγελο:
«Άντε αδελφοί, πιο σιγά! Και του χρόνου να ’στε καλά! Και του χρόνου!»
Αν δείτε στο δάπεδο της εκκλησίας φύλλα, πάει να πει ότι χάσατε την μαγική αυτή στιγμή. Πριν τις 8.30 π.μ... Γι'αυτό, σηκωθείτε πρωί εκείνη την ημέρα! Έχετε τόσες άλλες μέρες να κοιμηθείτε περισσότερο!
Μια φορά το χρόνο είναι η Πρώτη Ανάσταση του Μεγάλου Σαββάτου. Μην την χάσετε!

Χρόνια μας Πολλά!

(Εμφανίσεις filonas.gr: 2.605)